ตอน 141 ทําลายตนเอง

มองดูมีดในมือของปาลีที่กำลังเปล่งประกายอยู่ นัท ตัวแข็งทื่อ นมา สีหน้าก็เปลี่ยนทันที ต่อมาก็ มโดยไม่ ถือว่าเป็นเช่นนั้น พูดว่า”ปาลี คนอื่นไม่เข้าใจเธอ แต่ฉัน เข้าใจเธออยู่ดี ตั้งแต่เล็กจนโต เธอเป็นคนใจดีมาตลอด แม่มดก็ไม่แข็งใจที่จะเหยียบมันตาย เธอจะไปฆ่าคนได้ ยังไง?”

พูดจบ ยังคิดที่จะเกินไปหาปา

ปาลีดวงตาแดงก่า กัดฟันและพูดขึ้น อ้วน ฉันจะเรียก นายเป็นหมูอ้วนเป็นครั้งสุดท้าย ณ ตอนนี้ไมตรีระหว่าง เราจะจบสิ้นลง อย่าพูดเหมือนว่านายเข้าใจฉันดี ฉัน ขอบอกนะ ถ้านายกล้าเข้ามาอีกก้าวละก็ ฉันจะลงมือ จริงๆ เพราะตอนนี้นายอยากจะข่มขืนฉัน ฉันชานนาย มันก็เป็นการป้องกันตัวถูกทำนองคลองธรรม ฉันก็ไม่ ต้องดิดคุกเพราะเรื่องนี้ แต่นายล่ะ หลังนายตายแบบ เสรีอมเสียชื่อเสียง แม้พ่อแม่นายก็โดนคนอื่นดูถูก ไปด้วย อ๋อใชแล้ว ฉันจําได้ว่าพ่อแม่นายมีแค่นายเป็น ลูกคนเดียว นายว่านายตายไปแล้ว พวกเขาจะคิดสั้น แล้วไปตายกับนายไหม”

สุดท้าย นัทหวั่นไหว ฝีเท้าก็หยุดชงัก ไม่กล้าเดิน เข้าไปอีก ไม่ใช่เพราะเพราะคําพูดของปาลีแต่เป็น เพราะสีหน้าและสายตาของปาลีในตอนนี้ช่างเย็นเยือก และโหดเหี้ยม นั่นเป็นความบ้าคลั่งที่อยากตายพร้อม

นัทไม่เคยเห็นปาลีเป็นแบบนี้มาก่อน เวลานี้เขากลัว แล้ว

เห็นนัทโตน ไม่กล้าเข้ามาอีก แต่ปาลีก็ยังคงไม่โล่ง

ใจ

ค่าคืนนี้ยังอีกยาว ประตูห้องก็ถูกล็อกไว้ มีแต่รอพรุ่ง นี้จาริณีมาเปิดประตูแล้วเธอถึงจะปลอดภัย ปาลีรู้อยู่ ชัดเจนว่าคืนนี้เธอต้องจับมีดและตั้งสติไว้ตลอดเวลา

แต่ไม่นาน ปาลีก็รู้สึกตัวเธอผิดปกติขึ้นมา

ลําคอแห้งผาก ทั้งตายร้อนผะผ่าว แถมยังค่อยๆหมด แรงไป

ความรู้สึกนี้เธอคุ้นเคยมาก ก็เหมือน….เธอกินยาโป๊ะ ในโรงแรมที่เจอกับธามเป็นครั้งแรก

ไม่ต้องสงสัย เธอโดนวางยาแล้ว แถมยานั้นเป็นยาโป๊ะด้วย !

ปาลิสต นมา ก่อนหน้านี้จาริณีเคยเอายาซุปสงบจิต

มาให้…

“แม่….แม่ใจร้ายจริงๆ ! ”

ใจของปาลีเจ็บปวดมาก เจ็บจนหายแทบจะหายใจไม่

ได้

นี่เป็นแม่ของเธอนะ แม่ที่วางยาโป๊ะให้ลูกสาวตนเอง และช่วยให้ผู้ชายคนอื่นมาเอาตัวของลูกสาวไป

บนโลกนี้ทําไมถึงมีแม่แบบนี้ ?

ตอนนี้ปาลีรู้สึกเกลียดมาก จากนี้ไปเธอจะไม่เชื่อจา วิณีอีกแล้ว

เวลานี้นัทเห็นหน้าของปาลีแดงแบบผิดปกติแถมยัง หายใจแรงและเร่งรีบขึ้น ก็ถามอย่างเป็นห่วง ปาลี เธอ เป็นอะไร”

“ไม่เกี่ยวกับนาย ปาสกัดริมฝีปากล่าง ยกมืดในมือขึ้นแล้วจ้องไปยังนัท อย่างดุร้าย

โดนวางยาแล้วยังไง เธอจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด

แต่ยาที่จาริณีวางนั้นมันรุนแรงกว่ายาที่ปาลีเคยกินใน ครั้งนั้น เพียงแค่ชั่วขณะปาลีก็รู้สึกเวียนหัว ทั้งตัวร้อน เหมือนโดนคนเอาไปย่าง เหงื่อบนหน้าผาก ดออกมา และไหลลงมาเหมือนน้ำ

ปาลียังคงกัดฟันแน่ ไม่ร้องสักคํา

เธอโดนวางยาหรอ ? ”

ยังไงนัทก็เป็นผู้ชาย สําหรับเรื่องบางอย่างเขามีความ ว่องไวมาก ฉะนั้นเขาก็เดาออกมาแล้ว

แล้วจะยังไง”

ปาลี มเย็นชาให้กับผู้ชายที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความ หวัง“วันนี้…ถึงจะตาย… ไป ! ” ฉันก็ไม่ยอมให้นายได้ตัวฉัน

พูดจบปาลีก็เอามีดไปยึดที่แขนข้างซ้ายของตนเอง เพื่อให้ตนเองมีสติ

“เธอ….เธอบ้าไปแล้ว

ปาลีขีดลงไปแรงมาก เลือดรียไหลออกมาทันที นัทดู แล้วหน้าเหมือนแผ่นกระดาษ

จู่ๆปาลียมแบบเศร้าใจขึ้นมา ถ้าเป็นไปได้เธอก็อยาก บ้าจริงๆ

เวลาที่ไม่มีดนพลเธอเหมือนตายทั้งเป็น

ความรู้สึกนี้มันยิ่งเจ็บปวดกว่าวันที่เธอเห็นรฐากับ ขวัญชี ทรยศเธอ

เดิมทีเธอคิดว่ากลับบ้านจะได้หาความปลอบใจจาก พ่อแม่ แต่คาดไม่ถึงสิ่งที่เธอได้มากลับเป็นการวางยา และการบังคับ

ไม่พูดไม่ได้ว่าที่จาริณีวางคราวนี้มันรุนแรงมากเลย ไม่นาน ความร้อนและความว่างเปล่าในร่างกายของ ปาลีก็พุ่งมาอีกครั้ง ทำให้ปาลียากที่จะอดทนได้ อีกทั้ง สติเธอก็ค่อยหายไป ปา ครางออกมาอย่างเจ็บปวด เธอยกมือขึ้นมาแล้ว ขีดไปแขนของตนเองอีกครั้ง คราวนี้เธอยิ่งใช้แรงมาก ข้น ความเจ็บปวดนั้นทำให้ปาลีมีสติขึ้นมาไม่น้อย เลือด ไหลตามแขนหลุดลงบนพื้น