ตอนที่377 ว่านเสน่ห์หา

ได้ยินดังนั้น เพียงแต่ธนัทและทวิติยาตกใจ แม้ปาลี ก็อดตกใจไม่ได้ ดูมาจิรนาถฉลาดกว่าที่เธอคิดเอาไว้ เพื่อได้กลับมาบ้านตระกูลกันตพัฒน์อีก เธอได้เตรียม พร้อมทุกอย่างแล้ว

พอเธอมา เธอไม่ได้เปิดเผยเรื่องชั่วๆที่ธนัทและทวิติ ยาเคยทำลงกับเธอ แต่กลับเป็นพูดตามคำพูดที่หลอก ลวงของพวกเขา แล้วเอาใบยืนยันออกมา บังคับให้พวก เขาต้องรับผิดชอบการคำพูดที่หลอกลวงของตนเอง

อย่างที่คิดไม่ผิด ธนัทและทวิติยาหมดคำพูด จิรนาถ ได้เตรียมพร้อวทุกอย่างมา ยิ่งทำให้พวกเขารู้สึกกังวล

ไม่ให้เวลาให้พวกเขาสองไปคิดหาข้ออ้างอีก จิรนาถ กราบพวกเขาจนเกิดเสียงกึ่งๆๆ พลางร้องไห้ว่า “คุณ ท่าน นายหญิ ฉันเพียงแค่อยากกลับมาดูแลคุณท่าน แก่เฉยๆ ท่านเป็นคนที่ฉันเคารพที่สุดในชีวิต บุญคุณ ที่ท่านมีต่อฉันถึงตายฉันก็ไม่สามารถตอบแทนให้หมด ฉันแค่อยากจะยู่เป็นเพื่อนท่านจนถึงนาทีสุดท้ายของ ท่าน ขอให้คุณท่านและนายหญิงให้ฉันอยู่ต่อนะ ฉัน ขอร้อง และฉันก็ไม่คิดจะทำอย่างอื่นอีกแน่นอน ไม่งั้น ฉนโดนฟ้าผ่าและไม่ตายดีแน่”

คำพูดสุดท้าย จิรนาถพูดอย่างเด็ดขาด เธกำลังแสดง ความจงรักต่อธนัทและทวิติยาอยู่ ถ้าเธอไม่พูดแบบนี้ ธนัทและทวิติยาต้องไม่คลายความกังวลในตัวเธอแน่
เมื่อธนัทและทวิติยาไดยินอย่างนั้ สีหน้าก็คลายลง สำหรับคนที่มีฐานะสูงส่งอย่างพวกเจา สิ่งที่พวกเขา ชอบเห็นก็คือมองดูคนอื่นทำเหมือนหมาคุกเข่าต่อหน้า พกเขา ชีวิตที่ราบรื่นทำให้พวกความประหม่า และใน ใจพวกเขาก็คดว่าแม่บ้านกระจอกๆของจิรนาถกลับมา แล้วก็ทำอะไรไม่ได้หรอก

แถพวกเขาเริ่มหัวเราะเยาะตนเองท่เมื่อกีกลับรู้สึก หวากลัว

และดนพลเห็นพ่อแม่ตนเองกำลังอินอยู่กาคุกเข่า ขอร้องของจิรนาถ สีหน้าเขาก็ไม่น่าดูขึ้น เพราะในใจ เขาทุกคนล้วนเท่าเทียมกัน ไม่มีใครสูงไม่มีใครต่ำ ดัง นั้นเขาเลยเดินไปพยุงจิรนาถยืนขึ้นมา พูดว่าเธอไม่ ต้องทำแบนี้ ต่อไปเธอก็อยู่ดูแลคุณปู่ที่นี่ ถ้าใครกล้ามา ด่าว่าเธอ เธอให้เขามาหาฉันเลย

ความหมายของเขาก็คืเขาได้ทำการตัดสินไปแล้วดย ไม่ต้องขอความตกลงของธนัทและทวิติยา

ทวิติยาเห็นดนุพลแกร่งกล้าขนาดนี้จนไม่ไว้หน้าให เธอที่เป็นแม่เลย ทันใดนั้นก็รู้สึกโมโหเล็กน้ย เพียงแต่ ยังไม่รอให้เธอได้พูดอะไร ธนัทก็โบกมือพูดว่า “พอแล้ว ให้เธออยู่อมันจะยังไง ฉันจะคอยดูว่าเธอจะสามารถ ทำให้อาการพ่อฉันดีขึ้นไหม เอาล่ะ ไปกินข้วกัน”

ธนัทรู้ว่าถ้าเขากับทวิติยาไม่ตกลง ความสัมพันธ์พ่อ ลูกระหว่างเขากับดนุพลต้องแย่ลงอีกครั้ง อีกทั้งเขาก็ เอาจิรนาถแม่บ้านเล็กๆคนนี้วางเข้าสายตาหรอก ถ้าให้เขาได้พบเห็นว่าเธอไม่ทำตัวดีๆละก็เขาจะไม่ถือสาที่ส่ง เธอเข้าโรงพยาบาลจิตอีกรอบและให้เธอไม่สามารถ ออกมาได้อีก

ดังนั้นปาลีและจิรนาถก็ได้อยู่บ้านตระกูลกันตพัฒน์ ต่อไป

ตอนคืน ณ ห้องนอน

ปาลีสวมเสื้อคลุมนอนอยู่บนเตียง ฟังเสียงน้ำที่ซ่าๆ อยู่ในห้องน้ำ หัวใจเธอก็เต้นเร็วเรื่อยๆ

ตอนนี้เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นจนตัวสั่น นี่เป็นคืน แรกที่เธอกลับมาบ้านตระกูลกันตพัฒน์หลังสี่ปี เธอรู้ดี ว่าตนเองควรทะไร ดังนั้นหัวใจเธอเลยเต้นเร็วกว่าเมื่อสี่ ปีก่อนอีก

เสียงแคร๊กดังเบาๆ ดนุพลได้เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้ว เสื้อคลุมหลวมที่คลุมตัวเขา เผยให้เห็นหนเอกที่ เซ็กซี่ ผมที่ยังมีน้ำตกอยู่กลับทำให้เขาดูยิ่งมีเสน่ห์ขึ้น

“ที่รัก เธอมองอะไรอยู่จนใจลอยไป”

ดนุพลเห็นปาลีมองตนเองอย่างไม่ละสายตา เลย ยกมือไปจับที่คางตนเอง หรือว่าหน้าเขามีอะไรติดยู่?

ปาลีหน้าแดง รีบเก็บสายตาตนเองกลับมา“ฉันไม่ได้ มองอะไรหรอก”
ปาลีเห็นสีหน้าของปาลีก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ เดินเขา ไปแล้วพุ่งลงบนเตียง กอดปาลีไว้ พูดด้วยความล้อ เล่น“เห็นสามีเธอหล่อเกินจนมองอึ้งไปใช่ไหมล่ะ”