ตอนที่ 76 ตกตะลึงใจ

“ไม่ค่ะพี่เขย เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า

ขวัญชี รีบหุบขาของเธอ แล้วมองไปรอบๆ

“ไม่มีใครหรอกน่า ถึงจะมีพี่ก็ไม่กลัว แถวนี้ไฟมืดขนาดนี้ พวกเขามองไม่เห็นหรอก

นิ้วมือของราค่อยๆนวดเนื้อขาอ่อนด้านในของขวัญชีวี เขาเล่นแบบนี้จนเธอทั้งขนลุกทั้งบ้าจี้ ขาที่หุบไว้แน่ก็ค่อยๆ

กางออก

เรฐาถอดกางเกงในของขวัญชีวีออกนิ้วชี้นิ้วหนึ่งก็พยาม ค่อยๆสอดเข้าไปข้างในอย่างนุ่มนวลที่สุด

“อืม”

เสียงอันผ่อนคลายของขวัญชีวี ในที่สุดความรู้สึกที่อดทน โหยหามาสิบกว่าวันนี้ก็ได้เวลาปลดปล่อยแล้ว ไม่ต้องรอให้ รฐาร้องขอ เธอยื่นมือหนึ่งคล้องคอรฐาไว้ อีกมือหนึ่งก็ยื่น ไปยังซิปกางเกงสูทของรฐา

เดิมทีรฐายังคิดอยากจะแกล้งขวัญชีวีต่อ แล้วค่อยหยอด ด้วยคำพูดหวานเธอ แล้วค่อยร้องขอทำลายเส้นฟางอัน สุดท้าย ใครจะไปรู้ ขวัญชีวีกลับทนไม่ไหวแล้ว ประคองน้อง ชายสุดหวงของเขาขึ้นมา แล้วตัวเธอก็นั่งลงบนน้องชาย โดยทันทีทั้งสองเปล่งเสียงออกมาให้ต่ำและเบาสุด ความอยาก ตลอดสิบวันที่ผ่านมานี้ มันกำลังถูกเติมเต็มซึ่งกันและกันใน ตอนนี้

ขวัญชีวีหันไปมองรอบๆอีกครั้ง เมื่อมั่นใจว่าไม่มีใครแล้ว ก็ เริ่มที่จะขยับไปมา

รฐาเห็นท่าทางของขวัญชีวีก็อดจะที่ขำไม่ได้ คิดว่ามีบท เรียนจากครั้งก่อนแล้ว จะทำให้ขวัญชีวีรู้สึกกลัวกับเรื่อง แบบนี้ แต่ดูแล้วเขาน่าจะคิดมากไป

ทั้งสองมีความสุขกันอย่างบ้าคลั่งบนม้านั่งในสวนเกือบ หนึ่งชั่วโมงกว่า แต่สุดท้ายเพราะโดนคู่รักคู่หนึ่งเดินเข้ามา ขัดจังหวะ ทั้งสองตกใจจึงรีบออกจากที่นั่นกลับบ้านทันที

พอกลับถึงบ้าน ห้องรับแขกไร้เงาคน ไฟทุกดวงปิดหมด ตอนนี้พ่อกับแม่น่าจะนอนหลับกันหมดแล้ว พอขวัญชีวีเข้า มาในบ้านก็มุ่งตรงไปยังห้องของปาลีทันที

น่าเสียดาย สิบกว่าวันมานี้ไม่ได้กลับบ้าน ปาลีเองก็ไม่อยู่

บ้าน

“มันหายไปไหน”

ขวัญชีวีถามรฐาด้วยความโมโห พอนึกถึงสภาพที่เธอโด นรฐากระทําเมื่อคืนนั้น เธอแทบอยากจะฉีกเนื้อปาลีออกเป็นขึ้นๆ

“ใครก็ไม่รู้ว่าเธอไปไหน ที่บริษัทก็ไม่เห็นเธอมาทำงาน มี คนบอกว่าตามผู้บริหารไปทำงานนอกเมือง แต่ผู้บริหารกลับ มาแล้ว แต่เธอยังไม่กลับมา

รายืนหันหลังให้ขวัญชีวี ในสายตาเขาเต็มไปด้วยแผน ร้าย เขามีความรู้สึกว่า กลัวว่าจากนี้ตลอดไปปาลีจะไม่กลับ มาแล้ว ความรู้สึกนี้ ทำให้เขาบ้าคลั่ง แต่ต่อหน้าขวัญชีวีไม่ สามารถแสดงความรู้สึกนี้ออกมาได้

ขวัญชีวีได้ยินแล้วพูดว่า ฉันเห็นหน้า ไม่งั้นมันเจอดีแน่

“ทางที่ดีอย่าให้มันมาให้

พูดจบ ยิ้มหวาน อ้อมกอดรฐาจากทางด้านหลัง หน้าอก นุ่มๆของเธอกระทบกดทับกับแผ่นหลังรฐา พูดด้วยน้ำเสียง เย้ายวนว่า “พี่เขย เรานอนกันเถอะ อย่าไปสนใจมัน

รราหันกลับและกดเอวขวัญชีวี พูดขึ้น” สาวแรด ตอนที่ อยู่ในสวนสวนสาธารณะเธอยังไม่พอใจหรือ

ขวัญชีวีหน้าแดงหมดและตบอกรฐาอย่างเบา ๆ พูดด้วย เสียงเขินอายว่า “ ตอนนั้นกับตอนนี้ไม่เหมือนกันนะ พี่ เซยมาสิ

“ ได้ แต่ว่า ครั้งนี้ เธออย่าเสียงดังเหมือนเดินนะ พ่อแม่ ของเธออยู่ห้องข้างๆนะ
รฐามิ้นขึ้น อ้อมขวัญชีวีขึ้นมาเข้าไปสู่ห้องนอน ยื่นขา ยาวไปปิดประตู ปัง เสียงดังขึ้น ประตูห้องนนอนถูกปิดและ ล็อคด้วย

อีกไม่นาน มีเสียงที่กระทบอย่างรุนแรงของร่างกายดัง ออกมาจากห้อง พร้อมกับเสียงสวดหดหู่และอ้าปากค้าง ของขวัญชีวี

แต่พวกเขาไม่รู้ว่าแม่ขวัญชีวีกำลังยืนอยู่ที่หน้าประตูอย่าง ตกตะลึงใจ

เดินที พ่อแม่ของขวัญชีวีล้วนก็นอนหลับอยู่ ขวัญชีวีหิวน้ำจึงตื่นขึ้นไปหาน้ำที่ห้องครัว

ผู้แก่นิยมการประหยัด ดังนั้นเธอไม่ได้เปิดไพ แขตเมือง ไม่ขาดแสงไฟในตอนคืน เธอก็เดินเข้าห้องครัวที่อาศัยแสง ไฟที่ส่องจากข้างนอก

ในตอนนั้น รฐากับขวัญชีวีได้กลับมาพอดี แม่ขวัญชีวี อยากออกจากห้องครัวเพื่อทักทายกับพวกเขา แต่เมื่อได้ เห็นท่าทีทั้งสองคนสนิทสนุนมาก เธอก็ตะลึงไป

โดยเฉพาะได้ยินสนทนาของรฐากับขวัญชีวี เธอตกใจยิ่ง

ขึ้น

เสียงจากห้องนอนยิ่งดังขึ้น แม่ขวัญชีวีที่อยู่หน้าประตูยิ่ง

ตกใจ

แต่แม่
เชื่อมต่อทุกอย่างที่เกิดขึ้น แม่ขวัญชีวีก็เข้าใจได้หลาย ๆ เรื่อง ที่แท้จริง เสียงที่ร้องดัง ๆจากห้องข้างเคียงในวันเหล่า นั้น ไม่ใช่เสียงของปาลี เป็นเสียงของขวัญชีวี

แม่ขวัญชีวีเป็นคนบ้านนอก แม้ว่านิสัยแสบสัน แต่ไม่ ได้เป็นคนที่ตัดสินใจทุกสิ่งทุกอย่างได้ ตอนนี้ได้เห็นฉากนี้ เธอก็ตะลีตะลานทันที ไม่รู้ว่าทำไงดี

แล้วรีบกลับไปห้องตัวเอง พลักพ่อขวัญชีวีที่หลับอยู่ บนเตียงอย่างแรง ตะโกนด้วยเสียงต่ำว่า “ลูกพ่อ ลูกพ่อ ”

“เกิดอะไรขึ้นล่ะ ดึกแบบนี้ยังไม่ให้นอนหรอ”

พ่อขวัญชีวีตื่นขึ้นแบบงุนงง