ตอนที่ 64 อยากคลอดลูกให้เขา

ดนุพลเผยสีหน้าแปลกใจเหมือนกัน หรือว่าไอ้บ้าจักรกฤษกลับ ไปก่อนและไม่ได้ไปช่วยธวัฒน์กลับมา

เมื่อปาลีเห็นสีหน้าท่าทางของดนุพลก็เข้าใจเลยทันทีว่า ปัญหา เกิดจากจักรกฤษ เพราะเจ้าคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไร

เลยรีบร้องขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านที่มีร่างกายแข็งแรง รีบไปช่วยธวัฒน์ตามที่อยู่ที่ปาเขียนไว้

ตอนที่ช่วยธวัฒน์กลับมาเป็นเวลากลางคืนแล้ว ธวัฒน์ค้างอยู่ ในถ้ำมาหนึ่งวันหนึ่งคืน จนทำให้ร่างกายได้รับความหนาวเย็นมาก จนเกินไป เป็นหวัดและตัวร้อน ปาลีรู้สึกละอายแก่ใจ เลยอยู่เฝ้า ป้อนข้าวป้อนน้ำและดูแลให้เขาทั้งคืน โดยไม่จากไปไหน

ดนุพลมองดูอยู่ด้านข้าง ขณะเดียวกันก็รู้สึกหึงหวงมาก แต่เขารู้ ดีว่าครั้งนี้เป็นความผิดของเขา เลยไม่มีอะไรพูด

ท่ามกลางผู้คนที่ประสบพบเจอกับหมาป่าครั้งนี้ ส่วนใหญ่ล้วน ได้รับบาดเจ็บทั้งหนักและไม่หนัก โชคดีที่ไม่มีใครเสียชีวิต

ปาลีกับปิยะมีธวัฒน์กับคนในเงามืดปกป้อง ถึงแม้จะตกใจ แต่ก็ ไม่ได้รับบาดเจ็บ

นิทัศน์ถูกหมาป่ากัดแขนข้างขวาหนึ่งที จนเนื้อถูกกัดฉีดขาด และบาดแผลยังเห็นถึงกระดูกด้วย

ส่วนบอดี้การ์ดสี่คนของเขา เพราะไม่มีประสบการณ์การอยู่ใน ภูเขา เลยต่างพากันได้บาดเจ็บจนลงจากเตียงไม่ได้ ชาวบ้านคนอื่นต่างก็ได้รับบาดเจ็บ แต่ไม่ใช่เพราะถูกหมาป่ากัด และไม่ใช่ถูกหมาป่าตะกรุบด้วย แต่คนที่ได้รับบาดเจ็บหนักที่สุด คือผู้ใหญ่บ้านนิช เพราะมีอายุมาก ปฏิกิริยาตอบสนองเลยไม่ ว่องไว เลยถูกหมาป่าตัวหนึ่งตะกรุบจนตาขวาของเขาหลุดออกมา

โชคดีที่ครั้งนี้นิทัศน์พายาจากในเมืองมาไม่น้อย เลยสามารถ รักษาชีวิตเขาไว้ได้

เมื่อจ้องมองนิซที่นอนพิงอยู่บนเตียงที่เหลือเพียงครึ่งชีวิต ต้นน้ำ ก็เกิดความรู้สึกสะใจขึ้น และภายในใจก็คิดว่า : คิดไม่ถึงว่าจะส่ง วารีน้องสาวของฉันให้กับผู้ชายคนอื่น ครั้งนี้คงประสบเวรกรรม แล้ว สมน้ำหน้า ทำไหมหมาป่าตัวนั้นถึงไม่ควักลูกตาของแกออก มาทั้งสองด้วย”

แต่บนใบหน้าของต้นน้ำกลับเผยสีหน้าโศกเศร้าเสียใจ เหมือน กับพ่อแม่ของตัวเองได้รับบาดเจ็บแทน และจ้องมองนิชอยู่อย่างนี้ ทั้งคืน

เมื่อวารีเห็นก็รู้สึกประทับใจ เธอที่ไม่ค่อยทำดีกับต้นน้ำก็อดใจ ไม่ไหวเอ่ยปากเรียกว่า : พี่ต้นน้ำ พี่ต้นน้ำ

เมื่อต้นน้ำได้ยินก็รู้สึกดีใจจนแทบรู้สึกขาอ่อนแรง เพราะนิทัศน์ อยู่ เขาคงไม่มีโอกาสลงมือ ไม่เช่นนั้นเขาคงปลุกปล้ำมีความ สัมพันธ์ลึกซึ้งกับแม่สาวน้อยคนนี้แล้ว

ส่วนธวัฒน์ก็มีปาลีคอยดูแลห่วงใยทั้งคืน ด้วยพื้นฐานร่างกาย แข็งแรงแต่เดิมของเขา วันที่สองเมื่อตื่นขึ้นมา อาการก็เริ่มดีขึ้น

มาก

หลังจากเขากินข้าวเช้าเสร็จก็กล่าวคำลาต่อปาลีและปิยะ จาก นั้นก็จากไปเลย

ถึงแม้ว่าปาลีจะดูแลเขาทั้งคืน แต่เขารู้ดีว่าที่เธอดูแลเขาอย่าง ใกล้ชิด ไม่ใช่เพราะเธอชอบเขา แต่เพราะเธอรู้สึกละอายใจ เพราะหลังจากเธอได้รับการช่วยเหลือ กลับทิ้งเขาหนาวเย็นไว้ใน ถ้ำคนเดียวมาทั้งคืน

อีกอย่างเมื่อเห็นแววตาอันอ่อนโยนและหวานหยาดเยิ้มของปาลี ต่อดนุพลที่มีมากกว่ารฐาในตอนนั้น วินาทีนั้นเขาก็รู้โดยทันทีว่า เขาไม่มีโอกาสแล้ว เขาพลาดปาลีอีกครั้งแล้ว

เพราะหากอยู่ต่อไปก็สร้างความลำบากใจต่อปาลี ดังนั้นเขาเลย เลือกจากไป ถึงแม้เธอจะไม่รักเขา แต่เขาก็หวังว่าเธอจะพบเจอ กับความสุขที่แท้จริง

ส่วนนิทัศน์เพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ เขาเลยต้องพักอยู่ที่หมู่บ้าน ชาลาสักพัก ปิยะก็ต้องค้างอยู่กับเขาด้วยกัน ส่วนปาลีเพราะก็อยู่ ที่นี้ต่อ เพราะดูนุพลอยากพักผ่อนที่นี้สักพัก

การใช้ชีวิตในภูเขาใหญ่ทั้งเงียบสงบและสบายใจ

ภูผามักพาปิยะ ปาลี และดนุพลขึ้นเขามาเก็บผัก เห็ด สมุนไพร บางครั้งก็จับไก่ป่า กระต่ายป่า สัตว์ป่าจําพวกเล็ก

ดนุพลเคยเข้าร่วมทหารมาก่อนแล้ว และเคยผ่านการฝึกฝน อย่างเข้มงวดด้วย ดังนั้นทักษะการยิงปืนของเขาเลยไม่แย่กว่า ภูผาที่ล่าสัตว์ในป่าบ่อยๆ แต่เพราะไม่คุ้นชินต่อการใช้ปืนดิน เขา กับปาลีเลยมีปากเสียงกันบ่อยๆ

วันนี้ทั้งสี่คนขึ้นเขาอีกครั้ง จนถึงเวลาพลบค่า หลังจากที่ปิยะ เก็บสมุนไพรที่นิทัศน์ต้องใช้เสร็จ ก็กลับหมู่บ้านซาลาอย่างเบิก บานใจ

ทันใดนั้น นิทัศน์ที่นอนพิงบนเตียงรักษาตัวอยู่แต่ในห้องของตัว เองอยู่นั้น จู่ๆวารีก็ยกน้ำอุ่นกะละมังหนึ่งเอาช่วยเช็ดตัวเขา

หลังจากที่มีอะไรกับนิทัศน์ในค่ำคืนนั้น วารีก็เริ่มหลงรักนิทัศน์ คนที่มาจากเมืองใหญ่คนนี้ และเธอก็ได้ตัดสินใจอยากคลอดลูก ให้กับนิทัศน์

เธอไม่กล้าคาดหวังให้รอทัศน์แต่งงานกับเธอ เพราะเธอรู้ดีอยู่ แก่ใจว่าคนที่ไม่มีการศึกษาอย่างเธอ ไม่คู่ควรกับเขาเลย เธอขอ เพียงให้นิทัศน์เห็นแกลูกของเธอ และไม่ทอดทิ้งเธอไป เธอ ยินยอมเป็นเมียเก็บให้กับเขาชั่วชีวิต

เมื่อตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ตอนที่วารีช่วยเช็ดตัวให้กับนิทัศน์ มือ อันเรียวเล็กก็เริ่มล่วงเกิน