ตอนที่ 20 ความบ้าคลั่งภายในรถ 2

ดนุพลไม่ฟัง “ให้ฉันจับหน่อยนะ หลายวันนี้คิดถึงเธอ คิดถึงมาก คิดถึงมากๆ เลย”

ปาลียิ่งได้ฟังก็ยิ่งใจละลาย เธอเลิกปฏิเสธอีกฝ่าย หลายวันที่ผ่านมานี้ เธอเองก็คิดถึงเขามากเหมือนกัน

แต่ก็ไม่คิดว่า จู่ๆ มือของดนุพลก็จะเคลื่อนลงข้างล่าง ล้วงเข้าไปข้างในกระโปรงของปาลี

ปาลีหนีบขาทั้งสองเข้าหากันเพื่อจะหยุดมือของเขาที่ รุกล้ำเข้ามา แต่ก็สายไปแล้ว นิ้วมือของดนุพลเข้าไปสัมผัสที่ จุดเม็ดอ่อนไหวของเธอเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้ว่าเธอจะเกร็งขาทั้ง สองข้างแล้ว แต่ก็ไม่สามารถห้ามการขยับมีอของเขาได้

“อืม.

ร่างของปาลีสั่นเครือ เธอเผลอส่งเสียงครางเบาๆ ออก มาโดยไม่ได้ตั้งใจ ท่อนขาทั้งสองก็ค่อยๆ คลายออกอย่างไม่ ตั้งใจ

ดนุพลฉวยโอกาสสอดใส่นิ้วชี้เข้าไปในร่างของปาลี ความรู้สึกอุ่นร้อนและคับแน่นข้างในนั้นดึงดูดความสนใจของ เขา

อะ…. ไม่เอา…. ฉันขับรถอยู่นะ แบบนี้เดี๋ยวก็รถคว่ำ หรอก…”ปาลีเกร็งท่อนขาทั้งสองอีกครั้ง เธอหันไปส่งสายตาด

ใส่ดนุพล
“ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะระวังนะ ตนุพลลดความเร็วรถลง เขาดันนิ้วเข้าไปข้างในอีกฝ่ายแล้วหมุนควงอยู่พักหนึ่ง

“เธอนี่มัน …..แย่ที่สุดเลย …ปาลีหยุดเขาไม่ได้แล้ว โดนเขาปลุกเร้าจนริมฝีปากสั่นเครือ ทั้งร่างร้อนรุ่มไปหมด

“ฉันอยากใส่เข้าไป “ตนุพลรุกกดจูบไปตามต้นคอระหง ของปาลี ทั้งรอยจูบสีสวยไว้ตามที่ต่างๆ

“อะ ไม่ได้นะ ยังขับรถอยู่เลย … ปาลีร่างกระตุกด้วย ความตกใจ เธอพยายามดิ้นหนี

แต่ไม่คิดว่าพอเธอลุกขึ้น ก็กลายเป็นว่าจัดทำทางได้พอดี ดนุพลจับเอวของเธอกดลง แล้วเอาส่วนชูขันที่กำลังมีความ ต้องการสูงสอดใส่เข้าไป

“อ้า…..ปาลีร้องด้วยความตกใจ เธอไม่กล้าขยับซี้ซั้วอีก รู้สึกจะบ้าตายที่ในตอนนั้น เธอรู้สึกถูกเติมเต็มสุดๆ

“คือ….บรรยากาศยิ่งเร่าร้อนขึ้นไปอีก ความรู้สึกที่ โดนตอดรัดข้างในทำให้เขารู้สึกดีราวกับโดนดูดวิญญาณออก ไป ดนุพลเงยหน้าขึ้น เสียงครางต่ำเล็ดรอดออกมาจากมุมปาก

“รู้สึกดีไหม? “ดนุพลลดความเร็วลงอีก ขยับท่อนล่างให้ แนบชิดขึ้นจากนั้นก็ขยับไปข้างหน้าข้างหลัง

“ปาลีกัดริมฝีปากแน่น ใบหน้าขึ้นสีแดงฉาน พยายามไม่ให้ตนเองหลุดปากส่งเสียง

“ติดๆ”
ตอนนั้น จูๆ ก็มีเสียงบีบแตรไล่มาจากข้างหลัง ดนุพล ขับรถข้าเกินไป จึงไปขวางทางรถยนต์ที่ตามหลังมา

ปาลีตกใจจนเกือบจะยืดตัวขึ้นอีกครั้ง เธอรู้สึกอายคน

มากจริงๆ

“อย่าดื้อน่ะ อยู่นิ่งๆ ตูของฉัน”

ตบพลใช้แขนข้างหนึ่งกอดปาลีไว้ พอเขาเหยียบคันเร่ง เสียงเร่งเครื่องยนต์ก็ดังขึ้นอีก

“ดบุพล แบบนี้ไม่ได้นะ ทำเถอะ โอเคไหม รอให้ถึงบ้านเธอก่อนค่อย

ปาลียังคงไม่วางใจ ทั้งรถที่วิ่งผ่านและคนที่เดินตาม ทางถนน ถึงจะมองไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นข้างในรถ แต่ปาลีก็รู้สึก อึดอัดเป็นที่สุด เธอไม่สามารถสงบจิตสงบใจลงได้

“งั้นก็ได้ เอาแบบนี้ ฉันจะไม่ขยับ เธอเองก็นั่งดีๆ ถึงบ้าน แล้วฉันค่อยจัดการเธอ “ดบุพลเผยอยิ้ม ไม่ปล่อยมือข้างที่โอบ กอดปาลีไว้เร่งความเร็วรถขึ้นอีกหน่อย

เธอเลวจริง ๆปาลีไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้

ให้กับการกระทำอันไร้เหตุผลของเขาดี ทำได้เพียงยอมอยู่นิ่งๆ เชื่อฟังคำพูดบุพลในท่าทางที่แสนน่าอายนี้

โชคดีที่บ้านของดนุพลอยู่ไม่ไกลนัก ฝ่านไปสิบนาทีก็

มาถึงแล้ว

ฮรงหaุด ปาลีก็รีบลุกหนีจากตักของดนุพล พยายามจะไปเก็บกางเกงในที่ถูกตนพลถอดแล้วโยนไปที่ที่นั่งผู้โดยสาร ไม่คิดเลยว่า คนุพลก็เข้ามารวบเอวของเธอ แล้วพาเธaเข้าไป ในคฤหาสน์ทันที

หลังจากกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันไปพักหนึ่ง เขาถึงได้ยอบ

ปล่อยปาลี

หลังจากผ่านช่วงเวลาอันร้อนแรงไป ปาลีก็ซบลงบน แผ่นอกแกร่งของตนุพล ใบหน้าแดงระเรื่อ เหงื่อไหลซึมไปทั่ว ริมฝีปากเผยอยิ้มอย่างมีความสุข

ในตอนนั้นเธอโยนเอาความคิดเรื่องรฐากับขวัญชีวัออก

ไปให้ไกลจากหัวแล้ว

“คืนนี้เธอไม่ต้องกลับบ้านเหรอ? พ่อแม่เธอจะไม่เป็นที่นิยม เอาเหรอ ดนุพลค่อยๆ ใช้นิ้วมือลูบไล้แผ่นหลังขาวสวยราวกับ หยกของปาลี

ปาลึกดปากพลางนึกคิด กลับดีกว่า ไม่งั้นถ้าพรุ่งนี้เช้า พ่อแม่ไม่เห็นฉันล่ะก็ พวกเขาต้องเป็นห่วงมากแน่ๆ

ตอนนี้ก็ใกล้จะดีสอง คิดว่ารฐากับขวัญชีวิก็คงจะหลับ

ไปแล้ว

“ก็ได้ ขอพักอีกสิบนาที แล้วฉันจะขับรถไปส่งเธอนะ ตน พลมองปาลีด้วยสายตาบ่งบอกว่าไม่อยากให้กลับ

“อื้อ!”ปาลีหลับตาลงอย่างสบายใจ ไม่รู้ว่าทำไม ตอนอยู่ กับดนุพลเธอถึงได้สบายใจขนาดนี้ อยู่เคียงข้างเขา เธอจะไม่ คิดถึงอะไรเลยก็ได้ แค่อยากจะกอดเขาไว้ อังแอบในอ้อมอกของเขา มอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเขา

ตอนที่ปาลีถูกดนุพลปลุกให้ตื่นเธอก็สวมเสื้อผ้าเสร็จ เรียบร้อยแล้ว เธอนั่งอยู่ข้างในรถของตนุพล แล้วรถของเขาก็ มาจอดอยู่ที่แถวบ้านของเธอแล้ว

“ตนุพล เธอรู้ได้ยังไงว่าบ้านฉันอยู่แถวนี้?”ปาล็อตดตะลึง ไม่ได้ มองดูตัวเองที่สวมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย คิดดูก็เป็นเพราะ ดนุพลใส่ให้ตอนเธอหลับ แล้วอุ้มเธอมาที่รถ การกระทำทั้งหมด นี้กลับไม่ทำให้เธอตื่น แต่ก็อาจจะเป็นเพราะเขานั้นอ่อนโยนมาก ก็เป็นได้