ตอนที่469 โดนฆ่าตาย

ปิยะพงศ์และปิยะยิ่งฟังยิ่งรู้สึกงง ปิยะอดไม่ได้แล้ว ถามว่า“พวกเธอกำลังพูดอะไรอยู่เนี่ย”

สำหรับนิทัศน์คนนี้ ปิยะไม่อยากพูดถึงเขามาก ถ้าไม่ คนที่พูดเป็นปาลีและดนุพล เธอคงโมโหไปนานแล้ว

ปาลีก็รู้ว่าปิยะเกลียดนิทัศน์แค่ไหน แต่เรื่องนี้จะมอง ข้ามมันไม่ได้ แต่เรื่องนี้มันแปลกเกินไป ดังนั้นปาลีเลย เอาข่าวที่ดนุพลบอกเธอและความกัลวลของตนเองพูด อย่างละเอียดออกมา

พอปิยะได้ยินเสร็จก็สงสัยเหมือนกันตามที่พวกเธอ พูดนั้น นิทัศน์ก็ควรมาถึงหมู่บ้านซาลาหลายเดือนแล้ว สิ ยังไงซาลาแมนเดอร์ยักษ์ก็เป็นของสุดท้ายที่สามารถ ทำให้เขากลับมารวยอีก แต่เราไม่ได้เห็นเขาจริงๆ ไม่ งั้นหลานเดือนนี้ชีวิตฉันกับปิยะพงศ์จะได้สบายแบบนี้ ได้ยังไง”

พวกเขากำลังออกความคิดเห็นอยู่ เลยไม่ได้สังเกต เห็นตอนทีวีนัสได้ยินเรื่องที่พวกเขาพูด ในหน้าแดงก่ำ ของเธอก็ค่อยๆซีดขาว สุดท้ายเธอกอดหัวตนเองแล้ว นั่งยองร้องไปออกมา พลางร้องไห้พลางตะโกน“หนูไม่ ได้เห็น หนูไม่ได้เห็นอะไรทั้งนั้น….แต่พอเธอออกเสียง ก็ทำให้พวกปาลีที่อยู่ในห้องตกใจแล้วมองไปที่เธอ

“วีนัส หนูร้องไห้ทำไม อย่ากลัวนะ บอกแม่มาสิหนูเห็น อะไรไป
ปิยะก็รู้สึกเรื่องนี้ผิดปกติ บางทีวีนัสอาจจะเป็นคนที่ มองเห็นเรื่องนั้น

“แม่….”มือที่สั่นของวีนัสจับชายเสื้อของปิยะแน่นๆ หัว เล็กๆของเธอส่ายไปมา แล้วสะอื้นว่า”หนูไม่กล้าพูด คุณ ตาบอกว่าห้ามให้หนูพูดถึงพ่อกับคนอื่น ไม่งั้นคุณตาจะ ขุดตาของหนูออกและตัดขาของหนูไป ฮือๆ หนูกลัว หนู ไม่กล้าพูด…..ได้ยินดังนั้น ปิยะและปาลียิ่งแน่ใจแล้ว ว่าวีนัสต้องรู้อะไรแน่ๆ เพียงแต่นิชมีส่วนเกี่ยวข้อง จุดนี้ เกินความคาดคิดของพวกเขา

ปิยะกอดวีนัสข้ามอ้อมอกแล้วปลอบใจเธอเบาๆ จนถึงตัวของเธอไม่สั่นมากแล้วถึงจะพูดอย่างอ่อนโยน ว่า “วีนัสไม่ต้องกลัวนะ แม่อยู่นี่ แม่จะปกป้องหนูไม่ให้ คุณตามาทำร้ายหนู เอาทุกอย่างที่หนูเห็นมาบอกแม่นะ แม่กับพ่อต้องปกป้องหนูให้ดี”

วีนัสเงยหน้าขึ้นมามองปิยะ แล้วมองไปปิยะพงศ์ ดนุ พลและปาลี เงียบไปพักถึงจะพยักหน้า”พ่อโดนคุณตา ฆ่าตายแล้ว…”

“อะไรนะ”

คนในห้องตกใจไปหมด

นิทัศน์ตายแล้ว

คนที่เคยเป็นคนใหญ่คนโตในเมืองเอกลับตายอยู่ใน มือของชาวบ้านเล็กๆอย่างนิช
แม้ใครได้ยินก็ไม่กล้าเชื่อว่านี่เป็นเรื่องจริง

“วีนัส หนูพูดให้ละเอียดกว่านี้สิ”

ปิยะพงศ์ก็ไม่กล้าเชื่อ เขานั่งยองลงมาอยู่หน้าวีนัส แม้เขาจะเกลียดนิทัศน์ แต่นั่นก็เป็นชีวิตหนึ่ง อีกทั้งคนที่ ฆ่าเขาไปยังเป็นหัวหน้าของหมู่บ้านซาลาด้วย

แต่ยังไงวีนัสก็เป็นแค่เด็กห้าขวบ เธอเห็นคุณตาฆ่า พ่อตนเองกับตาเอง เรื่องนี้ส่งการกระตุ้นให้เธอเป็น อย่างมากแล้ว วันนี้ถ้าไม่ใช่มีปิยะปลอบใจเธออยู่ เธอ ต้องไม่กล้านึกถึงเหตุการณ์ในวันนั้นแน่นอน คราวนี้ ปิยะพงศ์ให้เธอพูดละเอียดกว่า ร่างกายที่เพิ่งสงบลง ของเธอก็เริ่มสั่นขึ้นมาอีก

“ไม่เอา หนูไม่ได้พูดอะไร หนูไม่เห็นอะไรทั้งนั้น แม่ หนูกลัว ฮือๆ…..”วีนัสหลบอยู่ในอ้อมอกของปิยะ ไม่ยอม ออกมาอีก

“เอาละ วีนัสไม่ต้องพูดอะไรแล้ว และก็อย่าไปคิดถึง มันแล้วนะ อย่ากลัวเลย มีแม่อยู่”

ปิยะกอดวีนัสอย่างปวดใจ แล้วจ้องเขม็งไปยังปิยะ พงศ์

ปิยะพงศ์รู้สึกว่าตอนเองร้อนรนเกิน เลยเกาหัวตนเอง ไม่พูดอะไรอีก

ปาลีมองไปยังวีนัสด้วยความเห็นใจ แล้วพูดว่า”ดูเหมือน ฉันต้องไปถามนิชเองแล้ว

“ผมเห็นด้วย”

ดนุพลก็พูดขึ้นมา”แม้นิทัศน์เป็นคนชั่วไว้แต่นี่ก็ไม่ แสดงว่านิชมีสิทธิไปฆ่าเขา ตอนนี้เป็นสังคมปกครอง โดยกฎหมาย ไม่มีใครสามารถละเมิดกฎหมายได้

ปิยะพงศ์ก็ยืนขึ้นมาแล้วเดินออก

“ฉันไปด้วยคน”

ปิยะก็อยากรู้ความจริง

“ไม่ได้ ปิยะเธอต้องอยู่บ้านพักผ่อน และดูแลวีนัส”

ปาลีรีบห้ามปิยะไว้ ในเมื่อนิชกล้าไปฆ่านิทัศน์ ดูมา เขาอาจจะเป็นคนที่บ้าคลั่ง ตอนนี้ปิยะตั้งครรภ์อยู่ เดี๋ยว พวกเขาไปถามเขา และเขาบ้าคลั่งขึ้นมา อาจจะมีความ อันตรายต่อปิยะ ยิ่งกว่านั้นตอนนี้วีนัสต้องการมีคนดูแล อยู่