ตอนที่449 ความบ้าคลั่งสุดท้าย

และคนที่ทำก็คือโสรจ และคนที่บาดเจ็บไม่ใช่เพียง แค่ทวิติยา ยังมีนัฐพงษ์ ที่จริงทวิติยาเป็นโดนนัฐพงษ์ พัวพัน

เรื่องมันเป็นแบบนี้ ทวิติยาอยู่โรงพยาบาลเล่นเป็น เพื่อนของไอริณมาเกือบชั่วโมงกว่าๆถึงอยากจะกลับ บ้านไป เธอตั้งใจมาอวดดีต่อหน้าโสดร ดังนั้นเลยตั้งใจ เสนอให้นัฐพงษ์ส่งเธอกลับบ้าน นัฐพงษ์ก็คิดอยากจะ ให้เธอกลับไปแล้ว เพราะไม่อยากเห็นเธอมารังแกแม่ เขาอีก เลยตกลงส่งเธอกลับไปโดยไม่พูดอะไร

คาดไม่ถึงพอพวกเขาเดินออกมาโรงพยาบาล ข้าง หลังก็มีเสียงกรีดร้องของผู้หญิง ทวิติยาและนัฐพงษ์ เลยหยุดฝีเท้าลงมา และหันหัวกลับไป ก็เห็นโสรจที่ใส่ ชุดพยาบาลสีขาวแต่หน้ากลับเหมือนผีพรายพุ่งมาพวก เขา ในมือเธอยังมีขวดสีเขียวที่ใส่ของเหลวแปลกๆอยู่ ตอนที่ทวิติยาและนัฐพงษ์เพิ่งหันมาเห็นเธอ โสรจก็สาด ของเหลวในขวดไปยังนัฐพงษ์

ของเหลวนี้ไม่มีสีไม่มีกลิ่น พอมองก็เหมือนเป็นน้ำมัน แต่นัฐพงษ์กลับรู้สึกถึงความอันตราย แต่การปรากฏตัว ของโสรจกระทันหันเกินไป เขาอยากหลบหนีก็ไม่ทัน แล้ว ร่างกายของเขาก็เอียงไปข้างตามสัญชาตญาณ แล้วใช้มือมาป้องหัวตนเองเอาไว้

พอเขาทำแบบนี้ก็ทำให้ของเหลวส่วนมากสาดที่ทวิติ ยาที่อยู่ข้างหลังเขา มีแค่หนึ่งในสามของของเหลวนั้นร่วงบนมือเขา

แต่ของเหลวหนึ่งในสามนี้พอหลุดลงมือที่สวยยาว ของเขาก็ทำให้เนื้อหนังของเขากัดกร่อนทันที ชั่วพริบ ตาก็เหลือแค่กระดูกขาวๆเท่านั้น

เพราะของเหลวนี้ไม่ใช่ของอื่น เป็นกรดซัลฟิวริกเข้ม ข้นสูงที่มีความกัดกร่อนมากที่สุด

กรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงนอกจากหลุดลงมือของเขา แล้วยังสาดไปหน้าของนัฐพงษ์ ไม่ต้องสงสัย ใบหน้าที่ หล่อเหลาของนัฐพงษ์ก็เสียไปในทันที

และสองในสามที่เหลือของกรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงก็ สาดไปทวิติยาหมด

ทวิติยาก็อายุห้าสิบกว่าแล้ว เธอใช้ชีวิตแบบสบายๆ มานานทำให้ร่างกายเธออ้วนไม่น้อย ดังนั้นปฏิกิริยา ของเธอก็ไม่ได้ว่องไวเหมือนของนัฐพงษ์ สองในสามที่ เหลือของกรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงสาดไปร่างกายด้าน ซ้ายของเธอ ดังนั้นจากผมไปถึงดวงตา บริเวณคอ ไหล่ แขนล้วนโดนกัดกร่อนไปทันที อาการหนักกว่านัฐพงษ์ ไม่รู้กี่เท่า

เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นที่หน้าประตูของโรงพยาบาล มีคนมากมายได้เห็นฉากนี้ ตอนนั้นยังทำให้เกิดความ โวยวายไม่น้อย

ก็โชคดีที่เกิดขึ้นที่หน้าประตูของโรงพยาบาล ทวิติยาและนัฐพงษ์ก็โดนส่งเข้าห้องผ่าตัดทันที

โสรจเห็นนัฐพงษ์และทวิติยาโดนตนเองทำร้ายจน เป็นแบบนี้ เธอเองก็ตื่นตระหนกไปทันที

แม้เธอเองก็รู้ว่ากรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงมีความ กัดกร่อนสูง แต่ก็คาดไม่ถึงว่ามันจะสูงขนาดนี้ แต่เธอ เพียงอึ้งไปพักก็ยิ้มออกมาอย่างบ้าคลั่ง เพราะนี่ก็คือผล ที่เธออยากได้

ขาดมือทั้งสองข้างและใบหน้าที่งดงามไป ชีวิตที่เห ลือของนัฐพงษ์ต้องเหลือแต่ความเศร้าแน่นอน ส่วนทวิติ ยา แม่ตอนนั้นโสรจไม่ได้คิดจะเอาคืนเธอ แต่ตอนนี้ได้ ทำร้ายทวิติยาด้วย โสรจแค่รู้สึกสะใจมาก รู้สึกเธอสม นําหน้า

“โสรจตอนนี้อยู่ที่ไหน ฉันต้องฆ่ามันให้ตาย”ดวงตา ของดนุพลแดงก่ำ เขาตอนนี้เหมือนสิงโตที่บ้าคลั่ง ไม่มี เวลาไหนที่เขาเกลียดโสรจเหมือนตอนนี้เลย ผู้หญิงที่ เขาเคยรักมาก่อนตอนนี้เขาอยากฆ่าเธอด้วยมือตนเอง

ภาสวรพูดว่า“โสรจโดนรปภ.ของโรงพยาบาลจับใน

ทันที ตอนนี้เธอโดนตำรวจจับตัวไปแล้ว ชีวิตที่เหลือคง

มีแต่อยู่ในคุกแล้ว”

พูดตามจริงการที่ทวิติยาบาดเจ็บครั้งนี้สำหรับภาสวร แล้วเขาไม่รู้สึกเศร้าเลยสักนิด เพราะหลายปีนี้ทวิติยาม องเขาเหมือนหมูหมา เขาจะจำอยู่ในใจตลอด อีกทั้ง เขาเองก็สงสัยอยู่ว่าความตายของแม่เขาทวิติยามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย เพียงแต่เขาหาหลักฐานไม่เจอ ถ้าไม่ใช่ เพราะอิงดาว เขาอยากจะปรบมือให้โสรจจริงๆ คนทำ ชั่วต้องมีคนที่ชั่วกว่ามาจัดการจริงๆ

เพียงแค่โสรจคราวนี้ต้องจบเห่แน่นอน ทำร้ายทวิติ ยาและนัฐพงษ์แล้ว ไม่เพียงแค่ดนุพลและอิงดาวไม่ ปล่อยเธอ ตระกูลสอนแก้วที่มีอิทธิพลก็ต้องไม่ปล่อย เธอแน่นอน ถูกตัดสินจำคุกเป็นการลงโทษที่เบา เพราะ ตระกูลสอนแก้วไม่ใช่ตระกูลใจดีอะไร