ตอนที่425 เรื่องที่อยู่เบื้องหลัง

ปาลีที่ยืนอยู่หน้ากระจกของห้องน้ำ กำลังล้างมือ อย่างเหม่อลอย ข้างหลังของปาลีมีพนักงานหญิง ทําความสะอาดอยู่ เธอใส่ชุดทำงาน สวมหมวกและใส่ ผ้าปิดจมูก จนทำให้ไม่สามารถดูอายุของเธอออกได้ ตอนนี้ในห้องน้ำมีแต่พวกเธอสองคน ยิ่งดูเงียบสงบขึ้น

เวลานี้ วิสาข์ก็ผลักประตูห้องน้ำแล้วเดินเข้ามา

ปาลีได้เห็นวิสาข์จากกระจกทันที สีหน้าเธอนิ่งไป คน ที่อยากหลบหนียังไงก็หลบหนีไม่ได้

“หวาน”วิสาข์เดินมาถึงข้างๆปาลีแล้วเรียกชื่อเล่นของ เธอเบาๆ

ปาลีเคยได้ยินวิสาข์ใช้ชื่อนี้เรียกขวัญชีวีไปหลายครั้ง ดังนั้นเธอรู้สึกเกลียดชื่อนี้มาก หันตัวแล้วสบกับสายตา ของวิสาข์ เธอพูดด้วยเสียงจางๆ “ดนุพลยังรอฉันอยู่ ขอตัวก่อน”

“หวาน เธอพูดกับฉันดีๆหน่อยสักครั้งก็ไม่ได้หรอ”วิ สาข์จับมือของปาลีมาอย่างเศร้าใจ “วันนั้นที่วิ่งไปบ้าน ตระกูลกันตพัฒน์เป็นฉันผิด ถ้าทำให้เธอลำบากใจฉัน ขอโทษ แต่เรื่องระหว่างเธอกับดนุพลนั้นมันต้องการ พิจารณาให้ดีจริงๆ พวกเธอไม่……

“พอแล้ว”ปาลีมองไปพนักงานทำความสะอาดที่กำลัง ทำงานอยู่ เธอกลัววิสาข์จะปากไวหลุดพูดคำไม่ควรพูดออกมา เลยรับพูดขึ้น”ตรงนี้ไม่ใช่ที่คุย ต่อไปมีเวลาแล้ว ฉันค่อยนัดคุณออกมา เราค่อยคุยกันดีๆ

“จริงหรอ”เห็นปาลีพูดแบบนี้ วิสาข์เริ่มรู้สึกดีใน“ก็ได้

งั้นฉันรออยู่นะ” ปาลีตอบ’อ่อ’ไปเบาๆ ดึงมือที่อยู่ในมือของวิสาข์ออก

แล้วก็เดินออกจากห้องน้ำ

วิสาข์เก็บมือกลับแล้วก็เดินออกไปด้วยกัน

พอทั้งสองคนเดินออกไป พนักงานทำความสะอาดอยู่ ก็ลุกขึ้นมา ดวงตาที่สวยงามของเธอเปล่งประกายความ ดุร้ายออกมา ถ้าปาลีได้เห็นดวงตาก็คู่นี้ก็ต้องจำออกว่า คนนี้เป็นคนที่เธอกับดนุพลกำลังตามหาอยู่โสรจ

เห็นปาลีและวิสาข์ไปแล้ว โสรจก็จับไม้กวาดเดินออก ห้องน้ำหญิงแล้วก็หันเดินเขาห้องน้ำผู้ชาย

ในห้องน้ำผู้ชาย มีพนักงานที่แต่งตัวเหมือนโสรจ กำลังตั้งใจทำงานอยู่ พอเห็นโสรจเดินเข้ามาเขาก็บ่น ว่า“ไอ้พวกคนรวยนี่แม้แต่งตัวหรูๆ แต่ไม่มีควอลิตี้เลย จริงๆ หลังเข้าห้องน้ำแล้วก็ไม่กดน้ำล้างเลย น่าขยะแข ยงจริงๆ”

ฟังเสียงของเขาเป็นคนที่อายุสูง

โสรจอดไม่ได้มองบน“นี่ฉันให้แสร้งทำเป็นพนักงาน ทำความสะอาดแค่อยากให้แกได้เข้ามาเท่านั้น ไม่ใช่อยากให้แกมาทําความสะอาดจริงๆ ”

ลุงคนนั้นหยุดมือที่ทำงาน หันมาพูดอย่างซื่อตรง ถึง เป็นแบบนี้ก็จริง แต่เป็นงานนี้ทำให้ฉันสามารถเข้ามา ได้งั้นฉันก็ต้องทำมันให้ดี “เมื่อหยุดไปชั่วขณะเขาก็พูด ต่อ”ใช่แล้ว เธอบอกว่าเพียงแค่ฉันเข้ามาในนี้ฉันก็จะได้ เจอลูกสาวของฉัน จริงหรอ ฉันจะได้เจอเธอเมื่อไหร่”

เมื่อได้ยินลุงคนนี้พูดถึงลูกสาวตนเอง ดวงตาของ โสรจก็ฉายความร้ายกาจออกมา แต่ก็โดนเธอซ่อนไว้ เร็วๆ แล้วพูดว่า”เธอไม่ต้องรีบเลย ตอนนี้ลูกสาวเธอมา แล้ว”

“มาแล้ว งั้นรีบพาฉันไปเลย”ลุงคนนั้นรีบทิ้งเครื่องมือ ในมือ แล้วดึงผ้าปิดจมูกออกมา ทันในนั้นใบหน้าของ เขาก็ปรากฏออกมา เป็นพ่อของปาลี ธาม

สามวันก่อน ธามทำไร่เสร็จกลับบ้านก็เห็นโสรจที่รอ เขาอยู่ในลาน

ธามไม่เคยเจอโสรจมาก่อนเลยไม่รู้จักเธอ แต่พอ โสรจเอ่ยปากพูดธามก็เชื่อที่เธอพูดไป เพราะเธอได้พูด ถึงปาลี

ตั้งแต่สี่ปีก่อนที่ปาลีไปต่างประเทศ ธามก็ไม่เห็นเธอ อีก คราวนี้ที่ปาลีกลับมา เพื่อไม่อยากให้พัวพันถึงธาม เลยไม่ได้กลับบ้านไป บวกกับการปกปิดของจาริณี ดัง นั้นก่อนที่โสรจมา ธามล้วนไม่รู้เลยว่าปาลีกลับมาแล้ว
และหลายวันมานี้จาริณีล้วนมาดูแลขวัญชีวีในเมือง ดังนั้นเลยไม่ได้สนใจธาม เรื่องที่ธามมาเมืองเอแล้ว นอกจากโสรจแล้วไม่เคยมีใครรู้

มองเห็นสีหน้าที่ตื่นเต้นของธาม โสรจยิ้มอย่าง ร้ายกาจ เพียงแต่เธอได้ฝส่ผ้าผิดจมูกไว้ธามเลยมอง ไม่เห็น แต่โสรจยังคงพูดอย่างไร้อารมณ์”ปาลีในตอนนี้ ไม่เหมือนเมื่อก่อน เธอไม่เพียงแต่มีเงินมีทอง ยังมีฐานะ ที่สูงส่ง คนที่อยู่รอบๆเธอล้วนเป็นคนพวกชนชั้นสูง ถ้า เธอออกมาหาเขาแบบนี้ เขาจะต้องขายหน้าแน่นอน เธอฟังของฉันเลย ถึงเวลาแล้วฉันจะให้พวกเธอสองคน ได้เจอกัน”