ตอนที่421 มาด้วยความสง่างาม

ได้ยินขวัญชีวีพูดแบบนี้ จาริณีก็เสแสร้งต่อไปไม่ได้ อีก เธอเก็บตั่งเปาสามซองขึ้นมาด้วยความพอใจ แล้ว พูดว่า”ที่จริงก็ไม่ใช่แม่โลภ เดือนหน้าป้าแกจะย้ายเข้า บ้านใหม่ แม่บอกป้าแกไปแล้วว่าจะซื้อโซฟาหนังชุด หนึ่งให้ และก็ถึงให้นั่งเปาให้ป้าแกไม่น้อยกว่าที่ให้ลุง ของแก (ให้ลุงไปแปดหมื่น) ดังนั้นเงินนี้แม่ก็ไม่ได้เอา มาใช้เอง….”

“พอๆๆ แม่อยากใช้ยังไงก็ใช้ไป ฉันต้องลงไปแล้ว”

พอได้ยินจาริณีพูดถึงญาติที่ยากจนที่อยู่ชนบท ขวัญ ชีวีก็รู้สึกรำคาญมาก

เมื่อก่อนขวัญชีวียังจะโน้มน้าวจาริณีอีกว่าไม่ต้องไป อวดรวยแบบนี้ ไปร่วมงานเลี้ยงที่ชนบท ให้นั่งเปาสักกี่ ร้อยก็พอแล้วมีใครที่ไหนไปให้ถึงหลายหมื่น แถมยังซื้อ เฟอร์นิเจอร์หรูหราไปให้ด้วย แต่จาริณีไม่ฟังเธอชอบ ความรู้สึกที่คนมาประจบเธอมาก

ขวัญชีวีเดินถึงประตู แล้วหันมาพูดกับจาริณีว่า “เดี๋ยว งานแต่งก็เริ่มแล้ว แม่อย่าลงไปนะ”

เผื่อไม่ขายขี้หน้า

แน่นอนคำพูดสุดท้ายขวัญชีวีไม่ได้พูดออกมาตรง ไม่ใช่เพราะจาริณีเป็นแม่แท้ๆของเธอ แต่เป็นเพราะจา ริณีรู้ความลับของเธอมาก
จาริณีได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกไม่พอใจขึ้นมาอีก เธอดึง เสื้อโค้ตสีน้ำเงินที่หรูแพงของเธอแล้วพูดว่า “ทำไมไม่ ให้แม่ไป วันนี้แม่ก็ใส่ดูดีนี่ เสื้อผ้านี้แกเป็นคนเลือกให้ แม่เอง แม่จะไม่ให้แกขายหน้าหรอก อีกทั้งมีบ้านไหนที่ ลูกสาวแต่งงาน แม่กลับไม่ไปด้วยเล่า”ขวัญชีวีขมวดคิ้ว เสื้อที่จาริณีใส่ไม่ทำให้เธอขายหน้าก็จริงแต่จาริณีกลับ สามารถทำให้เธอขายหน้า อีกทั้งจาริณียังเป็นคนปาก กว้าง ขวัญชีวีกลัวเธอจะทำให้แผนของเธอพัง

“แม่ แม่ก็รู้นี่ ถึงแม่ลงไปแล้วก็ไม่สามารถเปิดเผยตัว ในฐานะแม่ของฉัน แม่อย่าลืมนะเป็นแม่เองที่ส่งฉันไป เป็นลูกสาวของวิสาข์ ตอนนี้ฉันเป็นคุณหนูรองของตระ กูลกาฬดิษย์ เมื่อกี้วิสาข์และจักรกฤษได้มาถึงแล้ว ถึง ตอนนั้นคนที่นั่งอยู่ตำแหน่งที่คนของครอบครัวฉันมีแต่ พวกเขาเท่านั้น ถือว่าฉันขอร้องแล้ว แม่อย่าลงไปเลย นะ วันนี้มันสำคัญกับฉันมาก ถ้าเรื่องวันนี้สำเร็จ ต่อไป ฉันก็เป็นคนในสังคมไอโซแล้ว ถ้าไม่สำเร็จ ฉันก็กลับ ไปเป็นคนที่ต่ำต้อยเหมือนเมื่อก่อน ถ้าแม่ยังอยากได้ เงินจากฉัน แม่ก็ฟังของฉันเลย”

ขวัญชีวีอธิบายกับจาริณีอย่างมีความอดทน จาริณี คิดไปแล้วรู้สึกว่าที่ขวัญชีวีพูดมาก็มีเหตุผล แต่มันไม่ ง่ายเลยที่ได้เห็นฉากใหญ่ขนาดนี้ ยังไงจาริณีก็ยังรู้สึก ไม่เต็มใจ แถมที่นี่ยังเป็นโรงแรมห้าดาว อาหารที่นี่ต้อง อร่อยมาก คิดถึงนี่จาริณีก็กลืนน้ำลายและพูดว่า”แต่แม่ หิวแล้วอะ….”

“แม่วางใจนะ อาหารในงานเลี้ยงฉันต้องให้คนส่งมา ให้แม่ทุกชนิดเลย ต้องให้แม่ได้กินอิ่มแน่นอน
ขวัญชีวีรู้สึกรำคาญในใจ ก็ยิ่งดูสึกดูถูกจาริณีแล้ว แต่ก็ยังง้อเธอไปดีๆ

เมื่อโน้มน้าวจาริณีได้ ขวัญชีวีก็เดินออกจากห้อง ลง ไปแล้วไปยืนข้างๆชยนที่กำลังต้อนรับแขกอยู่

เวลานั้น เฟอร์รารีสีแดงแล่นผ่านมาแล้วหยุดที่หน้า โรงแรม เมื่อประตูรถเปิดออกมา ดนุพลที่ใส่ชุดสูทสี ขาวเดินลงมา ร่างที่สูงใหญ่และใบหน้าที่หล่อเหลาของ เขาได้ดึงดูดความสนใจของแขกผู้หญิงที่มาร่วมงาน แต่ง

หลังลงจากรถ ดนุพลก็เดินไปอีกด้านหนึ่ง เปิดประตู รถด้วยความสุภาพ แล้วยื่นมือขวาของตนเองไปให้ คนในนั้น

มือขาวที่เรียวสวยยื่นออกมาจากในรถแล้ววางบน มือขวาของดนุพล ด้วยการพยุงของดนุพล ปาลีที่ใส่ กระโปรงยาวเมอร์เมดสีม่วงน้ำเงินค่อยๆออกมาจากรถ

ต่อมา ปาลีจูงมือของดนุพลแล้วยิ้มให้ขวัญชีวีและชย นที่ยืนอยู่หน้าประตูอย่างหวานๆ

เห็นปาลีมาร่วมงานแต่งของตนเองแล้ว ดวงตาของ ขวัญชีวีเปล่งประกายความดีใจ แต่พอเห็นปาลีแต่งตัว สวยงามกว่าเธอที่เป็นเจ้าสาว ในใจเธอรู้สึกทั้งเกลียด ทั้งอิจฉา