ตอนที่420 เอาเงินไม่เอาหน้า

ขวัญชีวีกุมที่ท้องน้อยตนเองแล้วร้องออกมา

“เป็นอะไรหรอ”ชยนที่อยู่ข้างๆรีบไปพยุงขวัญชีวีด้วย ความกังวล

“ไม่มีอะไรค่ะ”ขวัญชีวีรีบสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมา ฝืนยิ้ม ออกมา เหมือนลูกเตะฉัน”

“หา? นี่ลูกยังมีครรภ์ไม่ถึงสามเดือนก็เตะได้แล้ว หรอ”ชยนถามด้วยความสงสัย

ขวัญชีวีกลัวเขาจะถามมากขึ้นรับอ้อนว่า“ที่รัก เค้า เหนื่อยแล้ว ตอนนี้แขกยังมาไม่ครบ เค้าอยากไปพัก หน่อยนะ”

ชยนไม่ได้คิดมาก รีบพยักหน้า”ได้ ระวังลูกด้วยนะ”

“อึ่ม รู้แล้ว”ขวัญชีวีทิ้งยิ้มที่หวานๆให้ชยน

เพียงแค่หันหลัง ความเจ็บปวดก็ปีนขึ้นหน้าของเธอ เพราะท้องเธอเจ็บมากและความเจ็บนั้นยิ่งเพิ่มขึ้น เรื่อยๆ เหมือนของที่อยู่ในท้องเธอจะหลุดออกมาได้ทุก เมื่อ ขวัญชีวีไม่กล้าอยู่ต่อ รีบเข้าไปห้องแต่งตัวเฉพาะ เจ้าสาว

ตอนนี้คนทั้งหมดล้วนอยู่ในห้องโถง ในห้องแต่งตัว เจ้าสาวไม่มีคนอื่นนอกจากจาริณีแม่ของขวัญชีวี
พอเห็นขวัญชีวีกุมท้องเดินเข้ามาด้วยใบหน้าซีดขาว จาริณีที่รออยู่ในห้องแต่งตัวก็รีบเดินไปหา ถามอย่าง ร้อนรน ขวัญ ทำไมแกเพิ่งมาฮะ นี่ก็เลยเวลากินยาแล้ว มา รีบดื่มยาชามนี้ไป

พลางพูด จาริณีก็รีบเอาขวดน้ำเก็บความร้อนออกมา เปิดฝา แล้วกินยาก็แพร่กระจายออกมาเต็มห้อง

เมื่อได้กลิ่นยาที่คุ้นเคยนี้ ขวัญชีวีที่ดื่มยานี้ไปหลาย สิบวันก็ยังรู้สึกอยากจะอ้วก แต่เธอรู้ว่าเธอต้องดื่ม ดัง นั้นเธอไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วก็รับมาดื่มลงไปหมด

หลังพักไปหลายนาทีแล้ว ขวัญชีวีรู้สึกดีขึ้น ท้องก็ไม่ ได้เจ็บมากแล้ว

“ยังนิ่งอยู่นี่ทำไม รีบไปพ่นน้ำหอมสิ อย่าลืมนะต้อง พ่นไปทุกมุม อย่าให้คนที่เข้ามาได้กลิ่นยา

พอมีแรง ขวัญชีวีก็รีบออกคำสั่งให้แม่

แต่จาริณีไม่ได้พูดอะไร ลุกขึ้นแล้วไปทำตาม

เมื่อพ่นน้ำหอมเสร็จ จาริณีก็มานั่งข้างๆขวัญชีวีอีก ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ดวงตาเธอเหลือบไปกระเช้าที่ใส่ ลั่งเปาที่อยู่ข้างๆขวัญชีวี แล้วถามว่า“ขวัญ ดูเหมือนแก ได้นั่งเปาไม่น้อยนะ ไม่งั้น…ให้แม่ช่วยแกนับหน่อยนะ”

พอดูท่าทางของจาริณี ขวัญชีวีก็รู้ว่าเธอกำลังคิด อะไรอยู่ เธอกรอกตาใส่จาริณีแล้วเอากระเช้าลั่งเปาวางไปที่หลังของเธอ แต่ก็ยังหยิบคั่งเปาซองหนึ่งออก มาให้เธอ แล้วพูดว่า”ตอนนี้จะใช่เวลานับเงินสักที่ไหน ฉันต้องไปต้อนรับแขกแล้ว ลั่งเปานี้แม่เอาไปเลย รอ เรื่องของวันนี้จบ แม่ก็กลับไปบ้านเกิดทันที”

เรื่องที่ขวัญชีวีพูดนั้นก็หมายถึงเรื่องที่จะให้เธอเกิด อุบัติเหตุแล้วแท้ง’ลูก’ในท้องไป แต่ขวัญชีวีไม่มั่นใจว่า ปาลีจะมาไหม ไม่ว่าปาลีจะมาหรือไม่มาเธอก็ต้องทำ เรื่องวันนี้ให้ได้

เพราะทารกตายในท้องเธอไปสิบกว่าวันแล้ว ถ้ายัง ไม่เอามันออกมาเกรงว่าชีวิตเธอก็อันตรายแล้ว ดังนั้น เธอตัดสินใจว่ารองานแต่งจบสิ้นเธอก็เริ่มทำ ถึงเวลา นั้นครอบครัวสุพจน์ถึงอยากจะเสียใจและทิ้งเธอไปก็ ไม่ทันแล้ว

จาริณีเห็นขวัญชีวีให้เงินให้เธออีกแล้ว ก็รีบมาอย่าง ดีใจ แต่พอได้ยินขวัญชีวีจะไล่เธอกลับไปชนบท รอย ยิ้มบนหน้าเธอก็นิ่งไป

“นี่ลูกไร้ความกตัญญู เรื่องยังไม่จบนี่ก็อยากไล่แม่ไป แล้ว ช่วงนี้ฉันเหนื่อยกายเหนื่อยไปดูแลเธอ……จาริณี รีบโวยวายขึ้นมา

ขวัญชีวีสีหน้าเปลี่ยนทันที แล้วเอาถั่งเปาสองซองออก มาให้จาริณี“เอาไป นั่งเปาสามซองนี้รวมขึ้นมาแล้วมีเงิน เกือบแสนกว่า เยอะอีกฉันก็ให้ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวคนของ บ้านชยนนับเงินแล้วพบว่าจำนวนผิด ฉันต้องแย่แน่ แม่ ก็ต้องคิดเพื่อฉันบ้าง”