ตอนที่365 การยืนยันสุดท้าย

โสรจและขวัญชีวีที่กำลังต่อยอยู่พอได้ยินเสียงของวิ สาข์ก็หยุดลง แต่ทั้งสองก็รู้สึกไม่พอใจ

“แม่ มันรังแกฉัน เป็นมันมาด่าฉันและตบฉันก่อน แม่…..

เมื่ออยู่ตระกูลกาฬดิษย์มานาน ปาลีก็รู้ว่าโสรจไม่ใช่ ลูกแท้ๆของวิสาข์ และความสัมพันธ์ทั้งสองก็มาดูเหมือน อย่างที่ภายนอก พอเห็นวิสาข์กลับมา ขวัญชีวีก็คิดว่าที่ พึ่งของตนเองมาแล้ว เลยทำหน้าสงสารไปฟ้องวิสาข์

โสรจไม่โกรธแต่เป็นยิ้ม“หน้าด่านจริง ใครกันที่ลงมือ ก่อนล่ะ”

ธนัทเหลือบมองโสรจอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “ฉันไม่สน พวกเธอสองคนใครลงมือก่อน โสรจมรดกของพ่อเธอฉัน จะไม่ให้เธอแม้แต่บาทเดียว และวิลล่าหลังนี้ก็เป็นพ่อเธอ ให้ฉัน ฉันไม่ได้ไล่เธอออกไปก็ถือว่าไว้เธอมากแล้ว ถ้า เธอมาก่อนเรื่องอีกงั้นเธอก็ใสหัวออกจากบ้านหลังนี้ ”

คำพูดของวิสาข์ช่างแหลมคมจริงๆ พอโสรจได้ยินก็ โกรธทันที นี่วิสาข์เข้าข้างขวัญชีวีชัดๆ แต่เธอมีแต่กัดฟัน ทนไว้แล้วก็ทำอะไรไม่ได้อีก

ก็อย่างที่วิสาข์พูด วิลล่าหลังวิสาข์เป็นเจ้าข้อง ถ้าวิ สาข์ไม่อนุญาตให้เธออยู่เธอก็มีแต่ย้ายออกไป แต่เธอจะ เต็มใจอย่างออกไปแบบนี้ได้ยังไง ถึงมรดกที่ชยุตเหลือ ไว้ให้เธอก็สามารถทำให้เธอไม่ต้องกังวลเรื่องกินใช้แล้ว แต่ของที่เธออยากได้ไม่เพียงแค่นี้ ถ้าออกจากตระกูลกาฬดิษย์ไปจริงๆงั้นเธอก็เสียตระกูลกาฬดิษย์ซึ่งเป็นที่ พึ่งอันยิ่งใหญ่นี้ไปแล้ว

“ดีพวกเธอสองแม่ลุกมารังแกฉันคนเดียว ดีมากจริงๆ”

โสรจจ้องเขม็งวิสาข์และขวัญชีวีแล้ว สบัดหัวก็เดนเข้า ห้องของตนเอง แล้วปิดประตูแรงๆจนเกิดเสียง ปีง

“แม่.

พอขวัญชีวีเห็นวิสาข์แค่พูดไม่กี่คำก็จัดการโสรจได้ เลยยิ้มแย้มทันที

แต่ยังไม่รอให้เธอได้อวดดีต่อ วิสาข์มองไปสุพจน์ที่ กำลังใส่เสื้อผ้าในห้องแล้วเปลี่ยนมามองขวัญชีวี พูด อย่างผิด หวัง“ฉันด่าเขาไม่ได้หมายความว่าฉันเห็นด้วย การกระทำของเธอ เธอดูสภาพเธอสิ แม้เสื้อในก็ไม่ใส่ ดู เป็นอะไรกัน แม้เธอกับสุพจน์ได้หมั้นหมายไว้แล้ว แต่ก็ ยังไม่ได้แต่งงานกัน คราวหน้าอย่าให้ฉันเห็นว่าพวกเอ สองคนมีอะไรกันตรงนี้อีก”

เสียงของวิสาข์ไม่ได้ดังมากแต่ก็ไม่เบา สุพจน์ที่อยู่ ในห้องก็ได้ยินอย่างชัดเจน เวลานั้นเขาก็อายจนอยาก หาหลมหลบเข้าไป ที่จริงมันก็โทษเขาไม่ได้ เพราะทุก ครั้งล้วนเป็นขวัญชีวีมายั่วยวนเขาก่อน เขาเป็นผู้ชาย ธรรมดาจะทนไหวได้ไง

พอวิสาข์พูดเสร็จ ก็ไม่สนว่าสีหน้าของขวัญชีวีเป็นยัง ไงแล้วก็เดินเข้าห้องของตนเอง ช่วงนี้เธอรู้สึกสำคัญมาก เพราะธนัทได้อดยาเสพติดสเร็จและกลับมาแล้ว แถมยังมีชีวิตที่ดีกว่าเดิมอีก ทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ เธอก็อดรู้สึก แค้นไม่ได้

ญ โรงพยาบาล

เมื่อรู้ปาลีอยู่โรงพยาบาล ธวัฒน์และสุพจน์พวกเขาก็ รีบมาดูเธอที่โรงพยาบาล แต่ปาลีกลัวว่าพวกเขาจะเป็น ห่วงมากเกินไป เลยโกหกว่าตนเองแค่กินของผิด ไม่ได้ เป็นอะไรมาก

ทุกคนก็คิดไม่ถึงครั้งนี้ปาลีกลับล้มเพราะเด็กสามขวบ คนหนึ่ง เลยไม่ได้สงสัยคำพูดของปาลี รอพวกเขาออก ไปแล้ว ปาลีตั้งใจให้ธัญญาอยู่ต่อ

ธัญญาดูแลนิวิฐมาตลอด เมื่อธัญญาอยู่ต่อ นิวิฐก็อยู่ต่อ เหมือนกัน แต่ปาลีกลับให้ดนุพลพาเขาออกไปเล่น เพื่อ ให้พวกเขาสองคนได้สร้างความสัมพันธ์ระหว่างพ่อลูก กัน

“เธอให้พวกเขาออกไปหมดแล้ว เป็นมีเรื่องสำคัญจะ บอกฉันหรอ”ธัญญาช่วยเทน้ำอุ่นให้ปาลีแล้วยื่นไปให้เธอ

“ใช่”

ปาลีรับมา ดื่มไปคำเดียวแล้วชี้ไปกระเป๋าที่วางอยู่โต๊ะ หัวเตียงของตนเอง“ในกระเป๋ามีของหลายอย่าง ล้วนเป็น ใกล้ตัวของกี่คน เธอช่วยเอาของพวกนี้ไปตรวจDNAฉัน อยากรู้ว่าพวกเขามีสายเลือดเดียวกันรึเปล่า”

ธัญญาเปิดกระเป๋า แล้วใช้กระดาษไปเอาสองที่ปาลีพูดออกมา “ของเหล่านี้เป็นของของคนตระกูลกันตพัฒน์ หรอ”

“ใช่”ปาลีพยักน้ำ

“นี่ธอกำลังสงสัยอะไรอยู่หรอ”ธัญญาเงียบไปสักพักก็ เข้าใจความหมายของแล้ว

“อย่างที่เธอพูด ฉันกำลังสงสัยว่าฉันกับดนุพลไม่ใช่พี่ น้องที่แท้จริง และภาสวรและอิงดาวก็ไม่ใช่พี่น้องที่แท้ จริงเหมือนกัน ถ้าความจริงมันได้พิสูจน์แล้วงั้นพวกเขาก็ ไม่ต้องเจ็บปวดอีกแล้ว”

ธัญญาส่ายหัวเกรงว่านี่แค่เป็นความคิดของเธอเอง เท่านั้น”

“แค่เป็นความคิดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยฉันก็ยังมีโอกาส สุดท้าย เพิ่งแค่มีโอกาสฉันก็ไม่ยอมแพ้

ปาลีก้มหัวลงอย่างเสียใจ เธอเองก็รู้ว่าความคิดของ เธมันไร้เดียงสาแค่ไหน แต่เธอก็ยังอดคิดแบบนี้ไม่ได้ เพราะนี่เป็นความหวังสุดท้ายของเธอ

“ก็ได้ ฉันรู้ว่าถ้าผลตรวจไม่ออกมาเธอก็มาตายใจแน่ ฉันจะไปช่วยทำตอนนี้เลย หลังสามจะให้ผลตรวจให้เธอ”