ตอนที่353 ระเบิดออกมาสักที

พอปิยะได้ยินดังนั้น หน้าก็ซีดขาวทันที ไม่มีความ ลังเลใดๆ ปิยะวิ่งไปที่ประตูคิดจะล็อกประตูจากข้างใน ทันที

แต่นิทัศน์รู้อยู่แล้วว่าปิยะต้องไม่เชื่อฟังแน่นอน เขา เลยไปเอากุญแจมาเปิดประตูซะแล้ว แล้วก็ถีบไปแรงๆ และประตูที่โดนถีบออกก็ซนกับปิยะที่วิ่งมาพอดี ร่าง ของเธอโดนชนจะถอยไปสี่ ห้าก้าว สุดท้ายล้มลงบนพื้น

“ปิยะของฉัน ช่วงนี้แกนี่ยิ่งไม่เชื่อฟังแล้ว ฉันเสียใจ

จริงๆ”

เสียงของนิทัศน์เคร่งขรึม มือซ้ายจับผมของปิยะแล้ว ใช้แรงลากมาข้างหลัง มือขวาลูบไปใบหน้าที่สวยงาม ของปิยะ ทันใดนั้นเขาก็ยกมือแล้วตบไปแรงๆ พูด ว่า“แกไม่พอใจกับฉันมากใช่ไหม ทีม ? ทำไมทำเย็น ชาต่อฉันมากเรื่อยๆ หรือเป็นช่วงนี้ฉันไม่ได้เอากับเธอ หม ? โอเค คืนนี้ฉันจะเสพสุขกับแกเต็มที่เลย พิมพ์วิไล เข้ามาเลย

เสียงของนิทัศน์จบลง ผู้หญิงที่มากับเขาก็เดินเข้ามา ด้วยรอยยิ้มที่แปลกๆ

ถ้ารฐาอยู่นี่เขาต้องจำออกได้ว่าผู้หญิงคนนี้ก็เป็นผู้ ช่วยของเขาตอนที่เขาทำงานที่บริษัทโจวกรุ๊ปจำกัดและพวกเขาก็เคยเอากันอย่างบ้าคลั่งในสำนักงาน หลัง จากรฐาลาออกจากบริษัทโจวกรุ๊ปจำกัด ทั้งสองก็จบไป ด้วยกัน

สี่ปีผ่านไป ผู้หญิงคนนี้ใช้วิธีต่างๆได้ขึ้นตำแหน่งของ ผู้จัดการแผนกธุริกจ ยิ่งช่วงนี้ได้ไปอ่อยนิทัศน์ และ ปกติเธอก็เป็นคนโอเพ ถูกรสนิยมของนิทัศน์พอดี

ปิยะตกอยู่ในมือของสอคนนี้ ผลที่ตามมานึกแล้วก็รู้

พิมพ์วิไลกดหัวของปิยะไว้ แล้วทำท่าเหมือนผู้ชาย ที่กำลังเอากับผู้หญิงกับปิยะ และนิทัศน์ก็มองอยู่ข้างๆ ลิ้นขิงเขาเลียริมผีปากตนเอง ต่อมาก็ถอดเสื้อตนเอง เหลือแค่กางเกงใน เขาดึงเข็มขัดหนังของตนเองออก มาแล้วฟาดลงตัวปิยะและพิมพ์วิไล พลางฟาดพลางยิ้ม ชั่วร้าย

นี่เป็นเกมSMที่นิทัศน์เพิ่งหลงไหลฝนช่วงนี้

แต่ตอนนี้แค่เป็นฝีมือที่ธรรรมดาที่สุด

เมื่อเข็มขัดหนังของนิทัศน์ฟาดลงมือ พิมพ์วิไลก็ คราญออกมาอย่างมีสุข เธอดูเหมือนอินมาก

ปิยะกลับกัดฟันแน่น ไม่ส่งเสียงใดๆ ถึงแม้เข็มขัด หนังนั้นฟาดลงมาทำให้เธอเจ็บจนอยากตายก็ตาม
“ร้องสิ แกร้องอกมาสิ”

นิทัศน์เห็นปิยะยังคงไม่ร้องออกมาก็อดไม่ได้โมโห ทันที ทันใดนั้นเข็มขัดหนังในมือก็ยิ่งใช้แรงฟาดลงไป หนักอีก

ชุดนอนของปิยะโดนฟาดจนขาด แผลเก่าของเธอยัง ไมหายดีตอนนี้ก็เพิ่มแผลใหม่แล้ว เมื่อเข็มขัดหนังฟาด ลงมา ก็มีรอยฟาดสีแดงสดปรากกออกมาทันที ดูน่า กลัวมาก

แต่ปิยะยังคงกัดริมฝีปากแน่น ต่อมา ริมฝีปากของเธอ ก็โดนกัดจนเลือดออก

เธอจะไม่ร้อง นี่เป็นวิธีที่อย่างหนึ่งที่เธอใช้มาต่อต้าน

นิทัศน์ และเธอทำแบบนี้ก็เพื่อปิยะพงศ์ด้วย

เธอจะร้องไม่ได้ เพราะถ้าเธอร้องปิยะพงศ์ก็ได้ยิน เสียงของเธอทันที เธอไม่อยากให้เขาเป็นห่วง ยิ่งไม่ อยากให้ปิยะพงศ์ทำเรื่องที่ใช้อารมณ์ออกมา เธอไม่ อยากให้เขาโดนทำร้ายอีก

เขารอเธอมาสี่ปีก็เฝ้าดูแลเธอสีปี นี่ก็พอแล้ว

แต่เธอไม่รู้ตอนที่นิทัศน์ตบประตูนั้นปิยะพงศ์ก็ได้ยิน เสียงแล้ว เวลานี้เขาก็ยืนอยู่นอกประตู
หลังของปิยะพงศ์พิงที่ผนังที่เย็นเยือก สิบนิ้วของเขา จับแน่น เล็บมือของเขาลึกเข้าฝ่ามือ ใบหน้าหล่อเหลา ของเขาดูเย็นชาน่ากลัว

สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในโลกนี้ก็คือมองดูผู้หญิงของ ตนเองโดนผู้ชายคนอื่นข่มขืน

หลายปีมานี้เขามองพอแล้วก็ทนพอแล้ว เขาไม่อยาก ทนอีกต่อไป ไม่ว่าจะโดนลงโทษอย่างไร

‘ปัง ปิยะพงศ์ถีบประตูให้เปิดออก

เมื่อมองเห็นสภาพในห้อง หัวใจของเขาก็สั่นขึ้นา โดยเฉพาะเมื่อเห็นร่างของปิยะเต็มไปด้วยเลือด สติขิง เขาหมดไปในชั่วพริบตา ไฟแห่งความโกรธของปิยะ พงศ์ลกสูงขึ้นเรื่อยๆ เขาก้าวใหญ่ไปถึงหน้าขงนิทัศน์ คว้าเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆแล้วทุบลงหัวของนิทัศน์

เวลานี้ปิยะพงศ์ไม่อยากสนใจผลที่ตามมาเป็นยังไง อีกแล้ว ถึงการทุบครั้งนี้จะทำให้นิทัศน์ตายเขาก็ยังจะ ทบ

อดทนมาสี่ปี เมื่อระเบิดออกมา ไม่มีใครสามารถ นึกออกว่ามันจะบ้าคลั่งยังไง