ตอนที่294 การเปลี่ยนแปลงมากสุด

ในใบรายชื่อนั้นมีจำนวนชื่อไม่น้อย และทุกคนก็ไม่ใช่คน ธรรมดา เดิมทีธวัฒน์ก็เป็นห่วงปาลีอยู่แล้วที่เธอไปรับมือ กับพวกคนที่มีอำนาจเหล่านั้นด้วยตนเอง คาดไม่ถึงตอนนี้ เธอยังเพิ่มนิทัศน์เข้าไปอีกคน นี่เป็นการเพิ่มระดับความยา กชัดๆ

ปาลีรู้ความกังวลของธวัฒน์ แต่เธอยังพูดต่อว่า “ฉันรู้ว่า นิทัศน์ไม่เหมือนรฐา ถึงจะมีบริษัทปิยะพงศ์ร่าสักสิบแห่ง ก็เทียบหนึ่งในสิบของบริษัทโจวกรุ๊ปจำกัดของเขาได้ แต่…ฉันมีเหตุผลที่จำเป็นต้องทำ ธวัฒน์ นายคงเข้าใจ”

ธวัฒน์ตกตะลึงเล็กน้อย แล้วพูดขึ้น“เพื่อปิยะหรอ”

“ใช่”

สีหน้าของปาลีฉายความโกรธออกมาสี่ปีมานี้ ถึงฉันจะอยู่ ต่างประเทศ แต่ยังไงฉันก็ยังมีนายกับปิยะพงศ์ที่คอยดูแล อยู่ข้างๆ แล้วปิยะล่ะ ชีวิตเธอจะลำบากแค่ไหนพวกเราก็ไม่ อาจคาดเดาออกได้ โดนนิทัศน์ขังอยู่ข้างๆตัว มองดูเขาไป เสพสุขกับผู้หญิงคนอื่น หลังผู้หญิงคนนั้นคลอกลูกออก มายังให้เธอไปช่วยดูแลอีก ตอนนี้เด็กนั้นอาศัยปิยะมาก เขา เลยยังให้ปิยะช่วยดูแลเด็กให้เขาไปตลอดโดยไม่มีฐานะ อะไรเลย ถ้าเด็กเกิดอะไรขึ้นเขาก็ทั้งด่าทั้งตีเธอ แล้วเขาละ เขากลับไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เขามองปิยะเป็นอะไร เป็นของเล่น ? คนรับใช้ ? หรือแม่บ้านดูแลเด็ก ? ”
ปาลียิ่งพูดยิ่งโมโห มือที่ถือแก้วกาแฟก็เริ่มสั่นขึ้นมา

ปาลีไม่มีเพื่อนเยอะมากเท่าไหร่ พูดมาก็มีแค่ปิยะเป็น เพื่อนสนิทของเธอ ดังนั้นเธอเลยอยากปกป้องเธอมาก

ฟังที่ปาลีพูดแล้วธวัฒน์ก็เริ่มหวั่นไหว หลายปีมานี้เขา ล้วนเอาปาสเนจุดสนใจเลยลืมปิยะไป คาดไม่ถึงหลายปี นี้ชีวิตของปิยะกลับกลายเป็นแบบนี้ ทันใดนั้นเขารู้สึกผิ ดมากๆ

สําหรับปิยะแล้วเขามีความรู้สึกผิดตลอดถึงเขาจะทํ มากมายเพื่อไปชดใช้เธอแล้วก็ตาม

ธวัฒน์เงียบไปนาน กำลังจะพูดบางอย่าง มือถือของปาลีก็ ดังขึ้น

ปาลีเห็นเป็นปิยะโทร สีหน้าดีใจขึ้น ทั้งสองคุยไปไม่กี่ ประโยคก็วังสยแล้ว

“ปิยะนัดฉันไปช้อปปิ้ง เธอรอฉันที่ถนนเขตเหนือ แล้ว”ปาลีพูดกับธวัฒน์ด้วยความดีใจ

“งั้นเธอไปเถอะ”

ธวัฒน์ก้มตัวลงหยิบเอกสารหนาๆของบริษัทโจวกรุ๊ปจำกัด ที่วางบนโต๊ะทำงานของปาลี”เอกสารเหล่านี้ฉันช่วยเธอ่าน รอเธอกลับมาฉันค่อยเหล่าให้เธอฟัง แล้วเราค่อยว่างแผน รายละเอียดที่เฉพาะบริษัทโจวกรุ๊ปจํากัด”
ความหมายของเขาคือเขาตกลงการตัดสินของปาลีแล้ว อีกทั้งเขายังเสนอความช่วยเหลือให้อีกด้วย

“ธวัฒน์…..

ปาลีรู้สึกซาบซึ้งมาก เธอก็รู้ว่าพอธวัฒน์รู้สถานการณ์ของ ปิยะต้องไม่มองอยู่เฉยเมยแน่ นี่ไม่เกี่ยวกับความรักแต่เป็น เพราะหัวใจ

หลังครึ่งชั่วโมง ปาลีมาถึง30 ที่ทำให้ปาลีคาดไม่ถึงก็คือ นอกจากปิยะแล้วยังมีอีกคนหนึ่ง

“ปิยะพงศ์ ? ”

ปาลีไม่กล้าเชื่อสายตาของตนเอง มัวแต่มองผู้ชายที่ยืน อยู่ข้างหลังของปิยะอย่างนิ่งๆ ตั้งนานเธอถึงเอ่ยชื่อเขาออก มาด้วยความไม่แน่ใจ

สี่ปีไม่ได้เจอกัน ปาลีคิดว่าคนที่เปลี่ยนไปมากที่สุดคืออิง ดาว แต่กลับคาดไม่ถึงว่าคนที่เปลี่ยนไปมากที่สุดกลับเป็น ปิยะพงศ์

ปิยะพงศ์ในตอนนี้เปลี่ยนไปมาก ชายหนุ่มที่ผิวดำๆคน นั้นตอนนี้กลายเป็นผู้ชายที่มีผิวข้าวสาลีที่เว็กซี่ ในหน้า หล่อเหลา ดวงตามืดดำ รูปร่างสูงใหญ่ อยู่กับปิยะที่ใบหน้า

สวยงาม รูปร่างหุ่นดีนั้นดูคู่ควรมาก

ปิยะยื่นมาไปข้างหน้าปาลีแล้วขยับ ขาดจังหวะของปาลีที่มัวแต่มองปิยะพงศ์อยู่ พูดด้วยความเหิงหวง“นี่ปาลี จะมีใคร เหมือนเธอล่ะมัวแต่มองคนอื่นแบบนี้ เธอยังมีดนุพลอยู่นะ แล้วยังมีธวัฒน์อีกคนด้วย และตอนนี้เขาก็ไม่ได้ชื่อปิยะพงศ์ แล้วนะ เขาชอปิยะพงศ์

ปิยะพงศ์ก็ยิ้มให้ปาลีแล้วพูดว่า”ตอนนี้ทุกคนล้วนเรียกฉัน ปิยะพงศ์ ชื่อปิยะพงศ์นั้นมันเชยมาก ตอนนั้นที่ฉันเพิ่งเข้า มาในเมือง โดนคนหัวเราะไปไม่น้อยเลย

การพูดและปฏิกิริยาของปิยะพงศ์ ขาดความซื่อตรงไปไม่ น้อยและเพิ่มความสะโอดสะองของผู้ชายมากไปหลายส่วน

การเปลี่ยนแปลของปิยะพงศ์ทำให้ปาลีรู้สึกตกใจ รู้สึกว่า เขาไม่ใช่ชายหนุ่มที่ชื่อตรงคนนั้นอีกแล้ว จากสายตาและ รอยยิ้มของเขาก็สามารถดูออกได้

ตอนที่ปาลีเดินกับปิยะอยู่ข้างหน้า และปิยะพงศ์เดินอยู่ ข้างหลังและห่างกับพวกเธอเลือกน้อย ปาลีก็พูดกับปิยะ เบาๆ เธอไปอยู่กับปิยะพงศ์….ปิยะพงศ์ได้ยังไง ตกลงนี่มัน เรื่องอะไรกัน”

ตอนนั้นปาลีไปต่างประเทศแล้ว เลยไม่รู้เรื่องที่ปิยะพงศ์ ไปหาปิยะโดยใช้นามผู้คุ้มกันของวารี และต่อมาได้เป็น รภป.ในคฤหาสน์ของปิยะพงศ์ ดังนั้นเธอเลยไม่รู้ว่า สี่ปีนี้ ปิยะพงศ์คุ้มครองปิยะอยู่ตลอด ไม่เคยจากไปไหน