ตอนที่190น่าขยะแขยง

โสรจไม่ได้มองปาลีเลยแม้แต่น้อยเพียงแต่กวาดตามอง สิ่งของที่อยู่ในห้องหลังจากนั้นก็ทำท่าส่ายหัวไปมา:“สี่ปี แล้วในห้องนี้ไม่มีอะไรเคลื่อนย้ายเปลี่ยนแปลงดนุพลมีใจ จริงๆ”

เพียงแต่ไม่รอให้ปาลีแสดงทีท่าว่าไม่พอใจตัวเองโสรจ ก็หัวเราะเหมือนดอกไม้ร่วงกับปาลีว่า “รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร มองฉันแบบนี้เหมือนกับว่าอะไรเธอก็ไม่รู้เลยสินะไม่ปิดบัง เธอฉันจะบอกให้ฉันเป็นผู้หญิงที่ดนุพลรัก!”

หลังได้ฟังปาลีก็ตะลึงงั้นเป็นไก่ตาแตกเธอจำขึ้นมาได้ว่า ดนุพลเคยพูดกับเธอว่าเขาเคยมีผู้หญิงที่อีกนิดนึงก็เกือบจะ พูดคุยกับเรื่องแต่งงานกับแฟนคนก่อนแต่ทว่าไม่ทันได้พูด ผู้หญิงคนนั้นคือคุณหนูตระกูลกาฬดิษย์โสรจ

แต่ว่าด้วยความรวดเร็วปลาลีก็สงบนิ่งลงหลังจากนั้นก็พูด เสียงเบาๆว่า“อืม”แล้วก็ไม่พูดอะไรอีก

โสรจขมวดคิ้วกับการตอบสนองของปาลีทำให้เธอรู้สึกไม่ สบายอย่างยิ่ง แบบนี้เธอหมายความว่ายังไงเธอไม่มีอะไร จะพูดกับฉันหรือ”

“พูดพูดเรื่องอะไร”

เมื่อมองหน้าโสรจด้วยสีหน้าที่มึนงงปาลีก็รู้สึกอยาก หัวเราะขึ้นมาทันที”ทุกคนก็เคยมีเรื่องที่ผ่านมาฉันไม่จำเป็นต้องไปตามล้างตามเช็ดฉันเพียงแค่ต้องรู้ตอนนี้ว่าดนุพล รักฉันฉันก็รักดนุพลแล้วฉันก็เป็นคู่หมั่นของดนุพลแค่นี้ก็ พอแล้ว”

ความหมายจากที่ผู้ผู้หญิงที่เคยรักอย่างเธอเป็นเพียงอดีต

ที่ผ่านไปแล้วตอนนี้เป็นฉันฉันต่างหากที่เป็นเจ้าของ

โสรจฟังไม่ออกถึงคำพูดที่ปาลีเสียดสีในขณะนั้นแสดง เดียงสีหน้าเขียวคล้ำแล้วก็ทำเพียงยิ้มเย็นชาแล้วก็เดิน เข้าไปหาปาลีไม่กี่ก้าวว่า: “นี่เธอกำลังแสดงละครกับฉัน หรือเหอะๆฉันกับดนุพลรักกันมาได้สักพักหนึ่งพวกเราเลิก กันเราแบ่งปันร่างกายที่งดงามที่สุดของกันและกันเธอมา แสดงละครกับฉันเธอกล้าดียังไงหรือว่าเธอจะเอาเลือดเนื้อ ในท้องมากล้าฉันจะบอกอะไรเธอให้ทั้งโลกนี้ไม่ใช่เธอคน เดียวที่ให้กำเนิดเด็กได้ไม่มีเด็กคนนี้เธอก็ไม่มีอะไรทั้งนั้น

ปาลีมองด้วยหางตาอย่างโกรธประโยคที่โสรจพูด เรา แบ่งปันร่างกายที่งดงามที่สุดของกันและกัน”อันนั้นเสียง แทงลงไปในใจเธอลึกๆ แต่ว่าเธอรู้ในเวลานี้เธอไม่สามารถ ถอยได้แม้แต่นิดเดียวความสุขคือสิ่งที่ตัวเองต้องไปไขว่ คว้ามา

“คุณโสรจคุณไม่รู้สึกว่าตัวเองน่าขันหรือคุณกับดนุพล เลิกกันไปตั้งนานแล้วตอนนี้วิ่งมาบอกฉันเรื่องพวกนี้คุณ ต้องการอะไรหรือว่าคุณคิดว่าคุณมาทำแบบนี้แล้วฉันจะ ร้องไห้ขี้มูกโป่งแล้วก็หนีจากดนุพลไปหรืออย่าทำเป็นเด็ก ไปหน่อยเลยดนุพลเป็นเรื่องที่ฉันจะไม่ยอมรามือ”
โสรจบบฟินตาม นัฐพงษให้ข้อมูลปาลีมาว่าเป็นผู้หญิงที อ่อนแอเป็นคนที่ถูกรังแกได้อย่างที่บอกนั้นทำไมไม่เหมือน กับที่บอกไว้เลยแต่ทว่าเป็นอย่างนี้ก็ยิ่งดีมันสามารถปลุกเร้า จิตวิญญาณการต่อสู้ของของโสรจมิเช่นนั้นคู่ต่อสู้อ่อนแอ เกินไปเธอจะรู้สึกว่าไปรังแกคนอื่นไม่สนุก

หัวเราะน่ารังเกียจโสรัจจู่ๆก็เข้ามาใกล้ชิดกับปาลีกระดก คิ้วขึ้น:”มีอยู่ปัญหาหนึ่งที่ฉันรู้สึกว่าน่าแปลกมากไม่ทราบ ว่าตอนนี้เธอกับดนุพลมีอะไรกันเขาชอบที่จะทำจากข้าง หลักใช่หรือไม่ฉันยังจำได้ดนุพลชอบทาทางแบบนั้นและ ก็ไม่ชอบที่จะอยู่บนเตียงเมื่อก่อนไม่น้อยเลยที่จะออดอ้อน ฉันตอนนี้มาคิดคิดดูแล้วเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานยังจำได้ ชัดเจน!”

ร่างของปาลีสั่นสะท้านเด็กในท้องมีอาการปวดเกรงขึ้นมา เบิ่งตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อไปที่โสรจผู้หญิงคนนี้กำลัง พูดอะไรออกจากปากมาเพราะว่าเธอจับจุดอ่อนของเขาได้ เธอรู้ว่าในเวลานี้ควรจะพูดอะไรถึงทำให้เสียดแทงใจของ ปาลี

“เธอทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยงคุณออกไปเดี๋ยวนี้!”

ปาลีหมดความอดทนที่จะสงบนิ่งผู้หญิงคนนี้ช่างไร้ยาง อายจริงๆเธอคงจะต่อกลอนด้วยไม่ไหว

โสรจทำเพียงหัวเราะเสียงเหอะๆขึ้นมาทันที”นี่พูดกับว่า เธอเป็นเจ้าของของที่นี่อย่างนั้นฉันไม่ปิดบังที่จะบอกเธอ เรื่องหนึ่งของในห้องๆนี้ทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นโต๊ะเก้าอี้ตู้หรือแม้แต่เตียงนั้นฉันเคยใช้มาก่อนทั้งนั้นเพราะว่าตอนเรียน มหาวิทยาลัยทุกคนก็จะมาพักร้อนบ้านของดนุพลกันทั้งนั้น สีปีแล้วของที่นี่ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงนี่แสดงให้ เห็นว่าอะไรเธอยังไม่เข้าใจอีกหรือและยังมีอีกหรือว่าเธอไม่ เคยสังเกตว่าพวกเราสองคนมีอะไรที่คล้ายกันบ้างเช่นด้าน หลัง!”

พูดจบโสรจก็หมุนตัวไปเอาด้านหลังให้ปาลีดูให้ปาลีได้ มองอย่างชัดเจน

ตั้งแต่เข้าห้องมาโสรจก็เข้าหาเธอด้านหน้าตลอดแต่พอ โสรจหมุนตัวหลับปาลีเพิ่งเห็นโครงด้านหลังของเธออย่าง ชัดเจน

ในชั่วพริบตาเหมือนกับมีฟ้ามาผ่าปาลีนั้นสั่นคลอนถอยไป สี่ห้าก้าวสุดท้ายไม่มีแรงล้มลงบนเตียง

โสรจและตัวเองนั้นมีความสูงพอๆกันข้อนี้ปาลีสังเกต เห็นได้ตั้งนานแล้วเพียงแต่ว่ายังไงก็คิดไม่ออกว่ารูปร่าง หน้าตาที่ไม่เหมือนกันของพวกเธอใครจะไปรู้ว่ามีด้านหลัง ที่เหมือนกันทุกส่วน