ตอนที่172 ฉันจะช่วยเธอจัดการเอง

“ปาลี…..ทำไมคุณถึงได้ คุณถึงได้.

แววตาของนัฐพงษ์มองปาลีด้วยความลึกซึ้ง ทำไมคุณถึง ได้เข้าอกเข้าใจคนอื่นได้ดีขนาดนี้ ทำไมคุณถึงได้อ่อนโยน ขนาดนี้?

ผมจะทำยังไงที่จะห้ามให้ตัวเองคิดที่จะได้คุณมาครอบ ครอง

“ฉันทำไมหรอ?”

ปาลีจะไปรู้ความคิดจิตใจของนัฐพงษ์ได้ยังไง แต่แววตา ของนัฐพงษ์ในเวลานี้ทำให้เธอรู้สึกขนลุกขึ้นมา

“ไม่มีอะไร”

นัฐพงษ์รีบดึงสายตาตัวเองกลับอย่างรวดเร็ว และเบี่ยง เบนถามเธอว่า “เหตุเพราะคุณตั้งครรภ์ ส่วนใหญ่เป็นเพราะ เกิดจากอารมณ์ ในใจคุณเหมือนจะมีเรื่องที่กดดัน คุณมี ปัญหาอะไรในใจหรือเปล่า? บอกผมได้นะ ผมเป็นหมอ เพื่อ จะช่วยคุณได้

ปาลีรีบสายหัว “ฉัน ฉันไม่เป็นไร นี้คือครั้งแรกการเป็นแม่ ของฉัน ดังนั้น……..เลยตื่นเต้นนิดหน่อย ขอบคุณคุณที่เป็น ห่วงนะคะ ฉันรู้สึกเหนื่อยนิดหน่อย ขอตัวหลับสักครู่นะคะ ”
นัฐพงษ์ยกไหล่ขึ้นแสดงถึงการจำใจ “ถ้าอย่างนั้นคุณพัก ผ่อนเถอะ ถ้ามีอะไรก็กดกริ่งบนหัวเตียงได้เลยนะ”

ปาลียังไม่สามารถเปิดใจได้ทันที ธรรมดาแล้วเขาไม่ควร ไปบังคับ มีหลายเรื่องที่ต้องค่อยค่อยเป็นค่อยค่อยไป

เมื่อนัฐพงษ์เดินออกไป ปาลีที่หมดแรงก็ค่อยค่อยขึ้นไป นั่งบนหัวเตียงคนป่วย ในหัวมีแต่เสียงของรฐาดังขึ้นซ้ำ ซ้ำราวกับปีศาจ พรุ่งนี้บ่ายโมง จะรอเธออยู่ที่โรงแรมดอก นาฬิกา

ไม่ ! ”

ปาลีปิดตา ใช้มือกดหัวไว้อย่างรุนแรง ไม่นะ เธอห้ามไป เธอจะไปไม่ได้ จะทำยังไง ตอนนี้เธอจะต้องทำยังไง? ใครจะช่วยเธอ ใครจะช่วยชีวิตเธอ “ทุกคืนในฝันของฉัน ฉันเห็นคุณ ฉันสัมผัสได้.………. ในเวลานั้น ทันใดนั้นเสียงเพลงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

ปาลีที่กำลังจมปลักอยู่ในความเศร้าของตัวเอง ก็ตกใจ อย่างรุนแรงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู จอแสดงเบอร์ว่าโทรมา จากประเทศไทย
ใจปาลีสั่นเล็กน้อย เดาก็ออกว่าใครโทรมา ในขณะที่ยุ่งอยู่ นั้นปัดซ้ายและรับสาย

“ฮัลโหล ! ปาลี นี่ฉันเอง”

คนที่ถือสายที่จริงคือเสียงของธัญญา

“ธัญญา…………..

พอได้ยินเสียงที่คุ้นเคยของธัญญา ปาลีก็ตะโกนชื่อของ เขาออกมา น้ำตาก็อดไม่ได้ที่จะไหลออกมา เสียงก็สะอึก สะอื้นขึ้นมาทันที

เรื่องที่เธอถูกรฐาล่วงละเมิดที่ไทย นอกจากตัวเธอเอง ก็มี แค่ธัญญาคนเดียวที่รู้

แต่พอกลับประเทศ เธอก็ไม่ได้เจอกับธัญญา อย่าพูดถึง แม้แต่โทร ข่าวสารอะไรก็ไม่ได้รู้เลย อาจจะเป็นเพราะธัญ ญารู้เรื่องราวเยอะ และก็อาจจะเพราะธัญญาคือคนพิเศษ ทำให้เธอต้องตีตัวออกหาก กลับไม่คิดว่า ธัญญาจะโทรหา เธอ

“เธอร้องไห้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่า?”

ด้วยเสียงปาลีสะอึกสะอื้นด้วยความกดดัน ธัญญาฟังออก จึงถามไปด้วยความรวดเร็ว

“ฉัน

เขามาคกคามจันอีกแล้ว เขาต้องการให้จับไปพบที่โรงแรม..….….……

หากในโลกใบนี้มีคนคนเดียวที่สามารถฟังเธอ งั้นคนคน นั้นก็คงมีแค่ธัญญา

เพราะมีแค่เขาที่รู้เรื่องนี้ เรื่องที่เธอเจอความทรมานมัน เป็นอย่างไร

ธัญญานิ่งไปสักพัก ทันใดนั้นก็กลอกลูกตาด้วยความ รุนแรง แล้วถามว่า “พรุ่งนี้กี่โมง โรงแรงไหน?”

บางคนอาจไม่เข้าใจว่าคำพูดที่มึนงงของปาลีหมายความ ว่าอะไร แต่เขาเข้าใจ เขาเข้าใจความหมายข้างในของคำ พูดของปาลี ว่า”เขา” คนนั้นคือใคร

ปาลีตกใจที่ธัญญาถาม แต่ก็ตอบตามความจริงว่า “บ่าย โมง โรงแรมดอกนาฬิกา”

ธัญญาพูดอืมเบาเบา และพูดว่า “เธอไม่ต้องกังวล ฉันจะ จัดการให้เธอเอง”

“ห้ะ?”

ปาลีตะลึง “แต่เธออยู่ไทยนะ”

“ฉันกำลังจะไปขึ้นเครื่อง ยังไงก็ไปทัน
ทันใดนั้นปาลีก็รู้สึกตื้นตันและกระดากใจ “เธอตั้งใจมา เพื่อฉัน ทำให้เธอลำบากไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นรฐาต้องการ เจอฉัน เขาอยากทำลายฉัน ถึงเธอจะมา ก็ไม่ได้ช่วยอะไร

“ไม่ ฉันไม่ได้นั่งเครื่องบินไปจีนเพื่อเธอเป็นพิเศษ วันนี้ที่ ฉันโทรหาเพื่อจะบอกเธอเฉยๆ สองวันนี้ฉันต้องไปแสดงที่ ประเทศของเธอ

ธัญญาพูดด้วยเสียงเย็นชา “ส่วนเรื่องของรฐา เธอไม่ต้อง ห่วง ฉันจะทำให้เขาปิดปากให้สนิท และหลังจากนนี้เขาจะ ไม่มาวุ่นวายเธออีก ตามนี้นะ ฉันวางแล้ว เจอกันพรุ่งนี้ !

“ธัญญา…….ฮัลโหล.….……..……

ปาลียังอยากจะพูดอะไรอีก ธัญญาที่ถือสายก็วาง โทรศัพท์ไปอย่างสวยสวย เธอจับโทรศัพท์ที่มีเสียงตุ๊ดตู้ด ปาลีอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสบายใจ

ไม่รู้เพราะเหตุใดกับธัญญา เธอจึงรู้สึกเชื่อใจแปลกแปลก เหมือนตอนที่อยู่ไทย ตอนนั้นธัญญาเก็บเธอที่หมดสภาพ กลับบ้านด้วย และเธอตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรที่จะอยู่บ้านของ เขา พออยู่ก็อยู่ตั้งหนึ่งอาทิตย์

ถ้าไม่ใช่เพราะรู้ว่าธัญญาจริงๆแล้วเป็นสาวประเภทสอง ตอนนี้ในใจของปาลีคงเห็นว่าเธอเป็นพี่สาวไปแล้ว……..