ตอนที่113 คุณและฉัน

“ไม่ค่ะคุณดนุพล ไม่ใช่ความผิดของคุณเลย เป็นความ ผิดของฉันเอง ฉันไม่กล้าที่จะเริ่มคุยกับคุณให้เข้าใจใน สถานการณ์ของตัวฉันเอง ฉันแค่กลัว กลัวว่าจะสูญเสียคุณ

ไป.……….”

ปาลีขยับเข้าไปซุกในอ้อมกอดของดนุพล ตอนนี้ในที่สุด เธอก็สามารถที่จะวางใจและพูดกับเขาได้ทุกเรื่อง

ดนุพลสวมกอดไปที่ปาลีและพูดออกมาเบาๆว่า “ตอนนี้ เข้าใจทุกอย่างหมดแล้ว หลังจากนี้ไปพวกเราห้ามปิดบังอีก ฝ่ายในทุกๆเรื่อง ดีหรือไม่?”

“ค่ะ ! ”

ปาลีพยักน้าตอบด้วยความรู้สึกผิดในใจ ถึงแม้ว่าดนุพล จะรู้ว่ารฐาคือคู่หมั้นของเธอ แต่ไม่รู้ว่าเธอถูกมัดไว้บนเตียง โดยรฐา มันเป็นการละเมิดที่รุนแรงมาก เรื่องนี้ปาลีไม่กล้าที่ จะเล่าทั้งหมดให้ฟัง

นอกจากเหตุการณ์นี้ ปาลีก็ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้น ให้ดนุพลฟังทั้งหมด

ดนุพลก็ได้เข้าใจ ว่าทำไมวันนั้นปาลีถึงได้อยู่ที่ในห้องพัก ของโรงแรมคนเดียว ความกล้าทำให้ตอนนั้นปาลีเหมือนกับ จิ๊กโกโล่ พอคิดถึงตรงนี้ทีไรดนุพลอดจะหัวเราะทั้งน้ำตาไม่ ได้
และในคนนิดนุพลก็ได้บอกปาลีเกี่ยวกับอดีตของตัวเขา

ในอดีตดนุพลเคยมีแฟนสาวคนหนึ่ง ทั้งคู่คบกันมาตั้งแต่ มัธยมปลายจนถึงมหาลัย ดนุพลได้วางแผนที่จะแต่งงานกับ หญิงสาวทันทีที่เรียนจบมหาลัย แต่น่าเสียดายที่หญิงสาวมี ความทะเยอทะยาน อุดมการณ์และความอาฆาตแค้นที่มาก เกินไป เธอปฏิเสธข้อเสนอขอแต่งงานของดนุพลและหลัง จากนั้นก็เดินทางไปเรียนต่อที่ต่างประเทศคนเดียว ด้วยเหตุ นี้ทั้งสองคนก็เลยเลิกกัน

หลังจากที่ได้ฟังแล้วปาลีก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงขึ้นมา จึง เงยหน้าขึ้นมองไปที่ดนุพลและพึมพำออกมาว่า “คุณดนุพล คะ ตอนนี้คุณยังคิดถึงเธออยู่ไหมคะ? ”

“ตอนนี้ผมคิดถึงแต่ที่รักของผม!”

ดนพลเขี่ยจมูกเล็กๆของปาลีพลางพูดว่า “ผมกับเขาเรา เลิกกันมานานสามสี่ปีแล้ว คิดว่าเธอน่าจะลืมผมไปนานแล้ว ผมเองก็จําหน้าของเธอไม่ค่อยได้แล้วเหมือนกัน คณพูด แบบนี้เหมือนกับว่าผมยังคงคิดถึงเธออยู่?”

ปาลีพูดออกมาเบาๆว่า “งั้นแล้วทำไมในสามสี่ปีมานี้คุณ ถึงไม่มีแฟนคนอื่นเลยคะ?”

“ก็มันไม่มีจริงๆ”

ดนุพลตอบจะปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมาโดยไม่หยุดคิด
“จริงเหรอคะ?”

ปาลีมองเขาที่ปฏิเสธออกมาอย่างรวดเร็ว และในทางตรง กันข้ามเธอก็รู้สึกไม่เชื่อ

นับตั้งแต่ที่เป็นเด็กจนกระทั่งเติบโตมากลายเป็นหญิงสาว ปาลีก็ได้เข้าใจอย่างสุดซึ้งว่าความปรารถนาของผู้ชายต่อ เรื่องอย่างนั้นมีความรุนแรงมาก

ยิ่งไปกว่านั้นดนุพลเป็นคนที่มีความโดดเด่นมาก กลัวว่า จะมีผู้หญิงมากมายที่เข้ามาหาถึงหน้าประตูโดยอัตโนมัติ แม้ว่าดนุพลจะไม่ได้สนใจแต่ก็เกิดขึ้นหลายครั้ง ผู้ชายกับ ผู้หญิงจะไม่เหมือนกันตรงที่ผู้หญิงต้องมีความรักถึงจะ สามารถมีเพศสัมพันธ์ได้ แต่สำหรับผู้ชายเพศสัมพันธ์กับ ความรักนั้นสามารถที่จะแยกออกจากกันได้

เมื่อคนพลเห็นว่าปาลีไม่เชื่อเขา ก็อดไม่ได้ที่จะยกมือขึ้น มาสามนิ้วแล้วเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่จริงจังว่า “ถ้าหากคุณ ไม่เชื่อผม ผมสาบานก็ได้ถ้า หากว่าวันนี้ผมโกหกแม่แต่ครึ่ง คํา ขอให้ผม…..

“ไม่เอาค่ะ”

ปาลีเห็นว่าดนุพลสาบานอย่างจริงจัง ก็ได้รีบจับนิ้วมือกด แนบลงไปที่ริมฝีปากของดนุพลางส่ายหัว “ฉันเชื่อค่ะ ฉัน เชื่อคุณแล้วนี้ไง ฉันไม่ชอบที่จะได้ยินคำสาบานอะไรแบบนี้ และทุกอย่างมันก็เป็นแค่เรื่องในอดีต แปลกที่ฉันไม่เจอคุณ ให้เร็วกว่านี้ ในอนาคตพวกเราต้องไปได้ดีแน่นอน ใช่ชีวิตร่วมกันมแคกันและกัน คุณดนุพลคุณว่าดีไหม?

“ดี ดีแน่นอน”

ดนุพลสวมกอดไปที่ปาลีด้วยความรัก ที่รักของเขามีความ ฉลาด เอาใส่ใจและก็อ่อนโยนอยู่เสมอ

คืนนี้อารมณ์ของทั้งสองก็ได้เร่าร้อนขึ้นมาอีกครั้ง ฉันกับ คุณไตระดับที่สูงขึ้นเรื่อยๆ

ความสดชื้นของความรักทำให้ปาลีไปทำงานด้วยจิต วิญญาณที่เต็มเปี่ยม ร่าเริง มีพลังในการทำงานอย่างเต็มที่ มันเยี่ยมยอดมาก

กิรณามีความพอใจต่อปาลีมากขึ้น งานมากมายทั้งหมดก็ ปล่อยให้ปาลีเป็นคนจัดการเอง ปละให้นํานาจกับปาลีมาก ขึ้นภายหลังจากช่วงทดลองงาน1 เดือน ปาลีกลายเป็นหนัง งานของบริษัทCLกรุ๊ปอย่างเป็นทางการ ในขณะเดียวกัน ปาลีก็ยังยืนยันที่จะอยู่ที่บริษัทCLกรุ๊ป

และขวัญชีวียังคงต้องค่อยๆปรับตัวกับตำแหน่งเลขาของ ผู้จัดการอยู่ แต่ว่าความสัมพันธ์กับเลขาของเขาทั้งสามคน คือธารี นารา และณิช ยังคงไม่ลงรอยกัน สามารถพูดได้ว่า เหมือนนากับไฟ อย่างไรก็ตามกิตติได้แสดงออกอย่างตั้งใจ หรือไม่ตั้งใจก็ตามแต่ก็ทำให้เลขาทั้งสามคนนั้นไม่กล้าทำ อะไรขวัญชีวีมากเกินไป

และเมื่อถึงเวลาพักเที่ยงขวัญชีวีกับกิตติก็ได้ทำเรื่องบ้าๆด้วยกันในททํางานทุกวันไม่มีพลาด

กิตติเริ่มที่จะไม่พอใจกับการอยู่แค่ในที่ทำงานเท่านั้น ความจริงแล้วรู้สึกว่ามันไม่สนุก ดังนั้นจึงเริ่มที่จะพาขวัญชีวี ไปทำเรื่องน่าอายที่บันไดตอนที่ไม่มีคน ทั้งคู่ตื่นเต้นกับแบบ นั้นมากกว่าตอนทำที่สำนักงานเสียอีก

ขวัญชีวียังคงมีความกังวลอยู่บ้าง แต่ทั้งคู่ก็ได้ทำไปแล้ว หลายครั้งโดยที่ไม่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เธอเริ่มที่ กล้ามากขึ้น ด้วยความตื่นเต้นสดใหม่นี้คือความสุขที่สุดที่ เธอแสวงหา

แต่หากให้พูด บ่อยครั้งที่ไปเดินที่ริมแม่น้ำจนรองเท้า เปียก ตอนค่ำยิ่งเดินเยอะ ก็มักจะเจอเรื่องประหลาดใจ

เมื่อตอนเที่ยงวันนี้ทั้งสองคนได้มาพบกันอีกครั้งในช่วง เวลาที่บันไดไม่มีคน ทันทีที่ขึ้นมากิจกรรมที่แสนร้อนแรง ก็ได้เริ่มขึ้น ความปราณาเพิ่มสูงขึ้นจนไม่มีใครได้ยินเสียง ฝีเท้าอันแผ่วเบาที่กำลังก้าวขึ้นบันไดมาทีละขั้น