ตอนที่ 96 แม่ลูกบีบบังคับกัน

สีหน้าของจาริณีเย็นยะเยือกลง ลุกขึ้นไปเปิดประตูใน

ทันที

“แม่…อ๊ะ…”

ประตูพอเปิดออก ปาลีเพิ่งจะเงยหน้าขึ้นมา เสียงฝ่ามือ หนึ่ง “เจี๊ยะ” ก็ตบลงไปบนใบหน้าด้านซ้ายของเธออย่าง รุนแรง

” แกไอ้คนกินบนเรือนขี้รดบนหลังคา ทำร้ายคนใน ครอบครัวของตัวเอง ตายเข้ามาซะ”

หลังจากที่จาริณีตบไปที่หน้าของปาลีอย่างรุนแรง มือข้าง หนึ่งก็บิดไปที่เนื้อหนังบนแขนของปาลีแล้วลากเข้ามาใน บ้าน จากนั้นก็ปิดประตูเสียงดัง “ปิ๊ง”

“แม่…”

ปาลีกุมใบหน้าที่ถูกตบจนเจ็บ มองไปยังจาริณีด้วยสีหน้า ที่ไม่กล้าที่จะเชื่อ

ความเจ็บปวดที่แสบร้อนบนใบหน้าก็เจ็บไม่เท่าความเจ็บ ปวดใจของเธอในตอนนี้ แม้ว่าตั้งแต่เล็กจนโตจาริณีจะตบตี ด่าว่าเธอมาไม่น้อย แต่กลับไม่เคยตบหน้าเธออย่างรุนแรง แบบในเวลานี้มาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสีหน้าของจาริณี ในตอนนี้ ดูแทบอยากจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆยังไงอย่างงั้น
พอขวัญชีวีเห็นจาริณีตบปาลี ก็รีบเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม ที่รู้สึกยินดีปรีดาในความโชคร้ายของผู้อื่นในทันที สองมือ กอดอก มองดูปาลีด้วยรอยยิ้มที่ยั่วยุ พลางเอ่ย “พี่ ฉันเคย บอกแล้วว่า ให้พี่ทำให้ฉันผ่านการสัมภาษณ์ พี่ดันไม่ฟัง คราวนี้ เห็นความเก่งกาจของฉันหรือยังล่ะ!”

ปาลีได้ยินดังนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ หัวเราะอย่าง เศร้าใจยิ่งนัก สายตาที่เจ็บปวดมองไปยังจาริณีพลางเอ่ย ” หนูก็ว่าแล้ว ทำไมอยู่ๆแม่ถึงมาเป็นห่วงหนู ที่แท้เพียงแค่ ต้องการหลอกหนูกลับมา แม่เพียงแต่ฟังความข้างเดียว ของขวัญชีวีก็มาตบหนู แม่ลำเอียงขนาดนี้ได้ยังไงกัน?”

ผิวหนังบนใบหน้าของจาริณีขมวดเข้าหากันเล็กน้อย แล้ว เอ่ยขึ้นอย่างเย็นชาว่า “น้องสาวของแกอายุน้อยกว่าแก เข้า สู่สังคม ที่ต้องการก็คือโอกาส แกเป็นพี่สาว ไม่เพียงแต่ไม่ ช่วยน้อง ยังเหยียบย่ำน้อง มีพี่สาวแบบแกอย่างนี้หรอ ฉัน ไม่มีแกไม่เตือนแก ต่อไปแกคงจะไม่แม้แต่ฉันแม่คนนี้ก็ไม่ อยู่ในสายตาแล้วหรอกหรอ?”

ปาลีส่ายศีรษะ ที่จริงหากในตอนนั้นกิริยาของขวัญชีวีดี สักหน่อย เธอก็จะพิจารณาให้ขวัญชีวีเป็นเสมียนเล็กๆใน บริษัท ให้เธอเริ่มขึ้นมาจากจุดที่เป็นพื้นฐานที่สุด ภายหน้า ดูคะแนนค่อยให้การเลื่อนตำแหน่งใหม่อีกครั้ง น่าเสียดาย ขวัญชีวีหวังสูงเกินไป แม้แต่โอกาสที่จะพูดคุยดีๆกับเธอสัก สองสามประโยคก็ยังไม่ให้

ปาลีคิดทบทวนตัวเองว่าชีวิตนี้ไม่ได้ติดค้างอะไรขวัญ ชีวี ยิ่งไปกว่านั้นขวัญชีวียังทำเรื่องที่สกปรกอย่างการอ่อยพี่เขยของตนเองอีก เธอปาลีไม่มีเหตุผลที่จะต้องทำดีต่อ ขวัญชีวีแล้วจริงๆ

“ไม่ใช่ว่าหนูไม่ให้โอกาสน้อง เป็นน้องที่ไม่มีความ สามารถนั้นเลยต่างหาก แม่ จะพูดยังไงแม่น่ะก็ลำเอียง”

ปาลีปล่อยมือลงอย่างช้าๆ จ้องไปยังจาริณีด้วยสีหน้าที่ เย็นชา ตอนนี้ เธอไม่เพียงแต่รู้สึกหมดหวังต่อขวัญชีวี กับ จาริณีก็รู้สึกหมดหวังด้วยเช่นเดียวกัน

“กล้าดีนัก กล้าพูดกับฉันแบบนี้หรอ? ”

จาริณีถูกปาลีจ้องจนในใจเกิดความรู้สึกเหมือนวัวสันหลัง หวะ จึงโมโหขึ้นมาในทันที ง้างมือขึ้นเตรียมจะตบไปที่ปาลี อีกครั้ง

เพียงแต่มือยังไม่ได้ตบลงมา ก็ได้ถูกปาลียื่นมือออกไปจับ เอาไว้แล้ว

แม่ โบราณว่าตีไปบนตัวลูก เจ็บไปที่หัวใจแม่ แม่ตบหนู ” อย่างใจร้ายขนาดนี้ ไม่ปวดใจบ้างเลยหรอคะ?”

ปาลีมองจาริณีด้วยความเสียใจ “ช่างเถอะค่ะ เป็นหนูที่โง่ เอง ตั้งแต่เล็กจนโต ยี่สิบสองปีคิดไม่ถึงว่ายังมองจุดนี้ไม่ ออกอีก คิดไม่ถึงว่ายังจะหวังลมๆแล้งๆว่าแม่จะเป็นห่วงหนู จริงๆ ดีล่ะ ตอนนี้หนูเข้าใจแล้ว แม่ตีก็ดีแล้ว ด่าก็ด่าแล้ว ยัง มีธุระอะไรอีกไหมคะ? ไม่มีธุระอะไร งั้นหนูกลับก่อน”
พูดไป ก็หมุนตัวอย่างเย็นชา เตรียมจะเปิดประตูออกไป จริงๆ

จาริณีไม่เคยเห็นสีหน้าท่าทางเช่นนี้ของปาลีมาก่อน ก็อด ไม่ได้ที่จะนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

ขวัญชีวีรีบดันตัวจาริณี กระทืบเท้าพลางเอ่ย “แม่ แม่ดูพี่จะ ไปแล้ว เรื่องของหนูกับพี่เขยแม่ยังไม่ได้พูดเลยนะ? ”

พอจาริณีได้ยินถึงนึกขึ้นได้ว่ายังมีเรื่องสำคัญที่สุดที่ยังไม่ ได้นํา สองสามก้าวมุ่งไปยังหน้าประตู ขวางทางไปของปาลี จากนั้นหยิบสมุดเล่มเล็กเล่มหนึ่งออกมาจากอ้อมแขน ส่ง ให้กับปาลีพลางเอ่ย “นี่คือเอกสารการหมั้นของแกกับรฐา ในวันนั้น แกเขียนลงไปบนนั้นว่าแกจะถอนหมั้น ต่อจากนี้ไป การหมั้นหมายระหว่างแกกับรฐา ยกเลิก! สินสอดเหล่านั้น ของรฐา ยกมาอยู่ในชื่อของยัยขวัญ ต่อไปยัยขวัญก็คือว่าที่ เจ้าสาวของรฐา” เอกสารแผ่นนี้ที่จริงแล้วก็คือใบรายการ สินสอด ตอนที่รฐามาสู่ขอปาลีที่บ้านในวันนั้น สินสอดและ ทองหมั้นทั้งหมดต่างก็ลิสต์ลงบนกระดาษแผ่นนี้ตั้งแต่ต้น จนจบ ภายใต้การเป็นพยานของผู้ปกครองทั้งสองฝ่าย รฐา และปาลีต่างก็เซ็นชื่อลงบนนั้น

แม้ว่าไม่ได้มีผลทางกฎหมาย แต่กลับเป็นวัฒนธรรมของ คนต่างจังหวัด คนที่ต่างจังหวัดต่างก็ยอมรับกระดาษแผ่นนี้

มองไปยังเอกสารที่อยู่ในมือของจาริณี ปาลีรู้สึกอึ้งไปเลย ความช็อกในแววตามีมากยิ่งกว่าตอนที่จาริณีตบเธออย่าง แรงเมื่อกี้นี้เสียอีก
เธอมองไปยังจาริณีด้วยใบหน้าที่ไม่กล้าที่จะเชื่อ แล้วเอ่ย ขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา “แม่ แม่รู้เรื่องระหว่างรฐากับขวัญ ชีวีแล้ว?”

จาริณีพยักหน้าอย่างนิ่งๆ แสดงถึงว่าเธอรับรู้แล้ว

” งั้นแม่จะให้หนูถอยแบบนี้? ทำไมคะ? ทั้งๆที่เป็นความผิด ของขวัญชีวี เป็นน้องที่อ่อยรฐา รฐาเป็นใคร รฐาเป็นว่าที่เจ้า บ่าวของหนู แม่ ไม่นึกเลยว่าแม่จะไม่โกรธขวัญชีวีเลยแม้แต่ น้อย กลับยังมาเรียกให้หนูถอนหมั้นบรรลุความความตั้งใจ ของน้อง? นี่หูของหนูมีปัญหาหรือเปล่า หนูฟังผิดไปแล้ว ใช่ไหม?”

ปาลีจับไปที่หน้าอกของตัวเองเอาไว้แน่น เพราะว่าใจของ เธอเจ็บมาก เจ็บมากจริงๆ เจ็บจนเหมือนเลือดกำลังไหล

แม้ว่าเธออยากจะยกเลิกการหมั้นหมายกับรฐาอยู่แล้ว แต่ ในเวลานี้คำพูดนี้ได้ออกมาจากปากของจาริณี จะให้เธอ ยอมรับการโจมตีนี้ได้อย่างไรกัน?