ตอนที่ 419 เกรงกลัว

ดนุพลรับรู้ถึงความห่วงใยของปาลีในขณะนี้ แต่ใน บางคำเขาก็ต้องเตือนปาลีว่า : “ คุณพูดถูกเพียงแค่ครึ่ง เดียว จริงอยู่ที่วารีตายไปแล้ว สิทธิในการดูแลมรดกนี้ ก็ต้องสืบทอดไปสู่ญาติสนิทของเธอ แต่ญาติสนิทที่สุด ของเธอจะไม่ใช่วีนัสลูกสาวของเขางั้นหรอ ? อีกทั้งพ่อ ผู้ให้กำเนิดและเป็นผู้ปกครองตามกฎหมายของวีนัสก็ คือนิทัศน์ ดังนั้นก่อนที่วีนัสจะบรรลุนิติภาวะนั้น นิทัศน์ มีสิทธิโดยสมบูรณ์ในการดูแลธุรกิจซาลาแมนเดอร์ ดัง นั้นเมื่อมองไปรอบๆแล้ว สิทธิในการจัดการก็ยังคงอยู่ ในมือของนิทัศน์ไม่ใช่หรอ ?

ดังนั้น แม้แต่ดนุพลเอง ก็ต้องชื่นชมในการมองการ ไกลในเรื่องนี้ของนิทัศน์ หรือจะเรียกว่าเป็นความชาญ ฉลาดของพวกนักธุรกิจก็ว่าได้ พวกเขาต้องการที่จะ ก้าวนำคนทั่วไปอยู่เสมอ

ปาลีคิดขึ้นได้ทันที แต่ก็ยังคงไม่ยินยอม : “ วารีเธอ มียังพ่ออีกคนก็คือนิช และเป็นคนสนิทที่สุดของเธออีก ด้วย แต่ปีนี้วีนัสเพิ่งจะอายุแค่เพียง 4 ขวบเท่านั้น อย่าง นี้แล้ว นิชก็น่าจะมีคุณสมบัติมากกว่าในการสืบทอด ทรัพย์สินของ

วันนั้นที่อยู่ที่หมู่บ้านซาลา ปาลีค่อนข้างประทับใจกับ ชายชราหัวสูงที่มีพลังอำนาจ ในครั้งนั้นเพราะโชคร้าย เจอกับฝูงหมาป่าโจมตี นิชจึงถูกหมาป่าตัวหนึ่งควักเอา ลูกตาไปหนึ่งข้าง ทำให้เขาเหลือตาแค่เพียงข้างเดียว ทั้งน่าสงสารและน่ารังเกียจมาก ดังนั้น ในความทรงจำ
วันนั้นที่อยู่ที่หมู่บ้านซาลา ปาลีค่อนข้างประทับ ใจกับชายชราหัวสูงที่มีพลังอำนาจ ในครั้งนั้น เพราะโชคร้ายเจอกับฝูงหมาป่าโจมตี นิชจึงถูก หมาป่าตัวหนึ่งควักเอาลูกตาไปหนึ่งข้าง ทำให้ เขาเหลือตาแค่เพียงข้างเดียว ทั้งน่าสงสารและ น่ารังเกียจมาก ดังนั้น ในความทรงจำของปาลี จึงมีเขาอยู่เสมอมา ดนุพลพูดว่า : “ ทั้ง ๆ ที่เป็น แบบนั้น แต่นิชก็เกิดและโตที่หุบเขาลึกมาตั้งแต่ เล็ก ทำให้โดยพื้นฐานนั้นเขาไม่มีความรู้ทาง ด้านกฎหมายเลย แถมยังไม่คาดคิดว่าลูกสาว ของเขาจะต้องมาตายจากไปในวัยเพียงแค่สิบ ขวบด้วย ฉะนั้น เขาจึงยังไม่ทันได้ตั้งตัวใด ๆ ทั้ง สิ้น และยังไม่เข้าใจว่าควรจะเตรียมการอะไรยัง ไง ต่างกันกับนิทัศน์ เขาคนนี้มีความฉลาด(เจ้า ๆ เล่ห์)เหมือนกับสุนัขจิ้งจอก ทันทีที่วารีตาย เขา ก็รีบไปดำเนินการตามขั้นตอนทางกฎหมาย ในการยกทรัพย์สินทั้งหมดของวารีให้กับวีนัส ลูกสาวของเขา ดังนั้น หลังจากการล้มละลาย ครั้งนี้ นิทัศน์ไม่ต้องกลัวอีกต่อไป หลังจากที่ ยากจนและหมดหนทางเขาก็พาวีนัสกลับไปที่ หมู่บ้านซาลา ดูเหมือนว่าจะเป็นวันที่สองที่ปิยะ และปิยะพงษ์กลับไปที่หมู่บ้านซาลา ” ด้วยความ กลัวว่าปาลีนั้นจะเป็นกังวล ดังนั้นดนุพลจึงไม่ เคยบอกเธอมาโดยตลอดเมื่อถึงตอนนี้ ปาลีต้อง จำใจยอมรับว่านิทัศน์นั้นฉลาดจริงๆ ในตอนนี้ ดูแล้ว วันนั้นที่เขาขอให้วารีคลอดลูกให้เขานั้นสิ่งที่กลัวในตอนนี้ก็คือเขาได้ปูทางสำหรับวันนี้ เอาไว้มาตั้งแต่ต้นแล้ว และความรักที่เขามีต่อ วีนัสลูกสาวของเขานั้นอาจจะเป็นความเอาใจใส่ เพียงแค่เพื่อเป็นลู่ทางสู่อนาคตของเขา ถึงแม้ว่า นิทัศน์เขาจะไม่ใช่คนดีหรือคนรักที่ดี แต่เขาก็ เป็นพ่อที่ดีคนหนึ่ง จริงๆแล้วทุกคนก็เป็นหมาป่า ร้ายตัวหนึ่งตั้งแต่หัวจรดหาง ในวันนี้ดูเหมือน ว่า เธอจะต้องเขย่าความคิดนิทัศน์ด้วยตัวเธอ เอง ช่างไร้เดียงสาซะจริงๆ หรือไม่ต่อไปธัญญา ก็จะขอย้ายไปกับชีวเทพเจ้าพ่อมาเฟียนี้ และชีว เทพก็จะดึงภาสวรไปร่วมมือในธุรกิจยักษ์ใหญ่ อีกครั้ง รวมถึงดนุพลและธวัฒน์ก็จะมีส่วนเกี่ยว ในเรื่องนี้ด้วย ถ้าหากปราศจากการปราบปราม อย่างเด็ดขาด แล้วจะเอาชนะนิทัศน์ได้อย่างไร กัน !คิดๆดูแล้ว ปาลีก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที

นิทัศน์เจ้าเล่ห์ขนาดนี้ ถ้าหากเขาลุกขึ้นยืน ได้อีกครั้ง สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือปิยะกับปิยะ พงษ์ และรวมถึงพวกเราด้วย เขาจะไม่ปล่อยไป แน่นอน ดนุพล คุณว่า….. พวกเราควรจะทำให้เขา ล้ม และให้เขาไม่สามารถพลิกตัวขึ้นมาได้อีก ตลอดไป ? ”

ถึงแม้ว่าการทำอย่างนี้จะดูผิดศีลธรรมเล็ก น้อย แต่ถ้าเป้าหมายนั้นคือคนอย่างนิทัศน์แล้ว ล่ะก็ ปาลีก็ไม่คัดค้าน
ดนุพลยื่นมือไปจิ้มที่ปลายจมูกที่โด่งสง่าของ ปาลี จากนั้นใบหน้าก็ยิ้มแย้มด้วยความพอใจ และพูดขึ้นว่า : “ เด็กน้อย คุณโตขึ้นมากจริง ๆ สิ่งที่คุณพูดมาคือสิ่งที่ผมอยากจะทำ เพียงแต่ว่า ในมือของผมนั้นมีโครงการใหญ่อยู่และผมก็ยัง ไม่ได้จัดการเรียบร้อย ในระยะเวลาเจ็ดถึงสิบวัน นี้ ถึงตอนนั้นพวกเราไปที่หมู่บ้านซาลาด้วยตัว เอง ”

เรื่องนี้ ดนุพลไม่ต้องการที่จะบอกให้ปาลีรู้ เขา วางแผนที่จะไปที่หมู่บ้านซาลาคนเดียว “ สักพัก ” มานานแล้ว อีกทั้งนิทัศน์ที่ยังคงฝันถึง “การลุก ขึ้นอีกครั้ง ” แต่มาวันนี้ปาลีกลับถามขึ้นมาแล้ว อีกทั้งยังเป็นกังวลมากด้วย เขาพาปาลีไปด้วย กันแหละ การประมาณที่ยอดเยี่ยมนี้สามารถ ทำให้ปาลีดูเปล่งประกายมาก

ยิ่งไปกว่านั้นเขาคิดถึงช่วงเวลาเก่าๆเมื่อสี่ปี ก่อนที่เขาได้ใช้ชีวิตอยู่ที่หมู่บ้านซาลากับปาลี มาก เขาอยากที่จะทบทวนความหลังอีกสักครั้ง คิดๆแล้ว เขาแทบอดทนรอต่อไปไม่ไหวแล้ว

ปาลีไม่รู้เลยว่าให้หัวสมองแตงโมของดนุพล นั้นเริ่มคิดอะไรแล้วหรือยัง ทันทีที่ได้ยินก็ตกลง ที่จะไปหมู่บ้านซาลาพร้อมกัน สิ่งแรกที่เธอนึกถึง ก็คือปิยะ อย่างนี้แล้ว พวกเขาสองพี่น้องก็จะได้พูดคุยเกี่ยวกับความคิดของกันและกันในคืนแสง เทียนอีกครั้ง !

สามวันต่อมา

ณ โรงแรมยี่ลิน ตระกูลอิศดิศัยจัดงานเลี้ยงที่ ยิ่งใหญ่ และแขกที่มาก็ล้วนแต่เป็นคนที่มีหน้ามี ตาในสังคม ผู้ชายสวมชุดสูท ส่วนผู้หญิงก็สวม ใส่เครื่องประดับมุกเป็นประกาย ซองแดงที่ยื่นให้ มานั้นต่างก็มีมูลค่าห้าถึงหกหลักขึ้นไป

ขวัญชีวีสวมใส่ชุดเจ้าสาวสีขาวสง่าที่มีมูลค่า กว่า 200,000 พร้อมกับแต่งหน้าอย่างประณีต เพื่อยืนต้อนรับแขกเหรื่อที่มาอย่างไม่ขาดสาย พร้อมกับชยนที่ประตูใหญ่ของโรงแรม และเมื่อ มองไปยังซองแดงขนาดใหญ่แต่ละซองที่ได้รับ มานั้น ใบหน้าของขวัญชีวีก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม สว่างโชติช่วงกว่าดวงอาทิตย์ในเดือนมิถุนายน

ในงานแต่งงานครั้งนี้ยังไงก็สามารถได้รับของ ขวัญได้นับล้าน ขวัญชีวีกำลังคำนวณด้วยเครื่อง คิดเลขขนาดเล็กในใจ ทว่ากลับไม่คิด ว่าทันใด นั้นก็เกิดอาการเจ็บแปลบขึ้นมาที่ช่วงท้อง

“ โอ๊ย ….. .
ขวัญชีวีเอามือกุมท้องโดยสัญชาติญาณ พร้อมกับร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด