ตอนที่ 343 รักจนปล่อยวาง

ธวัฒน์ดูเหมือนจะรู้ว่าปาลีคิดอะไร เลยพูดขึ้นมาก่อน ว่า : “ ฉันเคยพูดไปตั้งนานแล้วนะ ฉันเคารพการตัดสิน ใจของเธอ และฉันก็จะไม่เสียใจทีหลังกับสิ่งที่ฉันเลือก ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว วันนี้เป็นวันเกิดเธอ พวกเรามาสนุ กด้วยกันเถอะ !

สามวันก่อน เมื่อเขากลับจากที่ไปรับนิวิฐ และรู้ว่าปาลี ได้ย้ายไปอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อที่จะดูแลดนุพล ตั้งแต่ ตอนนั้น ธวัฒน์ก็รู้คำตอบสุดท้ายของปาลีแล้ว

มันไม่ได้เจ็บเหมือนที่เขาคิดไว้ กลับกันเขารู้สึกโล่งใจ เขาทั้งทุ่มเท พยายามมาสี่ปี รู้ทั้งรู้ว่าคำตอบนั้นมันจะ ทำให้เขาเสียใจ แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ ใจเขาไม่เคยสงบ เลย พูดได้ว่าเขากำลังรอให้สักวันปาลีเปลี่ยนใจและจะ เลือกเขา แต่แท้จริงแล้วเขากำลังรอเหตุผลจากคนที่ ทำให้เขาเสียใจมาโดยตลอด

ครั้งนี้ในที่สุดเขาก็เสียใจแล้ว ความรักที่ฝังลึกก็ต้อง จบลงแค่นั้น บางทีเขาอาจจะไม่สามารถตกหลุมรักผู้ หญิงคนอื่นได้อีกแล้ว แต่ในที่สุดหัวใจของเขาก็จะสงบ

เขาไม่โทษปาลี จริงๆ !

เขาไม่โทษปาลี จริงๆ !
ถ้าเป็นไปได้ เขาก็ยังคงอยากจะทำดีกับปาลีเหมือน เมื่อก่อน จะไม่คิดไม่หวังอะไรอีกแล้ว เพียงแค่จะทําดี กับเธออย่างบริสุทธิ์ใจ

หรือแม้แต่ธวัฒน์เองก็ไม่รู้ ว่าความรู้สึกที่เขามีต่อปาลี มันไปอีกระดับแล้ว เข้าสู่อีกโลกหนึ่ง โลกที่แม้แต่ตัว เขาเองก็ไม่อาจจะเข้าใจมันได้

ปาลีมองไปที่คิ้วที่ดูดีของธวัฒน์ จากนั้นก็กางแขน อย่างอ่อนโยนพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างนุ่มนวล

ธวัฒน์ยิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็กางแขนขึ้นเหมือนกัน เอนไปข้างหน้า และทั้งสองก็กอดกันเบาๆ

นี่เป็นอ้อมกอดที่โล่งใจที่สุด

ขอบคุณนะ ธวัฒน์! ”

ปาลีเธอซบไปที่หน้าอกของธวัฒน์เบาๆ และพูดขึ้นมา ในใจว่า : ฉันจะจดจำคณไว้ตลอดไป

ความรักระหว่างชายและหญิง ไม่จำเป็นจะต้องมีแบบ เดียวเสมอไป ความรู้สึกของปาลีที่มีต่อธวัฒน์นั้น มัน มากกว่าเพื่อนนิดหน่อย น้อยกว่าคนรักนิดนึง แต่มันจะ ไม่มีวันเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น

ธวัฒน์โอบกอดสองมือของปาลีที่กอดเขาไว้ เขาขมวดคิ้ว หัวสมองก็คิดถึงเรื่องที่ผ่านมาเล็กๆน้อยๆพวก นั้นที่เขาพยายามทำ ในที่สุดมันก็กลายเป็นหมอกควัน ที่ปลิวไปตามสายลม คิ้วเขาค่อยๆคลายตัว ในที่สุดเขา ก็รู้สึกโล่งใจ

ทว่ากลับไม่รู้ ว่าฉากอ้อมกอดของพวกเขานั้น ดนุพล กับแมวน้ำที่อยู่ในชิงช้าอีกฝั่งได้หมุนมาเห็นมันพอดี

“ นายหึงหรอ ? ”

แมวน้ำถามดนุพล

“หึง !”

ดนุพลถามกลับ : “ เธอดึงไหม ? ” แน่นอน ! แมวน้ำตอบกลับ จากนั้น ทั้งสองก็ไม่ได้พูดคุยกัน สายตาจ้องมาแต่ ทางนี้

ก็ใช่ไง พวกเขาต่างก็หึง แต่ พวกเขาก็ไม่ได้ไป วุ่นวาย

เพราะว่าพวกเขาเชื่อใจคนที่พวกเขารัก และพวกเขาก็เข้าใจว่าอ้อมกอดนั้นมันหมายถึงอะไร!

หนึ่งวันในสวนสนุกนั้นจบลง ท้องฟ้ามืดครึ้ม

นิวิฐเล่นมาทั้งวัน เหนื่อยจนหลับคาอ้อมแขนของดน พล จากนั้นธัญญาก็อุ้มไป ตั้งใจทิ้งให้ดนุพลกับปาลีได้ อยู่ด้วยกัน

ถึงแม้ว่าธัญญาจะไม่พอใจเล็กน้อยกับการที่สุดท้าย แล้วปาลียังเลือกดนุพล เขายังหวังลึกๆว่าปาลีจะเลือกธ วัฒน์ เพราะว่าเขาสนิทกับธวัฒน์ไง แต่อย่างไรก็ตาม คือการตัดสินใจของปาลี เขาเคารพมันอยู่แล้ว

“อยากไปไหนต่ออีก ? ที่รักของผม !

ดนุพลโอบกอดปาลีจากด้านหลัง

เมื่อเธอได้ยินดังนั้น แววตาดูเจ้าเล่ห์ เธอหันกลับไป จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างมีเลศนัยว่า : “ ฉันอยากไปที่ที่หนึ่ง

ที่ไหน ? ”

ดนุพลแตะปลายจมูกของปาลีเบาๆ

ปาลียิ้มอย่างลึกลับ “ ไม่บอกคุณตอนนี้ คุณไปพร้อม ฉันเลย แต่ก่อนที่เราจะไป เราต้องไปเปลี่ยนชุดกันหน่อย

พูดจบ ก็รีบดึงดนุพลไปข้างหน้า

นี่เป็นการเลี้ยงฉลองวันเกิดสุดหรู ดนตรีไพเราะคลอ เบาๆอยู่ในห้องโถงใหญ่ ขนมขบเคี้ยวและผลไม้ที่แกะ สลักอย่างประณีตเปรียบเสมือนผลงานศิลปะอยู่ภายใต้ แสงไฟสลัวอ่อนๆ ผู้คนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีสันสดใส จิบไวน์และพูดคุยกัน หัวเราะรื่นเริง

และเมื่อวิสาข์ที่สวมชุดกี่เพ้าสีมรกตงดงามในมือนั้น ถือกระโปรงยาวสีขาวราวกับหิมะของขวัญชีวีอยู่ เดินลง บันไดดอกไม้มาอย่างอ่อนโยน แขกทั้งงานก็อดไม่ได้ที่ จะเงยหน้าขึ้นมอง จากนั้น ก็ปรบมือยินดีต้อนรับเจ้าภาพ ที่แท้จริงในงานคืนนี้

จากนั้น วิสาข์ก็พาขวัญชีวีขึ้นเวทีไปเพื่อนกล่าว อวยพรวันเกิดตัวเอง และก็ประกาศเรื่องการแต่งงาน ของขวัญชีวีกับชยนด้วย ผู้คนปรบมือขึ้นอีกครั้ง เพื่อ เป็นการอวยพร

ต่อมา ขวัญชีวีกับชยนก็ได้เต้นรำเพื่อเป็นการเปิดพิธี

และเพื่อที่จะเต้นรำให้สวยงามและราบรื่นต่อหน้าผู้คน ขวัญชีวีที่เต้นไม่เป็นนั้นก็ได้เริ่มลงเรียนเต้นก่อนหนึ่ง เดือนแล้ว ดังนั้น เมื่อเสียงเพลงดังขึ้น เธอจึงเต้นได้ อย่างสมบูรณ์ดูดี
เพียงแต่เต็มไปยังไม่ทันจะถึงครึ่งเพลง ททางเขา ของงานเลี้ยงก็มีเสียงดังขึ้นฉับพลับ เหมือนว่าจะมีคน มา