ตอนที่ 307 ต่อยตีแรงๆ

“แก…..”

มือที่สั่นของโสรจชี้ไปปาลี เนิ่นนานเธอจึงพูดแบบไม่กล้า เชื่อ“…ปาลี”

สี่ปี ปาลีเปลี่ยนไปไม่ใช่น้อยๆแต่แค่ตาเดียวเธอก็ยังมอง ออกว่าใช่เธอ

ปาลีลุกขึ้นมา หันตัวแล้วยกมือ’เพีย’ใบหน้าที่ไม่กล้า เชื่อของโสรจโดนตบแรงๆ สุดท้ายเธอก่เอ่ยสองคำออก มา“ต่ำช้า”

โสรจจับหน้าด้านซ้ายที่โดนตบ แล้วโกรธดป็นฟืนเป็นไฟ

“นี่แกกล้าตบฉันหรอ ฉัน…โอ๊ย…”

“ไร้ยางอาย”

โสรจยังพูดไม่จบ ปาลีก็ตบไปหน้าด้านขงาของเธอแรงๆ อีกที

โสรจอึ้งไปทั้งคน

เธอโดนปาลีตบไปสองที่จะให้เธอไม่โมโหได้ยังไง เธอ ไม่พูดะไรอีกแล้วพุ่งไปหาปาลีอย่างบ้าคลั่ง
เธออยากจะต่อยตีกับปาลีแต่ปาลีไม่ยังงัดการเธอตอนนี้ เพราะสิ่งที่รีบร้อนตอนนี้คือดนุพลที่อยู่บนเตียง

ดังนั้นปาลีก็ไม่อยากเสียเวลากับเธออีก เธอหลบไปข้างๆ ในขณะที่โสรจผ่านไปข้างๆเธอก็ยื่นมือจับผมยาวของเธอ แล้วกดหัวเธอลง ยกเข่า ป้ง หัวของโสรจชนไปที่เข่าของ ปา แรงๆ

เสียงนี้น่าเวทนา หัวของโสรจเจ็บเหมือนจะแตก เสียดาย มันยังไม่จบเพียงนี้

ตอนที่ปาลีออกมือก็ทำให้ความแค้นที่เธอฝังไว้ในใจ กระจายออกมา วันนี้เธอจะให้โสราชดเชยเธอจากร่างกาย ก่อน

“ปัง ปัง ปัง”

ไม่มีความลังเลใดๆ ปาลีรีบใช้เข่าถีบไปโสรจติดต่อ3ที ทั้ง หนักทั้งแรง

นี่ไม่ใช่การต่อยตีธรรมดาระหว่างผู้หญิงที่หึงหวงอีกแล้ว แต่เป็นปาลีต่อย โสรจฝ่ายเดียว ตบจนโสรจไม่มีโอกาส ต่อยกลับเลยแม้แต่น้อย

อย่าว่าผู้หญิงที่อ่อนแอเหมือนโสรจล่ะ แม้จะเป็นผู้ชายที่ แข็งแรงโดนปาลีตบก็ทนไม่ไหว
อย่างไม่ต้องสงสัย โสรจเจ็บจนกรีชร้องออกมาก็ไม่เป็น เสียงแล้ว พอมือของปาลีที่จับผมเธออยู่คลายออก เธอก็ล้ม ลงบนพื้นทันที แล้วหมดสติไป

ปาลีไม่มองโสรจอีก เธอไปประคองดนพลที่สลบอยู่ขึ้นมา แล้วพยุ่งเขาไปห้องน้ำที่อยู่ข้างๆ แล้วเปิดน้ำ น้ำที่เย็นๆสาด ลงหัวของดนุพล ไม่นานสติของเขาก็ค่อยกลับมา ความร้อน ในร่างกายก็ค่อยจางหายไป พอเขาลืมตาขึ้น กลับเห็นคนที่ อยู่ข้างหน้าเขาเป็นปา

“ปาลี…”

ดนุพลไม่กล้าเชื่อสายตาของตนเอง

“ดนพล….. เห็นดนพลตีนแล้ว ปาลีดีใจ ยื่นมือออกไปก็ อยากจะพยุงเขาลุกขึ้นมา

“เธออย่าเข้ามา นี่เป็นภาพลวงตาแน่ ต้องเป็นภาพลวงตา โสรจเธอไร้ยางอายจริงๆ”

ดนุพลสบัดมือของปาลีออก สีหน้าโกรธเกลียด เขาคิดว่า ต้อวเป็นเพราะยานั้นเลยทำให้เขาเห็นปาลี เพราะเขาจำได้ ชัดเจนว่าเมื่อกี้คนที่อยู่ข้างๆเขาเป็นโสรจ อยู่ๆจะกลายเป็น ปาลีได้ยังไง

ได้ยังอย่างนั้น ปาลีรู้สึกเจ็บใจมาก ที่แท้เขารักษาตัวเพื่อ เธอมาตลอด เธอจะไปเคียดแค้นอะไรอีก
แต่หลังเธอได้รู้ความจริงนั้นแล้สทุกอย่างก็หมดความ หมายไป

ในเมื่อเขาคิดว่านี่เป็นภาพลวงตางั้นก็ให้เขาคิดแบบนั้น เถอะ ปาลีหลับตาด้วยความเจ็บปวด แล้วค่อยไปเดินไปยัง ประตูของห้องน้ำ

แต่การถอยหลังของเธอไม่ใช่นิสัยของโสรจ และยังมี น้ำตาของเธอด้วย นั่นเป็นลักษระของเธอเท่านั้น ดนุพลเงย หน้าขึ้น และยืนยันได้ทันทีว่าคนที่อยู่ข้างเขานี้ใช่ปาลี ไม่ใช่ ภาพลวงตา

ไม่มีความลังเลใดๆ ดนุพลก้าวไปแล้วกอดปาลีไว้จาก ข้างหลังหัวติดไว้บริเวณคอของเธอ “ที่รัก ใช่เธอจริงๆ ใช่ เธอ….”

พลางพูดอยู่ เขาก็จูบลงคอที่ขาวเนียนของเธอ และค่อย เลื่อนไม้ไปข้างหน้า จูบไปยังกระดูกไหปลาร้าที่สวยงาม ของปาลี