ตอนที่ 305 กลอุบาย

บนโต๊ะข้างหน้าเธอมีไวน์พรีเมี่ยม1ขวดและกุณโฑสอง แก้ว

ดวงตาของดนุพลเปล่งประกาย ฉากนี้เขาคุ้นตามาก คุ้น จาเขาโมโห เพราะทำให้เขานึกถึงกลอุบายของเธอในสี่ปีที่ แล้ว

โสรจกลับท่าเหมือนมองไม่เห็นความโกรธในสายตาของ ดนุพล เธอยิ้มอย่างมีเสน่ห์อ่อนหวาน โบกมือให้ดนุพลนั่ง ข้างๆเธอ

ดนุพลเดินเข้าไป แต่เขากลับนั่งตรงข้ามเธอ แล้วตรงไป ประเด็น เอาสัญญาหย่าร้างและปากกาวางตรงหน้าเธอ พูด ขึ้น ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว เธอเซ็นชื่อเลย ของที่เธอควร ได้ฉันจะไม่ขาดเธอสักชิ้น”

โสรจยังคงยิ้มอยู่ ราวกับว่าเธอรู้แล้วดนุพลจะต้องทำ แบบนี้ เธอก้มหน้ามองก็เห็นดนุพลได้เซ็นชื่อเขาลงไปแล้ว ลายมือนั้นดูเด็ดขาดมาก ถ้าเธอเซ็นชื่อแล้ว สัญญานี้ก็มีผล ทันที

“ได้ ฉันเซ็น”

เกิดที่ดนุพลคาดไว้ โสรจไม่พูดอะไรก็เซ็นชื่อเลย ดนุพลตกใจมากแต่ในใจก็โล่งใจขึ้นมา ใครจะรู้โสรจแค่เขียนคําว่า’โ’ก็หยุดแล้วเงยหน้าขึ้นมามองดนุพลด้วย สายตาที่น่าสงสาร พูดขึ้น ดนุพล ก่อนจะหย่าฉันอยากถาม คุณคําถามสุดท้าย—คุณเคยรักฉันไหม”

ดนุพลหันหัวไปข้างๆ ไม่มองเธอ เงียบอยู่นานถึงพูด ข็นเวลานี้มาถามคถามแบบนี้ก็ไม่มีความหมายอะไรแล้ว ไม่ ว่าจะรักหรือไม่รัก มันก็ผ่านไปแล้ว เธอไม่ต้องยืดเวลาอีก เลย เซ็นซะ”

ถึงจะเคยรักแต่มันก็เป็นเรื่องเมื่อก่อน และความทรงจํา ที่สวยงามของเมื่อก่อนก็โดนโสรจทำลายไปหมดแล้ว ถ้า ไม่ใช่กลัวโสรจโมดหขึ้นมาแล้วไม่เซ็นชื่อ เขาจะไม่พูด อ้อมค้อมแบบนี้หรอก

“ใช่แล้ว ตอนนี้มาถามมันก็ไม่มีความหมายแล้วจริงๆ….

โสรจวางปากกาในมือ ยื่นมือไปจับแก้วไวน์ข้างๆฉันรู้ว่า หัวใจคุณแข็งเหมือนก้อนหิน ฉันไม่สามารถขอคืนดีได้อีก แต่ยังไงเราก็เป็นสามีภรรยากันมาหลายปี จะบอกว่าจบก็จบ ไปมันก็ไม่ดีใช่ไหม ยังไงเราก็ควรมาชนแก้วกันเพื่อชีวิตคู่ที่ จะจบลงของเรา

พูดจบเธอก็อยากจะเทไวน์ให้ดนุพล

“ช้าก่อน”

สายตาของดนพลเย็นชาขึ้นมา ต่อมาเขาก็เอาขวดไวนี้ที่ เขาติดมาเอง มุมปากยิ้มเยาะ“รู้ว่าเธอชอบดื่มไวน์ ดังนั้นฉันเลยเอาLafite 82มา มันอร่อยกว่าขวดไวน์ของเธอ

พูดจบเขาก็เปิดขวดไวนนั้นแล้วเทลงกณโฑสองแก้วนั้น

เขาไม่มีวันลืมเลยว่า สี่ปีก่อนที่ตรงนี้ โสรจก็เคยพูดคำที่ เหมือนกัน แล้วให้เขาดื่มลงไป สุดท้ายก็ทำให้เขาเสียปาลี ไป ดังนั้นคราวนี้เขาเลยระมัดระวังมาก ไม่ว่าโสรจจะใช้กล เก่าหรือไม่ยังไงเขาก็ไม่ตกอยู่ในบ่วงของเธอสองรอบ

อย่างที่คาดไว้ไม่ผิด เมื่อโสรจเห็นดนุพลระมัดระวังขนาด นี้ สีหน้าก็ไม่น่าดูขึ้นมา เธอวางขวดไวน์ในมือของเธอ แล้ว กัดฟันจับแก้วที่ดนพลเทให้เขา ฝืนยิ้มและพูดว่า ชิมLafite 82ของคุณเลย “ได้ งั้นก็มา

ดนุพลยิ้มแล้วดื่มไปคำเดียว ต่อมาก็ยกมือ ให้โสรจเซ็นชื่อ ให้เรียบร้อย

ใครจะรู้วินาทีต่อมาเขาก็รู้สึกว่าร่างกายผิดปกติ หัวมึนๆ แม้เปลือกตาก็ค่อยๆหลับลง

ดนุพลตกใจ เขาใช้แรงเปิดตาจ้องไปโสรจ โสรจที่เมื่อกี้ ยังทำานหน้าเศร้าๆตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้ม ยิ้มแบบ ได้ใจมาก

“แก้ว….ไวน์…”

ก่อนที่จะหมดสติไป ดนุพลถึงนึกออกสาเหตุออกมา
ไวน์เป็นเขาเอามาเอง ต้องไม่มีปัญหาแน่นอน งั้นอันที่มี ปัญหามีแต่แก้วไวน์

มองดูดนุพลนอนนิ่งอยู่บนโซฟา โสรจรู้สึกตนเองล้มเหลว จริงๆ ผู้หญิงคนหนึ่งต้องใช้วิธีแบบนี้ถึงจะทำให้สามีไม่จาก ไป ช่างล้มเหลวจริงๆ

แต่เธอมีแต่ทำแบบนี้ เธอไม่มีวิธีอื่นแล้งจริงๆ

โสรจช่างฉลาดจริงไ เธอรู้ชัดเจนว่าถ้านัดอยู่ที่อื่นเธอจะ วางยาให้ดนุพลได้ไม่ง่ายขนาดนี้ เพราะมีแต่ที่นี่สามารถ ทำให้ดนุพลโกรธ เมื่อคนโกรธก็มักจะเสียสติ ถึงตอนนั้นก็ หลอกเขาได้ง่ายขึ้น

แต่เธอก็รู้แล้วว่าดนุพลต้องระมัดระวังแน่ ดังนั้นเธอเลย เตรียมพร้อมสองแผน เธอไม่เพียงแต่วางยาในไวน์ยังทายา ไปที่แก้วไวน์ สุดท้ายมันก็ไปอย่างที่เธอคาดเอาไว้ แต่เธอ ก็ได้สมหวังตามที่คิด