ตอนที่ 248 ค่อยๆสิ้นใจ

* เกิดอะไรขึ้น ?”

วิสาข์อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความเป็นห่วง ท่าทีที่เคร่งขรึม ของปาลีนั้นทำให้เธอคิดว่ามันต้องเกิดเรื่องใหญ่

ปาลีเปิดปากถามสิ่งที่สงสัยในใจ แต่เธอกลับพบว่า เธอ ไม่รู้ที่จะเริ่มถามอย่างไร ความคิดในหัวเธอเป็นเพียงการ คาดเดา บางทีเธออาจจะคิดเอง และถ้าหากว่ามันไม่ได้เป็น ไปตามที่เธอคิดอย่างนั้นแล้ว เธอจะต้องขายหน้าอย่างมาก

และตอนที่เธอพูดไม่ออกนั้น ขวัญชีวีก็ตามมาทันพอดีด้วย อาการหอบเหนื่อย มองที่ปาลีด้วยสีหน้าตื่นตระหนก ความ รู้สึกนั้นมันพูดไม่ออกจริงๆ

และเมื่อมองเข้าไปในแววตาที่หวาดกลัวของขวัญชีวี ปาลี ก็เปลี่ยนใจในทันที

ดังเช่น ถ้าเธอต้องการจะฆ่าใครสักคน เธอจะเอามีดแทง ให้ตายอย่างรวดเร็วในทันที หรือจะค่อยๆเฉือนทีละนิด แล้ว ให้เธอค่อยๆตายล่ะ ?

และความผิดที่ขวัญชีวีเคยทำนั้น เลือกวิธีหลังก็ถือได้ว่า เหมาะสมกับเธอแล้ว
ดังนั้น ปาลีจึงหายใจเข้าลึกๆ สงบสติอารมณ์ จากนั้น ส่ง ยิ้มไปทางวิสาข์พร้อมกับพูดว่า : “ ไม่มีอะไรค่ะ เมื่อกี้ฉันคิด ว่าฉันทำของสำคัญหล่นหาย แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าฉันวางมันไว้ ที่บ้านแล้ว ”

พูดจบ ก็กลับไปนั่งที่เดิมที่เธอเคยนั่งอย่างไม่สนใจ

เมื่อขวัญชีวีเห็นว่าปาลีไม่ได้เปิดเผยเรื่องนั้น เธอก็อดไม่ ได้ที่จะถอนหายใจอย่างรู้สึกโล่งอก แต่ว่าการที่เผชิญหน้า กับปาลีนั้นก็ทำให้ใจเธออยู่ไม่สุขอย่างมาก !

ดังนั้น ในการกินข้าวครั้งนี้ ขวัญชีวีกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอกังวลเกี่ยวกับทุกคำพูดและทุกการกระทำของปาลี

มันไม่ง่ายเลยที่จะกินข้าวให้หมด และเมื่อขวัญชีวีคิดว่า ปาลีจะไม่พูดอะไรมั่วซั่วเกี่ยวกับตัวเองแล้วนั้น ไม่ทันไร ปาลีก็ถามวิสาข์ขึ้นมาว่า : “น้าวิสาข์คะ ไม่ทราบว่าคุณหญิง ที่สองปีนี้อายุเท่าไหร่แล้ว ? ”

คำถามนี้ถามได้อย่างมีชั้นเชิง และมีความลึกลับที่ชัดเจน

ทันทีที่ขวัญชีวีได้ยินปาลีถามไปอย่างนั้น สีหน้าเธอก็ เปลี่ยนไปในทันที แต่เธอห้ามไม่ทันแล้ว วิสาข์ตอบแทนเธอ ไปแล้วว่า : “ตอนนี้หวานอายุ 27 แล้ว ”

ปาลีนิ่งเงียบ

อายุ 27 เห็นๆอยู่ว่ามันคืออายุเธอนี่ !
“ อย่างนั้นแล้ววันเกิดล่ะคะ ? ”

เสียงปาลีสั่นเล็กน้อยอย่างไม่สามารถควบคุมได้

วิสาข์ไม่ได้รู้สึกถึงความรู้สึกของปาลี เธอตอบอย่างจริงใจ ว่า : “ อีก 5 วันก็เป็นวันเกิดของหวานแล้ว พวกเราเตรียมที่ จะจัดงานเลี้ยงวันเกิด ถึงเวลานั้นเธอก็มาด้วยสิ !

ในตอนนี้ เธอเกือบจะแน่ใจได้แล้วว่า สิ่งที่เธอคาดเดาเมื่อ กี้ถูกต้อง เพราะว่า อีก 5 วัน ก็เป็นวันเกิดเธอพอดี

ผ่านไปตั้งหลายปี ปาลีเธอไม่เคยสงสัยมาตลอดเลยว่า จาริณีไม่ได้คลอดเธอมา และเธอก็ไม่เคยไปสืบหาเลย ไม่ คิดว่าทั้งหมดนี้จะเป็นเรื่องจริง แม้ว่าจะยังไม่สามารถฟันธง ทั้งหมดได้

เดิมทีเธอวางแผนไว้ว่าจะกลับไปเยี่ยมธามกับจาริณี พ่อ กับแม่ หลังจากที่จัดการเรื่องนี้เสร็จ แต่ในตอนนี้ เธอจำเป็น ที่จะต้องรีบกลับไปที่บ้านก่อนแล้ว

ปาลีมองลึกไปที่วิสาข์ และยิ้มอย่างขมขื่นพร้อมกับพูดขึ้น ว่า : “ บังเอิญจังนะคะ ฉันก็เกิดปีเดียวกัน เดือนเดียวกันและ วันเดียวกันกับลูกสาวคุณเลย

วิสาข์อดไม่ได้ที่จะดีใจ : “ มันวิเศษณ์มาก เป็นอะไรที่หา ยากมาก !!

ส่วนตอนนี้ขวัญชีวีก็เหมือนได้ตายไปเรียบร้อย
เธอรู้ว่า ปาลีเข้าใจเรื่องทั้งหมดแล้ว

จากนั้น ตอนเธอรู้ว่าปาลีกำลังจะเปิดเผยตัวตนของเธอนั้น ทว่าปาลีกลับยิ้มและลุกขึ้นพร้อมกับชี้ไปตรงประตู แล้วพูด ว่า : “เพื่อนของฉันมาแล้ว ต้องขอตัวก่อนนะคะ ”

ขวัญชีวีมองตามไปที่ปาลีชี้ เห็นปิยะกำลังเดินเข้ามาอย่าง รีบร้อน

จนกระทั่งปาลีเดินไปทางปิยะ ขวัญชีวีก็ถอนหายใจด้วย ความโล่งอก แต่ว่า เมื่อเธอจัดการกับอารมณ์ตัวเองแล้ว เงย หน้ามอง กลับเจอกับท่าทางที่เต็มไปด้วยความสงสัยของ จักรกฤษที่อยากจะรู้ว่าการแสดงออกของเธอเมื่อกี้มันคือ อะไร

ทันใดนั้น ขวัญชีวีก็ไม่สามารถวางใจได้อย่างง่าย รีบยก ขึ้นมาอีกครั้ง

และทางนี้ ปาลีกับปิยะ พี่น้องที่ไม่เคยได้เจอกันมาสี่ปี ได้เจอกันอีกครั้ง มองหน้ากันแล้วส่งยิ้มให้พร้อมกับจับมือ ทักทายกันอย่างแน่นแฟ้น

ไม่เจอสี่ปี ปิยะผอมลงไปเยอะมาก แต่ก็ยังสวยอยู่ สวย เหมือนเดิม และดวงตาคู่นั้นของเธอที่ไม่เคยกลัวอะไร แต่ ในตอนนี้กลับดูเศร้าและดูมืดมน

ไม่ต้องถาม ปาลีก็รู้ได้ว่าหลายปีมานี้ปิยะเธอไม่ได้ผ่านมัน มาง่ายๆเลย
แต่น่าเสียดายที่ข้อมูลที่ธัญญาส่งมาให้เธอนั้นไม่ได้มี เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับปิยะเท่าไหรนัก ดังนั้น ปาลียิ่งไม่รู้เลย ว่าหลายปีที่ผ่านมานี้มันจะยากขนาดไหนสำหรับปิยะ

“ ปาลี.…….……….”

ปิยะมองปาลีด้วยความตื่นเต้น “เธอเปลี่ยนไปเยอะมาก ดี จริงๆ

พูดจบ เสียงก็สะอื้น

สถานการณ์ของปาลีนั้นเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ แต่สถานการณ์ ของเธอกลับแย่ลงเรื่อย ๆ เธอไม่ได้อิจฉา แค่มีความสุขและ ดีใจกับพี่น้องของเธอ

“ปิยะ..…….…….

ปาลีมองปิยะด้วยสายตาที่ร้อนรนและพยายามทักทายเธอ แต่ในเวลานี้ โทรศัพท์ของปิยะก็ดังขึ้นโดยไม่รู้เวล่ำเวลา