ตอนที่ 238 การมาเยือนที่น่าตื่นตาตื่นใจ
รถเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากครึ่งชั่วโมง ก็ มาถึงที่โรงพยาบาลนภา !
นัฐพงษ์ได้รับข่าวจากดนุพลตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เรื่องให้ เตรียมความพร้อม ในขณะนี้ หมอ ผู้ช่วย และพยาบาลทุก คนในโรงพยาบาลยืนเป็นสองแถวหน้าทางเข้าของโรง พยาบาล มองไกลๆดูเหมือนมังกรขาวสองตัว ท่าทางนั้น เคร่งขรึมอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
นับเป็นครั้งแรกของโรงพยาบาลนภาตั้งแต่ก่อตั้งมากับ การรอการมาของใครสักคน
ดังนั้น หมอและพยาบาลทุกคนต่างก็อดไม่ได้ที่จะซุบซิบ กันว่าคนที่มาวันนี้คือใครกันแน่ ที่ทำให้คณบดีโรงพยาบาล ของพวกเขาต้องต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่
นัฐพงษ์ ในฐานะคณบดีของโรงพยาบาล สวมใส่เสื้อคลุม ยาวสีขาวดั่งหิมะ เปรียบได้กับผู้หญิงที่สวยงาม พร้อมกับ แว่นตาสีเงินที่มีเสน่ห์มาก
ในเวลานี้ เขายืนอยู่ด้านหน้าสุดของแถว มองไปที่ ถนนข้างหน้าอย่างใจจดใจจ่อรอการมาถึงของ “คุณผู้ หญิงZoey ” คนนั้นที่อาจจะสามารถช่วยโสดร แม่ของเขา ได้
เมื่อรถของดนุพลมาถึง นัฐพงษ์มองตามพร้อมกับโบกมือให้ เสียงทั้งหมดข้างหลังเขาก็หยุดเงียบ ทุกคนยืนตัวตรง สายตามองตรงไปข้างหน้า และไม่กล้าเสียงดังกันอีก
ด้านหน้าของรถถูกเปิดออก รองเท้าส้นสูงเจ็ดเซนติเมตร สีแดงเหยียบลงบนพื้นอย่างสง่างาม และเมื่อปาลีออกมา จากรถ ยืนอยู่ต่อหน้าทุกคน ทั้งหมดนั้นก็อดไม่ได้ที่จะสูด ลมหายใจ
ปาลีในวันนี้ ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนเพียงแค่การแต่งหน้า เบาเบา แต่ริมฝีปากที่อวบอิ่มนั้นถูกทาด้วยลิปสีแดงสด เธอ แต่งกายด้วยผ้าชีฟองสีขาวกระโปรงยาวเอวสูงซึ่งมีสีคล้าย กับเสื้อผ้าของหมอและพยาบาลเหล่านี้ แต่กระโปรงส่วน ล่างของเธอนั้นมีดอกไม้สีดำที่เบ่งบานดอกใหญ่ และเมื่อ ลมพัด ดอกไม้สีดำนั้นดูมีชีวิตชีวา แต่กลับดูน่ากลัว
ด้วยการแต่งหน้าและการแต่งกายของปาลีนั้น ทำให้เธอ งดงามและมีเสน่ห์ ทั้งยังเป็นที่น่านับถือ แต่เธอก็แสดงให้ เห็นถึงบางสิ่งบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ … ลึกลับ
ทั้งหมอและพยาบาลทุกคนตกตะลึง
และนัฐพงษ์ ทั้งตัวนั้นแข็งราวกับหิน
เขาจ้องปาลีที่ออกมาจากรถ เงยหน้าขึ้น เห็นดวงตาและ รอยยิ้มที่มองมาทางเขา จากนั้น ก็เดินตรงมาทางเขาอย่าง สง่างาม
“ป … ปาลี ?”
นัฐพงษ์ไม่กล้าที่จะเชื่อสายตาตัวเอง ทั้งๆที่รู้สึกว่าใช่ แต่ กลับรู้สึกไม่ใช่ สี่ปีที่แล้ว กับสีปีต่อมานี้ ผู้หญิงตรงหน้าเขา เหมือนเกิดใหม่ แตกต่างกันมาก
แต่ว่า เมื่อเห็นดนุพลและธวัฒน์ตามออกมาจากรถ นัฐ พงษ์ไม่เชื่อไม่ได้ ว่าผู้หญิงที่เปลี่ยนไปจนทำให้เขาตก ตะลึงคนนี้นั้น ก็คือปาลีจริงๆ
ปาลีมองที่นัฐพงษ์ด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า : “ ผู้อำนวย คุณ ให้หมอและพยาบาลทุกคนมาต้อนรับฉันแบบนี้ แล้วคนไข้ ของคุณล่ะ ? ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนไข้ ฉันจะรู้สึก เสียใจเป็นอย่างมาก บอกให้พวกเขาไปเถอะ ฉัน อยากจะ คุยกับคุณแบบส่วนตัว ”
นัฐพงษ์สะดุ้งเล็กน้อย หน้าที่เคยขาวกลับซีดไปเลยใน ตอนนั้น
นึกไม่ถึงว่าคุณผู้หญิง Zoey จะคือปาลี และปาลีก็คือคุณผู้ หญิง Zoey !
ในใจของนัฐพงษ์ในตอนนี้ ไม่มีคำใดที่จะสามารถอธิบาย ได้ แน่นอนว่าเขาดีใจที่ได้เจอปาลีอีกครั้ง และแม้แต่ตื่น เต้นด้วย ในที่สุด นี่คือผู้หญิงที่เขาต้องการมาโดยตลอด แต่ไม่เคยได้เลย พอได้เจอกันอีกก็แสดงว่าเขามีโอกาสแล้ว อีกครั้ง
แต่ว่าเขาไม่ได้ต้องการที่จะเจอปาลีในเวลาแบบนี้ สถานที่ นี้ และการแสดงตัวตนเช่นนี้
หัวใจของนัฐพงษ์สั่นไหว เป็นเพราะเขาเข้าใจแล้วว่าปาลี ทําจะอะไรกันแน่ และถึงแม้ว่าในตอนนี้ปาลีจะยิ้มบานดั่ง ดอกไม้ มีมารยาท แต่ยิ่งมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งน่ากลัวมาก เท่านั้น
ไม่จําเป็น ดนุพลจะต้องเตือน นัฐพงษ์เขาก็รู้สึกได้เอง แล้ว ว่าปาลีนั้นไม่ใช่ปาลีคนเดิมอีกต่อไป
เมื่อปาลีได้รับเชิญไปยังห้องวีไอพีที่ตกแต่งอย่างหรูหรา นัฐพงษ์ต้อนรับปาลีโดยการเชิญดื่มน้ำชา
อย่างไรก็ตาม ธวัฒน์และดนพลไม่ได้ตามเข้าไปด้วยตาม คำสั่งของปาลี ดังนั้นจึงพูดได้ว่า ในตอนนี้ มีเพียงนัฐพงษ์ และปาลีสองคนเท่านั้นในห้องที่หรูหราขนาดใหญ่ของโรง พยาบาล
ปาลีรับน้ำชาจากนัฐพงษ์ที่ส่งมาให้ เธอจิบเล็กน้อย และ ยิ้มพร้อมกับพูดว่า : “ คิดไม่ถึงเลยว่าสองมือของผู้อำนวย นั้นไม่เพียงแต่แค่ช่วยชีวิตคน แต่ยังสามารถชงชาได้อีก ไม่รู้ว่านอกจากพวกนี้แล้ว ยังสามารถทำอะไรได้อีกนะ ? อย่างเช่น ฆ่า ? ”
ช่วยชีวิต ฆ่า สองคำที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ว่าถ้า สําหรับคนที่เป็นหมอนั้นกลับเป็นความคิดเดียว
ดวงตาของนัฐพงษ์นั้นสั่นเทา เขารู้ ว่านี่คือสิ่งที่ปาลีกำลัง เตือนเขา เตือนเขาว่าวันนั้นเด็กได้หายไปด้วยน้ำมือของ เขา
นัฐพงษ์คิ้วขมวด ไม่รู้จะพูดอะไรอยู่พักหนึ่ง ตอนนี้ในมือ ของปาลีกำลังถือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดอยู่ ในเวลานี้เขา ไม่กล้าที่จะรีบร้อนทำอะไร พยายามที่จะยิ้มกว้างๆแล้วพูด ขึ้นว่า : “ ไม่เจอตั้งหลายปี อาการของเธอ….. ดีขึ้นหรือยัง ?
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ