ตอนที่ 203 ไม่ง่ายที่จะต่อต้าน

บ่ายสามโมงห้าสิบนาที เอกสารลึกลับที่บรรจุอยู่ในห่อ สวย ถูกส่งไปที่ส่วนของรัฐ ลงชื่อธนัทรับ

หลังผ่านการตรวจสอบของพนักงานรักษาความปลอดภัย ที่เฝ้าประตู เอกสารนฉบับนี้ถูกส่งถึงโต๊ะทำงานของธนัท

เหมือนกับประเภทจดหมายลับ ธนัทที่อุทิศตนเพื่อแผนก ภารกิจของประเทศ ทุกวันก็จะได้รับจดหมายสองสามฉบับ อยู่แล้ว ดังนั้นก็นับว่าไม่แปลก แต่ว่าตอนเอกสารที่ถูกปิด แน่นหนาฉบับนี้ถูกเขาเปิด เนื้อหาในเอกสารกลับทำเขา ขมวดคิ้ว

เพราะว่าเนื้อหาข้างในมีหัวใจสำคัญก็คือ ปาลี

ตั้งแต่ฐานะต่างๆของปาลี ประวัติการศึกษาถึงเรื่องราว ต่างๆ อย่างละเอียด เขียนถึงมากที่สุดก็จะเป็นเรื่องราว ระหว่างปาลีและรฐา

แท้จริงแล้วเนื้อหาในข้อมูล ธนัทก็รู้อยู่แล้ว

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้อยากให้ลูกชายของตัวเองแต่งงาน กับปาลีจริงๆ แต่เขาก็ตรวจสอบมาแล้ว ทำไมจะไม่ให้คนไป ตรวจสอบปาลีล่ะ ดังนั้น พอเห็นเอกสารพวกนี้ธนัทก็ไม่ได้ รู้สึกตกใจอะไร
แต่ว่า ในเอกสารยังแนบเครื่องบันทึกเสียงธรรมดาๆมาอีก หนึ่งอัน นี่กลับดึงดูดความสนใจของธนัท

ด้วยเหตุนี้ ธนัทจึงกดปุ่มเปิดเครื่องบันทึกเสียงนี้

ทันใดนั้น เสียงสนทนาของชายหญิงก็ดังออกมา ชายพูด ว่า “วันนี้ฉันแค่อยากจะถามเธอให้แน่ใจว่า ฉันรู้ว่าเธอตั้ง ครรภ์ เป็นลูกฉันใช่ไหม?”

ผู้หญิง “รฐา ลูกในท้องของฉันเป็นลูกเธอ ไม่ใช่ลูกของ ดนุพล

ผู้ชาย “ปาลี ไปกับฉันเถอะ ไม่ต้องไปคิดถึงอำนาจเงิน ทองของตระกูลกันตพัฒน์ พวกเราสามคนไปใช้ชีวิตที่เต็ม ไปด้วยความสุขดีไหม? ถือว่าฉันขอร้องเธอนะ พวกเรายัง อายุน้อย เงินทองสามารถหาเองได้ ไม่คุ้มที่จะเอาลูกพวก เราไปแข่งขันตำแหน่งสูง” ผู้หญิง “ฉันอยากได้อำนาจเงิน ทองของตระกูลกันตพัฒน์ ให้ลูกได้อยู่ในที่สูงๆ เพราะว่าฉัน น่ะรักทุกอย่างของตระกูลกันตพัฒน์ นายอย่าได้คิดเพ้อเจ้ อมาขวางฉัน”

สี่ประโยคบทสนทนาสั้นๆกลับถูกระเบิดความลับออกมา ธนัทฟังเสร็จ หน้านําหน้าแดงขึ้นมา

เสียงผู้ชายคนนี้ไม่คุ้นนัก แต่ว่าเสียงของผู้หญิงคนนี้เขา กลับลุ้นชินจนไม่รู้จะค้นยังไง ไม่ใช่ปาลีแล้วจะเป็นใครอีก!”

“ได้ เธอมันเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูงซะแล้ว!”ธนัทโกรธจนเส้นเลือดปูด โยนเครื่องบันทึกในมือจน แหลก นัยน์ตาเปล่งด้วยความโกรธดร้าย

ถ้าหากว่าปาลีฟังอยู่ตรงนี้ด้วย เธอจะต้องถูกมองด้วย สายตาดร้าย

ไม่ผิดแน่ คำพวกนี้ ทุกประโยคทุกตัวล้วนออกมาจาก ปากปาลี แต่กลับไม่ใช่คำเดิมของปาลี และคำเดิมนั้นก็ถูก ดัดแปลงไปแล้ว เพียงแก้ไขตัดตรงดีๆออก ก็เอาคำพูดเดิม ของปาลีเปลี่ยนไปหมด แสดงออกถึงความหมายที่ตรงกัน ข้ามอย่างสิ้นเชิง

แท้จริงแล้ววิธีนี้ก็ไม่นับเป็นเหนือชั้นอะไร แต่ว่าในใจของ ธนัทนั้นเดิมทีก็ไม่เชื่อปาลีอยู่แล้ว ดังนั้นจากผู้ชายที่ปกติ ฉลาดราวกับสุนัขจิ้งจอก เวลานี้ไม่ได้สงสัยการบันทึกเสียง ท่อนนี้เลยสักนิด

ด้วยเหตุนี้ธนัทจึงต่อสายหาพง

“ฮัลโหล พง อยู่โรงพยาบาลหรือเปล่า?”

เสียงต่ำของธนัทถามไป

“คุณลุง อยู่ครับ!

พงรีบตอบเสียงดังฟังชัดทันที

มีห้องผ่าตัดว่างไหม ฉันจองหนึ่งห้อง
“มีครับ”

“งั้นก็โอเค สักครึ่งชั่วโมงฉันจะพาคนไป แบบนี้แหละเดี๋ยว เจอกัน!”

พูดจบ ธนัทก็รีบตัดสาย

“ครับ!”

พงยังคงถือโทรศัพท์อย่างงงๆ ฝ่ามือกลับเปียกเหงื่อ

เพราะว่าเขาค่อนข้างเครียด หลังธนัทวางสายพงเสร็จ ก็รีบต่อสายหาปาลีทันที

เพราะว่าโทรศัพท์จากธนัทนั้นเขารอมาสองชั่วโมงแล้ว

เพราะว่านี่เป็นหนึ่งในแผนการของเขาและจักรกฤษ ไม่ ต้องสงสัยเลยว่าแผนการนั้นสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง

และสิ่งที่ธนัทอยากทำนั้น พงก็เข้าใจดีที่สุด

ปาลีที่เพิ่งกลับถึงบ้านหลังลองชุดแต่งงาน เหนื่อยจน อยากจะเอนตัวบนเตียงสักพัก ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังหยิบขึ้นมาดู

คาดไม่ถึงว่าจะเป็นธนัทโทรมา ปาลีทั้งตกใจทั้งกลัวทันที รีบรับสายกันเป็นพัลวัน นั่งตัวตรงพูดว่า “ฮัลโหล….

แต่ว่าปาลียังไม่ทันพูดจบ ธนัทอีกฝั่งของสายก็พูดสั่งออก มาอย่างยากที่จะคัดค้านว่า “ฉันอยากถามอะไรเธอต่อหน้า สักหน่อย เธอออกมา ลุงนิมน์จะรับเธอมาพบฉัน”

ปาลีใจเต้นรัว นี่เป็นครั้งแรกที่ธนัทเรียกพบเขาโดยตรง อดไม่ได้ที่จะทำให้เธอกระวนกระวาย “คือ..หนูเพิ่งกลับมา จากข้างนอก คุณหญิงอาจจะไม่ให้หนูออกจากบ้านค่ะ”

คำว่าคุณหญิงของปาลีนั้นก็คือทวิติยาแม่ดนุพล

“ฉันพูดกับเขาเรียบร้อยแล้ว เขาจะไม่ขวางเธอ เร็วหน่อย ล่ะ ฉันไม่ชอบรอใคร”

ธนัทพูดเสียงแข็ง
“ค่ะ!”

ปาลีตอบเสียงสั่นกลัว แท้จริงแล้วเธออยากจะถาม เรื่อง อะไรกันที่ไม่สามรถกลับมาคุยได้ ทำไมจะต้องให้เขาออก ไปคุยล่ะ? เพียงแต่ว่าเธอไม่กล้าถามออกไป ไม่รู้เพราะเหตุ ใด สำหรับธนัทพ่อที่แสนเข้มงวดของดนุพล ปาลีนั้นมีความ รู้สึกกลัวที่พูดไม่ออกอยู่

ธนัทได้ยินปาลีตอบ “ปัง” แล้ววางสายไป

ปาลีไม่รอช้า เปลี่ยนเป็นชุดสบายๆแล้วก็ออกจากบ้าน สิบเจ็ด สิบแปดก็เดินไปส่ง พอทั้งสามคนถึงประตูใหญ่ ลุงนิ มน์คนขับรถส่วนตัวของธนัทก็มารออยู่ตรงนั้นแล้ว

พอปาลีขึ้นรถ ลุงนิมน์กลับขวางสิบเจ็ด สิบแปดไว้ ใบหน้า ไม่แสดงอารมณ์ใดๆพูดเสียงแข็งว่า “เจ้านายบอกว่า คุณ ปาลีคนเดียวที่ไปได้ พวกเธอไม่จำเป็นต้องตามไป…