ตอนที่ 127 กะเทยไทยยั่วยวน

ไม่สนว่าห้องน้ำจะเต็มไม่เต็มจริงหรือเปล่า เธอก็จะดูให้ แน่ใจ

หลายๆครั้ง เวลาที่คุณเปิดประตูออก แล้วคำตอบที่เห็น เป็นสิ่งที่คุณไม่สามารถยอมรับมันได้ แค่แว็บเดียวภาพ

บรรยากาศข้างใน ทำให้กริณาโลกทั้งใบแทบทรุดลงไป……

ข้างในห้องน้ำ ขวัญชีวีที่กำลังรีบสวมเสื้อผ้าใส่ เงยหน้า ขึ้นมอง เห็นกรณากำลังจ้องมองเธออย่างตกใจ และการก ระทำทุกอย่างหยุดชะงัก ในตอนนี้ เธอรู้เหมือนถูกจับได้คา หนังคาเขาและละอายใจอย่างมาก

ไม่ต่างกับตอนที่เธออยู่กับรฐาแล้วปาลีมาเจอเข้าใน เหตุการณ์แบบนั้น ความรู้สึกเดียวกัน อาจเป็นเพราะรฐายัง ไม่ได้แต่งงานกับปาลีอย่างเป็นทางการ แต่กิตติกับกริณา แต่งงานอย่างเป็นทางการและเป็นสามีภรรยากันด้วย

สถานการณ์ของขวัญชีวีและกิตติ กริณาไม่ได้โวยวาย อะไร ถึงแม้จะไม่ได้ด่าหรือทําร้ายใคร แต่สิ่งที่ทำคือจ้อง มองขวัญชีวีและนกิตติด้วยสายตาที่เย็นชา เย็นจนไม่มี แม้แต่ความอบอุ่นใดๆ และตัดสินใจเสียงสั่น “กิตติ พวกเรา หย่ากันเถอะ!”

“ไม่ ที่รักคุณฟังผมอธิบายก่อน…….

กิตติตกใจอย่างมาก รีบยื่นมือจับกริณาไว้
“อย่าเอามือสกปรกของคุณมาจับฉัน”

กริณาดันมือของกิตติออก และหันไปมองด้วยสายตาที่ เยือกเย็นพูดกับกิตติอย่างช้าๆชัดๆ : “กลับประเทศ พวกเรา รีบเซ็นใบหย่า ถ้าหากคุณปฏิเสธ อย่านั้นฉันจะฟ้องคุณและ นำผู้หญิงคนนี้เป็นชู้ไปขึ้นศาล” พูดจบ ก็ไม่มองกิตติและ ขวัญชีวีเลย หันหัวไม่หันกลับเดินออกไป ที่เหลือกิตติและ ขวัญชีวีสองคนอยู่ที่เดิม ลืมปฏิกิริยา ผ่านไปครู่หนึ่ง ขวัญ ชีวีดึงสติกลับมา “เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะ? เธอจะฟ้องพวก เรา?ข้อหาชู้? ข้อหาชู้ถึงเข้าคุกเลยนะ!

“ออกไป!”

กิตติที่ลำคานจนทนไม่ไหว และขวัญชีวียิ่งพูดก็ยิ่งลำคาน เข้าไปใหญ่

แต่ขณะเดียวกันขวัญชีวีสนใจที่ไหนว่าเขาจะลำคานหรือ ไม่ แค่คิดว่าตัวเองอาจจะต้องติดคุก สีหน้าของขวัญชีวีก็ ขาวซีดทันที และกังวลจับมือของกิตติ ส่ายหัวไปมาพูด: “ไม่นะ ฉันไม่อยากติดคุก กิตติ คุณรีบหย่ากับเธอเถอะ ฉัน ติดคุกไม่ได้ ฉันจะไม่ติดคุกเด็ดขาด…….

กิตติสะบัดมือออก และทำให้ขวัญชีวีล้าลงไปกับพื้น พูด ด้วยสายตาที่โกรธพูด: “ฉันบอกให้เธอออกไปไง!”

หย่า? ไม่ เขาไม่หย่า

ติดคุก? ไม่ ไม่มีทาง
ตอนนี้ เขาต้องการอยู่เงียบๆและค่อยๆคิดหาทางจะทำ อะไรยังไงต่อไป ปาลีที่โดนกิตติไล่ออกมาจนตกใจ เจ็บใจ ทนลุกขึ้น ไม่กล้าพูดอะไรอีก กัดฟันกลับไปห้องของตัวเอง ที่อยู่กับรฐารฐาที่นอนหลับจนไม่รู้เรื่อง ไม่สังเกตเห็นความ ผิดปกติว่าเธอเพิ่งออกไปมา ขวัญชีวีที่นอนลงบนเตียงนอน ไม่หลับและคิดถึงคำว่า “ข้อหาเป็นชู้” ของกริณา พอฟัง แล้วทำให้เธอใจหายจริงๆ

อีกด้านหนึ่ง กริณากลับห้องของตัวเองไป ปิดประตู ทั้ง ตัวล้มลงกับพื้นที่เย็นเฉียบนั่งลงไป กอดตัวเองไว้แน่นๆ กัดปาก ก้มลงร้องไห้ขึ้นมา ตะก่อน เธอไม่เคยแสดงความ อ่อนแอหรือความเจ็บปวดให้ใครเห็น แต่ตอนเธออยู่คน เดียว เธอก็ไม่สามารถทำเป็นแข็งแกร่งได้อีก

และทางด้านปาลีไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ถึงวันที่สอง ถึง สังเกตเห็นว่ากริณาไม่อยู่ จึงถามนิศนัย

นิศนัยยักไหล่ตอบ : “พี่กริณาบอกว่าบริษัทเกิดเรื่อง กะทันหัน เธอต้องกลับไปจัดการ ตั้งแต่เช้านั่งเครื่องกลับไป แล้ว” เดิมทีเป็นผู้ช่วยของกริณาฝ่ายบริหาร บริษัทเกิดเรื่อง เขาก็ควรกลับไปพร้อมกับกริณาไปจัดการสิ แต่กริณาปล่อย ให้เขาเที่ยว หรือว่าเขาขอไว้กิตติที่รู้ว่ากริณากลับประเทศ แล้ว ก็หาข้ออ้างสักอย่างรีบตรงไปยังสนามบิน

ธวัฒน์ที่มาพร้อมกับกิตติ ขอร้องกิตติ เห็นกิตติกำลังจะ กลับธวัฒน์เริ่มลังเลขึ้นมา ว่าตัวเองควรกลับไหม แต่ก็เก็บ ความคิดนี้ทิ้งไป ครั้งนี้ที่กลับจากเกาหลี เขาตัดสินใจจะ ไม่พลาดโอกาสกับช่วงเวลาที่อยู่กับปาลีอีกแล้วจะมาถอยเพราะเหตุการณ์เล็กๆแบบนี้ไม่ได้

รายการต่อมา คือไปดูการแสดงโชว์กะเทย ครึ่งทาง ดน พลแอบพาปาลีหนีจากกรุ๊ปทัวร์ เริ่มเข้าสู่โลกของสองคน

ปาลีที่เห็นรฐาและธวัฒน์ยังอยู่ รู้สึกน่าเบื่อ แต่ขณะ เดียวกันก็สนุกและเดินตามดนุพลไป

กะเทยประเทศไทย โดยเฉพาะพัทยามีเยอะมาก

มองไปทางเวทีเห็นเหล่ากะเทยที่สวยกว่าผู้หญิง ปาลีตื่น เต้นตะโกนร้องไม่หยุด โลกนี้มันช่างบ้าไปแล้ว