ตอนที่ 110 นอนไม่หลับ

เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ ยิ้มก็โผล่ขึ้นมาบนหน้าของจาริณี

เห็นแบบนี้แล้วแผนการของเธอก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้ผลนี่!

จักรกฤษที่ยืนอยู่ข้างๆเห็นปาลีนั่งยองบนพื้นและร้องไห้ อดใจไม่ไหวเลยเดินเข้าไป เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋า กางเกงที่พกติดตัวอยู่ออกมา ยื่นให้ปาลีอย่างไร้สิ้นเสียง

ปาลีเงยหน้า มองไปที่เขาด้วยน้ำตาที่เต็มหน้า จู่ๆก็ยื่นมือ ปัดผ้าเช็ดหน้าที่จักรกฤษยื่นให้ด้วยความหวังดีทิ้ง และพูด ด้วยความแค้นว่า “นี่คือผลลัพธ์ที่นายอยากได้ใช่ไหม ดั่ง ใจนายแล้วนิ ดนุพลไปแล้ว เขาทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียว นาย พอใจหรือยัง?”

จักรกฤษรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินเช่นนั้น ผ่านไปสักพักถึง จะเข้าใจสิ่งที่ปาลีพูด เลยจำเป็นต้องรีบแก้ตัวให้กับตัวเอง “อย่าบอกนะว่าเธอคิดว่าฉันเป็นคนบอกเรื่องความสัมพันธ์ ของเธอและรฐาให้ดนุพลฟัง? ฉันไม่ได้ทำนะ”

ถึงแม้ว่าวันนั้นเขาเคยบอกว่าจะให้เวลาปาลี 7 วัน ถ้า ภายใน 7 วันปาลียังไม่บอกความจริงให้ดนุพลฟัง ก็อย่า โทษเขาตอนที่เขาเป็นคนพูดความจริงทั้งหมดเอง แต่ว่า เขาไม่ได้ทำแบบที่เขาเคยพูดไว้จริงๆ เขาก็ไม่รู้ทำไมตัวเอง ถึงใจอ่อน
ถ้านายไม่ได้เป็นคนบอก แล้วทำไมนายกับดนุพลถึงมา อยู่ที่นี่ล่ะ?”

ปาลีไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด เพราะว่าเธอไม่มีวันที่จะคิดได้ ว่า เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของจาริณี

“ฉันกะจะนัดดนุพลไปเล่นบาส แต่เขาบอกว่าจะมาเยี่ยม ธามที่โรงพยาบาลฉันก็เลยตามเขามาไง ช่างมันเถอะ เธอ ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร อธิบายให้เธอฟังก็ไม่ได้อะไร ผู้หญิงนี่แม่ งยุ่งยากจริงๆ!”

จักรกฤษยิ่งพูดยิ่งโมโห โยนผ้าเช็ดหน้าที่อยู่บนมือทิ้งลง บนพื้น หันหลังและเดินออกไปด้วยความโกรธ

ปาลีมองไปที่ภาพด้านหลังด้วยความตะลึง เธอนิ่งอยู่กับที่ ด้วยความไม่พอใจ หรือว่า…เธอเข้าใจจักรกฤษผิดไปจริงๆ

ขณะนี้ นัฐพงษ์ที่ยืนเงียบอยู่ข้างๆ ก็ยิ้มอย่างแปลก

ประหลาด ในใจคิดว่า ทะเลาะกันไปเลยทะเลาะกันไป เอา ให้ทุกอย่างมันแย่ลงเลยยิ่งดี แบบนี้ เขาจะได้ฉวยโอกาศ

จากสถานการณ์

เพราะว่าเหตุการณ์นี้ ปาลีอยู่เฝ้าธามจนถึงเวลา 2 ทุ่ม หลังจากนั้นเธอก็รีบกลับไปที่คฤหาสน์ของดนุพลและเธอ

เมื่อถึงบ้าน ก็ไม่มีวี่แววของดนพลเหมือนที่คิดไว้

ปาลีล้มตัวลงไปบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอย่างไร้เรี่ยวแรงดนุพลแคกลบบานไปกินข้าวเอง ใช้เวลาตง 3 ชวโมงเลยเห

รอ?

แต่เธอก็ยังรออย่างอดทน 3 ทุ่ม 4 ทุ่ม 5 ทุ่ม…

ใกล้ที่จะเที่ยงคืนแล้ว ดนุพลก็ยังไม่กลับบ้าน โทรศัพท์ก็

ไม่ได้โทรมา

ในที่สุดปาลีก็ทนไม่ไหวแล้ว เธอกัดที่ริมฝีปากและโทรไป

หาดนพล

“ฮัลโหล!”

ผ่านไปนานมาก เสียงของดนุพลจึงดังขึ้นมาจากอีกฝั่ง ของโทรศัพท์ เป็นเสียงแหบแห้งที่ตกต่ำ

“ดนุพล…เมื่อไหร่คุณจะกลับบ้าน?”

เสียงของปาลีสันอย่างเบาๆ

อีกฝั่งของโทรศัพท์นั้นมีแต่ความเงียบ ผ่านไปนานมาก เสียงของดนุพลก็ดังขึ้นมาอีก “พ่อแม่ฉันจะค้างที่บ้านฉัน 1 คืน ฉันไม่กลับไป

ปาลีได้ยินเช่นนั้นแล้ว รู้สึกใจหายใจคว่ำ น้ำตาก็คลอเบ้า ในทันที “ดนุพล คุณโกรธฉันอยู่เหรอ คุณกลับมาฟังฉัน อธิบายได้ไหม ฉันกับรฐา…
พวงนอนกลบ เบคอยคุยกันนะ

ดนุพลกลับตัดคำพูดของปาลี ตามด้วยน้ำเสียงที่หนัก หน่วง “ดึกแล้ว ไปนอนเถอะ! พรุ่งนี้เธอยังต้องไปทำงาน”

พูดเสร็จ ก็วางสายไปเลย

ฟังเสียงวางสายที่ส่งมาจากอีกฝั่ง ปาลียังคงถือโทรศัพท์ ไว้ที่ข้างหู ผ่านไปนานมาก ไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว

เวลานี้การตอบสนองของดนุพลยิ่งดูเบื่อหน่าย ในใจของ ปาลียิ่งรู้สึกไม่สบายใจ เธอยอมที่จะให้ดนุพลด่าเธอดเธอ ยังดีกว่าการทำสงครามเย็นใส่

ในคืนนี้ ปาลีไม่ได้นอนเลย

ที่ผ่านมาเธอเคยชินกับการนอนกอดดนุพลแล้ว วันนี้ คฤหาสน์ทั้งหลังเหลือเพียงเธอคนเดียว จู่ๆในใจเธอก็รู้สึก ว่างเปล่า หวาดกลัว พลิกไปพลิกมายังไงก็นอนไม่หลับ

ตื่นขึ้นมาในวันต่อมา ปาลีสีหน้าดูแย่มาก แต่ก็ยังแต่งหน้า อ่อนๆ ไปทํางานแต่เช้า

สิ่งที่ไม่คาดคิดสำหรับปาลีก็คือขวัญชีวีกลับมาทำงานอีก แล้ว

ปาลีไม่มีทางรู้หรอกว่า เมื่อคืนหลังจากที่รฐาโกรธจนเดิน ออกจากโรงพยาบาล และกลับบ้านไป ตอนนั้นขวัญชีวีก็กลับถึงบ้านก่อนรฐาพอด

รฐาในใจยังรู้สึกโกรธเคือง เลยคิดที่จะใช้ขวัญชีวีเป็นที่ “ระบาย” แต่ขวัญชีวีเพิ่งได้แผลมาจากกิตติ อีกอย่างในใจ เธอก็โกรธเคืองอยู่เหมือนกัน จะไปยอมให้รฐาได้ยังไง

แต่รฐาโกรธจนเลือดขึ้นหน้าแล้ว ไม่สนว่าขวัญชีวีจะยอม หรือไม่ยอม สุดท้าย…ในวันเดียวกัน ขวัญชีวีถูกผู้ชายสอง คนที่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอข่มขืน

หลังจากนั้น ขวัญชีวีก็เกลียดรฐาเข้าไส้ เกลียดยิ่งกว่า กิตติ

และหลังจากที่คิดไตร่ตรองมาทั้งคืน ขวัญชีวีก็ตัดสินใจ อย่างเด็ดขาดว่าจะกลับไปทำงานที่บริษัทCLกรุ๊ปต่อ เพราะ ว่าการสลับตัวระหว่างผู้ชายสองคนที่เธอคบซ้อน ก็คือการ แก้แค้นผู้ชายระยำสองคนที่มีความต้องการการเป็นเจ้าของ

สูง