ตอนที่ 108 ความลับที่ถูกเปิดเผย

“แม่…นี่แม่เป็นแม่หนูจริงๆใช่ไหม?”

ปาลีพิงไปที่กำแพง ปล่อยตัวลงไปนั่งกับพื้นอย่างไร้ เรี่ยวแรง ปิดตา และน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไร้สิ้นเสียง

ตอนนี้ ปาลีเริ่มสงสัยเรื่องนี้แล้ว

เพราะว่าความเกลียดชังที่จาริณีมีให้กับปาลี นับวันยิ่งดู ออกง่ายขึ้น ซึ่งทำให้ปาลีหยุดคิดเช่นนั้นไม่ได้

ขณะนี้ นัฐพงษ์ที่แอบอยู่ตรงท้ายทางเดินก็ได้เห็น เหตุการณ์ทั้งหมดพอดี

นัฐพงษ์ยกมือและจับไปที่คาง เขาพูดกับตัวเองเบาๆว่า “ในโลกนี้มีแม่ที่ทำกับลูกอย่างนี้ด้วยเหรอ?”

ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนไขข้อสงสัยในใจของปาลีให้เอง

ในฐานะหมอ ไม่มีใครเข้าใจวิธีพิสูจน์ว่าใช่แม่ลูกแท้หรือ ไม่ได้เท่าเขาแล้ว การแสดงผลดีเอ็นเอ เป็นวิธีที่ดีที่สุด

และในขณะนี้ ธาม จาริณี และปาลีทุกคนอยู่ในโรง พยาบาล มันจะเป็นเรื่องที่ง่ายมาก ถ้าหากเขาอยากจะขโมย ของติดตัวของพวกเขา เช่นเส้นผมหรืออะไรพวกนี้

หลังคิดเสร็จนัฐพงษ์ยิ้มด้วยความขี้เล่น หันหลัง และเดินจากไปอย่างเงียบๆ ซึ่งก็เหมือนตอนที่เขาปรากฏตัวอย่าง เงียบๆ

ปาลีไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาลต่อ เพราะว่าตอนเย็นเธอต้อง ไปทํางาน

หลังจากที่โดนด่าไปตอนเช้า โอจินณ์ก็ทำงานเร็วขึ้นอย่าง ชัดเจน ครั้งนี้ปาลียังไม่ได้สั่ง เธอก็บันทึกและจัดเรียงข้อมูล พนักงานช่วงเวลาเย็นเสร็จแล้ว จากนั้นยังนำข้อมูลและ เหตุการณ์ที่จําเป็นส่งให้ปาลี

เมื่อปา เปิดดู เห็นว่าไม่มีข้อมูลการแตะบัตรของขวัญ ชีวี เลยรีบสั่งให้โอจินณ์โทรไปที่ออฟฟิศของเลขานุการผู้ จัดการใหญ่ ถามว่าขวัญชีวีได้มาทำงานไหม

คำตอบที่ได้ก็คือ ขวัญชีวีออกไปแล้วเหมือนที่คิดไว้

ปาลีส่ายหัวไปมา ขวัณชีวีที่ดูหยิ่งยโสโอหังตอนเช้า เธอ ยังคิดว่าขวัญชีวีวางแผนที่จะปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นเสียอีก ที่ไหนได้ เธอประเมินสูงไป

ไม่มีคนใจแคบต่ำต้อยมาก่อกวน เวลาทำงาน 4 ชั่วโมง ตอนเย็น ก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลังจากปาลีเลิกงาน เธอก็ รีบไปเยี่ยมธามที่โรงพยาบาลในทันที

แต่ว่าครั้งนี้ โรงพยาบาลคึกคักกว่าเดิม

ข้างนอกห้องผู้ป่วย นอกจากจาริณีกับหมอประจำนัฐพงษ์แล้ว ยังมี ขวัญชีวี รฐา และที่ทำให้ปาลีสีหน้าเปลี่ยนไปก็คือ จักรกฤษและดนุพลก็อยู่ด้วย

พอเห็นแบบนี้แล้ว ปาลีเข่าทรุดทันที เกือบที่จะล้มลงไป

เวรแล้ว รฐากับดนุพลได้พบเจอหน้ากัน จักรกฤษก็อยู่ที่นี่ ซึ่งก็แปลว่าเรื่องบางอย่างที่เธอยังไม่ทันได้บอกดนุพลน่า จะถูกแฉโพยจากปากจักรกฤษหรือไม่ก็รฐาแล้ว ทุกอย่างจบ แล้ว

ปาลีรู้สึกทุกอย่างมืดมัวไปหมด โลกของเธอล่มสลายลง ในทันที

ณ ขณะนี้ รฐากับดนุพลกำลังจ้องกันด้วยสายตาที่โหด เหี้ยม ราวกับเป็นคู่แค้นกัน ถ้าไม่ใช่ว่ารฐามีจาริณีกับขวัญชีวี คอยห้ามอยู่ ดนุพลมีจักรกฤษกับนัฐพงษ์คอยห้ามอยู่ล่ะก็ ทั้งคู่คงเริ่มต่อยกันอย่างดุเดือดแล้ว

เมื่อเห็นปาลีเข้ามา ทุกคนก็แทบจะนิ่งอึ้งไปสักพัก

“ที่รัก!”

“ปาลี!”

รฐากับดนุพลแทบจะผลักจาริณี ขวัญชีวี จักรกฤษ และนัฐ พงษ์ที่ห้ามพวกเขาสองคนไว้ในเวลาเดียวกัน และก็เดินไป ที่ปาลี
ปาลีเดินถอยหลังหนึ่งก้าว ในใจคิดที่จะวิ่งหนี

แต่มือทั้งสองข้างของเธอก็แทบจะถูกผู้ชายสองคนจับไว้ ในเวลาเดียวกัน

“ปล่อยมือนายออกไป อย่ามาจับที่รักของฉัน!

มืออีกข้างของดนุพลกระชากมือรฐาที่กำลังจับแขนซ้าย ของปาลีออกอย่างรุนแรง ดนุพลที่ปกติจะดูอ่อนโยน เวลานี้ เขาระเบิดความดุออกมาดั่งกับสิงโตตัวผู้

“คนที่ปล่อยมือคือนาย ปาลีเป็นคู่หมั้นของฉัน ไม่ใช่ที่รัก อะไรของนาย”

รฐาจับไปที่มือดนุพลที่กำลังจับแขนซ้ายของปาลีอย่างไม่ ย่อถอย ทั้งห้านิ้วจิกไปที่มือ และออกแรงบีบอย่างสุดกำลัง อยากให้คนพลรู้สึกเจ็บและถอยไป

ปาลีถูกผู้ชายสองคนทั้งซ้ายและขวาหนีบอยู่ตรงกลาง ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ จิตใจก็เหมือนจะพัง ทลาย

แต่เธอรู้ว่าตอนนี้เธอควรที่จะใจเย็น ไม่อย่างงั้น ถ้าจัดการ ไม่ดี เธอกับดนุพลก็จบกัน

ปาลีหายใจเข้าสุดปอด เพื่อที่จะให้ความรู้สึกที่แปรปรวน ในใจเธอได้สงบลง เธอเงยตา และมองไปที่รฐาที่กำลังจับ แขนเธอไม่ปล่อยด้วยสีหน้าเฉยเมย พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “รฐา ฉันกับนายเราหย่ากันแล้ว พวกเราทั้งสองคนไม่มี ความสัมพันธ์อะไรทั้งสิ้น ปล่อยมือฉันนะ!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นแล้ว รฐาโกรธจนเหมือนกระทิง กระตุก ทั้งใบหน้า และขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน พูดว่า “หย่ากัน? นั้น เป็นการตัดสินใจของฝ่ายเธอ ฉันยังไม่ได้ให้คำตอบเลย แต่ ไม่ว่าจะยังไงทั้งชั่วชีวิตนี้ปาลีเธอจะต้องเป็นผู้หญิงของฉัน คนเดียว”

ดนุพลได้ยินเช่นนั้นแล้วก็หัวเราะ บอกว่า “ฉันเพิ่งเห็นใบ ทะเบียนสมรสที่ว่านั้นแล้ว มันไม่มีอำนาจทางกฎหมายอะไร เลย เพราะฉะนั้นไม่ว่ารฐานายจะว่ายังไง การแต่งงานของ ปาลีและนายก็ยกเลิกตอนไหนก็ได้ นายจะดื้อต่อก็ได้ แต่ ฉันขอบอกไว้เลยที่นี่ ถ้านายยังไม่วางมือ สิ่งที่รอนายอยู่จะ เป็นการใช้ชีวิตในคุก”