ตอนที่314 เข้าใจผิดไปใหญ่

พูดจบ ดนุพลก็เอากระดาษที่ถอน แล้วออกมา นี่เป็น ปิยะให้ฉันเหมือนกัน เป็นใบเสร็จที่บริจากเงินสามล้าน เงิน สามล้านก็เป็นเงินที่โสรจให้เธอในตอนนั้น เธอไม่ได้เก็บมา ใช้เอง ฉันก็รู้อยู่แล้วว่าเธอต้องไม่จากฉันไปเพราะเงิน ทุก อย่างล้วนเป็นการคิดร้ายครั้งนั้น ที่น่าขันคือฉันกลับไม่รู้ ฉัน หาเธอไปสี่ปีก็เข้าใจผิดเธอไปสี่ผี คิดถึงเธอสี่ปี ก็แค้นเธอ ไปสี่ปี

“อย่าพูดอีกแล้ว”

ปา ยกมืออยากให้ดนุพลหยุดพูด เธอเพิ่งเข้าใจที่เขาพูด ที่แท้รูปภาพของรฐานั้นยังไม่ได้ส่งถึงมือของดนุพล และ เวลานี้ปิยะไปหาดนุพลพอดี เอาความจริงทั้งหมดในเมื่อ ก่อนไปบอกให้ดนุพลฟัง แม้เงินสามล้านบาทที่โสรจให้นั้น ก็อธิบายให้ชัดเจน

ปา อดขอบใจปิยะในใจไม่ได้ มีเพื่อนที่ทำดีเพื่อตนเอง ชาตินี้เธอไม่รู้สึกเสียดายอะไรแล้ว แต่ที่ปิยะทำในตอนนี้ไม่ ได้ช่วยเธออะไรเลย เพราะตอนนี้สิ่งที่เธออยากได้ไม่ใช่ไป คืนดีกับดนุพล แต่เป็นเลิกกับดนพล

แต่เวลานี้ เสียงที่สดใสอ่อนนุ่มก็ดังขึ้นา“แม่จ๋า แม่….”

ปาลีตัวสั่น รีบหัวตัวมา ก็เห็นเด็กน้อยที่อ่อนนุ่มยิ้มอย่าง สดใส อ้าแขนและยกขาสั้นๆของตนเองวิ่งมาหาเธอ ไม่รอ เธอได้รู้ตัวก็พุ่งเข้าอ้อมกอดของเธอ
“นิวิฐ……

อุ้มร่างที่นุ่มนวนของนิวิฐ มองดูใบหน้าที่ยิ้มสดใสของลูก ปาลีทั้งตกใจทั้งดีใจ แล้วถามอย่างไม่เข้าใจ”นิวิฐ ลูกอยู่นี่ ได้ยังไง”

เธอฝากให้ธัญญาช่วยดูแลนิวิฐนี่ และเมื่อคืนเธอยังคุย โทรศัพท์กับธัญญาอยู่ เวลานี้ธัญญาควรอยู่ประเทศไทยนี่

นิวิฐกอดคอของปาลี แล้วมือเล็กๆของเขาก็ชี้ไปข้างหน้า พูดว่า”แม่ดูสิ เป็นคุณพ่อ18และคุณลุงชีวเทพสองผมมาหา แม่ครับ”

ปาลีมองตามที่นิวิฐชี้ไป ก็เห็นธัญญาและชีวเทพกำลัง เดินมาหาเธอ ทั้งสองล้วนตัสสูง คนหนึ่งหล่เหลามีเสน่ห์ คนหนึ่งสวยงามอ่อนหวาน ดูแล้วคู่ควรมาก ใช้คำว่ากิ่ง ทองใบหยกก็ไม่เวอร์

ปา มองจนใจลอย

“เด็กนี่บ่นอยู่ทุกวันว่าจะหาแม่ ฉันหมดหนทางเลยพาเขา มาแม่ เป็นไง เซอร์ไพรส์ไหม”

ธัญญาเดินมาถึงตรงหน้าของปาลีแล้วยิ้มอ่อนหวาน

ชีวเทพที่อยู่ข้างๆเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของธัญญา สายตาก็เคร่งขรึมขึ้น ต่อมาก็จ้องไปยังปาลี
ปาลีโดนชีวเทพจ้องจนรู้สึกกลัว เธอแค่เคยเจอชีวเทพ ครั้งหนึ่ง รู้ว่าคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา ตอนนี้เห็นธัญญาอยู่กับ เขาอีกก็รู้สึกกังวลขึ้นมา

เพียงแต่ไม่รอให้ปาลีพูดอะไรอีก ดนุพลที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ชี้ไปเด็กในอ้อมกอดของปาลี ถามอย่างตกใจ นี่เมื่อ กี้..เขา…เขาเรียกเธอว่าไงนะ….แม่หรอ”

ปาลีสีหน้าซีดขาว ในใจรู้สึกไม่ด้ เวลานี้กลับให้คนพลเจอ กับนิวิฐไปได้ คราวนี้เธอควรทำยังไงดี

เรื่องมันยังทําให้คนปวกหัวมากขึ้นจริงๆ

ขระนี้ ธวัฒน์ที่นั่งอยู่ในรถเห็นธัญญามาก็อดไม่ได้ลงรถ มา

นิวิฐที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของปาลีก็รีบกระดิ่งลงมา วิ่งไป หาธวัฒน์ ตะโตนอย่างมีความสุข คุณพ่อธวัฒน์”

เสียดายเสียงที่นิวิฐเรียกเชื่อ’ธวัฒน์’นั้นต่ำเกินไป ทำให้ ทุกคนได้ยินแต่คำว่าคุณพ่อทั้งชัดทั้งดัง

ทันใดนั้น ดนุพลทั้งคนก็วิ่งไป

เด็กน่ารักคนนี้เรียกปาลีเป็นแม่ เรียกธวัฒน์เป็นพ่อ นี่ หมายคว่นว่ายัง

เขาหันตัวมองปาลี หัวใจดนพลเหมือนโดนอะไรแทง เจ็บจนเขาพูดไม่ออก

มองเห็นสีหน้าของดนุพล หัวใจของปาลีก็เจ็บไปด้วย ดู ท่าดนุพลคงเข้าใจผิดไปแล้วว่านิวิฐเป็นลูกของธวัฒน์

ตอนนี้ปาลีกำลังกำวลอยู่ว่าจะหาเหตุผลอะไรมาเลิกกับ ดนุพล นี่ก็เป็นเหตุผลที่ดีนี่