ตอนที่261 ยอมตายก็ไม่หย่า

เราหย่ากันเถอะ ประโยคง่ายๆนี้สำหรับโสรจแล้วเหมือน โดนฟ้าผ่า

เธอที่บ่นไม่หยุดนั้นเมื่อได้ยินคำนี้ก็หยุดทันที มองตาขอ งดนุพลอย่างไม่กล้าเชื่อ

“คุณ….คุณพูดอะไรนะ”

สี่ปีนี้ถึงดนุพลจะทำเย็นชากัลเธอและก็ไม่เคยไปนอนกับ เธอ แต่เขาก็ไม่เคยพูดคำที่ว่าหย่าร้างแบบนี้ ขณะนั้นโสรจ ไม่กล้าเชื่อหูของตนเอง

“ฉันบอกว่า หย่า ! ” 11

ดนุพลท่าทีเด็ดขาด ก่อนที่เธอวางแผนให้ฉันแต่งงาน กับเธอ เธอก็ควรคิดถึงจะมีวันนี้ โสรจ เห็นแก่ความรักที่อัน สวยงามของเราตอนมหา’ลัย เราก็จบกันดีๆเถอะ ถ้าอยาก ได้ไอริณฉันให้เธอได้ และฉันก็ไปดูเธอบ่อย พยายามทํา หน้าที่พ่อที่ดี”

พูดถึงไอริณ ไม่รู้ทำไมดนุพลไม่ได้อยากได้เธอมาก เขา เป็นคนที่ชอบเด็กแต่ไม่รู้ทำไมเขาไม่รู้สึกรักไอริณเลย บางทีอาจเป็นเพราะว่าไอริณนั้นมาผิดเวลาไม่ใช่ลุกที่เขา อยากได้ หรืออาจเป็นเหตุผลอื่น

โสรจ ายหัว นําตาไหลลงมาอีกครั้ง ทำหน้าสงสารแล้วมองไปทีดนพล นําเสียงก็ได้อ่อนลง ฉันรู้แล้วว่าเมื่อกี้ฉัน ตื่นเต้าเกินไป ฉันไม่ควรไปสงสัยคุณ คุณจะไปมีผู้หญิงคน อื่นได้ยังไง เป็นฉันคิดไปเอง ฉันผิดแล้ว ดนุพล ฉันขอโทษ คุณอย่าโกรธนะ ถึงจะโกรธก็ไม่ควรเอาเรื่องหย่ามาพูด เรา เป็นสามีภรรยากัน และถ้าไอริณไม่มีพ่อ คนอื่นจะหัวเราะ เธอได้ เธอยังเด็กและน่ารักขนาดนี้ คณไม่ยอมให้เธอไม่มี พ่ออีกต่อไปหรือ ดนุพลคุณอย่าโกรธอีกนะ รอไอริณหายดี เราครอบครัวสามคนก็มาใช้ชีวิตกันดีๆ…ดนุพล ตกลงนะ”

เวลานี้โสรจรู้ว่าเธอต้องวางตัวอ่อนลง

เธอในอตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นฐานะและอายุ ก็เทียบกับเมื่อ ก่อนไม่ได้อีก เธอพึงพาพ่อที่เสียไปแล้วอยู่ตลอด ถึงวิ สาข์จะเป็นแม่ของเธอ แต่ไม่ใช่แม่แท้ๆ เธอแค่อายุมากว่า เธอ14ปีเท่านั้น เธอที่หยิ่งยโสเหมือนเจ้าหญิง จะไปวางวิ สาข์ผู้หญิงที่มาจากบ้านนอกเข้าสายตาสักที่ไหน เธอก็หา เรื่องวิสาข์ไปไม่น้อย ตอนนี้เธอกล้าไปเอาคนที่บ้านของเธอ มาเป็นที่พึ่งได้สักที่ไหน

และที่เธอหาเรื่องวิสาข์ จักรกฤษจะไม่รู้ได้ยังไง นี่ทำให้ จักรกฤษไม่ค่อยสนิทกับเธอที่เป็นพี่สาว แถมตอนที่เจอกับ เธอก็ไม่เรียกคำว่าพี่สาวเลย

หลังจากพ่อเสียชีวิตไป ตระกูลกาฬดิษย์ก็ไม่ใช่ที่พึ่งของ เธออีกต่อไปแล้ว

ตอนนี้นอกจากฐานะภรรยาของนายกเทศมนตรี คุณนาย ของตระกูลกันตพัฒน์ เธอไม่มีอะไรอีกแล้ว
แต่อตอนนี้ดนพลกลับพูดหย่าร้างกับเธอ ถ้าหย่าไปจริง

เธอก็ไม่มีอะไรแล้วจริงๆ อย่างนี้เธอจะตกลงได้ยังไง

ดังนั้น ถึงจะให้เธอทิ้งศักดิ์ศรีของเธอไป เธอก็ยอม แต่ เสียดายที่เธอไม่รู้ก็คือดนุพลไม่คิดจะเปลี่ยนใจแล้ว

เขาออกห่างกับโสรจ และพูดว่า”ฉันไม่ได้พูดแบบใช้ อารมณ์ ฉันต้องการหย่าแน่ พรุ่งนี้ฉันจะให้ทนายความเอา สัญญาหย่าร้างมาให้เธอเซ็น เธอวางใจ เรื่องเงินนั้นฉันจะ ไม่ให้เธอน้อบหรอก ถึงเธอจะไม่กลับไปตระกูลกาฬดิษย์ ฉันก็ให้เงินพอที่เธอกับไอริณใช้”

ไม่อยากยุ่งกับโสรจอีก ดนพลเก้าเท้าแล้วเดินเข้าในลิพท์ โสรจโกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว แต่เธอแค่กัดฟันไม่ให้ระบาย ออกมาเท่านั้น

เห็นประตูลิฟต์ค่อยๆปิดแน่น โสรจกำหมักแน่ จนเล็บมือ หยีกเข้าผมหนัง เธอบอกตนเองในใจครั้งแล้วครั้งเล่า ตอน นี้ห้ามไปโวยวายก่อกวน เธอยังนิ่งสงบ คิดหาวิธีรับมือ

ยังไงเธอจะไม่ยอมหย่าเด็ดขาด

เวลานี้นัฐพงษ์ที่แอบมองในมุมมืดก็เดินออกมา มาถึงหลัง ของโสรจ พูดว่า “ฉันก็รู้แล้วว่าไม่ช้าก็เร็วดนุพลต้องหย่ากับ เธอแน่ ถึงเธอจะมีไอริณแล้ว”

เดิมทีโสรจก็รู้สึกรำคัญจะตายแล้ว ตอนนี้นัฐพงษ์ยังมา พูดแบบนี้ ขณะนั้นเธอก็ระบายความโกรธทั้งหมดใส่นัฐพงษ์“เห็นชีวิตฉันไม่ดีนายราวกับดีใจมากเนอะ ฉันบอกไว้ นะ ถ้าฉันหย่าแล้ว เรื่องที่นายร่วมมือทำกับฉันนั้นฉันก็ไม่ ต้องไปปิดบังมันอีกต่อไป ถึงตอนนั้นฉันจะดูว่าดนุพลจะทำ ยังไงกับเพื่อนที่แสนดีของเขา”