ตอนที่259 หัวใจคุณกำลังอ่อนลง

วันที่สองตอนเช้า ดนุพลถึงส่งปาลีกลับไปโรงแรม

เดิมทีธวัฒน์คิดว่าปาลีพักที่บ้านเกิด แต่เมื่อเขาเห็นดนุพล ส่งปาลีกลับมา เขาอึ้งไปทั้งคน

ปาลีก้มหน้าลง ตอนเข้าห้องเธอไม่กล้ามองตาของธวัฒน์

ต่อหน้าดนพล ธวัฒน์ไม่อยากจะสอบถามปาลีอะไร สีหน้า เขาไม่นานก็เปลี่ยนเป็นปกติ แต่ตอนที่เขาจะปิดประตูห้อง ประตูกลับถูกดนพลขวางเอาไว้

“ฉันเปิดอีกห้องหนึ่งให้คุณเรียบร้อยแล้ว จากวันนี้ไปปาลี จะอยู่ห้อง508คนเดียว”

พูดจบดนุพลก็ยื่นให้กุญแจให้เขา เบอร์ห้องของ4ตระกูล กาฬดิษย์ ห่างกับปาลีไปชั้นหนึ่ง

ธวัฒน์เงยหน้ามองปาลี เขาอยากรู้ว่านี่เป็นความคิดของ ปาลีหรือเป็นของธวัฒน์

ปาลีหันตัวไปไม่ได้พูดอะไร ความเงียบสงบของเธอก็แสง ท่าทีของเธอแล้ว

ธวัฒน์เลยหน้าขึ้น ในใจรู้สึกขมขื่นมาก เขารับกุญแจที่ดนุ พลยื่นมา แล้วพูดกับดนุพลว่า “ในเมื่อต้องย้ายห้อง ฉันก็ ต้องกลับไปเก็บของก่อน หรือคุณดนุพลยังอยากจะมาจับตามองฉันเก็บของอีกหรือ”

ดนุพลยกไหล่ ได้ งั้นคุณค่อยๆเก็บเลย แต่คุณมีแค่ เวลา15นาที เพราะหลัง15นาทีเราจะต้องไปตรวจดูที่อื่น แล้ว”

“ขอบใจที่เตือน”ธวัฒน์ยิ้มแล้วก็ปิดประตูแรงจนเกิดเสียง ปิ้ง ขวางให้ดนุพลอยู่ข้างนอก

ปาลีโดนเสียงนี้ทำให้ตกใจ เธอก้มหน้าอยู่นั่นเหมือนเด็ก ที่ทําผิด

เห็นปาลีไม่สบายมใจ ธวัฒน์ถึงรู้สึกว่าตนเองทำเกินไป แล้ว แต่ตอนนี้เขาจะไปปลอบใจเธออีกไดยังไง

เขายืนนิ่งในห้องไปสักพัก ถึงจะเอ่อยปากพูด”เธอกับ เขา….คืนดีแล้วหรอ”

“เปล่า”ปาลีรีบส่ายหัว

ได้ยินดังนั้น สีหน้าของธวัฒน์จึงค่อยเปลี่ยนเป็นดีขึ้น ต่อ มาเขาก็ถอนหายใจแล้วนั่งอยู่ข้างหน้าปาลี”เธอไม่ต้องรู้สึก หนักใจ ฉันไม่ได้ห้ามเธอไปคืนดีกับเขา ฉันเคยบอกแล้วว่า เธอจะทำยังไงฉันก็ไม่ว่า แต่มีบางอย่างฉันต้องพูดไว้ก่อน ฉันไม่เห็นด้วยที่เธอจะให้อภัยเขาไวขนาดนี้ ถ้าเธอไม่ให้ เขาจ่ายค่าไปบ้าง เขาไม่มีวันจะเห็นเธอเป็นคนสําคัญ ดัง นั้นถ้าเธอจะไปคืนดีกับเขางั้นก็รอทุกอย่างสิ้นสุดลงแล้ว ค่อยว่ากัน”
ปาลีเงยหน้าขึ้น เธอรู้สึกขอบใจธวัฒน์มาก”ข้อเสนอของ นายฉันจะรับฟังไว้ ขอบใจนายมาก”

ชาตินี้คนที่เธอไม่อยากทำร้ายมากที่สุดก็คือธวัฒน์ แต่ทุก อย่างโชคชะตาก็ตั้งไว้เรียบร้อยแล้ว

หลัง15นาที ธวัฒน์เก็บของเรียบร้อยแล้วลงไปชั้นสี่ แล้ว ก็ไปขึ้นรถดนพลกับปาลีพร้อมกัน เตรียมจะไปที่ต่อไปไป ตรวจสอบ

ตอนที่ดนุพลจะสตาร์ทรถ โทรศัพท์เขาก็ดังขึ้น เป็นแม่เขา โทรมา เขาเลยกดรับสายไป

แต่เขาเพิ่งได้ฟังโทรศัพย์ไม่นาน สีหน้าก็เปลี่ยนทันที วางสายแล้วก็พูดกับปาลี ธวัฒน์ว่า”มือของไอริณโดนน้ำ ร้อนลวกไป อาการหนักมาก ฉันต้องรีบไปโรงพยาบาล ฉัน จะให้ทวิติยาพาพวกคุณไปตรวจสอบ

ฟังเสร็จปาลีในใจรู้สึกซับซ้อนมาก เธอไม่ยอมรับก็ไม่ได้ ว่าตอนนี้ดนพลไม่ใช่คนเดียว เขามีลูกมีสามีไปแล้ว ที่บ้าน เขาโทรมา เขาก็ต้องทิ้งเธอไป

“คุณไปเถอะ วันนี้ฉันก็มีเรื่องอื่นพอดี เรื่องตรวจสอบนั้น เรานัดวันอื่นแล้วกัน”

พูดจบปาลีก็ลงรถ ธวัฒน์ก็ลงมาด้วยกัน

“ปาลี….. ”ดนุพลเรียกอย่างลำบากใจ แต่ในโทรศัพท์ แม่บอกว่าอาการของไอริณหนักมาก แขนซ้ายทั้งแขนลวกไป หมด ตอนที่โรงพยาบาลเธอก็หมดสติไปแล้ว เธอเพิ่ง3ขวบ เอง

ตอนนี้ เขาที่เป็นพ่อยังมั่วอยู่ที่นี่ก็ไม่ใช่คนแล้ว

“ปาลี เรื่องเมื่อคนฉันจะไม่ผิดคำพูดแน่ เธอให้เวลาฉัน หน่อย ตอนนี้ฉันต้องไปแล้ว ยังไงเด็กๆก็ไม่มีความผิด”

ดนุพลพูดเสร็จก็แล่นรถออกไปไปยังโรงพยาบาลของรัฐ พงษ์ เพราะไอริณโดนส่งไปโรงพยาบาลของนัฐพงษ์แล้ว

เห็นรถของดนุพลหายไป ปาลีรู้สึกตนเองอยากจะร้องไห้ เธอรู้ว่าเธอไม่ควนเหิงกับเด็กคนหนึ่งแต่เธอรู้สึกเสียใจมาก

เธอเงยหน้าขึ้น เบิกตาโตไม่ให้น้ำตาไหลลงมา

ธวัฒน์กอดไหล่ของปาลี พูดอย่างหนักแน่“หัวใจเธอค่อยๆ อ่อนลงแล้ว ถ้าอย่างนี้ต่อไปเธอจะไปแก่แค้นยังไง”

ธวัฒน์รู้ว่าตอนี้เขวไปปลอบใจปาลี แต่พอเขาอยากจะพูด คำที่ออกมากลับเป็นคำพูดที่พูดไปเมื่อกี้ เขาอยากให้ปาลี จําจุดประสงค์ของตนเองเอาไว้