ตอนที่ 296 ผมหน้าชาแทนเขาเลย

สิ่งที่ปรากฏบนหน้าจอเป็นสิ่งแรก คือภาพที่เฉวียนเยี่ยปล่อย ออกมาเมื่อช่วงบ่าย แต่เป็นภาพที่ขยายใหญ่ขึ้น

จริงอยู่ที่รูปร่างชายคนนั้นคล้ายคลึงกับเฉวียนเยี่ยมาก และยังมีลักษณะบางส่วนที่คล้ายเขาอีกด้วย

ดังนั้นสื่อจึงสงสัยว่าฟังอพยายามจะบอกอะไร

เขากำลังพยายามชี้แจงความจริง หรือว่าเขากำลัง พยายามบอกว่าถังหนึ่งกับเฉวียนเยี่ยมีความสัมพันธ์กันจริงๆ

“นั่นประธานเฉวียนชัดๆ เลยนะ…

“ใช่แหละ มันยังไงกัน

“ผู้จัดการฟังพยายามจะทำอะไรเนี่ย

ฟังอวี้มองไปที่นักข่าวและถามว่า “พวกคุณเห็นสิ่งผิด ปกติไหมครับ ผมก็ไม่เห็นเหมือนกัน ทีนี้ลองมองที่ภาพ ต้นฉบับสิครับ” ทันทีที่เขาพูดก็มีรูปภาพอีกรูปหนึ่งปรากฏขึ้น บนจอถัดจากรูปที่เฉวียนเยี่ยโพสต์ ซึ่งรูปทั้งสองนั้นดูแล้วเกือบ จะเหมือนกันมาก

“ผมอยากให้ทุกท่านเปรียบเทียบภาพทั้งสองดีๆ ภาพ ด้านขวามาจากบัญชีโซเชียลมีเดียของเฉวียนเยี่ย ในขณะที่ภาพด้านซ้ายคือภาพแรกที่เริ่มแพร่กระจาย เราได้มันมาจาก ชาวเน็ตครับ”

“อย่าบอกนะว่าพวกคุณไม่ได้สังเกตว่าความสูงของผู้ชาย เปลี่ยนไป” ฟังอวี้ชี้นำผู้ชม

“ถึงเราจะไม่เห็นหน้าเขา แต่ถึงหนึ่งของเราสูงประมาณ หนึ่งร้อยเจ็ดสิบแปดเซนติเมตร และในภาพต้นฉบับก็มีความ สูงที่แตกต่างกันประมาณสิบสองเซนติเมตรครับ แล้วรูปของ ประธานเฉวียนเป็นยังไงนะ ผู้ชายคนนั้นสูงเท่ากับถังหนึ่งเลย หากทุกท่านได้มองดูที่พื้นให้ดี มันไม่ได้ดูเหมือนว่าภาพถูกตัด ต่อหรือครับ”

“นี่จะไปพิสูจน์ได้ยังไง” เฉวียนเยี่ยยิ้มเยาะ

ฟังอวี้ยังคงอดทนและนำเสนอหลักฐานของเขาต่อ บน หน้าจอมีรูปภาพอีกรูปหนึ่งปรากฏขึ้น เป็นข้อความจาก อสังหาริมทรัพย์ที่คฤหาสน์นี้ตั้งอยู่ นี่คืออสังหาริมทรัพย์ส่วน ตัวและเท่าที่เรารู้ เฉวียนเยี่ยไม่ได้เป็นเจ้าของทรัพย์สินใดๆ ที่ นี่นะครับ”

“ถังหนึ่งพาผมเข้าไป…

“ขอโทษนะครับ แต่คุณถึงหนึ่งก็ไม่ได้มีทรัพย์สินในนั้น เช่นกัน ตามกฎของอสังหาริมทรัพย์ จะมีเพียงแค่เจ้าของ ทรัพย์สินเท่านั้นที่สามารถพาแขกเข้าข้างในได้ อีกสักครู่ เจ้าของคฤหาสน์และรถคันในรูปจะปรากฏตัวเพื่อชี้แจงทุก อย่าง อย่าเสียเวลามากไปกว่านี้เลยดีกว่า ผมมั่นใจว่าบทสรุปนั้นชัดเจนแล้ว…”

“…ว่ารูปของประธานเฉวียนได้มีการตัดต่ออย่างมือ อาชีพ…”

ทันทีที่คำพูดของฟังอวี้หลุดออกจากปาก นักข่าวที่อยู่ที่นี่

ก็ส่งเสียงเอะอะวุ่นวาย หลักฐานของไหยเป็นข้อสรุปได้อย่าง แน่นอน อีกทั้งยังมีคนอีกจำนวนมากในนี้ที่คุ้นเคยกับการตัด ต่อภาพ เพียงแค่มองรูปของเฉวียนเยี่ยเฉยๆ อาจไม่เพียงพอที่ จะบอกสิ่งผิดปกติ แต่เมื่อวางถัดจากรูปต้นฉบับแล้ว มันดู ปลอมมากเหลือเกิน

“เอาละ ในที่สุดเราก็อธิบายประเด็นนี้ได้สักที ไม่เคยมี ความรักใดๆ ระหว่างคุณถึงหนิงกับเฉวียนเยี่ยทั้งนั้นนะครับ ตอนนี้ไปสู่คำถามที่ว่าถังหนึ่งสนิทสนมกับเฉวียนเยี่ยหรือไม่ ฟังอวี้ยังคงชักจูงสื่ออย่างต่อเนื่องพร้อมกับนำเสนอรูปภาพอีก หนึ่งรูปที่เฉวียนเยี่ยเป็นคนโพสต์

“ถ้วยกาแฟสองใบที่ปรากฏในรูปนี้ ประธานเฉวียนเป็น คนโพสต์ และในสถานที่เดียวกัน ก็ดูเหมือนว่าจะเป็นแผ่นหลัง ของถังหนึ่ง แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในรูปเดียวกัน ต้อง หมายความว่าพวกเขากำลังเดตกันด้วยเหรอครับ

“อย่าบอกนะว่าคุณก็มีหลักฐานแย้งเรื่องนี้เหมือนกัน สีหน้าเฉวียนเยี่ยเปลี่ยนไป ตอนที่เขาให้คนไปสะกดรอยตาม ถังหนึ่ง เขาก็เน้นเป็นพิเศษแล้วว่าให้หลีกเลี่ยงบอดีการ์ด

“ประธานเฉวียนครับ ถึงผมจะไม่มีหลักฐาน แต่คุณคิดว่าผู้คนในปารีสตาบอดหรือ” ฟังออดหัวเราะเยาะไม่ได้

“ไหร่ยมีคอนเนกซันอยู่ทุกที่ จะจ่ายเงินให้คนที่ผ่านไปมา พูดอะไรก็ได้ตามใจ ผมรู้สึกว่าตัวเองนี่แหละที่เป็นคนตาบอด ผมรู้สึกสนใจถึงหนึ่งไปได้ยังไงกัน ผู้หญิงสกปรก ตอนนี้สิ่งที่ ผมได้รับตอนสุดท้ายคือไม่รุ่ยมาก่อกวนผมเนี่ยนะ

“นึกถึงคุณพ่อคุณแล้ว ผมหน้าชาแทนเขาเลย” หลังจากที่ ฟังอยิ้มเยาะเฉวียนเยี่ย เขาก็กดรีโมตในมือ เพื่อเผยวิดีโอ บนหน้าจอ

ในวิดีโอนั้นถังหนึ่งอยู่คนเดียวตั้งแต่วินาทีที่ก้าวขาออก จากโรงแรม…

รวมถึงตอนที่เธอเดินเล่นบนท้องถนน ไปซื้อของ และดื่ม

กาแฟ…

เดตอะไรกัน ไร้สาระสิ้นดี

หัวสมองเฉวียนเยี่ยว่างเปล่าทันที มือกำแน่นอย่างวิตก

กังวล

ฟังอวี้มองอารมณ์เฉวียนเขี่ยออก ทายาทอย่างเฉวียนเยี่ย นั้นรู้แค่วิธีเล่นสนุก ไม่คำนึงถึงตรรกะเลยสักนิด รู้สึกแต่ว่าการ ทำร้ายผู้อื่นทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น

แต่วันนี้เขากำลังจะสอนบทเรียนให้เจ้าทายาทนิสัยเสียคน นี้แทนโม่ถึง ถังหนิง และแม้แต่คุณพ่อเฉวียน

“ผมมั่นใจว่าทุกคนเห็นว่าถังหนึ่งอยู่คนเดียวตั้งแต่วินาทีที่ออกจากโรงแรม เธอไม่ได้ไปเดตที่ไหนและก็ไม่ได้พบใครด้วย เธอแค่ฆ่าเวลาระหว่างที่รอเที่ยวบินกลับปักกิ่งเท่านั้น และ วิดีโอนี้มาจากไหนน่ะเหรอ….

ฟังอวี้เชื่อมต่อโทรศัพท์ไปยังโรงแรมที่ถึงหนึ่งพักและ อนุญาตให้ผู้จัดการอธิบายให้ทุกคนฟัง “ในวันนั้นท่าน ประธาน ไม่จ้างบอดีการ์ดของเราไปปกป้องคุณถังครับ ซึ่งบอดี การ์ดของเรามีกล้องจิ๋วติดไว้ที่ตัวด้วย ไม่ได้เป็นการรุกล้ำพื้นที่ ส่วนตัวของแขกเราแต่อย่างใด ใช้เพียงแค่สังเกตการณ์สภาพ แวดล้อมรอบๆ พวกเขาเท่านั้น

“นี่เป็นสิ่งที่แขกในโรงแรมทุกคนของเรารับทราบ และ แน่นอนว่าสามารถปรับเปลี่ยนได้ตามความต้องการของแขก ด้วยครับ”

“ผม

หลังจากการโทรสิ้นสุดลง ฟังอวก็ยืดแขนออก มั่นใจว่าความจริงกระจ่างชัดแล้วนะครับ แต่โชคไม่ดีที่คุณถัง หนึ่งของเราถูกโจมตีในโลกออนไลน์และได้รับคำต่อว่า มากมายเพราะความไม่ยั้งคิดของประธานเฉวียน คุณประธาน เฉวียนครับ คุณนไร้หัวใจมากเลยนะครับ ถังหนึ่งไม่มีเรื่อง บาดหมางกับคุณในอดีตเลย แต่คุณกลับทำแบบนี้กับผู้หญิง คนหนึ่ง เป็นไปได้ไหมว่าคุณมีความสามารถก็แค่รังแกผู้หญิง

“ทุกคนต่างก็รู้ว่าคุณถึงหนึ่งไม่ใช่คนที่จะอธิบายอะไร เธอ รู้ว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ถ้าพวกคุณอยู่ในจุดที่เธออยู่ พวกคุณจะรู้สึกยังไงครับ
นักข่าวล่างเวทีก้มหน้าลงด้วยความละอายใจ

“ผมอยากถามจริงๆ เลยว่าถังหนึ่งไปทำอะไรให้พวกคุณ ไม่พอใจเหรอ ทำไมทุกครั้งที่มีเรื่องเล็กน้อยเกิดขึ้น สื่อจะต้อง ทำให้มันใหญ่โตและโจมตีเธอด้วย

ได้ยินเช่นนั้นแล้วเฉวียนเยี่ยก็ลุกขึ้นหมายจะออกไป ทว่า ฟังอวี้ยงไว้เสียก่อน เนื่องจากสถานการณ์ลุกลามเกินกว่าเหตุ ไม่รุ่ยจึงไม่มีความประสงค์จะมีการสงบศึก ตำรวจต้องการเห็น คนที่เริ่มแพร่ข่าวลืออย่างประสงค์ร้าย ประธานเฉวียนครับ ใน ฐานะทายาทบริษัท โดยสมบูรณ์ที่ทำเรื่องขี้ขลาดอย่างการ รังแกผู้หญิง คุณจะไม่แสดงความคิดเห็นหน่อยหรือครับ

“แต่อันที่จริงก็ไม่จำเป็นหรอกครับ เพราะยังไงคุณก็เป็น ทายาทนิสัยเสียผู้โด่งดัง คุณจะทำตัวเกินขอบเขตขนาดนี้ก็ไม่ เห็นแปลกอะไร ฉะนั้นแล้วหลังเหตุการณ์นี้ไม่รุ่ยจะเรียกร้องให้ ชิงหวงรับผิดชอบ

เฉวียนเยี่ยหันมาจ้องฟังอวี้ แต่ฟังอไม่สะทกสะท้าน

ในขณะเดียวกัน สื่อก็พูดคุยซุบซิบกันพลางชี้มือไปที่เฉวี ยนเยี่ย ซ้ำร้าย ตอนนี้ทุกคนในปักกิ่งรู้แล้วว่าเฉวียนเยี่ยเป็น ผู้ชายประเภทที่ชอบรังแกผู้หญิง

และเพื่อเป็นการปิดท้าย ประโยคสุดท้ายของฟังอนั้น เหยียบย่ำความภาคภูมิใจของเฉวียนเยี่ยโดยสมบูรณ์

“ถ้าคุณคิดจะสร้างปัญหาอีกละก็ มาหาผมสิครับ
ฟังอรี่ส่ายหน้ามองเฉวียนเขียอย่างยั่วโมโห “ทำไมต้อง มาหานะหรือ เพราะสิ่งเดียวที่คุณทำเป็น คือการรังแกผู้หญิง

…ไอ้ขี้กะหร่อง

ทุกคนจบประโยคอยู่ในหัวตัวเอง

แน่นอนว่าด้วยความอัปยศที่เฉวียนเยี่ยได้รับต่อหน้าผู้คน มากมาย คนจากซิงหวงจะต้องเดินไปไหนมาไหนด้วยความ ละอายใจนับจากนี้เป็นต้นไป บางทีพวกเขาอาจต้องเอาใบ คลุมหัวเพื่อเก็บซ่อนความอับอายเสียด้วยซ้ำ