ตอนที่ 309 เวลาเจอคนคิดไม่ซื่อ จะกลายเป็นปีศาจร้าย เขา

โฆษณาของเฟียร์เลสนั้นไม่มีอะไรมาก การถ่ายทำทั้งหมดใช้ เวลาแค่ครึ่งวันเท่านั้น แต่ขณะที่เฟียร์เลสมองผ่านช่องมอง ภาพหลังกล้อง เธอก็รู้สึกเสียดายที่ไม่ถึงไม่ให้ถังหนึ่งเล่นหนัง

“คุณกังวลเหรอว่าถังหนึ่งจะไม่มีพื้นฐานการแสดงที่มาก พอ และไม่สามารถรับมือกับการเป็นนักแสดงได้” เฟียร์เลส เอ่ยถามไม่ถึง

“ผมแค่ไม่อยากบังคับให้เธอทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ ไม่ถึงกอดอกตอบเฟียร์เลส “เธอมีความฝันของตัวเองที่ต้อง ทำให้สำเร็จ ผมไม่อยากให้เธอล้มเลิกสิ่งที่มีอยู่ในมือเพราะผม “โง่” จะเริ่มถ่ายทำในช่วงเวลาเดียวกันกับแฟชั่นอีกพอดี ถ้า เธอพลาดงานแฟชั่นวีกในเดือนกุมภาพันธ์ ก็จะกระทบต่อ ตำแหน่งของเธอในฤดูกาลหน้า

“คุณนี่เอาใจใส่เธอจังเลยนะคะ

โม่ถึงมองถึงหนึ่งจากหลังกล้องและชื่นชมความมั่นใจของ เธอพลางอมยิ้ม “เธอเป็นสมบัติล้ำค่าหนึ่งเดียวของผม แม้จะมี เรื่องความฝันของผมเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย แต่ผมก็ยินดีหลบไป ข้างๆ เพื่อให้เธอได้เดินต่อ
“งั้นก็ได้ค่ะ ดูเหมือนฉันจะโน้มน้าวคุณไม่ได้เลยสินะ เฟียร์เลสรู้ว่าเธอทำได้เพียงเท่านี้ ไม่ว่าจะยังไง ฉันก็ยังรู้สึก เป็นเกียรติอย่างสูงที่ได้พบคุณกับนางแบบที่เยี่ยมยอดอย่างถึง หนึ่ง ฉันค่อนข้างชอบคุณทั้งสองคนเลยล่ะ ดูเหมือนว่า ตราบ ใดที่พวกคุณอยู่ด้วยกัน ก็ไม่มีอะไรขวางทางพวกคุณได้เลย

“ผมว่าคุณก็พูดถูกนะ” ไม่ถึงไม่อาจปฏิเสธเรื่องนี้ได้

หลังจากถ่ายทำเสร็จ ทั้งสามก็มุ่งหน้าไปทานอาหารเย็น ด้วยกัน ผู้กำกับฮัลล์เองก็มาร่วมทานอาหารด้วยเพื่อปรึกษา หารือเรื่องงานแถลงข่าวของ “โง่

ทั้งสี่สนทนากันเฉกเช่นมิตรสหายอย่างไม่มีข้อผูกมัด

ทว่าก่อนเขาจะจากไป ฮัลล์แอบหันไปกระซิบกับโม่ถึงอ ย่างลับๆ ว่า “ผมเองก็รู้สึกนะว่าภรรยาคุณควรเล่นบทนางเอก นะ”

โม่ถึงยิ้ม ไม่พูดอะไร

ถังหนังสังเกตเห็นรอยยิ้มปริศนาระหว่างชายทั้งสอง จึง เอ่ยถามไม่ถึงทันทีที่พวกเขากลับถึงโรงแรม “คืนนี้ เฟียร์เลส ฮัลล์รวมถึงคุณทำตัวแปลกๆ นะคะ…

“ยังไงเหรอครับ” ไม่ถึงถามพลางคล้องแขนรอบเอวบาง

ของถุงหนิง

“อย่าบอกนะว่าคุณไม่ได้มองฉันด้วยความหลงใหลบาง อย่างในดวงตาของคุณน่ะ” ถึงหนึ่งชี้นิ้วไปที่ตาตัวเองขณะพูด
ไม่ถึงหัวเราะพลางจูงถึงหนึ่งที่เตียงแล้วจับเธอนั่งลง “นั่น เป็นเพราะพวกเขาต่างก็คิดว่าคุณควรได้รับบทตัวเอกในหนัง เรื่องโง่น่ะสิครับ

ถังหนิงอึ้งไปชั่วขณะ

แต่ไม่ถึงคลายความกังวลของเธออย่างรวดเร็ว “ผม ปฏิเสธพวกเขาไปแล้วครับ ไม่ต้องห่วง

ในความเป็นจริงแล้ว ถังหนึ่งรู้ดีว่านี่คือสิ่งที่ไม่ถึงต้องการ เหมือนกัน แต่เธอไม่มั่นใจในเรื่องนี้เท่าไรนัก เธอยังตระหนัก อีกว่าหากเธอจะกลายเป็นนักแสดงในทันทีก็ไม่ถูกต้องเท่าไร นัก เพราะเธอไม่มีรางวัลระดับโลกอยู่ในมือ การเป็นนักแสดง ก็คงเหมือนเริ่มจากศูนย์อีกครั้งเพราะมันเป็นประสบการณ์ใหม่ อย่างสิ้นเชิงสำหรับเธอ ที่สำคัญที่สุด เธอยังรู้สึกกลัวเล็กน้อย กลัวว่าเธอจะตกหลุมรักการแสดง…

หากเป็นเช่นนั้นจริงๆ ขึ้นมา เธอจะต้องเผชิญกับหนทาง อันยากลำบากที่รออยู่ข้างหน้า

“คุณคิดอะไรอยู่เหรอ” โม่ถึงสังเกตเห็นว่าถังหนังตกอยู่ ในห้วงนึกบางอย่าง จึงกดเธอลงบนเตียง แก้สายชุดคลุมของ เธอ

ถังหนิงสัมผัสได้ถึงคำขอของโม่ถึง หญิงสาวรวบรวมสติ

และคล้องแขนรอบคอของชายหนุ่ม “พรุ่งนี้เราจะบินกลับไป โมงนะคะ”
“บ่ายครับ”

“งั้น” ก่อนถังหนึ่งจะพูดจบประโยค ไม่ถึงก็ประกบปาก จูบเธอเสียแล้ว

ถังหนึ่งค่อยๆ นับขนตาของโม่ถึงทีละเส้น จู่ๆ หญิงสาวก็ พลันรู้สึกอยากจ้องเขาใกล้ๆ ทว่าไม่ถึงกลับลุกพรวดขึ้นนั่ง ก่อนจะจับมือเธอวางลงบนชุดคลุมของเขา “ช่วยถอดเสื้อผมที ครับ”

ถังหนิงลุกขึ้นนั่ง ชุดคลุมของเธอร่วงหลุดออกจากร่าง

หญิงสาวมองโม่ถึงอย่างยั่วยวนพลางถอดชุดคลุมของเขา ออก ก่อนไล่ปลายนิ้วเรียวยาวไปยังหลังต้นคอของชายหนุ่ม

ร่างกายอันแสนสมบูรณ์แบบของทั้งคู่เกี่ยวพันกันอย่าง แนบแน่นราวกับเถาวัลย์ ไม่เว้นให้เหลือแม้แต่ช่องว่างเล็กๆ ระหว่างกันและกันเลยแม้แต่น้อย ความอยากจะกลืนกินอีกคน ไปให้หมดทั้งร่างชวนให้พวกเขาแทบคลั่ง

ไม่ถึงไม่เคยทิ้งร่องรอยไว้บนเรือนร่างของถังหนึ่งเลย แต่

ถังหนึ่งมักจะทิ้งรอยกัดบางๆ ไว้ที่ไหล่ของโมถึงเสมอ

หลังจากจากกิจกรรมอันสุขสมจบลง ไม่ถึงก็โอบกอดถัง หนิงเอาไว้ในอ้อมแขนเพื่อทำให้ร่างของเขาและเธอยังคงแนบ ชิดกัน หญิงสาวไม่พูดอะไรแต่ริมฝีปากเธอก็โค้งขึ้นรูปเป็นรอย ยิ้ม เวลาคนเรารักใครสักคน ก็ย่อมเข้าใจถึงความรู้สึก ต้องการให้คนรักปฏิบัติด้วยเช่นนี้ รวมถึงความรู้สึกต้องการครอบครองที่ล้ำลึกที่สุดอีกด้วย

เวลาค่ำ ณ กรุงปักกิ่ง ฤดูหนาวที่นั่นพัดพาเอาลมอันเป็น สะท้านไปถึงกระดูกมาด้วย เย่ ซานซานกำลังทานอาหารค่ำกับทายาทผู้ร่ำรวยคน

หนึ่ง

ในฐานะนักแสดงหญิงเกรดเอ เย่ว์ซานซานได้รับรางวัล ทั้งหมดที่เกี่ยวกับการแสดง ในประเทศจีนมาแล้ว ด้วยอายุ สามสิบสองปี ภาพยนตร์ฮอลลีวูดที่เธอร่วมแสดงนั้นทำเงินได้ ถึงหนึ่งร้อยห้าสิบล้านดอลลาร์ ดังนั้นจุดยืนของเธอในตลาด โลกจึงค่อนข้างสูงมากในฐานะนักแสดงหญิงชาวเอเชีย

แน่นอนว่าเธอยังเป็นนักแสดงหญิงที่ไม่ถึงทำข้อตกลง

ด้วย

ทว่า ในวันก่อนที่พวกเขาจะเซ็นสัญญา ชายคนหนึ่งที่ชื่อเจ คิงก็ได้ติดต่อหาเธอ เหตุนี้เอง ชายลูกครึ่งคนนี้จึงกำลังนั่งทาน อาหารร่วมกับเธออยู่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะ

หากเย่ว์ซานซานจำไม่ผิดเพี้ยน พ่อของเจคิงนั้นเป็นหุ้น ส่วนคนหนึ่งของไหนุ่ย ถ้าเช่นนั้น ทำไมเขาถึงมาพบกับเธอ เป็นการส่วนตัวล่ะ

“คุณเย่ว์นี่..สวยจริงๆ นะครับ

“เจคิง ถ้าคุณมีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะ” เย่ว์ซานซานมีประสบการณ์กับสถานการณ์เช่น

คุณเย่ว์เป็นผู้หญิงแข็งแกร่งจริงๆ นะครับ เจคิงยิ้ม

แต่อย่าเข้าใจไปเลยเรียบง่าย อยากติดตามคุณครับ

หัวเราะ ทำไมคุณมา ติดตามต้องเวลาในตอนเพื่อติดตามเรื่องด้วย

ผมเดาสาวของเย่ว์น่าจะโตพอจะเริ่มเรียกคุณ ว่าแม่แล้วสินะครับ

“คุณคนมาสะกดรอยตามฉันเหรอท่าเย่ว์ซานซาน ขณะที่ดวงตาเธอเปี่ยมไปความโกรธแค้น

ยักไหล่ “คุณจะเชื่อผมไหมล่ะถ้าบอกไม่รุ่ยรู้เรื่องความ ลับของคุณมากกว่าคุณเองด้วยซ้ำ ยกตัวอย่างเช่น พวกเขา ชื่อสาวๆ ทุกคนคนเก่าไปแสวงหาผลประโยชน์ให้ตัวเองครับ แต่ว่าน่ะต่างออกไป ผมชอบทำโหดเหี้ยมครับ

จากฉัน คุณอยากให้ฉันปฏิเสธนั่นคือที่คุณต้องการ งั้นฉันตกลง
“ไม่จำเป็นต้องยกเลิกครับ รับงานนั้นไปเลย เราจะสร้าง อุบัติเหตุเล็กๆ ขึ้นมาในวันสุดท้ายของการถ่ายทำครับ” เจคิง อธิบาย “ถ้าต้องมาเริ่มทำโปรเจกต์ใหญ่ที่เกือบจะเสร็จอยู่แล้ว ใหม่ตั้งแต่ต้น ผมก็สงสัยนะครับว่าพวกผู้ถือหุ้นจะว่ายังไงกัน บ้าง”

“ประธานโม่ไม่ต้องรับความผิดพลาดแบบนั้นหรอก

“เราจะหาทางทำให้เขาต้องออกมารับผิดครับ…

เย่ว์ซานซานเย้ยหยัน “ดูเหมือนความทะเยอทะยานอนบ้า คลั่งของคุณจะไม่ใช่แค่ขโมยฉันไปจากโม่ถึง แต่เป็นขโมยไม่ รุ่ยไปทั้งบริษัทสินะ!”

“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะทำให้แน่ใจว่าคุณหนีไปได้อย่าง ปลอดภัย และยังเป็นนักแสดงหญิงสมบัติของชาติเหมือนเดิม ครับ”

เย่ ซานซานพยายามอัดอั้นความโกรธเอาไว้แต่เป็นสิ่งที่ ทําได้ยากเหลือเกิน เธอไม่มีทางเลือกนอกจากจะยอมโอนอ่อน ไปกับเขาเป็นการชั่วคราวเพื่อลูกสาวและอาชีพของเธอ “ต่อให้ คุณใช้กลลวงทุกรูปแบบท้าทายไม่ถึง คุณก็เอาชนะเขาไม่ได้ หรอกนะ เจคิง คุณคิดผิดเรื่องโม่ถึงแล้วล่ะ เขาไม่เคยเป็นแค่ สุภาพบุรุษธรรมดาๆ เวลาเจอคนคิดไม่ซื่อ ผู้ชายคนนี้จะกลาย เป็นปีศาจร้าย

“คุณดูจะรู้จักเขาดีเหลือเกินนะครับ….”
“เราเคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมาก่อน”