ตอนที่ 293 เขาต้องออกมาพูดด้วยตัวเอง

ก่อนเข้านอน ชั่วจิงจิง โทรศัพท์มาถามเรื่องทั้งหมด อยากรู้ว่า ถังหนึ่งไปทำให้เจ้าทายาทนิสัยเสียไม่พอใจเข้าอีท่าไหนหรือ เปล่า

ถังหนึ่งถือโทรศัพท์ไว้พร้อมกับหัวเราะคิกคัก “ใครบอก

ให้เขาเป็นทายาทซิงหวงล่ะ คิดอยากทำอะไรก็ทำ ไม่สนใจ ความรู้สึกคนอื่น”

“ถ้าเรามองสาเหตุที่แท้จริง ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะไม่ถึง นะ” ฮั่วจิงจึงรู้ว่าไม่ถึงทำให้เฉวียนเยี่ยหน้าแตกในหลายๆ เหตุการณ์ นี่อาจเป็นการแก้แค้นของเขา

“ไม่ต้องมาแยกความต่างระหว่างฉันกับโม่ถึงเลยนะ พรุ่ง นี้เจอกันหน่อย เดี๋ยวฉันจะไปบ้านเธอเอง

ทันทีที่ฮั่วจิงจิงได้ยินถังหนึ่งบอกว่าจะมาที่บ้าน เธอก็นึก

ได้ว่ายังไม่ได้บอกถังหนิงเรื่องที่ย้ายมาอยู่บ้านฟังอวี้เลย ก่อน หน้านี้เธอว่าจะบอก แต่ไม่ถึงก็เป็นคนรับโทรศัพท์ และตอนนี้ที่ ถังหนิงพูดขึ้นมา เธอก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนดี

“ช่วงนี้ฉันกำลังเก็บของอยู่นะ แถมบ้านก็รกด้วย…แล้วฉัน ยังเริ่มให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับแฟชั่นอีกอีก….
“โอเค ฉันว่าเราคุยกันทีหลังได้” พูดจบ ถังหนึ่งที่กำลังจะ วางสาย แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงผู้ชายดังออกมาจากอีกฟาก ของโทรศัพท์

“คุณเก็บของเสร็จหรือยัง” ฟังอวี้เดินก้าวยาวๆ มาที่ห้อง รับรองแขก สังเกตเห็นว่าเตียงของฮั่วจิงจิงนั้นยุ่งเหยิง

“ถ้าฉันจำไม่ผิด…ทั้งผู้จัดการและผู้ช่วยเธอเป็นผู้หญิงใช้

ไหมจิงจิง…” ถังหนึ่งถาม

ฮั่วจิงจิงจ้องฟังอวี้และชี้ไปที่โทรศัพท์ ฟังอวี้เข้าใจ แต่ก็ ยังไม่ยอมเงียบ เขายังรู้ดีว่าฮั่วจิงจิงมีเพื่อนแค่เพียงคนเดียว คือถังหนิง

ดังนั้นเขาจึงคว้าโทรศัพท์มาจากมือตั๋วจิงจิงและพูดว่า “คุณถึงหนึ่ง ตอนนี้เธอกำลังจัดกระเป๋าอยู่ครับ พรุ่งนี้เธอมี เที่ยวบินตอนเช้าตรู่ เลยต้องพักผ่อน…

ถังหนิงจำเสียงฟังอได้ และเดาว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนหน้า นี้เธอใช้ความพยายามอย่างหนัก เป็นแม่สื่อให้ทั้งสอง แต่สิ่ง ที่พวกเขาให้เธอคือการเงินเฉยต่อกัน ซึ่งตอนนี้เธอยอมแพ้ แล้ว แต่จู่ๆ พวกเขากลับลงเอยด้วยกันเสียได้

ความรักเป็นสิ่งที่มีแค่คนเกี่ยวข้องเท่านั้นที่รู้ความจริง

“คุณอยู่ที่บ้านเธอหรือ

“เธอย้ายมาอยู่บ้านผมแล้ว” ฟังออธิบาย

“ถ้างั้นก็อย่านอนดึกล่ะ” ถังหนึ่งไม่รบกวนพวกเขาอีกเธอมีความสุขกับฮั่วจิงจิงอย่างแท้จริง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะ สงสัยเรื่องเด็ก

“เธอพูดอะไรอีกไหม”

ฮั่วจึงจึงถามหลังจากเห็นฟังอวาง

สาย

ฟังอวี้ช่วยฮั่วจิงจิงปิดกระเป๋าเดินทางก่อนจะหันหน้ามา ยิ้มอย่างมีเลศนัย “เธอบอกเราว่าอย่านอนดึก

“จะว่าไป ฉันกำลังจะบอกคุณว่าฉันทำโทนเนอร์หกเลอะ

เตียง”

ฟังอวางกระเป๋าเดินทางของชั่วจึงจึงลงบนพื้น แล้วมอง รอยเปื้อนที่เปียกชุ่มบนเตียง เขาหยิบหมอนฮั่วจิงจิงมาแล้ว คว้ามือเธอ “คืนนี้…นอนห้องผมแล้วกัน”

“ก่อนคุณจะไป…ผมจะให้คุณใช้ผมเป็นหมอนข้าง

ในขณะเดียวกันหลังจากที่ถังหนึ่งวางสาย เธอก็สังเกต เห็นว่าไม่ถึงยังไม่กลับมาที่ห้องนอน จึงไปหาเขาที่ห้องทำงาน แล้วนั่งลงข้างๆ

“ทำไมคุณยังไม่นอนอีก

“ดูเหมือนฮั่วจิงจิงกับฟังอวี้จะคบกันอย่างเป็นทางการแล้ว นะคะ” ถังหนิงเอนซบไหล่โม่ถึงพลางมองเอกสารในมือเขา

“คุณไม่ได้อยากให้เป็นอย่างนี้หรอกเหรอ คุณควรเชื่อสัญชาตญาณตัวเองเสมอนะ

“ตอนนี้คุณควรหยุดทำงานได้แล้ว คุณยังต้องเข้าร่วมงาน แถลงข่าวถ่ายทำละครวันพรุ่งนี้นะคะ” ถังหนึ่งซึ่งเอกสารออก จากมือของโม่ถึง ประสานนิ้วมือเข้ากับนิ้วมือของเขาแล้วกลับ ไปยังห้องนอนด้วยกัน

วันถัดมา

โม่ถึงกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ในห้องแต่งตัว เชื่อก็ โทรศัพท์เข้ามา เขาโทรมารายงานว่าเฉวียนเยี่ยกำลังก่อ ปัญหาอีกครั้ง ในหน้าโซเชียลมีเดียส่วนตัวของเขา เขาโพสต์ กลอนลามกเกี่ยวกับความพึงพอใจทางเพศระหว่างชายหญิง

เฉวียนเยี่ยไม่ได้ชี้แจงว่ากลอนนี้หมายถึงใคร แต่เขา กำลังพยายามต่อสู้กับโม่ถึงอย่างเห็นได้ชัด ในเมื่อไม่ถึง ครอบครองอันดับการค้นหาเมื่อวันก่อนด้วย โพสต์ที่ชวนให้คิด เฉวียนเยี่ยก็เลยตัดสินใจที่จะบอกด้วยตนเองว่าเขากับถังหนึ่ง ไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว

ไม่ถึงไม่ได้พูดอะไร เขาสวมเสื้อสูทแจ็กเก็ตสีเทาลายตา รางหมากรุก และเดินออกจากห้องแต่งตัวเพื่อเตือนถังหนึ่งที่ กำลังทำอาหารเช้าอยู่ “คุณไม่มีตารางงานวันนี้ งั้นก็ไม่จำเป็น ต้องออกจากบ้านหรอก”

“คุณกำลังพยายามปิดบังนั้นเรื่องกลอนเหรอคะ” ถึงหนึ่ง ถามเสียงนุ่ม
“ผมแค่กลัวว่าความยุ่งเหยิงข้างนอกจะทำให้คุณได้รับ บาดเจ็บอย่างไม่ตั้งใจ

ถังหนิงส่งแก้วนม ให้โม่ถึงและพยักหน้า “ฉันจะดูหนังอยู่

ที่บ้านแล้วกันค่ะ”

“อย่าไปอ่านที่เขาเถียงกันในโลกออนไลน์นะ

“ฉันพอจะเดาได้ว่าพวกเขาจะพูดอะไร ฉันจะอ่านหรือไม่ อ่านก็ไม่ต่างอะไรกันหรอกค่ะ

ด้วยการทําเช่นนี้ เฉวียนเยี่ยเอาเปรียบเธออย่างรุนแรง แม้เหตุการณ์นี้จะผ่านไป แต่ก็ทำให้ชื่อเธอแปดเปื้อนไปแล้ว เพราะเธอไม่อาจปฏิเสธได้ว่าผู้คนส่วนใหญ่ไม่สนใจความจริง

พวกเขาแค่ติดตามฝูงชน

และเข้าร่วมการต่อว่าอย่างสนุกปาก

ในความเป็นจริงพวกเขาก็แค่เบื่อ ไม่สนใจว่ากำลังเล่น กับใครอยู่ ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะดีไม่ดียังไง

“ผมจัดการเอง

โม่ถึงรีบออกจากบ้าน โดยไม่ได้ทานมื้อเช้าด้วยซ้ำ หลัง

ขึ้นรถแล้วเขาก็สั่งลู่เชื่อว่า “ตรงไปที่งานแถลงข่าว

หลังจากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาคุณพ่อ เฉวียน น้ำเสียงเขาราบเรียบ โดยไม่มีร่องรอยของความกังวล ใดๆ “ไม่ลูกชายคุณก็ชิงหวงจะหายไป
คุณพ่อเฉวียนเพิ่งรู้ว่าเจ้าลูกชายสารเลวของเขาทำอะไร ลงไป และเข้าใจว่าเขาไปทำให้ไม่ถึงไม่พอใจค่อนข้างรุนแรง ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่เขาได้รับโทรศัพท์เช่นวันนี้ ไม่ถึงก ลังบีบให้เขาต้องเลือก

“ประธาน ไม่….

“ถ้าเขาออกมาพูดอีกแม้แต่คำเดียว ทั้งเขาและชิงหวังจะ หายไปพร้อมกัน

คุณพ่อเฉวียนตัวสั่นด้วยความกลัว และในขณะที่เขา กำลังจะอธิบาย ไม่ถึงก็วางสายไปเสียแล้ว ไม่ถึงรีบหยิบ แล็ปท็อปออกมา เขียนแถลงการณ์อย่างเป็นทางการส่งให้ฟัง

“ขั้นแรก เตือนซิงหวง

“ขั้นที่สอง ปล่อยแถลงการณ์

“ขั้นที่สาม จัดงานแถลงข่าวตอนบ่ายสามโมง ปล่อยหลัก ฐานที่เป็นวิดีโอ”

“ขั้นที่สี่ เตือนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นการเตือนคนภายนอก รวมถึงสื่อต่างๆ ก่อนจะจบวัน ฉันอยากให้พวกเขาจัดการทุก อย่างที่ปรากฏ..

สำหรับตัวเขานั้น จะทำในสิ่งที่ตัวเองต้องทำ

ฟังไม่กล้าทำงานล่าช้า รีบสั่งให้ทีมกฎหมายติดต่อซึ่ง หวง เพื่อเตือนพวกเขาว่าหากไม่สามารถควบคุมเฉวียนเยี่ยได้ให้ยก็คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้มาตรการบีบบังคับ

(ไม่รุ่ยเคลื่อนไหวแล้ว พวกเขาส่งคำเตือนทางกฎหมาย ให้ชิงหวง

(ฉันมีความรู้สึกว่าตาเฉวียนเขียนมีความคิดเสื่อมๆ เขา คิดว่าทุกคนโง่หรือไง”

(แต่เขายังโพสต์รูปทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองอาจเสื่อมเสียชื่อ เสียง นี่ไม่ใช่การแสดงถึงรักแท้เหรอ

(จากที่ฉันเห็น ก็แค่ผู้ชายสองคนต่อสู้กันเพราะผู้หญิงคน

หนึ่งเท่านั้นแหละ เล่นอะไรเป็นเด็กไปได้!

[ถังหนิงผู้น่าสงสารกำลังถูกคนที่ไม่รู้ความจริงต่อว่า ถ้า เธอออกมาอธิบาย พวกเขาก็จะว่าเธอ ถ้าไม่อธิบาย พวกเขาก็ ว่าเธออยู่ดี เธออยู่ในจุดที่น่าลำบากใจอยู่นะ

(ฉันยังยืนกรานจะสนับสนุนคู่ ถังโม่ ต่อไป ท่านประธาน โม่ไม่ได้โง่นะ ถ้าถังหนิงทำอะไรทรยศเขาจริงๆ เขาคงไล่เธอ ออกไปนานแล้ว ไม่มีทางที่เขาจะยังปกป้องเธอหรอก

(ท่านประธานโม่…เมื่อไรคุณจะออกมาพูดเพื่อถังหนิงซะที

คำถามนี้จากแฟนๆ เป็นคำถามที่หลงเจียต้องการถาม เช่นกัน หลังเห็นว่าเฉวียนเยี่ยทำให้สถานการณ์บานปลายขึ้น อย่างนี้แล้ว เธอก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะระเบิดด้วยความ โกรธขณะวิ่งฝีเท้าไปยังไฮแอทรีเจนซี

“คุณถังหนิงคะ….”
“ฉันรู้ว่าเธออยากพูดอะไร แต่ฉันเชื่อใจไม่ถึง” ถึงหนึ่ง ตอบขณะถือหนังสืออยู่ในมือ “ฉันรู้ว่าเขาวางแผนจะทำอะไร ฉันรู้ดีกว่า ใครว่าเขาใช้ความคิดกับเรื่องนี้ไปมากแค่ไหน

เพราะไม่ถึงรู้สึกว่าใคร ในครั้งนี้ เขาจึงต้องออกมาพูดด้วยตัวเอง