ตอนที่ 125 ถูกแบนตลอดไป

“อายุแค่สิบหก จิตใจก็ชั่วร้ายขนาดนี้แล้ว…” “อายุแค่สิบหก แต่ก็เอาคนโน้นคนนี้มาบีบเล่นในก

“อายุแค่สิบหก แต่เด็กคนนี้ก็หัดฉกฉวยผลประโยชน์จาก ความเป็นเด็กของตัวเอง แล้วทำตามใจอยาก ในวงการบันเทิง แถมยังก่อดราม่าซ้ำแล้วซ้ำอีก!”

น้ำเสียงแบลร์แข็งกร้าวและเ* ยมเกรียมขึ้นเรื่อยๆ ใน แต่ละประโยค

ขณะที่แบลร์ติเตียนพวกเขา นักข่าวทุกคนก็หน้าแดงด้วย

ความละอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี…

“ตัวผมเองไม่ได้มาจากวงการบันเทิง ไม่เข้าใจหรอกว่า พวกคุณทำงานกันยังไง แต่ในเมื่อเธออัชมีส่วนกับเรื่องของ ขวัญ ผมจำต้องออกมาลบความเข้าใจผิดๆ นี้ เพราะผมไม่ อยากทนเห็นผู้บริสุทธิ์ต้องถูกกล่าวหา”

“สำหรับคุณหลานอวี่ ผมไม่เพียงแต่พบว่ามีบางอย่างใน ตัวคุณที่ไม่ปกติ แต่ผมยังรู้สึกได้ว่าคนที่แนะแนวทางให้คุณนั้น มีปัญหา ในที่นี้รวมถึงเอเจนซี่ที่คุ้มหัวคุณอยู่ด้วย พวกเขารู้จัก แต่การพูดจาเท่ๆ เอาใจผู้คน ฉวยโอกาสใช้ความดังของคน อื่นดันให้ศิลปินของตัวเองเด่นดัง แถมยังไม่รู้ตัวอีกว่าเส้นไปมากแค่ไหนแล้ว มากเสียจนเกือบจะทำลายชีวิตของคนคน หนึ่งด้วยซ้ำ”

แบลร์พูดด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มีต่อการกระทำของหลา นอวี่ ในที่สุดเขาก็รู้สึกเหมือนยกภูเขาทั้งลูกออกไปจากอก “เนื่องจากเรามากันไกลถึงจุดนี้แล้ว ผมมีเรื่องจะพูดเป็นอย่าง สุดท้าย”

“มินิถังหนึ่งกับผีน่ะสิ! คุณถึงหนึ่งเป็นนางแบบของชิงฉือ ได้หรือยังไง มีสิทธิ์อะไรถึงมาคาดหวังให้เธอช่วยดันศิลปินของ คุณน่ะ คุณถึงกับพยายามบังคับให้เธอโผล่ไปถึงตรงหน้าเพื่อที่ จะใช้โอกาสนั้นสร้างกระแส แล้วพอเธอไม่ไป คุณก็อ้างว่าเธอ ใจแคบคิดรังแกคนที่อ่อนแอกว่าเนี่ยนะ!

“คุณค่าของคุณอยู่ที่ไหนกัน!”

“ถ้าคุณคิดว่าคุณใจกว้างมากนัก ทำไมถึงไม่เอาคำว่า มินิ” วางไว้หน้าชื่อตัวเองแล้วให้คนอื่นใช้ชื่อนั้นล่ะ ถ้าคนที่เอา ชื่อคุณไปใช้ไปทำเรื่องผิดกฎหมาย อย่างก่ออาชญากรรมหรือ ขโมยของ คุณจะยังมั่นใจในการตัดสินใจนั้นอยู่ไหม ยังจะมี ความสุขได้อยู่ไหม ถ้าคุณทำไม่ได้แล้วทำไมถึงคาดหวังให้คุณ ถังหนิงทำได้”

“จริงอยู่ที่คุณหลานออายุแค่สิบหกปี แต่ถ้าเด็กอายุสิบ หกก่ออาชญากรรม จะบอกว่านั่นไม่ใช่เรื่องผิดอย่างนั้นหรือ ครับ”

“ตอนที่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ผมตกใจมากว่าโลกยังมีคนจิตใจหยาบกระด้างที่แยกแยะความดีความเลวไม่ออกอยู่อีก งั้นหรือ ซ้ำร้าย บุคคลนั้นมีอายุเพียงแค่สิบหกปี

“ทุกอย่างที่ผมพูดวันนี้ ผมพูดในนามของบริษัทเอออ….

ต่อจากนี้ คู่ค้าหรือบริษัทลูกของเราจะไม่ร่วมงานกับหลา นอวี่อีกต่อไป

“ผมขอประกาศอย่างเป็นทางการว่าชื่อนี้จะอยู่ในแบล็ กลิสต์ของเราตลอดไป

“ยิ่งไปกว่านั้น เรารู้จักถึงหนึ่งแค่คนเดียวเท่านั้น ไม่มีถัง หนิงไซซ์อื่น!”

แบลร์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ทุกคำพูดที่ออกมาจากปากของ เขานั้นล้วนหนักแน่น ดูเหมือนว่าคำพูดเหล่านั้นจะออกมาหลัง จากที่ความโกรธของเขาแตะขีดจำกัดแล้ว…

…คำพูดเหล่านั้นมาจากใจเขา

เขาใช้หลักฐานที่น่าเชื่อถือตบหน้าหลานอวี่และชิงฉือได้ เข้าจังๆ แถมยังทำชาวเน็ตตะลึงและทำให้สื่อต่างๆ ต้องขาย หน้า…

ครั้นพูดจบ แบลร์ก็หันไปหาสื่อและโค้งตัวเพื่อเป็นการปิด สุนทรพจน์ ทิ้งนักข่าวเจ้าปัญหาทั้งหลายให้ยืนสับสนอยู่ใน ห้องนั้น

พวกเขาตกใจกับความจริงนี้ ความจริงที่ว่าถังหนิงไม่ได้ รังแกหลานอวี่ แต่หลานอวต่างหากที่ใช้ถังหนิงสร้างกระแส…
ผลลัพธ์เช่นนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจอย่างที่สุด!

ฝ่ามือของแบลร์ตบลงมาอย่างรวดเร็วและฉับพลันเกิน ไป…

ณ ห้องพักศิลปินของชิงฉือได้ หลานอวี่กำลังเล่นกับขวด น้ำหอม ในมือและยังคงไม่รู้ว่าเหตุการณ์ได้คลี่คลายไปใน ทิศทางไหน ไม่นานหลังจากนั้น ผู้บริหารศิลปินของชิงฉือใต้ กระแทกประตูห้องเข้ามาคว้าตัวหลานอวและตบเข้าที่หน้าเธอ อย่างแรง…

นางแบบคนนั้นถูกตบหน้า

“หลานอวโดนตบหน้าเหรอ”

พนักงานเดินไปมุงที่หน้าประตู แย่งกันแอบชะเง้อมอง แต่ ผู้บริหารศิลปินมองจิกพวกเขาด้วยสายตาเฉียบคม

หลานอวไม่รู้สึกว่าเธอควรได้รับสิ่งนี้ เธอยกมือข้างหนึ่ง ขึ้นจับแก้มตัวเองพลางตั้งคำถามกับผู้บริหาร “คุณมีสิทธิ์อะไร มาตบฉันคะ และด้วยเหตุผลอะไรคุณถึงทำแบบนี้

“ดูสภาพตัวเอง!” ผู้บริหารหนุ่มโยนแท็บเล็ตของเขาลง ตรงหน้าหลานอเพื่อให้เธอเห็นผลจากการกระทำของเธอ

หลานอมองแท็บเล็ตนั้นด้วยความสงสัย

ประเด็นร้อนในโลกออนไลน์ตอนนี้คือหลักฐานที่เอออัช ปล่อยออกมา กลายเป็นว่าของขวัญที่เธอได้จากทั้งหนึ่ง จริงๆ แล้วถูกส่งมาโดยเออซ
แต่เธอได้ใช้ของขวัญนั่นสร้างกระแสไปแล้วน่ะสิ…

“อย่าคิดแม้แต่จะเอาชนะถึงหนิงเชียวล่ะ ถึงเธอจะมีเวลา อีกสักร้อยปี เธอก็ทำได้ไม่เท่าเขาวันนี้หรอก ผู้จัดการไม่ได้ห้าม เธอเหรอตอนที่เธอคิดทำแบบนั้นนะ กล้าดียังไงถึงยโสโอหัง มาเถียงฉันแบบนี้ ตอนนี้มีความสุขหรือยังล่ะที่ทั้งบริษัทจะ วอดวายไปกับเธอด้วยน่ะ?!!

ผู้บริหารไม่ได้พูดกับเธอด้วยคำหวานหูเพราะตอนนี้ผู้คน ในโลกออนไลน์กำลังประณามทั้งชิงฉือได้และหลานอ

ดังนี้เอง หลานอวี่จึงถูกโยนเข้าไปในจุดที่ไถ่ถอนอะไรไม่ ได้อีกแล้ว โดยที่ถังหนึ่งไม่ต้องปรากฏตัวหรือเสียพลังงานใดๆ เลย แต่ว่า ทุกอย่างเป็นแค่เรื่องบังเอิญจริงๆ หรือ

เรื่องเป็นแบบนี้จริงๆ ด้วย เราควรเชื่อใจถึงหนึ่งที่ว่าให้ เวลาได้ทดสอบเธอ… ยัยเด็กสิบหกขวบคนนี้มันร้ายจริงๆ ฉัน ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันเคยชื่นชมหล่อนมาก่อน

พอเห็นหลานอวี่เจ้าวางแผนคนนี้แล้วฉันรู้สึกเหมือนไม่ แก่ขึ้นเลยแฮะ ต้องโค้งให้เธอแล้วล่ะ โค้งให้กับความไว้ ยางอายของเธอน่ะนะ

สองสามวันที่ผ่านมานี้เรารุมด่าถึงหนึ่งมากันตลอด ดูสิ ว่าถังหนิงโดนเหยียดหยามแค่ไหน ฉันรู้สึกผิดนิดหน่อยเลยล่ะ

(ถังหนึ่ง ขอโทษนะ…พวกเราทุกคนต้องขอโทษคุณ จริงๆ … มินิถังหนิงกับผีน่ะสิ! ยัยนั่นน่ะโคตรน่าผิดหวังเลย…
(คุณถึงหนิง…ขอโทษนะคะ

ถังหนึ่ง พวกเราผิดไปแล้ว ตอนนี้พวกเรารู้แล้วว่าคุณต่าง หากที่เป็นเหยื่อตัวจริง

หลังจากที่หลักฐานถูกเปิดเผยและหลานอวโดนตบหน้า ชาวเน็ตก็แห่กันออกมาขอโทษถึงหนึ่ง หลานอวไม่ตอบโต้อะไร เพราะเธอรู้สึกหวาดกลัวเหลือเกิน ครั้งนี้ เธอล้มลงไปนอนบน พื้นเย็นยะเยือกอย่างหมดทางสู้

ทั่วทั้งโลกอินเทอร์เน็ตเต็มไปด้วยคอมเมนต์ที่เกรี้ยวกราด เนื้อหาของคอมเมนต์เหล่านั้นรุนแรงและแย่มากกว่าที่ถึงหนึ่ง เจอมาก่อนหน้านี้เสียอีก ถังหนิงเองยังรู้สึกว่าคำด่าทอเหล่านั้น ยากเกินจะรับไหวแล้ว นับประสาอะไรกับเด็กอายุสิบหกที่อยู่ เพียงลำพัง…

โชคร้ายที่ไม่มีใครสงสารหรือเห็นใจเด็กสาวเลย เพราะ เธอหาเรื่องใส่ตัวเองและสมควรได้รับสิ่งนี้

หลานอวี่และผู้ช่วยของเธอนั่งอยู่ในห้องพักศิลปินที่ว่าง เปล่า จู่ๆ เด็กสาวก็หันกลับมากล่าวโทษผู้ช่วยของเธออย่าง โกรธเกรี้ยว “แกนั่นแหละที่เป็นคนโพสต์รูปนั้น ฉันไม่ได้มีส่วน กับเรื่องนี้…”

เมื่อได้ยินคำพูดของหลานอวี่ ผู้ช่วยก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา เธอรู้ทันทีว่าเด็กสาวหมายถึงอะไร หลานอวี่กำลังจะโทษว่าเป็น ความผิดของเธอทั้งหมด!
ผู้ช่วยหัวเราะเยาะก่อนจะโยนกระเป๋าถือของเธอลงกับพื้น “ฉันลาออกค่ะ!”

ผู้ช่วยสาวเดินออกจากห้องทันทีที่พูดจบ ขณะที่เธอกำลัง ออกจากตึก ก็มีรถสีขาวมาจอดตรงหน้า ในรถคันนั้นมีชาย หนุ่มรูปหล่อนั่งอยู่

“ขืนมาสิ”

“คุณคือ…

“ผมคือผู้จัดการส่วนตัวของถังหนึ่ง แซ่อัน!”

ผู้ช่วยของหลานอวไม่เข้าใจเลยว่าชายคนนี้ต้องการอะไร จากเธอ แต่เมื่อคิดถึงการกระทำของหลานอวี่แล้ว เธอจึงเลือก เปิดประตูรถของอันจื่อเช่าและก้าวเข้าไปด้วยความหุนหันพลัน แล่น ทั้งคู่หายไปจากทางเข้าของชิงฉือได้…

“คุณ… ทำไมคุณถึงมาตามหาฉันคะ”

“ผมมาช่วยคุณยังไงล่ะ!” อันจื่อเฮากล่าวพลางหมุนพวง มาลัยเลี้ยวรถ “ผมแน่ใจมากว่าแผนของชิงฉือได้คือโทษว่า เรื่องนั้นเป็นความผิดของคุณทั้งหมด เพราะยังไงซะ เสียผู้ช่วย คนเดียวก็ยังดีกว่าเสียศิลปินไปทั้งคนถูกไหมล่ะครับ