ตอนที่ 107 ประธานโม่โกรธเคือง

“พ่อทูนหัวคิดผิดแล้ว คิดเหรอว่าเขาจะสนใจถึงหนึ่งจอม จองหองและมีพื้นเพกลางๆ แบบนั้น ผมไม่แน่ใจว่าเธอทำยังไง ถึงติดต่อไม่ถึงได้ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ได้ผลประโยชน์ไป เต็มๆ”

“ผมไม่คิดว่าผู้ชายอย่างไม่ถึงจะผูกมัดกับนางแบบตกอับ แบบนี้ได้หรอก เขาเป็นถึงราชาที่มีอำนาจล้นเหลือในวงการ บันเทิง เขาจะมีผู้หญิงแบบไหนก็ได้ที่ต้องการ ดังนั้นก็อย่างที่ เห็น… ถึงเขาจะช่วยถังหนึ่ง แต่ก็ปฏิเสธที่จะเปิดเผยความ สัมพันธ์”

“คอยดูแล้วกัน ไม่ถึงจะแต่งงานไม่ช้าก็เร็ว และถังหนึ่งก็ จะร่วงหล่นจากบัลลังก์ เมื่อถึงเวลานั้น เราจะมีโอกาสแก้แค้น ถังหนึ่ง” เสี่ยวเซียน ให้เหตุผลขณะมองแผ่นหลังของทั้งสาม คนที่หายลับไปจากทางเดิน

“แกมั่นใจได้ยังไงว่าถังหนิงจะไม่ใช่คนที่ไม่ถึงแต่งงาน ด้วย ในตอนสุดท้าย”

“โม่ถึงเป็นเจ้าของทรัพย์สินมากมาย ถ้าเขาต้องการหาคู่ ชีวิตที่เหมาะสมสักคน ก็ต้องเลือกลูกสาวนักธุรกิจรวยๆ เพื่อผล ประโยชน์ของธุรกิจเขาแน่นอน ถังหนึ่งก็แค่ของเล่นที่เอาไว้ ใช้บนเตียงเท่านั้นแหละ เธอไม่ใช่คนประเภทที่ควรจริงจังด้วย” ลู่เสี่ยวเซียนตอบ

เจ้าพ่ออู่ส่งเสียง “ฮม” ขณะบีบแก้วไวน์ในมือ “เธอยังกล้า ดูถูกช่วงอี้ชื่อด้วย ฉันสงสัยจริงๆ ว่าเธอทะเยอทะยานมากแค่ ไหนกัน”

ระหว่างทางกลับบ้าน ท้องฟ้าเริ่มมีฝนปรอยๆ หลังจาก ตรวจดูว่าหลงเจี่ยได้รับบาดเจ็บหรือไม่ บรรยากาศในรถ กลายเป็นเงียบงัน ถังหนึ่งหันไปหาโม่ถึงก็เห็นว่าเขากำลัง หลับตาพักผ่อนอยู่ แต่ถึงหนึ่งรู้ว่าความจริงแล้วเขากำลัง พยายามเก็บซ่อนความโกรธในแววตา

หัวใจถังหนึ่งเป็นกังวลขณะลูบหลังมือของโม่ถึงเบาๆ แต่ เขาก็ไม่ตอบสนอง

“คุณโกรธหรือคะ” ถังหนึ่งถามเบาๆ

“อาฮะ” โม่ถึงเก็บความรู้สึกไม่ได้อีกต่อไป “คุณอยากให้ ผมส่งบอดีการ์ดไปมากกว่าขอความช่วยเหลือจากผมเหรอ คุณ คิดว่าในสถานการณ์แบบนั้น มีแค่บอดี้การ์ดที่สามารถปกป้อง คุณได้เหรอ”

ถังหนิงตกตะลึงขณะจับมือไม่ถึงให้แน่นขึ้น “ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้ว่ามันจะทำให้คุณโกรธ

“แต่คุณต้องฟังฉันอธิบาย

ครั้นได้ยินคำว่า “อธิบาย ไม่ถึงก็ลืมตา ในที่สุด แม้ว่าเขาจะโกรธ เขาก็ไม่เคยคิดจะทิ้งถังหนิงไป หรือทำอะไรเป็นการ ทําร้ายเธอ

“มันเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตอนนั้นฉัน อายุแค่สิบเก้าปี ได้พบเด็กผู้หญิงชาวฝรั่งเศสคนหนึ่งที่ทำงาน แสดงมาหลายปี ไม่เกี่ยงว่าจะเป็นงานเล็กหรือใหญ่ แต่ว่าเธอก็ เป็นแค่นางแบบลองชุด บางทีอาจเป็นเพราะเธออยากมีชื่อ เสียงมาก ก็เลยไปมีความสัมพันธ์กับดีไซเนอร์คนหนึ่งที่มีเบื้อง หลังเป็นอันธพาล…

“เขายังเป็นที่รู้จักในฐานะผู้ชายโรคจิตที่ทำเรื่องอุกอาจ ในที่สาธารณะ เขาเหยียบย่ำเด็กผู้หญิงคนนั้นในหลายๆ เหตุการณ์ จนท้ายที่สุดเธอก็ทนไม่ไหว จึงตัดสินใจทิ้งเขา แต่ เธอไม่ได้คาดคิดว่า พี่ชายของเธอจะจบลงด้วย…การถูกแทง เสียชีวิต… เพราะช่วยชีวิตเธอไว้

“ต่อมาเด็กผู้หญิงคนนั้น ก็ถูกดีไซเนอร์บังคับให้เสพยา เสพติด และไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย…

“เหตุการณ์นี้เป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความรุนแรงอย่าง ใหญ่หลวงในฝรั่งเศสช่วงนั้น และในวันนั้น เด็กผู้หญิงคนนั้นก็ พยายามโทรศัพท์หาฉันเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่เพราะฉันอยู่ ในช่วงระหว่างการเดินแบบ ฉัน…”

“เหตุการณ์นี้ทำให้ฉันรู้สึกผิดมานาน ดังนั้นตอนที่ฉัน ได้ยินว่าหลงเจียกำลังมีปัญหา ฉันก็เลยไม่ได้คิดไตร่ตรองให้ดี ก่อน”
“ฉันไม่อยากให้คุณมาข้องเกี่ยว เพราะไม่อยากให้คุณ ต้องจบลงเหมือนพี่ชายของเด็กคนนั้น ไม่ใช่ว่าฉันทำอะไรไป โดยไม่คิดนะคะ ฉันแค่ต้องระวังให้มากไว้เท่านั้นเอง”

“โม่ถึง ฉันรู้ตัวว่ากำลังสู้กับใคร ภาพเหตุการณ์นั้นฉาย ชัดในความคิดฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าวันนั้นฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้น มา ฉันจะกล้าพาตัวเองไปเสี่ยงความตายแบบนั้นไหม

“แต่ต่อมาฉันก็เข้าใจในที่สุด ในเวลานั้นฉันอาจจะกลัว แต่ตอนนี้ แม้ว่าฉันจะกลัว ฉันก็จะยอมเสี่ยง เพราะนั่นเป็นวิธีที่ ฉันจัดการกับเรื่องต่างๆ

ไม่ถึงนั่งฟังเงียบๆ ขณะที่เธอเปิดเผยความลับที่เก็บซ่อน มานานหลายปี สุดท้ายเขาก็ถอนหายใจและจับมือถังหนึ่ง อย่างแรกเลยคือผมจะไม่จบลงอย่างพี่ชายของเด็กคนนั้น ผม รู้ว่าคุณทำไปก็เพื่อผม แต่ผมไม่ได้อยากให้คุณดีกับผมด้วยวิธี แบบนั้น เข้าใจไหม

ถังหนึ่งนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนพยักหน้า

“คุณรู้หรือยังว่าตัวเองทำอะไรผิด

“ไม่ต้องห่วงค่ะ มันจะไม่เกิดขึ้นอีก” ถึงหนึ่งยกนิ้วสัญญา “คืนนี้ท่านประธานโม่จะทำอะไรกับฉันก็ได้ ถ้ามันจะทำให้ ประธานโม่หายโกรธ ฉันยอมทุกอย่างค่ะ

โม่ถึงไม่มีทางเลือกนอกจากควบคุมความโกรธเอาไว้ เขา คิดถึงเรื่องที่ถังหนิงต้องเข้าสู่วงการตอนอายุสิบแปดปี ใช้ช่วง เวลาสองสามปีที่อยู่ฝรั่งเศสด้วยตนเอง เธอต้องเคยสัมผัสด้านมีตของวงการมาแล้ว

ด้วยความคิดนี้ทำให้ไม่ถึงรวบตัวถังหนึ่งเข้ามากอดแนบ

แน่น “จากนี้ไป ถ้าคุณมีความลับอะไร บอกผมได้นะ อย่าเก็บไว้ คนเดียว” “มีหลายเรื่องเลยที่ฉันต้องบอกคุณ..” ถึงหนึ่งตอบพลาง

เอนกายพิงหน้าอกไม่ถึง

ปรากฏว่า ความเป็นมืออาชีพของถังหนึ่งมาจากการ ฝึกฝนหลายปี เธอมีความสามารถ แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ เธอ มีความพยายาม

“งั้นก็บอกผมวันละเรื่องแล้วกันครับ

หลงเจียนั่งอยู่ข้างหน้า ได้ยินบทสนทนาของทั้งสองคน แล้วก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกในที่สุด หากไม่เป็นเพราะว่าเธอ สะเพร่าเกินไป เหตุการณ์ในวันนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น

ลูเชอที่กำลังขับรถเหลือบมองหลงเจียเร็วๆ ตอนแรกเขาก็ อยากจะล้อเธอ แต่พอเห็นแผลฟกช้ำที่มือเธอแล้วก็รู้สึกสงสาร เขาจึงตัดสินใจเล่นตลกแทน “คุณเป็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ ไม่ใช่เหรอ ทำไมโดนจับง่ายขนาดนั้นล่ะ หลงเจีย ทำไมไม่ใช้ ข้อดีของคุณให้เป็นประโยชน์”

หลงเจียถลึงตามองลูเซ่อ “คุณคิดว่าทุกคนก็เป็นเหมือน คุณเหรอ ผอมกะหร่องจนเป็นได้แค่เหยื่อล่อปลาเท่านั้นแหละ!

ถังหนึ่งนั่งอยู่เบาะหลัง ฟังทั้งสองเถียงกันแล้วก็ยิ้มกับตนเองก่อนหันไปขโมยจูบไม่ถึงอย่างรวดเร็ว

ไม่ถึงมองดูเธอผละออกไป และใช้แขนคล้องคอเธอทันที โดยไม่ได้สนใจคนอื่นที่อยู่บนรถ เขาก้มลงจูบริมฝีปากถังหน งอย่างเร่าร้อน…

เหตุการณ์ในคืนนี้ทำให้เขาอารมณ์เสียอย่างมาก ดังนั้น เธอต้องชดใช้คืนอย่างแน่นอน แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเขาอดใจรอ ไม่ได้อีกต่อไป…

พอกลับมาถึงบ้าน ทั้งคู่ก็รีบตรงไปยังห้องนอนทันที พร้อม กับฉีกทิ้งเสื้อผ้าออกจากร่างกายของอีกฝ่าย เมื่อเห็นถึงหนึ่งมี ปัญหากับกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขา เขาจึงกดเธอเข้ากับกำแพง เย็นเฉียบ “ใจเย็นๆ สิครับ…ไม่เห็นต้องรีบร้อนเลย

ถังหนิงเกี่ยวขาเรียวยาวของเธอเข้ากับร่างของโม่ถึง ทำให้เขาหายใจเร็วขึ้น เห็นแล้วหญิงสาวก็อดยิ้มไม่ได้ “คราว นี้ดูซิว่าใครกันที่ใจร้อน

โม่ถึงเงียบไป ไม่ใส่ใจบรรจงปลดกระดุมอีกต่อไปแล้ว เขาฉีกเสื้อของเขาออก และในตอนนั้นเองที่กล้ามเนื้อมัดสวย และราบเรียบเผยโฉมต่อหน้าถังหนึ่ง…

ถังหนึ่งไม่เคยเห็นไม่ถึงแบบนี้มาก่อน นั่นทำให้แก้มเธอ ขึ้นสีแดงระเรื่อ ไม่ถึงยิ้มขณะเชยคางถังหนึ่งขึ้น ประทับริม ฝีปากลงไปที่ปากเธออย่างแนบแน่น…

หลังจากเสร็จแล้ว ทั้งคู่ก็นอนลงบนเตียงด้วยกัน ไม่ถึงก ระชับอ้อมกอดถึงหนิงแน่นขึ้น ก่อนบอกเธอว่า “ผมสมัครการคัดเลือกที่เฉิงเถียน ให้คุณแล้ว แต่ผมอยากให้คุณไปร่วม งานการกุศลด้วยกันก่อน