ตอนที่ 361 วันนี้ถึงหนิงจะไม่ไปไหนทั้งนน

ตอนเช้าที่ท้องฟ้าสดใสที่บ้านของตระกูลถัง

ผู้เฒ่าถังแต่งกายด้วยชุดสูทสีดำ ยืนถือไม้เท้าอยู่บน บันไดของห้องนั่งเล่นที่สุดแสนจะหรูหรา เขากวาดสายตาเยือก เย็นไปมองสองพี่น้องที่อยู่ตรงหน้า

เรื่องอื้อฉาวของตระกูลถูกเปิดเผย ดังนั้นถังเสวียนจึงต้อง ถูกลงโทษให้คุกเข่า คุณพ่อและคุณแม่ยั่งยืนทางขวามือ ส่วน หลานๆ อยู่ทางด้านซ้าย

นอกจากถังเซวียน ถังเฉินอาวุโสรองลงมา และก็มีถังจิ้ง เซวียนเป็นน้องสุดท้องที่ถูกเรียกตัวมาโดยผู้เฒ่าถัง ถ้านับแล้ว ถังหนึ่งคือพี่สาม

“วันนี้แม้ฉันต้องตัดสินใจในเรื่องที่ยาก จำเป็นต้องขับ หลานสาวออกจากตระกูล” ผู้เฒ่าถังพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

“พ่อครับ…” พ่อถังพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ

“แกไม่มีสิทธิ์จะค้าน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ก็เพราะแก เป็นต้นเหตุ

ผู้เฒ่าถังปรามพ่อถังไม่ให้แสดงความคิดเห็นไปมากกว่านี้
“คุณปู่คะ หนูไม่ยอม! ถังเวียนยืนขึ้นกล่าว เพื่อถึงถัง หนึ่งแล้ว ถึงกับยอมไล่หลานทั้งคนตระกูลของเราเลยเหรอ

“ถังหนึ่งก็เป็นหลานสาวฉัน แม้ตอนนี้พวกแกก็ยังดู เหมือนจะไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิดเลย ด้วยความงี่เง่าของ พวกแกทั้งหลาย ไปเปิดเผยความลับที่ครอบครัวถังพยายาม ปกปิดเอาไว้มาหลายทศวรรษ นำความวุ่นวายมาให้คนใน ตระกูลถัง ฉันปล่อยแกอยู่ในตระกูลนี้ต่อไปได้หลังจากสิ่งที่แก ท่า” ผู้เฒ่าถึงประกาศกร้าว

“เธอจะเป็นหลานของปได้ยังไง ใครจะบอกได้ว่า เธอไม่ ได้เกิดมาจากผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้

เพียะ!

ผู้เฒ่าถังไม่ใช่คนที่ชอบใช้ความรุนแรง แต่ในครั้งนี้เขา ไม่สามารถยั้งมือเอาไว้ได้

มือชราของผู้เฒ่าถึงยังมีพละกำลังเต็มเปี่ยมจนหัวถังเซวี ยนหมุนขวับไปด้านข้าง “ฉัน ถังเงิน ขอยืนยันไว้ตรงนี้เลยว่า ด้วยทัศนคติและอารมณ์แบบนี้ แกไม่มีทางแม้แต่จะฝัน ที่จะได้ บริหารธุรกิจของตระกูลถัง

ตาของถังเซวียนเบิกกว้างขึ้น เธอไม่เต็มใจยอมรับชะตา กรรมแบบนี้แม้แต่น้อย อย่างไรก็ตาม ตอนนี้แม่บ้านก็เดินเข้า มาในห้องนั่งเล่นและแจ้งว่า “ท่านประธานคะ คุณหนูสามกลับ มาแล้วค่ะ”
“เธอกล้าดียังไงถึงกลับมา” ถังเวียนกรีดร้องอย่างดุ

“ให้เธอเข้ามา!” ผู้เฒ่าถังพูด ขณะเคาะไม้เท้าลงบนพื้น

เดือด

ตลอดเก้าปีที่ผ่านมาไม่บ่อยนักที่ถังหนึ่งจะก้าวเข้ามาใน บ้านตระกูลถัง เธอกลับมาบ้านนับครั้งได้ด้วยมือข้างเดียว ภายใต้หลังคาแห่งนี้ ความทรงจำของเธอเต็มไปด้วยการ ปิดบังและซ่อนเร้น แต่คราวนี้เธอไม่ได้ยอมพวกเขาอีกต่อไป

เธอปรากฏตัวในห้องนั่งเล่น สวมชุดกระโปรงสีน้ำตาล

ผมยาวสยายลงมา

ทุกคนรู้สึกว่ามีบางอย่างในตัวเธอที่เปลี่ยนไป…

ไม่ว่าจะเป็นการปรากฏตัวของเธอหรือสิ่งที่เธอแสดงออก มา แตกต่างจากถังหนึ่งที่เคยปฏิเสธทุกอย่าง

ถังหนึ่งเดินด้วยรองเท้าส้นสูงไปหาถังเซวียนที่คุกเข่าอยู่ เธอคำนับผู้เฒ่าถัง และทักทาย “สวัสดีค่ะคุณ” ก่อนจะหันไป หาพ่อแม่และทักทายพวกเขาด้วย…

ไม่มีใครรู้ว่าเธอจะมาที่นี่

แต่ไม่มีใครคิดเลยว่า นี่คือบ้านของเธอตั้งแต่เริ่มแรก

“เสี่ยวหนิง พ่อดีใจที่เห็นลูกกลับมาบ้าน” เขากล่าวด้วยความรัก
ในสายตาถึงหนึ่งเธอไม่ได้มองไปที่พ่อ แต่เธอหันไปที่ผู้ เฒ่าถังแล้วกล่าวว่า

“คุณปู่ หนูมีเรื่องส่วนตัวที่ต้องสะสางกับถังเวียน หนู หวังว่าทุกคนจะไม่เข้ามายุ่งกับเรื่องนี้นะคะ

“เสี่ยวหนิง…ลูกเป็นน้อง…” คุณพ่อพยายามไกล่เกลี่ย

“ตกลง” ผู้อาวุโสตัดบท หลังจากหันไปมองถึงหนึ่ง

เขาก็มีความสงสัยอยู่ไม่น้อย หลังจากที่เธอออกไปสู่โลก กว้างอยู่ถึงเก้าปี เธอจะเปลี่ยนไปขนาดไหน

ผู้เฒ่าถังให้ผู้ช่วยของเขาประคองเขานั่งลง ขณะที่ถังหนึ่ง เผชิญหน้ากับถังเวียน

ทันใดนั้นก่อนที่ทุกคนจะตั้งตัวทัน เสียงดังเพียะก็ดัง กระหึ่มห้อง ฝ่ามือถึงหนิงตบไปที่หน้าของถังเซวียน

ถังเซวียนถูกตบ!

ทุกคนช็อก ทันใดนั้นถังเซวียนก็เอามือจับแก้ม “แกตบ

ฉัน?”

“ใช่ ฉันตบคุณ” ถังหนึ่งพูดอย่างหนักแน่นและภาคภูมิใจ “ตบนี้สำหรับหลายปีที่คุณทำกับฉัน

“คุณรู้ไหม ว่าทําไมคุณถึงตั้งความหวังกับฉันไว้สูง

ไม่ใช่คุณ เพราะฉันดีกว่าคุณทุกอย่าง ตั้งแต่เราเด็กๆ แล้วคุณเรียนไม่เคยรู้ฉันได้ ไม่เคยเป็นที่ชื่นชอบเท่านั้น และเมื่อโต ขึ้นฉันออกบ้านไป คุณก็ยังเทียบกับฉันไม่ได้เลยสักอย่าง การ มีอยู่ของฉันเหมือนเสี้ยนหนามตำใจคุณ!

“ก็ถ้าฉันเป็นเสี้ยน ฉันก็จะทำใจคุณไปอย่างนี้นี่แหละ การทำให้คุณโกรธจนเป็นบ้า คือสิ่งที่ฉันชอบทำ

“แต่ถังเวียน คุณต้องจำใส่กะลาหัวไว้นะ ว่า

“ฉันเหนือกว่าคุณเสมอ นั่นคือความจริง

“หลายปีที่ฉันไปอยู่เมืองนอก ไม่เคยที่จะกลับมาเหยียบ

บ้านนี้ นั่นเป็นการแสดงออกถึงเจตนาของฉันอย่างชัดเจน แล้ว”

“แต่คุณก็ไม่ได้ทำตามที่ฉันต้องการ

“ฉันเกลียดการที่คนอื่นทำให้ฉันไม่มีทางเลือก

“ถ้าคุณไม่หยุดแผนการของคุณ ฉันก็ต้องขอโทษล่วงหน้า ในวันที่ความอดทนของฉันถึงขีดกำจัด คือวันที่ฉันจะกลับมาที่ ตระกูลถัง ฉันไม่ต้องให้พวกคุณทุกคนอนุญาตด้วยซ้ำ

“วันนี้ ฉันมาเตือน ถ้าคุณยังยั่วฉันต่อ คุณอาจจะไม่ได้ เป็นทายาทของตระกูลถังอีกต่อไป

ในขณะที่ถังหนึ่งกำลังพูด

สายตาเธอก็เย็นยะเยือก จนทำให้ทุกคนรู้สึกหวั่นใจด้วยความกลัว
แม้ว่าการปรากฏตัวของเธอ ไม่ได้น่ากลัวเหมือนไม่ถึง …แต่ก็ไม่มีใครแคลงใจคำพูดที่ออกมาจากปากของเธอ

เลย

การแสดงออกของเธอเพียงพอที่จะทำให้ทุกคนรู้ว่าเธอ เอาจริง

เมื่อเห็นถังเซวียนอื่นๆ อยู่ ถังหนึ่งจึงหันไปหาผู้เฒ่าถัง หลังจากคำนับอย่างรวดเร็ว เธอจึงพูดว่า “คุณไม่ต้องห่วง หนูจัดการกับเรื่องอื้อฉาวได้ดี หนูต้องขอโทษด้วยที่วันนี้ บุ่มบ่ามเข้ามา

หลังจากพูดจบถึงหนึ่งก็กำลังจะกลับ แต่ผู้เฒ่ารั้งเธอไว้ “ถ้าหลานยังคิดว่าตัวเองเป็นคนของตระกูลอยู่ ก็อย่าบังอาจ เดินออกไปจากที่นี่

“คุณปู่ อย่าบังคับหนู

“เมื่อคืนหนูบอกไปชัดแล้วนะคะ…

“ถ้าหลานเดินออกไปจากบ้านนี้ หลานจะเป็นเหมือนถึงเซ วียน ไม่ได้เป็นคนในตระกูลถังอีกต่อไป” ผู้เฒ่าสะบัดแขนที่จับ ถังหนึ่งออก “พี่ของหลานผิดก็จริง แต่หลานเอาตัวเองไปเปิด เผยต่อสาธารณะ นั่นยิ่งเลวร้ายกว่า…

“หนูไม่เคยอายที่เป็นคนตระกูลถัง…

“หลานลืมข่าวฉาว ข่าวซุบซิบนินทา กับรางวัลขาสวยไป แล้วเหรอ” ผู้เฒ่าหลับตาแล้วถอนหายใจ “ในสายตาทั้งหมดนั่นก็คือเรื่องน่าอาย

“หนูทำอะไรกับเรื่องพวกนั้นไม่ได้แล้ว หลังจากที่ตอบไป ถังหนึ่งก็ก้าวเดินไปที่ประตู แต่ผู้อาวุโสเอ่ยปากอีกครั้ง “หลาน จะทิ้งพ่อแม่และตระกูล เพื่อสิ่งที่หลานเรียกว่าความฝันนั้นเห รอ”

“เสี่ยวหนิง…อย่าไปเลยลูก พ่อกับแม่คิดถึงนะ

ลูกรัก

คุณพ่อพยายามจะเกลี้ยกล่อมเธอ

ถังหนังส่ายหัว

อย่างไรก็ตาม แม้เธอจะพยายามกลับออกไป คุณแม่ก็พูด ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “แม่รู้ ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะแม่เอง…

ถังหนึ่งไม่แม้แต่จะหันกลับมามอง

“ถังหนึ่ง แม่รู้ว่าในใจของลูกแม่ไม่มีความสำคัญ เพราะ แม่ทำให้ลูกอับอายมาทั้งชีวิต

“คุณอย่าทำให้เรื่องมันยุ่งยากไปกว่านี้เลย” คุณพ่อ พยายามปลอบเธอ

“ทางแก้ที่ดีที่สุดที่จะแก้ปัญหานี้ คือให้แม่หายไป ใช่ไหม”

“คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่

“พอแล้ว ถังหนึ่ง วันนี้หลานจะไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น อยู่ที่นี่ จะให้คนไปจัดการกับข่าวลือนั่นซะ” ผู้เฒ่าตัดบท “สำหรับถังเซวียน นี่คือครั้งสุดท้ายแล้ว ถ้าฉันรู้ว่าแกทำแบบนี้อีก อย่ามา หาว่าแกเป็นคนไม่มีหัวใจ

“ขอโทษนะคะคุณปู่ แต่หนูมีงานถ่ายที่จะต้องไป