ตอนที่ 117 ไม่มีการถอยกลับอีกต่อไป

สำหรับงานแสดงวันนี้ เดิมทีถึงหนึ่งจะได้แค่แสดงเปิดเท่านั้น…

แต่เป็นเพราะฉิน ถังหนึ่งจึงมีโอกาสได้ปรากฏตัวบน รันเวย์มากขึ้น และแค่เพียงถึงหนึ่งปรากฏตัว นางแ นางแบบคนอื่นๆ เมื่อเทียบกันแล้วกลายเป็นหมองไปเลย…ประหนึ่งเป็นเรือลำ ร้าง ล่องลอยไปบนรันเวย์อย่างไร้จิตวิญญาณ

ความน่าเหลือเชื่อของถังหนึ่งเผยออกมาอย่างน่าทึ่ง…

ผู้กำกับงานแสดงคิดว่าเขาต้องมองถึงหนึ่งใหม่ เพราะสิ่ง

นี้หาได้ยากจริงๆ ไม่เพียงแต่ความเป็นมืออาชีพของถังหนึ่ง

จะเหนือชั้น แต่สิ่งที่สำคัญไปมากกว่านั้น คือสไตล์ส่วนตัวของ

เธอที่โดดเด่นและน่าประทับใจ เสมือนว่าเธอเกิดมาเพื่อรันเวย์

ทั้งเธอและรันเวย์หลอมรวมกลายเป็นหนึ่งเดียวกัน

ระหว่างที่เขาตื่นเต้นอยู่นั้น ผู้กำกับงานแสดงก็เป็นสายตา ไปยังผู้ชม สังเกตเห็นชายผู้มีภูมิฐานคนหนึ่งนั่งอยู่ท่ามกลาง แขกเหรื่อ ในงาน สายตาเขาแหลมคมลุ่มลึกดุจสายตาเหยี่ยว และตลอดเวลาทั้งหมด ตาคู่นั้นก็จับจ้องไปที่ถังหนึ่ง เขามีออร่า แผ่ออกมาที่ไม่ว่าชายใดก็รับรู้ได้ ว่านั่นคือความปรารถนาที่จะ ปกป้องและแสดงความเป็นเจ้าของ

เขาคือ โม่ถึง!

ประธานบริษัทไหยเพิกเฉยต่อสถานะตนเอง มาปรากฏตัวที่งานของรอยัลตีคืนนี้หรือ

แม้ข่าวลือหลังเวทีจะแพร่กระจายไปแล้วว่าถังหนึ่งและไม่ ถึงรู้จักกันเป็นการส่วนตัว กระนั้นก็ยังไม่มีใครเป็นพยานรู้เห็น ด้วยตาตัวเอง ตอนนี้เมื่อผู้กำกับเห็นชายคนนี้แล้ว ก็ต้องตกใจ พอๆ กับรู้สึกกังวล เพราะหากถังหนังเล่าสิ่งที่เกิดหลังเวทีให้ไม่ ถึงฟังขึ้นมาละก็…

แต่บางทีเขาอาจจะคิดมากเกินไปก็ได้ ถ้าถังหนึ่งมีความ สัมพันธ์อันดีกับไหรุ่ยมากขนาดนั้น ไม่มีทางที่เธอจะอยู่แค่ใน ตำแหน่งอย่างที่เป็นในปัจจุบันนี้แน่ ทว่าสายตาของโม่ถึงที่ มองแบบนั้นมันหมายความว่าอะไรกัน

ในขณะที่ผู้กำกับงานแสดงยังตกใจอยู่ สายตาไม่ถึงก็จับ จ้องมาที่เขา ผู้กำกับเหมือนจะอยากพูดอะไรบางอย่าง ไม่ถึงจึง มองเขาด้วยรอยยิ้มจางๆ บอกให้เขาเงียบ…

โม่ถึงกำลังบอกใบ้ว่าให้เขาเงียบ

ผู้กำกับยืนตะลึงอยู่กับที่พลางพยักหน้า เขาคนนี้คือไม่ถึง จริงๆ

ไม่นานหลังจากนั้นดีไซเนอร์ก็พานางแบบขึ้นมาบนเวที เพื่อขอบคุณผู้ชม แต่ดูเหมือนว่าคนเพียงคนเดียวที่ทุกคนจดจำ ได้ คือถังหนิง นางแบบทุกคนที่สงสัยในตัวถังหนึ่งตอนอยู่หลัง เวทีต่างก็พูดอะไรไม่ออก มันไม่สำคัญแล้วว่าถังหนึ่งจะมาจาก ไหน ต่อให้เธอต้องไปเดินเวทีระดับนานาชาติก็จะไม่มีใคร สงสัยในความสามารถของเธอเลย…
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ตรงจุดที่ไม่ถึงนั่งอยู่ไม่มีร่องรอยของ เขาอีกต่อไปแล้ว ราวกับว่าการปรากฏตัวของเขาเมื่อครู่เป็น เพียงภาพลวงตา

อันที่จริง ไม่ถึงกลับมาที่รถแล้ว และผู้กำกับก็ยืนอยู่ข้าง หน้าต่างรถ โน้มตัวไปฟังชายหนุ่มอย่างเคารพนบนอบ

“การปรากฏตัวของผมคืนนี้ ห้ามบอกให้ใครรู้เด็ดขาด”

“แน่นอนครับ วางใจได้เลยครับท่านประธานโม่” ผู้กำกับ งานแสดงตอบพร้อมพยักหน้าและโค้งให้ซ้ำๆ เขากำลังล้อเล่น กับใครอยู่ พูดอย่างกับว่าผู้กำกับงานแสดงธรรมดาอย่างเขา จะกล้าต่อกรกับไหรียอย่างนั้นแหละ ต่อให้เขามีอีกกี่สิบชีวิต ยังไม่มีความกล้ามากพอ

อีกอย่าง ที่หลังเวทีมีใครสร้างปัญหาให้ถังหนังบ้าง โม่ถึงถามอย่างตรงไปตรงมา น้ำเสียงเขาทุ่มลึกมีเสน่ห์ แต่ก็ น่ากลัวในเวลาเดียวกัน ส่งผลให้หน้าผากผู้กำกับมีเหงือผุด พรายอยู่เต็ม

“คือ…คุณฉันไม่ค่อยพอใจที่ถังหนึ่งอยู่ดีๆ ก็ได้แสดงเปิด เธอก็เลยพาลุงมาหนุนหลังด้วยครับ…. ถึงคนอื่นจะต้องใจ แต่ ถังหนึ่งก็ได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่า…เธอยอดเยี่ยมจริงๆ!

ไม่ถึงไม่ได้ตอบอะไร จงใจให้ผู้กำกับงานแสดงตื่นตูมไป เอง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รวมตัวเองเข้าไปร่วมกับคนที่สร้าง ปัญหาให้ถังหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้น เขายังไม่ได้พูดถึงหยางจิ้งด้วย ผู้กำกับรับรู้ได้ว่าโม่ถึงไม่พอใจ จึงรีบขอโทษ “ท่านประธานโม่ ผมขอโทษ พวกเราไม่รู้จริงๆ…

“คนที่คุณควรขอโทษไม่ใช่ผม

ผู้กำกับงานแสดงกลัวจนขาเริ่มสั่น ม่นานหลังจากนั้น ยัง หนิงกับหลงเจียก็มุ่งหน้าไปยัง

ลานจอดรถชั้นใต้ดิน ครั้นพบรถของโม่ถึงและเห็นว่าผู้ กำกับงานแสดงกำลังพูดคุยกับโม่ถึงอยู่ ถังหนึ่งก็ตัวแข็งทื่อไป แต่ทันใดนั้นเธอก็จดจำสิ่งที่พูดไปก่อนหน้านี้ได้ เธอไม่อยาก เป็นคนขี้ขลาด นึกได้ดังนั้นหญิงสาวก็ย่างเท้าต่อไป เปิดประตู รถโรลส์รอยซ์อย่างเป็นธรรมชาติ ต่อหน้าต่อตาผู้กำกับงาน แสดง… ก่อนจะนั่งลงข้างโม่ถึง

หลังจากแสดงแบบไม่ได้หยุดพักเกือบหนึ่งชั่วโมง ทั้งยัง ต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกหลายชุด ถังหนึ่งจึงมีท่าทีอ่อนล้า เมื่อเห็น เธอ ไม่ถึงก็ลูบผมหญิงสาวอย่างเบามือ บอกให้เธอนอนลงพัก ผ่อน

ถังหนึ่งพยักหน้า แต่ก็ยังมีคนนอกยืนอยู่ ไม่ถึงเบน สายตากลับมาที่ผู้กำกับงานแสดง “ผมไม่ยอมให้คนที่สร้าง ปัญหาให้ถังหนึ่งอยู่อย่างสบายใจไปได้หรอก คุณคิดว่าไง

“ครับ…ครับ…” ผู้กำกับงานแสดงพยักหน้าซ้ำๆ

ตอนออกจากบ้านเมื่อเช้า เขาต้องลืมเอาตามาด้วยแน่ๆ นี่ เขาตาบอดขนาดที่ไม่ตระหนักถึงความสำคัญของถังหนึ่งได้ อย่างไร เขาเกือบจะไปทำให้เธอไม่พอใจแล้ว…
“ผมมั่นใจว่าคุณรู้ว่าควรทำยังไง แล้วก็ คุณไม่ได้เห็นผม วันนี้ หรือเห็นเราสองคนอยู่ด้วยกัน!

“เข้าใจแล้วครับท่านประธาน ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะไม่พูด อะไร”

เมื่อได้ยินเสียงยืนยันจากชายคนนั้น ไม่ถึงก็ปิดกระจกรถ และกอดถึงหนึ่งไว้ในอ้อมแขน ก่อนจะออกปากสั่งเชื่อ

“ออกรถได้”

ผู้กํากับงานแสดงกลั้นหายใจ ไม่กล้าแม้แต่จะแอบมอง การปรากฏตัวราวกับราชาของไม่ถึงนั้นช่างกดดันเขาเหลือเกิน

ตอนนี้เขาคิดว่านางแบบและนักแสดงที่ไม่มีความสำคัญ พวกนั้นช่างกล้าหาญเกินไปแล้ว โชคดีที่ถึงหนึ่งไม่ได้โกรธ อะไร ไม่อย่างนั้นเธออาจกำจัดหมดทุกคน ดูเหมือนว่าความ สัมพันธ์ของโม่ถึงกับถังหนิง…จะไม่ได้ธรรมดาเหมือนเพื่อน ทั่วไป แต่ทำไมถึงหนึ่งถึงไม่…

ใช้ไม่ถึงให้เกิดประโยชน์ต่ออาชีพของเธอล่ะ ผู้กำกับ งานแสดงเกิดความสงสัย แต่หลังจากคิดไตร่ตรองดูแล้ว เขาก็ คิดว่าไม่ถึงยิ่งใหญ่ขนาดนั้น ถ้าเขาไม่อยากเปิดเผยความ สัมพันธ์ของเขากับถังหนึ่งแล้ว ต่อให้ถังหนึ่งจะนำหลักฐานออก มา ก็คงไม่มีใครเชื่อเธอ และด้วยความสามารถของถังหนึ่ง เธอขาดแค่เพียงพื้นที่ในการแสดงทักษะของเธอเท่านั้น

หลังจากนั้นหลานซีก็โทรศัพท์หาผู้กำกับงานแสดง “กับถังหนิงเป็นไงบ้าง”
“ผมพูดได้แค่ว่า เธอยังเป็นนางแบบระดับแถวหน้าอย่างที่

เธอเคยเป็น ความเป็นมืออาชีพของเธอไม่ได้หายไป ความจริง

แล้วเธอน่าหลงใหลมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ “เอ้อ…ฉันบอกคุณไปหรือยังว่าฉันเซ็นสัญญากับถังหนึ่ง แล้ว ฉันขอให้เธอไปที่นั่นวันนี้ เพื่อที่เธอจะได้อุ่นเครื่องสักเล็ก

น้อย” หลานซียิ้ม

“คุณมีรสนิยมที่ดี” ผู้กำกับงานแสดงตอบ คำพูดของเขา แฝงไปด้วยความหมายสองอย่าง เพราะเขารู้ว่าเบื้องหลังของ ถังหนิงยังมีโม่ถึงอยู่ด้วย!

แน่นอนว่าเขาไม่ได้เปิดเผยความสัมพันธ์ของทั้งหนึ่งและ ไม่ถึงให้หลานรับรู้ เขายังอยากมีชีวิตรอดในวงการบันเทิง อยู่

“ดีใจที่คุณเห็นด้วย แล้วหยางจิ้งพานางแบบหน้าใหม่ของ เธอมาด้วยไหมวันนี้

“เธอพามา…แต่ผมสังเกตเห็นว่าหยางจึงไม่ค่อยมีทัศนคติ ที่ดีต่อถังหนิงเท่าไร” ผู้กำกับตอบเชิงถาม

“พวกเขามีความหลังกันนะ….แล้วหยางจิ้งก็ไม่รู้ว่าฉันเป็น สัญญากับถังหนึ่งแล้ว…ฉันจะประกาศเรื่องนี้ในอีกสองสามวัน ข้างหน้า”

ผู้กำกับงานแสดงรู้สึกประหลาดใจ ก่อนจะรู้สึกสงสาร หยางจึงขึ้นมา ไม่เพียงแค่ความเชื่อใจของหลานที่มีต่อเธอ ค่อยๆ หายไป….แต่ถังหนิง…ไม่ยกโทษให้เธอแน่นอน เห็นได้ชัดว่าหยางจิ้งตาบอดยิ่งกว่าเขาเสียอีก

เมื่อกลับมาที่หลังเวที เขาก็ได้ยินหยางจึงคุยโวเกี่ยวกับ เฉิงเถียน และสบประมาทถึงหนึ่งฉอดๆ “ไม่ว่าถังหนึ่งจะทำดี แค่ไหน ก็จะดีได้อีกแค่ไม่กี่ปีเท่านั้นแหละ แต่พวกเธอยังมี หนทางอีกยาวไกลรออยู่ ไม่ว่าถังหนึ่งจะเป็นมืออาชีพมากแค่ ไหน สุดท้ายก็เข้าร่วมเฉิงเถียนไม่ได้อยู่ดี!