ตอนที่ 213 ฉันคือหันซินเอ๋อร์

ภายในหอประชุมบริษัทไม่รุ่ยเอ็นเตอร์เทนเมนต์ ภายใต้แสง แฟลชกล้องระรัว ฟังอนั่งอย่างเคร่งขรึมอยู่บนเวที ถัดจากเขา คือถังหนิงผู้เงียบสงบและเลี่ยงการเป็นจุดสนใจของ สาธารณชน

นักข่าวและแฟนๆ เคยชื่นชมความนิ่งเงียบของถังหนึ่ง แต่ตอนนี้พวกเขารู้สึกว่าความไม่สนใจใครของเธอและบุคลิก แบบชอบเก็บตัวนั้นเป็นเพียงการแสดงเพื่อปกปิดแผนการร้าย เท่านั้น

พวกเขารังเกียจถึงหนึ่งคนนี้ อยากกระชากหน้ากากเธอ แทบแย่ และไสส่งออกไปให้พ้นสายตา เธอจะได้เสียทีว่าพลัง สาธารณชนน่ากลัวแค่ไหน

ฟังอวี้เข้าใจความคิดที่กำลังแล่นอยู่ในหัวคนพวกนี้ เขา กวาดสายตาไปรอบห้องประชุม ก่อนเริ่มเกริ่น “ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไป ถังหนึ่งจะเป็นศิลปินภายใต้สังกัดไหนุ่ย ผมทราบว่า สาธารณชนมีความสงสัยในตัวเธอ และเนื่องจากเมื่อวานผม ได้ให้สัญญาไว้แล้ว วันนี้ผมจึงจะไขข้อสงสัยของทุกคน พวก คุณทุกคนก็น่าจะได้เตรียมคำถามเพื่อถามเธอมาแล้ว ถ้าอย่าง นั้น….

“…เธอก็อยู่ตรงนี้แล้ว ถามเธอในเรื่องที่คุณอยากรู้ได้ตามสบาย แต่ทั้งนี้ผมมีเงื่อนไขหนึ่งข้อ รบกวนถามเธอทีละคำถาม นะครับ”

นักข่าวส่วนมากถือสมุดบันทึกที่จดคำถามไว้มากมาย ด้วยลายมือหวัดๆ พวกอยากจะส่งสมุดบันทึกพวกนี้ไปให้ถึง หนังโดยตรงเหลือเกิน เหมือนกับเป็นสมุดแบบฝึกหัดให้เธอ เขียนคำตอบทั้งหมดลงไป

“คุณถังช่วยอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดเกี่ยวกับหันซินเอ๋อร์ ด้วยค่ะ”

นักข่าวคนแรกรู้ว่าฟังอชอบเล่นกับคำถามของพวก เขา เธอจึงเรียนรู้จากประสบการณ์ และถามเพียงแค่คำถาม เดียวเท่านั้น โดยขอให้ถึงหนึ่งอธิบายทุกอย่างภายในครั้ง เดียว

ถังหนึ่งเหลือบมองฟังอ และฟังอวก็พยักหน้ามอบความ มั่นใจให้เธอ บอกเป็นนัยให้เธอตอบคำถามอย่างสบายๆ

ถังหนึ่งหันหน้ากลับมาที่กล้อง ดวงตาจ้องตรงไปยังกล้อง ที่ทำการถ่ายทอดสด “ฉันไปทดสอบมาจริงๆ ว่าไตของฉันเข้า กันได้กับไตนเอ๋อร์หรือไม่ แต่หลังจากสิ้นสุดสัญญากับเทียน ซินเอ๋อร์ก็ไม่ได้ติดต่อฉันมาเลย ฉันก็เพิ่งทราบอาการของเธอ ในเวลาเดียวกับพวกคุณนั่นแหละค่ะ และนี่คือเรื่องราว ทั้งหมด”

“คุณโกหก! เพื่อนหันซินเอ๋อร์พยายามติดต่อคุณหลาย ครั้งแล้ว แต่คุณกลับพูดจาเยาะเย้ยเธอ แถมยังบอกให้หันซินเอ๋อ ไปตายด้วย

ถังหนึ่งก็ยิ้มสู้คำถามดุเดือดจากนักข่าว “เพื่อนหันใน

อร์เหรอคะ คุณยืนยันตัวตนของเพื่อนคนนี้ได้ไหมคะ คุณเคย เจอเขาเป็นการส่วนตัวหรือยัง

นักข่าวนิ่งไป จู่ๆ ก็พูดไม่ออก แต่คุณก็สัญญาว่าจะช่วย ชีวิตหันเอ๋อร์จริงๆ นี่คะ และตอนนี้เธอก็เสียชีวิตแล้ว!

“คุณกล้าพูดซะขนาดนี้ ถ้าฉันจะตบหน้าคุณตอนนี้ ฉันก็ ไม่คิดว่ามากเกินไปเลยค่ะ” น้ำเสียงดังหนังเย็นชาถึงที่สุด “ฉัน ถามได้ไหมคะว่านักข่าวคนนี้รู้ว่าหันซินเออร์เสียชีวิตได้ยังไง ถ้าคุณกล่าวอ้างว่ามีคนเสียชีวิตโดยไม่มีการตรวจสอบที่แน่ชัด ฉันอยากรู้ซะจริงว่าคุณมีคุณสมบัติเป็นนักข่าวได้ยังไง แต่ทั้งนี้ ถ้าคุณตรวจสอบแล้ว และยังคงอ้างว่าเธอเสียชีวิตแล้วอยู่อีก ฉันก็คิดว่าคุณต้องเป็นคนที่หัวใจด้านชาแน่ๆ ค่ะ เพราะการก ระทำของคุณมันน่าสังเวชมาก

“คุณถึงหนึ่งคะ คุณไม่รู้เหรอว่าหันซินเอ๋อร์หายตัวไป คุณ คงไม่ได้ตั้งใจจะอำพรางศพเพื่อปกปิดอาชญากรรมของคุณ หรอกใช่ไหม”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ถึงหนึ่งก็เข้าใจในที่สุดว่าภายในเวลา ไม่กี่วัน ข่าวลือมันเลวร้ายมากแค่ไหน

“ฉันขอย้ำว่า หันซินเอ๋อร์ยังไม่เสียชีวิตค่ะ

“คุณมีหลักฐานอะไรล่ะ แสดงหลักฐานให้พวกเราดูสิ!
“ถ้าฉันมีหลักฐานพิสูจน์ได้ คุณจะยอมคุกเข่าขอโทษฉัน ไหมคะ” ถึงหนึ่งถามนักข่าวหญิงที่ก้าวร้าวคนนั้นทันที

“คุกเข่าเหรอ นี่คุณถึงหนึ่ง นั่นมันไม่เกินไปหน่อยเหรอ

คะ” นักข่าวหัวเราะราวกับว่าได้ยินเรื่องตลกไร้สาระ “ฉันทำเกินไปงั้นเหรอคะ คุณเคยคิดบ้างไหมว่าข่าวลือที่ คุณแพร่ออกไปส่งผลกระทบกับฉันยังไงบ้าง ฉันสมควรถูกพวก

คุณทำลายชื่อเสียงเหรอคะ”

“ก็ได้! ถ้าคุณพิสูจน์ให้พวกเราเห็นได้ ฉันก็จะยอม คุกเข่า

ในเหตุการณ์นี้มีผู้คนจำนวนมากได้ยินคำพูดของเธอและ เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

ถังหนิงเหลือบมองฟังอวก่อนส่งสัญญาณให้หยวนส่วนกัน

หันซินเอ๋อร์ผ่านประตูหน้าของหอประชุม ออกมาปรากฏตัวต่อ

หน้าทุกคน

หันซินเอ๋อร์มองผู้คนรอบกายเธอ คนที่พยายามเกาะติด ถังหนึ่งไม่ห่าง เธอประกาศเสียงดังกึกก้องว่า “ฉันคือหันซินเอ อร์!” พร้อมกับดึงเอกสารประกอบออกมา ฟังอได้จัดเตรียม เธอไว้ให้นักข่าวที่ชอบก่อความยุ่งยากพวกนี้แล้ว

นักข่าวมองเด็กหญิงที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาทันทีแล้ว ก็ตกใจ เธอไม่ได้หายตัวไปหรอกเหรอ ถังหนึ่งไม่ได้ว่าพราง ศพของเธอเหรอ
“โลกนี้กว้างใหญ่ และอะไรก็เป็นไปได้ ฉันแค่ไปเข้ารับ การผ่าตัด แต่พอฉันตื่นขึ้นมา ก็ได้ยินทุกคนพูดว่าฉันตายไป แล้ว พวกสื่อมวลชนนี่โง่เง่าหรือยังไง

การปรากฏตัวของหินซินเอ๋อร์สร้างความประหลาดใจให้ นักข่าวทุกคนอย่างแท้จริง

บุคคลที่กำลังเป็นเป้าสงสัยมาปรากฏตัวจริงๆ หรือนี่

นี่คือหันซินเอ๋อร์ตัวจริงใช่ไหม

หันซินเออร์มองใบหน้าบูดเบี้ยวของทุกคน แล้วขอให้ หยวนส่วนช่วยพยุงเธอลุกขึ้น เพื่อพูดกับทุกคนที่อยู่ที่นี่ “ตอน นี้ฉันอยากสาปแช่งพวกคุณทุกคนจริงๆ เลย พวกคุณเป็นอะไร กันไปหมด ฉันจะไม่รู้ตัวได้ยังไงว่าตัวเองตายไปแล้ว ฉัน…หัน ซินเอ๋อร์ ไปขอให้นักข่าวช่วยเรียกร้องความยุติธรรม ให้ตั้งแต่ เมื่อไหร่กัน

“ฉันจะบอกอะไรพวกคุณให้นะคะ ทั้งหนึ่งไม่เคยติดค้าง ฉันเรื่องไต ในเมื่อพวกคุณใจกว้างกันมากเหลือเกิน ทำไมพวก คุณไม่สละไตข้างหนึ่ง ให้ฉันเสียล่ะคะ”

“และ “เพื่อน” ของฉันที่เป็นข่าว หัวเข่า ผู้จัดการศิลปิน ของเฉิงเถียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์เป็นคนปั้นแต่งเรื่องขึ้นมาเอง ทั้งหมด เพื่อจะทำให้ทั้งหนึ่งเป็นคนผิด พวกคุณถามหาหลัก ฐานไม่ใช่หรือคะ ถ้างั้นฉันก็จะแสดงให้ดู” ว่าแล้วหันซินเอ๋อร์ ขอให้หยวนส่วนส่งเอกสารในมือมา นี่คือข้อมูลที่เก็บรวบรวม มาจากนางพยาบาลที่เชื่อไปพูดคุยด้วย
ซึ่งประกอบด้วยบันทึก ภาพถ่าย วิธีติดต่อของตัว เช่า และรายละเอียดบัญชีธนาคารของนางพยาบาล

นักข่าวมองหน้ากันตาเหลือกตานั้นบนหน้าจอใหญ่ด้าน…

ไม่ต้องสงสัยว่า

แผนการนั้นสื่อมวลชนถูกจมูกมาโดยตลอด…

“ฉันไม่แน่ใจหรอกค่ะว่าคนเจตนาแอบแฝงหรือไม่ ฉันพวกคุณทุกคนสมรู้ร่วม คิดการกระทำผิดๆ นี้” หันซินเออร์มองสื่อด้วยสีหน้าเย็น เยียบ ถ้าพวกคุณยังคำว่า “ละอายใจ สะกดยังไงละก็ คิดว่านับนี้ไปพวกคุณควรละอายเกินกว่าเป็นนัก ข่าวนะคะ”

“แน่นอนไปทั่วด้วยกล้องของพวกเขาต่อไป

ฉัน…หันซินเอ๋อร์ ยังตาย ส่วนหนึ่งได้เรื่อง

อย่างพวกคุณกล่าวอ้างสักนิด ความ

อาการป่วยของฉันเลย แถมยังช่วยหาเข้ากับด้วย

ฉันกำหนดผ่าตัดนี้ และว่าเธอเป็นคน

หรือฉันก็คิดฉันกว่าพวกคุณคน พวกยัง

คิดจะใช้เหตุการณ์นี้ทำร้ายหรือกล่าวหาถึงหนึ่งอีก ฉัน

ต้องร่วมมือกับไหนุ่ย ฟองบุคลากรสื่อที่ไร้จรรยาบรรณแล้วคะ
“ถึงวันนั้นเมื่อไร พวกคุณจะต้องรับผลที่ตามมาแน่นอน

“ถ้าคุณห้ามปากตัวเองไม่ได้ ก็คงต้องส่งให้กฎหมายห้าม แทนแล้วค่ะ”

ฟังอวี้ประทับใจหันซินเอ๋อร์อย่างมาก หากเด็กคนนี้หาย

ป่วยแล้ว เขาจะพิจารณาอย่างจริงจังเรื่องรับเธอมาฝึกเป็นผู้ สืบทอดตำแหน่งของเขา เพราะคำพูดที่เธอเอ่ยออกมานั้น เขา บอกเธอไปแค่ครั้งเดียว แต่เธอก็จำได้ทั้งหมด

สื่อมวลชนและสาธารณชนได้ยินคำเตือนของหันซินเอ๋อร์ ก็พูดอะไรไม่ออกทันที สำหรับนักข่าวไร้มารยาทคนก่อนหน้านี้ ใบหน้าก็พลันแดงทั้งหน้า เพราะเธอสัญญาไว้ว่าจะคุกเข่า ขอโทษ!

ตอนนี้เธอขอแค่ให้ถังหนึ่งลืมเรื่องที่พูดกันก่อนหน้านี้ เธอ ไม่อยากให้ตัวเองต้องอับอายต่อหน้าทุกคนจริงๆ …

ทว่า…

ฟังอวี้จำได้ทุกถ้อยทุกคำ “คุณนักข่าวหมายเลขยี่สิบเก้า ครับ ยังจำที่สัญญากับถังหนิงไว้ได้ไหมครับ