ตอนที่ 259 เมีย

หลงเจี่ยเป็นคนแรกที่ได้เห็นชุดของถังหนึ่ง วินาทีที่เธอเปิด กล่องออกมาเห็นสิ่งนั้น หญิงสาวประหลาดใจมาก อ้าปาก กว้างจนแทบยัดไข่เป็ดเข้าไปได้ นอกจากจะรู้สึกประหลาดใจ แล้ว ยังเข้าไปค้นราคาชุดในเน็ตทันที…

เมื่อเห็นราคาโดยประมาณที่ประกอบด้วยเลขศูนย์ จำนวนนับไม่ถ้วน เธอก็ตกใจมากจนแทบเป็นลมล้มพับกับ พื้น

“คุณถึงหนึ่งคะ…นะ…นี่มันพรีเมียมคอลเล็กชันของแคเท อรินวอล์กเกอร์[1] มีเพียงแค่ชุดเดียวในโลกเท่านั้น! ราชวงศ์ อังกฤษเลือกใช้แต่แบรนด์นี้เลยนะคะ

หลงเจียวางกล่องลงอย่างระมัดระวัง ด้ายเพียงเส้นเดียว บนชุดก็อาจมีมูลค่าเท่ากับเงินเดือนทั้งเดือนของคนทั่วๆ ไป

ภายในกล่องมีการ์ดเขียนว่า “ถึงภรรยาที่รักที่สุดของผม

“นะ…นี่…นายใหญ่ซื้อนี่เหรอคะ”

หลงเจียรู้สึกเหมือนจะเป็นลม นายใหญ่ทุ่มเทกับภรรยา เป็นสามีใจป้า ผู้ช่วยสาวเริ่มจะเป็นห่วงอนาคตของไร่รุ่ย หน่อยๆ แล้ว

หลงเจียมีเหตุผลที่มีปฏิกิริยาโต้ตอบเกินจริงเช่นนี้ แม้เซเลบชื่อดังทั้งหลายจะสวมเสื้อผ้าแบรนด์หรูหราบนพรมแดง ก็ เพียงเพราะพวกเขาเป็นพรีเซนเตอร์ให้กับแบรนด์ที่ตัวเองสวม ใส่เท่านั้น ซึ่งก็หมายความว่าพวกเขาได้สปอนเซอร์ชุดเหล่า นั้นมา

แม้แต่คนที่มีชื่ออยู่บนฟอบส์[1] ลิสต์ประจำปีก็ยังไม่ สามารถซื้อชุดลิมิเต็ดอิดิชันที่หรูหราขนาดนี้ได้เลย จากคนเป็น พันล้านคนบนโลกใบนี้ มีเพียงไม่กี่พันคนเท่านั้นที่สามารถซื้อ ได้

นั่นจึงเป็นเหตุผลที่หลงเจียประหลาดใจมากเหลือเกิน

ถังหนึ่งยืนขึ้นจากโต๊ะแต่งหน้าและก้าวไปหาหลงเจีย จาก นั้นหญิงสาวก็ยกชุดนั้นขึ้นมาจากกล่อง

เป็นชุดราตรียาวที่มีระบายเป็นผ้าโปร่งแสงคลุมอยู่บางๆ แขนยาวถึงแค่ข้อศอก แน่นอนว่านี่ไม่ใช่จุดเด่นของชุด ส่วนที่ งดงามที่สุดคือลวดลายบนลำตัวชุดที่ดูเหมือนท้องฟ้าสีน้ำเงิน ม่วงยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว….

ที่สำคัญที่สุด ดวงดาวที่ประดับอยู่บนชุดนั้นถูกประกอบ ขึ้นมาจากเพชรสีขาวที่ส่องประกายเจิดจรัส

“คุณพระ ช่างงดงามจริงๆ … พระเจ้าช่วย!” หลงเจีย

ยกมือขึ้นกุมปากร้องด้วยความตะลึงพรึงเพริด “คุณถึงหนึ่ง คะ เร็วค่ะ ไปลองเลย! ไปลองสวม

“ฉันรู้สึกผิดนิดหน่อยเลย ที่สวมชุดสวยขนาดนี้ ถังหนึ่งพูดพลางไม้มือไปตามเนื้อผ้า ครูต่อมา เธอก็สังเกตเห็นว่ามีชุด อีกชุดอยู่ในกล่องใบนั้น

ถังหนิงรู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอจึงโทรหาไม่ถึง “ทำไมใน กล่องถึงมีชุดสองชุดล่ะคะ”

ไม่ถึงเพิ่งจะประชุมเสร็จ เมื่อนึกถึงท่าที่ประหลาดใจของ ถังหนึ่งตอนได้เห็นเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไปให้ อารมณ์ของชาย หนุ่มก็เบิกบานขึ้นทันที อย่างไรก็ตาม เขามีวัตถุประสงค์ สำหรับชุดสองชุดนั้น “ใส่ชุดที่เป็นชุดทำงานก่อน เมียครับ คืน นี้ผมต้องขอให้คุณมาเป็นทั้งผู้จัดการและผู้ช่วยของผมเสีย แล้ว”

คําสั่งของโม่ถึงนั้นหนักแน่น…

ใช่ เขาเป็นประธานบริษัทไม่รุ่ยก็จริง แต่เพียงเพราะเขา จะเข้าร่วมงานในฐานะประธานบริษัท ไม่ได้หมายความว่าเขา เข้าข้างเงินมั่นนี้โดยอัตโนมัติ เขาให้ถังหนึ่งเป็นผู้จัดการ และ ในฐานะผู้จัดการ เธอจึงมีสิทธิพิเศษ…

“ไม่ว่าคุณจะให้ผมทำอะไร ผมก็จะทำ ผมจะทำตามคำสั่ง ของคุณ! เหมือนกับที่คุณคอยฟังผมมาตลอด…

“ว่าแต่ชุดราตรีล่ะคะ คุณตั้งใจจะให้ฉันใส่ตอนไหน

“เรื่องนั้น ตอนนี้ยังเป็นความลับครับ

ถังหนึ่งยิ้ม ไม่ถึงมักจะมีเซอร์ไพรส์มาให้เธอเสมอ ดังนั้น เธอจึงไม่พะเน้าพะนึงเอาคำตอบ หญิงสาวหยิบชุดทำงานที่ดูมืออาชีพเป็นอย่างมากขึ้นมาจากกล่องและส่งให้หลงเจียรด

“นี่มันอะไรกันคะ คุณจะใส่ชุดนี้เหรอ” หลงเจียถามด้วย ความประหลาดใจ ถังหนึ่งมีชุดราตรีที่มีเกียรติขนาดนั้นแล้ว ทำไมถึงไม่ยอมใส่กัน นายสาวของเธอพยายามเล่นเกมอะไร อยู่กันแน่

เสื้อผ้าในมือหลงเจียคือเสื้อเชิ้ตขาวที่เข้าคู่กับกระโปรง ทรงเอเอวสูง ซึ่งเป็นชุดทำงานทั่วๆ ไป แม้กระนั้นชุดนี้ก็ถูก ดีไซน์ด้วยฝีมือของแคเทอริน วอล์กเกอร์ แต่เมื่อเทียบกับชุด ราตรีแล้ว ชุดทำงานนี้ดูธรรมดากว่ามาก

“รีบไปรีดเร็วเข้า

จริงๆ แล้วถังหนิงตั้งใจจะเป็นผู้จัดการของโม่ถึงและยึด บทบาทของลู่เซ่อมาเช่นกัน ไม่รู้ว่า….เชือกล้าสั่งให้โม่ถึงทำ โน่นทํานี่หรือเปล่า

แต่ถังหนิงกล้า….

ใจถึงหนึ่งยังจมจ่อมอยู่ในภวังค์เพราะคำว่า เมีย” ที่มา จากปากโม่ถึง เขาไม่ได้เรียกเธอเช่นนี้บ่อยๆ แม้แต่บนเตียง เขาก็ไม่เคยใช้ชื่อเล่นน่าอายเช่นนั้นมาก่อน ถึงกระนั้น มันก็ฟัง ดูสบายๆ และเป็นธรรมชาติมาก ในตอนที่เขาเรียกเธอด้วยคำ นั้น

หลงเจียไม่รู้เลยว่าถังหนึ่งกำลังอมพะนำแผนการอะไรไว้ อยู่ สิ่งเดียวที่เธอรู้ก็คือ ถ้าถังหนึ่งจะไปปรากฏตัวด้วยเสื้อผ้าเช่นนี้ เงินมั่นที่จะหยามหน้าเธออย่างแน่นอน

ถังหนังทำอะไรอยู่กันแน่นะ

นายใหญ่วางแผนจะสังเวยเธอหรือเปล่า

ขณะที่หลงเจียกำลังกระเสือกกระสนที่จะผ่อนคลายความ กังวลอยู่นั้น เธอก็ได้รับสายจากเชื่อ “คืนนี้คุณว่างไหมครับ

“วันนี้เป็นวันสำคัญนะ นายคิดว่าไงล่ะ นายไม่ต้องไปงาน ดินเนอร์กับนายใหญ่หรอกเหรอ ฉันต้องไปกับคุณถึงหนึ่งน่ะสิ

“ท่านประธานมีผู้ช่วย ในคืนนี้แล้วครับ คุณเองก็ไม่ต้องไป เป็นเพื่อนคุณผู้หญิงด้วย ออกมาเจอพ่อแม่ผมดีกว่า

หลงเจี่ย “!!!”

“สองสามวันก่อนผมเล่าเรื่องความสัมพันธ์ของเราให้พวก ท่านฟัง พวกท่านก็เลยรีบซื้อตั๋วเครื่องบินมาปักกิ่งทันทีเลย ครับ…

หลงเจียตื่นตระหนกขึ้นมาทันที “ทำไมนายไม่บอกฉันเรื่อง นี้ก่อนเล่า ฉันจะไปเจอพ่อแม่นายด้วยสภาพแบบนี้ได้ยังไง

“อย่ากังวลไปเลยครับ ก็แค่ออกมาพบกันเฉยๆ เอง….

หลงเจียวางสายทันที ในใจรู้สึกโกรธนิดหน่อย เชื่อไม่ ควรมองว่าการเจอพ่อแม่ของเขาเป็นเรื่องเล็กๆ อีกอย่าง พวก เขาเพิ่งจะเริ่มคบหาดูใจกันไม่นาน ดังนั้นเธอจึงอดจินตนาการ ถึงความเป็นไปได้ที่แย่ที่สุดไม่ได้ หญิงสาวเริ่มคิดไปว่าเชื่อต้องถูกกดดันให้รีบแต่งงานเป็นแน่ การที่เขาเลือกคบกับเธอก็ เพราะเธออยู่ถูกที่ถูกเวลาเท่านั้น

“ถ้าลู่เชื่ออยากให้ฉันไปเจอพ่อแม่เขา ทำไมถึงรออีก หน่อยไม่ได้ล่ะคะ คุณกับนายใหญ่แต่งงานกันมาตั้งนาน แต่ เขายังไม่เคยบังคับคุณไปเจอพ่อแม่เขาเลยเพราะเขารู้จัก เคารพคุณ ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองซวยยังไงก็ไม่รู้ค่ะ

“แล้วเธอจะทํายังไงล่ะ

“ฉันไม่อยากเจอพวกเขาน่ะสิคะ” หลงเจียตอบอย่างตรง ไปตรงมา “คุณถึงหนึ่ง สิ่งที่ฉันกลัวมากที่สุดก็คือ เวลาความ สัมพันธ์ผ่านเลยจุดหวานชื่นไปแล้ว ปัญหาในโลกความจริงก็ ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้เราสองคนยังไม่ทันผ่านช่วงหวาน ชื่นไปเลยนะคะ! ทุกอย่างมันจะไม่ผิดลำดับขั้นไปหน่อยเหรอ

“ถ้างั้นเธอก็ต้องคุยกับลู่เชื่อเรื่องนี้แล้วล่ะ

หลงเจี่ยคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาหมายจะ โทรหาแฟนหนุ่ม ทว่าเชอโทรสวนมาเสียก่อน “ถ้าคุณยังไม่ อยากเจอพวกเขา งั้นเราสองคนไปทานอาหารเย็นกันเองก็ได้ นะครับ”

“แล้วพ่อแม่นายล่ะ

“พ่อกับแม่ไปที่บ้านคุณลุงนะ หลงมั่น พวกเขาไม่ได้มี เจตนาร้ายนะครับ คุณไม่รู้หรอกว่าพ่อแม่ผมใจดีแค่ไหน แต่ รอจนกว่าคุณจะพร้อมก็ได้ครับ
“นายแน่ใจเหรอว่าเราจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ด้วยกัน หลง เจียพูดออกมาด้วยน้ำเสียงพึงพอใจในที่สุด

“เราคบกัน เป็นแค่เรื่องเล่นๆ เหรอครับ

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น ก็ได้ คืนนี้ทานอาหารเย็น ด้วยกันก็ได้” หลงเจียก้มหน้าลงเล็กน้อยและแอบอมยิ้ม

“พอทานข้าวเสร็จแล้วไปบ้านผมกันนะ

เมื่อได้ยินข้อเสนอแนะของลู่เช่อ ใบหน้าหลงเจี่ยแดงแจ๋ ทันที “ฉันไม่ไปหรอกย่ะ

ถังหนิงนั่งมองอารมณ์ของหลงเจียเปลี่ยนจากพายุหมุน เป็นท้องฟ้าอันสดใส เธอละไม่จะเชื่อผู้หญิงคนนี้เลยจริงๆ “หลงเจี่ย จะได้เวลาแล้ว เอาชุดมาให้ฉันเร็ว

“คุณแน่ใจเหรอคะว่าจะใส่ชุดนี้” หลงเจี่ยถาม

“ใช่ ฉันจะใส่ชุดนี้แหละ อีกสักพักหลังจากเธอไปส่งฉันที่ ให้รุ่ยแล้ว เธอก็ไปเดตกับเชื้อได้ตามสบายนะ” ถึงหนึ่งพยัก หน้าอย่างมั่นใจ

โม่ถึงไม่ได้ขอให้เธอไปที่งานดินเนอร์เลี้ยงฉลองพร้อมเขา ซึ่งก็หมายความว่าเขาอยากให้เธอยึดแผนเดิมโดยแยกกันไป เมื่อนึกถึงใบหน้าที่เดือดดาลของเงินมั่นนี้แล้ว ถึงหนึ่งก็รอดู สีหน้าหงุดหงิดของอีกฝ่ายแทบไม่ไหว