ตอนที่ 192 รับความผิดทั้งหมด

ได้ยินประโยคนั้น ดวงตาเบิกโพลงของอันจื่อเฮาก็แดงด้วย โทสะ เขาคว้าข้อมือหลานแล้วถามลอดไรฟัน “อวิ๋นซินตายไป แล้ว คุณปล่อยคนตายไปไม่ได้หรือยังไง

“คนเป็นฉันยังไม่แคร์เลย ทำไมฉันต้องแคร์คนที่ตายแล้ว ด้วยล่ะ” หลานหัวร่อต่อกระซิก มองเขาหน้าระรื่น “อันจื่อเช่า เราเป็นเพื่อนกันมาหลายต่อหลายปีแล้วนะ เราต่างหากที่เป็น เพื่อนกัน แล้วนายไปช่วยทั้งหนึ่งได้ยังไง ถังหนึ่งให้อะไรนาย ได้งั้นเหรอ มันคุ้มค่าถึงขนาดที่ต้องตัดความเป็นเพื่อนของเรา เลยหรือไง”

“ถังหนึ่งไม่เคยให้อะไรกับผมเลย ไม่เหมือนคุณ เธอมอบ ชื่อเสียงเงินทองฟุ้งเฟ้อให้ผมไม่ได้ แต่…หลาน ต่อหน้าถัง หนิง ผมรู้สึกเป็นมนุษย์ อย่างน้อยเธอก็ไม่พยายามข่มขู่ผม อย่างไม่หยุดหย่อน…

หลังจากบอกสิ่งที่ตัวเองคิดออกไป อันจื่อเช่าก็ปล่อยมือ และหัวเราะเยาะ “ฉะนั้นอย่าคิดจะใช้คำว่า “เพื่อน” กับผมเลย มันทำให้ผมอยากจะอ้วก

ขณะที่หลานถูกผลักออก ใจเธอก็กระตุกวูบ “ฉันรู้ว่าฉัน ทำให้นายอยากจะอ้วก แต่นายเคยคิดบ้างไหมว่าจุดที่ฉันยืน อยู่มันยากลำบากขนาดไหน
“ถังหนิงลำบากกว่าคุณตั้งมากมาย อยากน้อยคุณก็ไม่ ต้องมานั่งต่อกรกับเจ้านายเลวๆ อย่างคุณ…” เมื่อเห็นว่าหลาน นิ่งเงียบ อันจื่อเช่าจึงไม่อยากเถียงกับเธอต่อ “ผมจะมายื่น ใบลาออกเอง แต่…ถ้าคุณอยากให้ผมรับประกันว่าคุณบริสุทธิ์ เรื่องคลิปเสียงนั่นละก็ ไม่มีทางครับ

“ถ้านายอยากเห็นอวิ๋นซินโดนชาวเน็ตรุมด่าทั้งๆ ที่ตาย ไปแล้ว ฉันก็ยินดีให้นายลองดู!

อันจื่อเช่าจ้องหลาน เขาต้องใช้พละกำลังทั้งหมดอดกลั้น ไม่ให้ตบหน้าผู้หญิงคนนี้ สุดท้ายแล้วเขาก็เพียงแค่พยักหน้า “ตกลง ผมจะช่วยคุณ จะให้ทำอะไรล่ะ

“จัดแถลงข่าว ชี้แจงว่าฉันไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ ทั้งหมด และบอกทุกคนว่านายตัดต่อคลิปเสียงนั่นเอง!

อันจื่อเช่าจ้องหลานอย่างสิ้นหวังขณะที่เธอหันหลังให้ เขา ชัดเจนว่าเธอยากให้เขาสูญเสียจุดยืนทุกอย่าง รวมถึงชื่อ เสียงที่สั่งสมมาทันทีที่เขาออกไปจากเฉิงเถียน

เขามาไกลถึงขนาดนี้แล้ว ต่อให้เขายอมรับหรือไม่ยอมรับ ความผิดทั้งหมด มันก็คงไม่ต่างอะไรกัน

“ตกลง” อันจื่อเฮาตอบอย่างตรงไปตรงมา ทว่าก่อนที่เขา จหันหลังจากไป เขาพูดเสริมว่า “อย่ามาเสียใจทีหลังก็แล้วกัน”

หลานไม่หันกลับมา ยังคงรักษาศักดิ์ศรีในฐานะประธาน บริษัท ทำเพียงส่งเสียงฮึดฮัดอย่างดูแคลน เธอสันนิษฐานว่า หากมีชื่ออวิ๋นซินเข้ามาเกี่ยวข้อง อันจื่อเช่าจะไม่กล้าเล่นตุกติกอย่างแน่นอน

ครั้นออกจากออฟฟิศ อันจื่อเช่าไม่ได้บอกใครเรื่องบท สนทนาของเขากับหลาน เขามุ่งหน้าไปยังหลุมศพของอวิ๋นซิน เพียงลำพัง และนั่งเงียบๆ อยู่ข้างป้ายหลุมศพของเธอจนหมด วัน

“อวิ๋นซิน… ทำไมคุณถึงไม่พาผมไปด้วยนะ

ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนที่ลอนดอนแล้ว ถังหนึ่งไม่ได้รับ การอัปเดตจากอันจื่อเฮาเลยและรู้สึกวิตกเล็กน้อย เพราะเป็น เรื่องของเฉิงเถียน เธอจึงไม่สามารถใช้ให้เชื่อทำอะไรได้มาก นัก อีกอย่างไม่รุ่ยเองก็มีปัญหามากพออยู่แล้ว

เมื่อวันจื่อเอาไม่อยู่แล้ว หลงเจียจึงงานยุ่งกว่าปกติ แต่จะ มีบางสิ่งที่เธอต้องใช้เวลาจัดการนานหน่อย โดยเฉพาะอะไร ก็ตามที่เป็นภาษาอังกฤษ ผู้ช่วยสาวไม่เข้าใจข้อตกลงระดับมือ อาชีพเท่าไรนัก

“คุณถึงหนิงคะ…

“เอามาให้ฉันดูซิ” ถังหนึ่งคว้าแล็ปท็อปมา และอ่านโน้ตที่ อันจื่อเฮาเขียนทิ้งไว้ “นี่คือสัญญาที่เป็นโมฆะ เราปฏิเสธไป แล้ว”

“อ๊าก ฉันน่าจะรู้เร็วกว่านี้ นี่ฉันพยายามแปลมาตั้งหลาย ชั่วโมง”
หลังจากจัดการกับปัญหาของไม่รุ่ยเสร็จ ไม่ถึงก็ออกมา จากห้องทำงานของเขา เมื่อเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของผู้หญิง สองคนนี้ ชายหนุ่มก็คว้าแล็ปท็อปออกไปจากมือของถังหนึ่ง แต่ทว่า นี่เป็นสิ่งที่ถังหนึ่งหวังไม่ให้เกิดขึ้น หญิงสาวจึงหงอย กว่าเดิม

เมื่ออ่านอีเมลของถังหนึ่งหมดทุกฉบับแล้ว ไม่ถึงก็จัด ลำดับความสำคัญของอีเมลพวกนั้น โดยไล่จากงานที่ถึงหนึ่งจะ ต้องรับเป็นชิ้นแรกจนชิ้นสุดท้าย จากความสำเร็จที่โชว์ของ เจเค ดูเหมือนว่าถังหนึ่งจะต้องอยู่ที่ลอนดอนนานกว่าที่คิดเอา ไว้เล็กน้อย เพราะเธอได้รับงานเดินรันเวย์จากแบรนด์ชั้นนำใน ลอนดอนอีกหลายแห่ง

“ถึงคะ ฉันอยากบินกลับไปปักกิ่งสักสองวัน” ถึงหนึ่งเอ่ย

ขอ

ไม่ถึงรู้ว่าเธอกำลังเป็นห่วงเพื่อน หากสถานการณ์ขอ งอันจื่อเช่ายังไม่คลี่คลายและลงเอยด้วยดี ไม่มีทางเลยที่หญิง สาวคนนี้จะโฟกัสเรื่องงานได้ ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า “ผมจะหา คนจัดการเที่ยวบินให้ และเลื่อนตารางงานของคุณออกไปอีก สองวันก็แล้วกันครับ”

ถังหนึ่งพยักหน้าน้อยๆ รู้สึกได้ถึงอารมณ์ที่พลุ่งพล่านใน ใจ เธอรู้ว่าไม่ถึงอยู่เคียงข้างเธอมาตลอด คอยสนับสนุนการ ตัดสินใจของเธอเสมอไม่ว่าจะในสถานการณ์แบบใดก็ตาม ครั้งนี้ ผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ที่หลานส่งมาโทรหาหลงเจีย ผู้ช่วยสาวกดรับสายอย่างไม่เต็มใจ ไม่คาดคิดเลยว่าผู้ จัดการคนนี้จะเดือดดาลง่ายกว่าเธอขณะที่ปากก็พูดฉอดๆ “นี่ หล่อนทำหน้าที่ผู้ช่วยยังไงกันนะ ทำไมนางแบบของหล่อนถึงไม่ อยู่ที่โรงแรมที่เอเจนซีจัดไว้ให้

“หล่อนอยู่ที่ไหน”

“ดึกดื่นขนาดนี้แล้วนะ ทำไมยังไม่กลับมาที่โรงแรมกันอีก บ้าหรือเปล่าฮะ”

เท่าที่ฟังดูแล้ว เหมือนผู้จัดการคนนี้จะไปที่โรงแรมและไม่ เจอใครเลย

หลงเจียอยากจะตอบแต่พูดไม่ออก เธอมองถึงหนึ่งด้วย สายตาว่างเปล่า

“เป็นใบ้หรือไง ตอบ…

ถังหนึ่งคว้าโทรศัพท์ไปจากมือหลงเจียและตอบไปว่า “ฉัน

ไล่เธอออก”

“แกเป็นใครน่ะฮะ มีสิทธิ์อะไรมาไล่ฉันออก”

“ฉันถังหนิง!”

ทีแรกผู้จัดการหญิงคิดว่าเธอกำลังคุยกับหลงเจีย แต่เมื่อ ตระหนักได้ว่าเป็นถังหนึ่ง ทัศนคติของเธอก็เปลี่ยนไปทันที พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงประจบประแจง “โทษทีจ้าน้องหนิง พอดีพี่หาพวกน้องไม่เจอก็เลยเผลอตัวหงุดหงิดไปหน่อยนะจ๊ะ

“ฉันก็ต้องขอโทษเหมือนกันค่ะ คุณเพิ่งจะดูถูกผู้ช่วยของฉัน ดังนั้นกรุณาอย่าโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นเลยนะคะ ถ้าหลาน ถาม ให้บอกเขาไปว่าต่อให้ห่อขยะมาในร่างผู้จัดการ ขยะก็ยัง เป็นขยะอยู่วันยังค่ำ”

พูดจบ ถังหนิงก็วางสายและยื่นโทรศัพท์คืนให้หลงเจีย

คืนนั้น ทั้งสามมุ่งหน้าไปยังสนามบิน และด้วยความนิยม ที่เพิ่มขึ้นจากเจเคโชว์ ถังหนึ่งจึงจำเป็นต้องรอบคอบเป็นพิเศษ ครั้นเมื่อรถพวกเขาทะยานออกมาจากพื้นที่ส่วนบุคคลนั้น นัก ข่าวหวาทรงไม่สามารถถ่ายรูปพวกเขาได้เลย จริงๆ แล้วเขา คว้ากล้องออกมาถ่ายท้ายรถไม่ทันด้วยซ้ำ

ถังหนิงไม่รู้เรื่องข่าวที่ตัวเฮ้าปล่อยออกมากล่าวหาว่าเธอ จีบกันกับนายแบบคนหนึ่งเมื่อหลายวันก่อนจนกระทั่งเดินทาง ไปถึงสนามบิน มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ ด้วยสินะ

ทุกคนเก็บเรื่องนี้เป็นความลับจากเธอ และไม่ถึงก็ใช้เงิน จำนวนมากไปกับการทำให้หลานที่อับอายไปเรื่อยๆ บนที่ อปการค้นหาบนอินเทอร์เน็ต

“คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลย…จริงๆ นะคะ”

“ผมทนเห็นคุณถูกรังแกไม่ได้หรอกครับ…” ไม่ถึงตอบด้ว เสียงเคร่งเครียดพลางโอบแขนรอบตัวหญิงสาว

ถังหนึ่งพูดไม่ออก เธอเพียงแต่ประสานมือเธอกับเขา ก่อน จะจูบหลังมือนั่นเบาๆ

นักข่าวหวาทรงพลาดจังหวะเด็ดๆ ในการถ่ายภาพไปอีกครั้ง แต่เขาจะไม่ได้ถ่ายอะไรไว้เลยจริงๆ น่ะหรือ

หลังจากเที่ยวบินที่ยาวนานเกือบสิบชั่วโมง ถังหนึ่งกับ หลงเจียก็เดินทางออกจากสนามบินไปอย่างรอบคอบ ไม่นาน หลังจากนั้นก็มีภาพหนึ่งปรากฏขึ้นบนจอภาพขนาดยักษ์ใน สนามบิน อันจื่อเช่าจากเฉิงเถียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์กำลังจัด แถลงข่าว…

ถังหนึ่งแน่ใจว่าหลานที่ต้องการโยนความผิดทั้งหมดให้ อันจื่อเช่าอยู่แล้ว

เธอเข้าใจความรู้สึกดีว่าเป็นอย่างไรเมื่อถูกปฏิบัติเช่นนี้ แต่ในตอนนั้นเองที่หลานนึกไม่ถึงเลยว่า…ถังหนึ่งกลับ มาแล้ว