ตอนที่ 163 ชอบเรียนคลั่ง!

ถึงแม้ไม่รุ่ยจะอยู่จุดสูงสุดของวงการบันเทิงนี้ แต่พวกเขาก็ให้ ความสนใจกับดารานักร้องเป็นหลัก ส่วนซิงหวงแม้จะเป็น อาณาจักรโมเดลลิ่งก็จริง แต่ก็เคยขึ้นบัญชีดำเธอมาก่อน

เธอพลันก็รู้สึกว่าไม่สามารถเลือกทางไหนได้เลย

เมื่อได้ยินสองชื่อนี้ เธอก็มองไม่ถึงพลางยิ้มออกมา เธอไม่ได้ให้คำตอบที่ชัดเจน ดูเหมือนว่าในความคิดเธอ เธอได้กำหนดมาตรฐานของตัวเองไว้แล้ว

“ดูเหมือนว่าคุณไม่อยากเลือกทางไหนเลย

“ไม่ใช่ค่ะ แค่ฉันยังไม่ถึงขั้นที่ไม่มีทางเลือกจนต้องออก มา” ถึงหนึ่งพยายามปลอบโม่ถึง “โม่ถึง คุณคิดว่าฉันเป็น กระต่ายน้อยอ่อนแอ ที่ต้องนั่งอยู่เฉยๆ ให้คนอื่นมาขโมยสิ่ง ต่างๆ ของฉันไปหรือคะ”

“แล้วถ้าคุณถึงขั้นนั้นแล้วจริงๆ ล่ะ” โม่ถึงถาม

“ถ้าเราถึงขั้นนั้นแล้ว ฉันจะให้คำตอบคุณแน่นอนค่ะ” สีหน้าถังหนิงชัดเจนขณะตอบโม่ถึงอย่างจริงจัง

“ก็ได้ คุณพูดแล้วนะ”

ความจริงแล้วตามสถานะของถังหนึ่งในปัจจุบัน เธอมี สิทธิ์อะไรไปเลือกไห่รุ่ยหรือซิงหวงกันล่ะ ถ้าเกิดดาราชายแค่คนเดียวก็ข่มขู่เธอได้ จนอาชีพของเธอต้องตกอยู่ในขั้นวิกฤติ แล้วอย่างนี้เธอจะนำเสนอความสามารถอะไรให้ชิงหวงหรือไม่ รุ่ยคล้อยตามได้ล่ะ

โม่ถึงเข้าใจว่าเธอต้องการยืนหยัดอย่างเข้มแข็ง ดังนั้น เขาจึงไม่ได้สานต่อบทสนทนาเดิม ทว่าหัวใจเขาเจ็บปวดอย่าง มาก ไม่รู้ว่าจะทำให้มันหายเจ็บได้อย่างไร

ไม่ถึง โอบแขนรอบเอวถังหนึ่ง แล้วประทับริมฝีปากลงบน ปากเธอทันที ใฝ่หารสจูบคลายความรวดร้าว ในขณะที่ทั้งสอง จูบกันอย่างรักใคร่ พวกเขาก็ค่อยๆ กระเถิบเข้าไปในห้องนอน ทีละน้อย เมื่อเห็นรูปภาพขนาดใหญ่บนผนัง ไม่ถึงก็กดถึงหน งกับผนัง สายตาลดลงมามองเธอ…

“อะไรคะ”

“ผม…แค่อยากให้คุณรู้ว่าผมชอบมันมากแค่ไหน

หัวใจผมที่ต้องการปกป้องคุณก็แรงกล้ามากเหลือเกิน!

ดูเหมือนว่าถังหนึ่งจะเข้าใจ เดิมทีเธอขัดขืนเล็กน้อย แต่ ไม่ถึงก็จับมือเธอไว้แน่น นิ้วมือของพวกเขาที่สวมแหวนไว้สอด ประสานเข้าด้วยกันแนบชิดกับกำแพงเย็นเฉียบ

หัวใจถึงหนึ่งเต้นแรง เพราะไม่บ่อยนักที่ไม่ถึงจะมองเธอ ด้วยสายตาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเช่นนี้ ถังหนึ่งรู้สึกได้ อานาจควบคุมความปรารถนาอันแรงกล้า ในเวลานี้เธอไม่ได้ ล่าถอย แต่เงยหน้าขึ้นประกบจูบไม่ถึง
แต่ถึงกระนั้นก็เป็นเพียงจูบแผ่วเบา ก่อนเธอจะผละตัว

ออกมา…

“นี่เราแต่งงานกันแล้ว หรือยังอยู่ในช่วงฮันนีมูนกันแน่นะ

ไม่ถึงยิ้ม ไฝที่หูเขาดูเหมือนจะเปล่งประกายภายใต้แสง ไฟคริสทัล

“แล้วคุณชอบไหมล่ะ ถ้าคุณชอบ ผมก็จะปล่อยให้ช่วง เวลาฮันนีมูนของเราคงอยู่ตลอดไป” ว่าแล้วจูบของโม่ถึงก็ ประทับลงบนริมฝีปากถังหนึ่ง เขาช่างอ่อนโยนประหนึ่งว่า กำลังจูบกับสิ่งที่มีค่ากับเขามากมายเหลือเกิน

ถังหนึ่งพยายามควบคุมหัวใจที่เต้นระอย่างรุนแรงขณะ ซบอกไม่ถึง ซึมซับความอบอุ่นและความน่าหลงใหลของเขา เธอชอบผู้ชายคนนี้มากจริงๆ

ชอบเจียนคลั่งอยู่แล้ว

เวลายี่สิบสามนาฬิกา ณ ห้องทำงานประธานบริษัท เฉิงเถียนเอ็นเตอร์เทนเมนต์ ดวงไฟยังเปิดอยู่ ความจริงแล้วมัน สว่างเจิดจ้ามากจนแสบตา

หลานยังคงทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และใน เวลานี้อันจื่อเฮาก็รีบออกจากบ้าน มายืนอยู่ตรงทางเข้าประตูที่ นี่แล้ว แน่นอนว่าเขามาที่นี่เพราะถึงหนึ่ง

“หลานซี สิ่งที่คุณทำกับถังหนิง คนทั้งบริษัทก็รับรู้นะ”
หลาน วางปากกาลงแล้วเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นอันชื่อเช่า เธอก็เย้ยหยัน “คุณไม่มีสิทธิ์มาสงสัยการตัดสินใจของฉัน

อันจื่อเฮา โน้มตัวเอาฝ่ามือโต๊ะ ตามองหลานอย่างม ขวัญ “ถ้างั้นคุณก็ตั้งใจไม่สนใจเธอจนกว่าเธอจะถูกทำลาย สินะ”

“ถังหนึ่งสร้างปัญหามามากพอแล้ว”

“แต่ถึงหนึ่งก็หาทางแก้ไขได้แล้ว…”

หลานลุกจากเก้าอี้ เดินไปยังหน้าต่างบานใหญ่จรด เพดานแล้วเอามือกอดอก สีหน้าเธอค่อนข้างน่ากลัว ถังหนึ่ง ทะเยอทะยานเกินไป…อเช่า

“แล้วทะเยอทะยานมันไม่ดีหรือไง มันหมายความว่าเธอ ยินดีที่จะไล่ตามสิ่งที่เธอต้องการ นั่นไม่ใช่เหตุผลที่คุณเห็น สัญญากับเธอหรอกเหรอ แล้วตอนนี้จะมาพูดได้ยังไงว่าคุณ ระแวงความทะเยอทะยานของเธอ” อันจื่อเช่ามองท้ายทอย หลานอย่างแดกดัน

“ถังหนึ่งขัดขวางคุณทางไหนงั้นเหรอ”

“คุณคิดว่าเธอสนใจตำแหน่งประธานบริษัทของคุณหรือ

“หรือคุณคิดว่าเธอสนใจจะเหยียบคุณล่ะ

หลาน ถอนหายใจ เธอค่อยๆ หันกลับมาและตอบอย่าง ระมัดระวังด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “ฉันจัดการแบ่งงานไปเรียบร้อยแล้ว คุณคิดจะให้ฉันคืนให้ถังหนังงั้นเหรอ มันเป็นไป ได้หรือไง”

หลังจากนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง อันจื่อเฮาก็ลุกขึ้นยืนและเยาะ เย้ยหลาน “คุณจะไม่มีทางแย่งอะไรจากถังหนึ่งไปได้สักอย่าง เดียว”

หลานที่เชิดหน้าขึ้น รู้สึกว่าคำพูดอันจื่อเช่าเป็นเสมือน เรื่องตลกสําหรับเธอ

อันจื่อเฮารู้ว่าไม่มีอะไรต้องพูดกับหลานอีก เขาจึงยิ้ม “คอยดูก็แล้วกัน…” ว่าแล้วอันจื่อเฮาก็ออกไปจากออฟฟิศของ หลาน ขณะที่หลานจ้องมองเขาด้วยใจที่ชิงชัง

ตอนนี้เธอมีเพียงแค่ความคิดเดียวอยู่ในหัว เธอจะแยก อันจื่อเอาออกจากถังหนึ่ง เนื่องจากเธอตัดสินใจว่าจะพักงาน ถังหนึ่ง เธอจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องมีผู้จัดการ

เมื่อออกมาจากออฟฟิศหลานแล้ว อันจื่อเฮาก็รู้สึกไม่ ค่อยสบายใจนัก จึงตัดสินใจโทรศัพท์หาถึงหนึ่ง “ดูเหมือนว่า ผมจะช่วยคุณไม่ได้มากเลย ผมว่าหลานที่จะทำอะไรที่รุนแรง กว่านี้แน่ คุณต้องระวังตัวนะครับ….

“สัญญาของเราก่อนหน้านี้ บางส่วนก็ถูกเซ็นไปแล้ว…

“ผมจะพยายามอย่างถึงที่สุด ตราบใดที่ลูกค้าเลือกแล้ว หลานก็เปลี่ยนตัวนางแบบตามใจไม่ได้

“ต้องลำบากคุณแล้วค่ะ” ถังหนิงปลอบใจ “แต่ยังไงเราก็ไม่มีทางเลือกนอกจากเดินหน้าต่อกับหลานซี”

“ฉันทำงานหนักมากเพื่อฟื้นขึ้นมาจากจุดตกต่ำ ฉันมาตัว เปล่า ฉันจึงไม่สนว่าจะเสียอะไรไป แต่…คุณยังจำเป็นต้องพึ่ง พาเฉิงเถียน”

“เราจะไม่แพ้” เมื่อได้กำลังใจจากถังหนึ่ง อันจื่อเช่าก็รู้สึก กล้าหาญและมั่นใจขึ้นมาทันที “ผมจะติดต่อลูกค้าเดี๋ยวนี้ครับ

ถังหนึ่งวางสายและมองออกไปนอกหน้าต่างไกลแสนไกล หลาน …

เธอเกือบจะข้ามขีดจำกัดของฉันแล้ว!

ข่าวหลิงเฟิงยังคงอยู่อีกสองสามวัน แต่เป็นเพราะเขาถูก เปิดโปง บริษัทของเขาจึงขอร้องไม่ให้เขาข้องเกี่ยวกับถังหน งอีก หลิงเฟิงจึงหลบอยู่แต่บ้าน ไม่มีทีท่าว่าจะออกมา

เขาต้องทำแบบนี้ ทั้งๆ ที่ลึกๆ แล้วเขาไม่ยินดีรับความ พ่ายแพ้เลยสักนิด

แต่เพราะเขาเป็นคนดังที่ไม่สามารถปล่อยให้ผู้คนขุดคุ้ย เรื่องเก่าของเขาได้ หนำซ้ำพ่อเขาก็วุ่นอยู่กับความล้มเหลวทาง ธุรกิจเกินกว่าจะมาสนใจเขา อารมณ์ของหลิงเฟิงตอนนี้จึง เปลี่ยนเป็นตึงเครียดยิ่งขึ้น

ไม่นานหลังจากนั้น แอลเอ็มก็ประกาศว่าจะปล่อยไฮไลต์ จากการถ่ายทํา
เป็นการถ่ายทำของทั้งหญิงและชายลึกลับ คนนั้น

หลิงเฟิงนั่งเขย่าขาอยู่หน้าโทรทัศน์กำลังดื่มไวน์แดง เขา ไม่เชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะหุ่นดีไปกว่าเขา

แน่นอนว่าแฟนคลับหลิงเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะก่อความ วุ่นวาย พวกเขาอยากรู้ว่าชายที่ขโมยงานของหลิงเฟิงเป็น ใคร…

“คุณดื่มน้อยๆ หน่อยไม่ได้หรือไง ไม่คิดบ้างหรือว่าตัวเอง มีรูปถ่ายอื้อฉาวมากพอแล้ว” ผู้จัดการของหลิงเฟิงกล่าวเตือน

“เฮ้ แอลเอ็มเพิ่งจะยั่วยุอารมณ์ฉันโจ่งแจ้งซะขนาดนี้ ฉัน จะดื่มไวน์สักหน่อยไม่ได้หรือไง” หลังเพิ่งคว้าขวดไวน์และชี้ไป ที่โทรทัศน์พร้อมตะโกนเสียงเขียว “ถังหนึ่ง นังผู้หญิงชั้นต่ำ น่าจะตายๆ ไปซะ ไฮไลต์โฆษณาบ้าบออะไรกัน ขโมยงานฉัน แล้วยังจะมาโอ้อวดอีก”