ตอนที่ 48 หงอยเป็นไก่ป่วย

ไม่อโหราคงไม่ได้นึกภาพชะตากรรมในอนาคตของเธอเลย จากตำแหน่งของเธอที่อยู่ข้างหน้าถังหนึ่ง ไม่มีทางเลยที่เธอจะ ได้เห็นท่าทางของถังหนึ่ง อีกอย่างตัวเธอเองก็มั่นใจมากเกิน ไป (คิดว่าตัวเองเทียบเท่ากับฮั่วจิงจิงได้) ดังนั้น เมื่อได้ยิน ช่างภาพและลูกทีมของเขาปรบมือและร้องเชียร์ เธอจึงคิดว่า ทั้งหมดนั่นก็เพื่อเธอ เพราะว่าถึงหนึ่งอยู่ด้านหลังและเธอกำลัง บังถังหนิงอยู่…

“โอเคครับ ถ่ายเซตต่อไปกันเลยดีกว่า!”

เพราะเสื้อผ้าสีขาวและดำของพวกเขา ถังหนึ่งจึงอยู่ด้าน หลังของโม่อโหรวเสียเป็นส่วนใหญ่ แม้ทั้งสองจะยืนอยู่ข้าง กัน แต่ไม่อโรวก็มักจะเป็นคนน่า

นี่ทำให้โม่อโหราภูมิใจอยู่ไม่น้อย…

หลังจากเซตถ่ายภาพชุดสุดท้ายเสร็จสิ้นลง ช่างภาพทุก คนก็อดไม่ได้ที่จะปรบมือให้ฝีมือที่น่าอัศจรรย์ของถังหนึ่ง โม่อ โหรวทำท่าทางเหมือนตัวเองเป็นซูเปอร์โมเดลขณะยืนอยู่ ด้านหน้าของถังหนึ่งพลางรับเสียงเชียร์จากทุกๆ คน ท้ายที่สุด โม่อโหรวก็ออกจากสตูดิโอไปก่อน ซึ่งทำให้ช่างภาพมี โอกาสเข้าไปคุยกับถังหนิง “นางแบบคนนั้นน่ารำคาญสุดๆ ไป เลย แต่…ผมจะไม่พูดออกมาตรงๆ หรอกครับ เมื่อปกนิตยสารฉบับใหม่แพร่ออกไปและทุกคนเห็นการเปรียบเทียบระหว่าง คุณสองคน เธอจะรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าเลยล่ะ มีคนอีกมากที่ พร้อมจะช่วยคุณสั่งสอนบทเรียนเธอ

ช่างภาพคนนี้อยู่ในวงการนี้มานาน เหตุการณ์แบบนี้เป็น เรื่องปกติสําหรับเขา

“ขอบคุณมากค่ะ” ถังหนึ่งยิ้ม

“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอกครับ คุณเป็นนางแบบที่มี ความสามารถที่สุดที่ผมเคยทำงานด้วย ผมปฏิเสธไม่ได้หรอก ครับว่าคุณเก่งพอๆ กับนางแบบชาวตะวันตกเลยล่ะ” ช่างภาพ ยกนิ้วโป้งให้เธอ “นิตยสารรายสัปดาห์นี้จะวางขายวันพุธหน้า รอดูเลยครับ…..คุณต้องจุดประกายเทรนด์ตะวันออกได้อย่าง แน่นอน”

“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันควบคุมได้หรอกค่ะ สิ่งที่ฉันทำได้คือ ทำให้ดีที่สุด” ถังหนังรู้สึกว่าวงการนี้ไม่ได้ขาดแคลนคนที่ ทำงานอย่างหนัก มีศิลปินอีกมากมายที่มีทักษะความสามารถ แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไปได้แค่ครึ่งทาง นอกเหนือจากการทำงาน หนักแล้ว โชคก็ถือเป็นปัจจัยสำคัญเช่นกัน

เมื่อกลับมายังห้องนั่งคอย ไม่อโหรวก็กระโดดเข้าใส่ อ้อมกอดหนอผ่านพลางเล่าว่าเธอได้รับการชื่นชมอย่างไร หลังจากได้ยินเช่นนั้น หันอผ่านก็คล้องแขนรอบเอวเธอ เขารู้ ว่าเธอจะประสบความสำเร็จ แต่เขาไม่ได้คิดเลยว่าเสียงปรบ มือเหล่านั้นไม่ใช่ของโม่อโหรว
ในตอนนั้นเอง ถังหนึ่งก็กลับมาถึงห้องพอดี ทันทีที่เห็น เธอ สตาฟที่กำลังเก็บข้าวของในสตูดิโอก็ยกนิ้วโป้ง ให้เธอ “คุณเป็นนางแบบที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นเลยครับ

โอโหรวไม่เข้าใจสิ่งที่สตาฟคนนั้นพูดเพราะภาษา อังกฤษของเธอไม่ดีนัก แต่…

หันอผ่านเข้าใจว่าสตาฟคนนั้นกำลังชมถังหนึ่ง

ที่สำคัญที่สุด สตาฟคนนั้นรู้ดีว่าไม่อโหราฟังภาษา อังกฤษไม่ออก เขาจึงคิดว่าหันอผ่านไม่เข้าใจเช่นกัน เขามอง ไปที่ไม่อโหราด้วยท่าทางรังเกียจแบบสุดๆ และพูดว่า “ผมไม่ อยากจะเชื่อเลยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณ เรียก เธอว่านางแบบยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ เธอไม่มีความเป็นมืออาชีพ เลย แต่คิดว่าตัวเองมีความสามารถสูงมาก แค่ฟังภาษา อังกฤษไม่ออกก็แย่แล้วนะครับ แต่ฉันคิดว่าพวกเรากำลังชม เธออีก ผมว่าเธอไม่ปกติแล้วล่ะ”

เมื่อพูดจบ สตาฟคนนั้นก็จากไป ถังหนึ่งหันหลังกลับมา มองท่าทางของหันอผ่านพลางยิ้มมุมปากบางๆ

“อโหรว คุณแน่ใจนะว่าสตาฟพวกนั้นชมคุณน่ะ”

“อผ่านคะ คุณไม่เชื่อฉันหรือไง” โอโหรวพยักหน้า อย่างแน่ใจ “ที่ฉันพูดทั้งหมดเป็นความจริงค่ะ ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณก็ไปถามช่างภาพได้เลย อวีผ่าน ศรัทธาในตัวฉันหน่อยสิ ครั้งนี้ ฉันนี่แหละจะเป็นคนปลุกชีพนิตยสารซีเคร็ต…

หันอผ่านจ้องไปที่แผ่นหลังของถังหนึ่ง ใจเขาไม่สามารถหยุดคิดสิ่งที่สตาฟคนนั้นพูดได้เลย เขารู้สึกไม่สบายใจ แต่ปก นิตยสารก็ถ่ายไปแล้ว ถึงไม่อโหรวจะไม่โดดเด่นกว่าถึงหนึ่ง แต่เธอก็ได้ขึ้นปกนิตยสารต่างประเทศซึ่งก็ยังมีประโยชน์กับ การชิงรางวัลท็อปเทนโมเดลอยู่ดี

เดิมที การถกเถียงเรื่องนิตยสารวันนี้จบลงแล้ว แต่หลง เจียเดินเข้ามาในห้องและพูดกับถังหนึ่งอย่างปลาบปลื้มและ ตื่นเต้นว่า “คุณถึงหนึ่งคะ รู้ไหมคะว่าฉันไปได้ยินอะไรมา ช่าง ภาพเล่าว่าตอนที่ถ่ายภาพเดี่ยว ไม่อโหรวดูเหมือน…ดาวยั่ว เลยค่ะ”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไม่อโหรวก็สลัดอ้อมกอดของหันอ ผ่านออกและเดินไปหาหลงเจียพร้อมยกมือขึ้นจะตบเธอ โชคดี ที่ถึงหนึ่งไวมากพอที่จะดึงให้หลงเจียหลบแล้วคว้าข้อมือของ โอโหราไว้ “เธอคิดว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่

“ถ้าเก่งนัก ก็บอกให้มันพูดเหมือนเมื่อกี้อีกที” ไม่อโหร วพูดพลางสลัดมือเธอออกจากมือของถังหนึ่งก่อนจะชี้หน้า หลงเจียพลางยิ้มเย้ย “ถังหนึ่ง อย่ามาเป็นขี้แพ้ชวนตีหน่อยเลย ฉันรู้ว่าแกไม่พอใจกับการยืนอยู่ข้างหลังวันนี้ แต่ก็ช่วยไม่ได้ เพราะแก ใส่สีดำา!”

“ไม่ใช่เพราะว่าคุณแย่งอีกชุดไปหรอกหรือคะ” หลงเจีย สลับที่กับถังหนึ่งอย่างรวดเร็วเพื่อก้าวมาปกป้องเธอ “ไม่อ โหรว ฉันจะไม่มาเสียเวลากับคุณอีกหรอกนะคะ ไม่ว่าทีมถ่าย ภาพจะประทับใจกับคุณหรือไม่ คุณจะรู้เองวันพุธหน้าค่ะ”
“ดี! และเมื่อวันนั้นมาถึง แกก็จะรู้เองว่าสื่อจะเข้าข้าง ใคร!” พูดจบโอโหรวก็ใช้มือกวาดทุกสิ่งที่อยู่บนโต๊ะเครื่อง แป้งลงกับพื้น กระจกตกลงแตก ชั้นกระจกเล็กๆ กระเด็นไป บาดขาทั้งสองข้างของถังหนึ่งจนเป็นแผลเล็กน้อย

เห็นดังนั้นหลงเจียก็ระเบิดปะทุ “ไม่อโหรว คุณทำอะไร ลงไปนะ คุณทำขาของถังหนึ่งเป็นแผลแล้วนะ รู้ไหมว่าขาคู่นี้มี มูลค่าเท่าไร ขอโทษเดี๋ยวนี้เลยนะ!

“ขอโทษเหรอ” ไม่อโหรวมองหลงเจียเหมือนหลงเจียพูด เรื่องตลกออกมา “ฝันไปเถอะ”

“แก…”

“หลงเจีย…” ถึงหนึ่งทั้งหลงเจียไว้ “โทรหาบริษัทประกัน ของฉันและบอกให้พวกเขามารวบรวมหลักฐาน ไม่จำเป็นต้อง ขอโทษหรอก เพราะฉันมีประกัน ยังไงก็ตาม…บริษัทประกันคง ไม่ยอมปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะฟ้องคนที่ ทำให้ฉันบาดเจ็บแน่นอน”

เมื่อได้ยินถังหนึ่งพูด หนอผ่านก็ตัวซีดทันที “คุณ หมายความว่ายังไง

“ฉันหมายความว่า…ขาของฉันมีประกันชั้นสูงที่แพงมากๆ คุ้มครองอยู่ ถ้าไม่อโหรวไม่ขอโทษ ฉันก็จะให้บริษัทประกัน จัดการเรื่องนี้เอง…”

“ถังหนึ่ง ผมไม่คิดเลยนะว่าคุณจะใจดำขนาดนี้” หันอ ฝานกล่าว “มันเป็นแค่อุบัติเหตุ…
เมื่อได้ยินเขาพูดว่ามันเป็นอุบัติเหตุ ถังหนึ่งก็หันกลับมา พร้อมหยิบขวดน้ำยาเช็ดเครื่องสำอางจากบนโต๊ะมาเหวี่ยง ลงพื้นข้างหน้าไม่อโหรว และเช่นเดียวกัน ขาของไม่อโหรว มีรอยบาดเล็กๆ ทันที “งั้นนี่ก็เป็นอุบัติเหตุเหมือนกัน มือฉันลื่น

“เธอ…”

ถังหนึ่งเห็นท่าทางโกรธเกรี้ยวของหันอผ่าน ทว่ายังสงบ นิ่งเหมือนเดิม “คุณจะโกรธเพราะความผิดพลาดที่ไม่ตั้งใจของ ฉันหรือคะ ถ้าเป็นแบบนั้น คุณจะไม่ยิ่งใจดำกว่าฉันอีกเหรอ”

“ถังหนึ่ง มาพนันกันดีกว่า นิตยสารจะออกวันพุธหน้า ถ้า เสียงสนับสนุนฉันมีมากกว่าเธอ เธอจะถอนตัวไปจากวงการ นางแบบและไม่กลับเข้ามาอีก

โม่อโหรวประกาศสงครามกับถังหนึ่งอย่างหุนหันพลัน แล่นขณะที่ถังหนิงเพียงยิ้มบางๆ ตอบ “เธอคิดว่าเธอเป็นใคร กัน เธออยากให้ฉันออกจากวงการนางแบบเพราะเธอเนี่ยนะ เธอประเมินตัวเองสูงเกินไปจริงๆ…

ทันทีที่พูดจบ ถังหนึ่งก็ออกจากห้องไปพร้อมหลงเจีย ขณะ ที่กำลังจะจากไป พวกเขาก็ได้ยินไม่อโหรวกรีดร้องด้วยความ หงุดหงิด

“คุณถึงหนึ่ง ฉันขอโทษค่ะ วันนี้ฉันมองสถานการณ์ไม่

ออกเลย” หลงเจี่ยขอโทษถึงหนึ่ง

“ไม่เป็นไรหรอก ถึงจะไม่ใช่เพราะเธอ…โอโหรวก็จะหาทางก่อปัญหาให้ฉันอยู่แล้ว” ถังหนึ่งตอบด้วยท่าทีที่ต่างออกไป “ไว้เรามาดูกันวันพุธหน้าเถอะ…

มารอดูกันดีกว่าว่า ไม่อโหรวจะหงอยเป็นไก่ป่วยขนาดไหน…