ตอนที่ 35 การรังแกของหันรั่วเสวี่ย

“เพราะว่าฉันไม่ใช่ถังหนึ่งคนที่ยอมให้คนอื่นรังแกอีกต่อไป แล้ว อีกอย่างตอนนี้ฉันก็มีคุณ” ถังหนึ่งตอบอย่างสงบ แสดง ให้เห็นถึงความมั่นใจ

“ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้เราอยู่บนเครื่องบินกัน…ผมจะจูบคุณ จนคุณหายใจไม่ออกเลย” ไม่ถึงพยายามอดทนยับยั้งใจไม่ให้ อยากจูบทั้งหนึ่ง เขาจึงกอดเธอแน่นๆ แทน ดื่มกลิ่นน้ำหอม ที่พุ่งออกมาจากตัวหญิงสาว

ขณะเดียวกัน ผู้ช่วยของโม่อโหรวก็กำลังพยายามสืบว่า ถังหนึ่งกำลังทำอะไรในชั้นเฟิสต์คลาส ทว่าเขากลับถูกขัดขวาง โดยแอร์โฮสเตสและติดอยู่ด้านนอก ไม่แม้แต่จะมีโอกาสเดิน เข้าไป

หลังจากเดินทางยาวนานถึงสิบสองชั่วโมง ในที่สุดเครื่อง บินก็ได้ลงจอดตอนเก้าโมงเช้าเวลาท้องถิ่น หันรั่วเสวย พี่สาว ของหันอผ่านกำลังรอทุกคนอยู่ เมื่อมองเห็นพวกเขา เธอก็โผ เข้ากอดทุกคนอย่างตื่นเต้น แม้กระทั่งถึงหนึ่งด้วย

แม้ว่าพี่สาวของเขาจะมีหน้าตาเอเชีย แต่เธอก็สูงเหมือน ชาวตะวันตก เสื้อผ้าที่เธอสวมเป็นลิมิเต็ดดีไซน์ทุกชิ้น ว่าง่ายๆ คือมีเพียงชิ้นเดียวในโลก!

โชคไม่ดีนักที่เธอมีจุดด้อยอยู่ข้อเดียวคือลุกที่หาได้ทั่วไปของเธอ มิเช่นนั้นเธอคงได้เป็นศิลปินไปแล้ว ความเป็นเลิศ หนึ่งเดียวของเธอก็คือ เธอมองออกว่าใครมีความสามารถ แม้ว่าศิลปินในสังกัดของเธอจะไม่ได้ดังแบบสุดๆ แต่พวกเขาก็ ยังมีอิทธิพลในตลาดตะวันตกอยู่ดี

ในตอนที่ถึงหนึ่งและหันอผ่านยังคบกันอยู่ ทั้งหนึ่งเคย พบหันรั่วเสวี่ยแค่เพียงสองครั้ง ทั้งหนึ่งไม่ชอบผู้หญิงที่บงการ ชีวิตคนอื่น และหันรั่วเสวี่ยก็เจ้ากี้เจ้าการเก่งแบบสุดๆ

“ถังหนึ่ง ฉันรู้เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับหันอผ่านแล้ว นะ และฉันก็ด่ามันไปเรียบร้อยแล้ว แต่…เธอก็ควรแยกเรื่อง งานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันนะ มันไม่ถูกต้องเลยถ้าเธอก่อ ปัญหาในที่ทำงานเพียงเพราะผลประโยชน์ส่วนตัว หันรั่วเส ยติติงถึงหนึ่งต่อหน้าทุกคน พยายามสร้างลำดับชั้นของอำนาจ อย่างชัดเจน

“ครั้งนี้ ตอนถ่ายแบบนิตยสารซีเคร็ตก็ไว้หน้าฉันด้วย ฟัง คำขอของพวกเขาและอย่าทำให้เรื่องมันยากสำหรับอรี่ผ่าน เข้าใจนะ”

หลังจากได้ยินคำพูดของหันรั่วเสวย หัวใจของหลงเจีย อัดแน่นด้วยความโกรธ ทำไมหันรั่วเสวยไม่สั่งสอนโม่อโหรว แทนที่จะมาจิกกัดถุงหนิงกันนะ หล่อนคิดว่าการที่หล่อนเป็นคน วางแผนพาถังหนึ่งมาที่นี่ ทำให้ถังหนึ่งได้มาอยู่ในอณาเขต ของหล่อน แล้วหล่อนจะทำให้เธอทุกข์ยังไงก็ได้งั้นเหรอ

ถังหนึ่งยังคงนิ่งเงียบ เพียงแต่มองหันรั่วเสวี่ยและยิ้มบางๆ ไม่ได้ขึ้นแตกหรือตกลงอะไรทั้งนั้น ปฏิกิริยาของเธอ ทำให้หันรั่วเสวี่ยยากจะมองออกว่าถังหนึ่งมีแผนอะไรในใจ

ทุกคนในทีมมุ่งหน้าไปยังทางออกสนามบิน ขณะเดียวกัน ไม่ถึงและผู้บริหารสองสามคนจากบริษัทสาขาย่อยในอเมริกา ก็กำลังออกจากอาคารผู้โดยสารขาเข้า

ทันทีที่เห็นไม่ถึง หันรั่วเสวี่ยทำเหมือนกับได้เจอซูเปอร์ส ตาร์ วิ่งไล่ตามเขาทั้งที่ใส่รองเท้าส้นสูง เขามีชื่อเสียงมากจริงๆ ภาพของเขาติดตามากกว่าเซเลบคนไหนๆ….

“ท่านประธานไม่คะ…ท่านประธานไม่…

เมื่อได้ยินเสียงเรียกของหันรั่วเสวย ไม่ถึงก็หันกลับไปพบ ทีมของหันอผ่านกำลังมาทางเขา สายตาโม่ถึงจับจ้องไปที่ถัง หนึ่งราวกับกำลังคุยกันผ่านดวงตา ถังหนึ่งเข้าใจสายตานั้นดี เขาอยากให้เธอหาโอกาสย้ายไปอยู่ที่บ้านเขาเพื่อที่เธอจะได้ อยู่ข้างๆ เขา

ถังหนึ่งยิ้มอย่างเข้าใจ เธอจะพยายามอย่างที่สุด

หลินเวยและหลงเจียรู้ว่าทำไมไม่ถึงถึงหันหลังกลับมา พวกเธอยังรู้อีกด้วยว่าหันรั่วเสงี่ยจะถูกสกัดให้อยู่ห่างจากโม่ งอย่างน้อยสองเมตร…

แน่นอนว่าหลังจากหันมาเห็นถึงหนึ่งแล้ว ไม่ถึงก็แกล้งทำ เป็นไม่เห็นหันรั่วเสวี่ยและขึ้นไปยังลินคอล์นลีมูซีนที่กำลังจอด รอเขาอยู่ทันที…
หันรั่วเสวี่ยทำได้เพียงมองไม่ถึงจากไกลๆ ขณะเขาจากไป เท่านั้น

น่าซะจริง! หลงเจียเย้ยในใจ คิดจริงๆ หรือว่า ไม่ว่า ใคร ก็สามารถเข้าหานายใหญ่ของถังหนึ่งได้นะ แม้หันรั่วเสวี่ยจะไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้ไอดอลของเธอ แต่

เธอก็ยังตื่นเต้นแบบสุดๆ “ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะบังเอิญได้เจอ

ไม่ถึงที่นี่ เขาหล่อมากเลย!

ครั้งนี้เป็นหลินเวยที่แอบคิดอยู่ในใจ มีอีกอย่างที่หล่อนไม่ เคยคาดคิดเลย ผู้หญิงที่หล่อนกำลังรังแกอยู่นะ คือภรรยาของ ไม่ถึง

ถังหนึ่งยังคงรักษาท่าทีเช่นเคย เธอสวมแว่นกันแดด เงียบๆ ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในขณะเดียวกัน หันรั่วเส ยก็กลับมาแสดงท่าทีเหมือนผู้จัดการตัวท็อปอีกครั้งพร้อมพูด กับทั้งสามว่า “ถังหนึ่ง เธอเพิ่งมาถึงอเมริกา ก็ไปพักผ่อนสัก หน่อยแล้วก็ปรับตัวกับเวลาของที่นี่ซะ คนขับรถจะไปส่งเธอที่ โรงแรม อวีผ่านกับฉันต้องไปทานมื้อเย็นกันแบบครอบครัว เธอสามคนก็ดูแลตัวเองแล้วกันนะ”

มื้อเย็นกันแบบครอบครัว…

หรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ หันรั่วเสงี่ยยอมรับไม่อโหรว เป็นน้องสะใภ้แล้วเรียบร้อยแล้ว

สำหรับถังหนึ่งที่มาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ไม่สามารถ ติดต่อใครหรือใช้งานอะไรผ่านสื่อต่างๆ ได้ ก็ง่ายมากที่เธอจะเสียเปรียบ เห็นได้ชัดว่ามันรั่วเสวยอยากให้เธอได้ทางไป

แต่หันรั่วเสวยอาจจะลืมไปว่าเมื่อสามปีที่แล้ว ถังหนึ่งได้ ปรากฏตัวในโฆษณาอเมริกันใหญ่ๆ อยู่สองสามชิ้น แม้เธอจะ ไม่ได้ไปยืนอยู่บนจุดสุดยอดของวงการนางแบบ แต่เธอก็ไม่ได้ โดดเดี่ยวไปเสียทีเดียว

“ฉันไม่ได้มาอเมริกานานมากแล้วเลยคิดว่าจะไปเยี่ยม เพื่อนเก่าสักหน่อย อันที่จริงช่วงที่อยู่ที่นี่ ฉันอาจจะพักอยู่กับ พวกเขา คุณยกเลิกห้องพักโรงแรมของฉันได้เลย” ถังหนึ่งตอบ อย่างใจเย็น

“ไม่มีปัญหา แต่ถ้าพวกเราติดต่อให้เธอมาเข้าเซต ก็มา ให้ตรงเวลาแล้วกัน” หันรั่วเสวยพยักหน้าเชิงอนุญาต

ในชั่วขณะนั้น โอโหรวยืนอยู่เงียบๆ ซึมซับความสุข

จากท่าทีของหันรั่วเสวี่ย มันชัดมากว่าเธอกำลังกลั่นแกล้งถัง

หนิง…

แต่ไม่ว่าหันรั่วเสงี่ยจะไม่ชอบถังหนึ่งมากขนาดไหน เธอก็ กักเก็บความรู้สึกเอาไว้เล็กน้อยเพื่อเห็นแก่น้องชายของตัวเอง

ตอนนี้เธออยู่ที่อเมริกาทั้งคน ถังหนึ่งยังคิดว่าหล่อนจะ สามารถกลับมาดังได้อีกหรือ

โม่อโหรวเชื่อหมดใจว่านี่คือช่วงเวลาที่เธอรอคอย

ขณะเดียวกัน หันรั่วเสวี่ยก็มีเจตนาที่จะช่วยไม่อโหร ว…แต่เธอคิดจริงๆ หรือว่ามันจะง่ายขนาดนั้น
หลังจากจัดการกับถังหนึ่งแล้ว หันรั่วเสวี่ยก็ออกจาก สนามบินพร้อมกับหันอผ่านและไม่อโหรว เมื่อพวกเขาจาก ไปหมดแล้ว ถึงหนึ่งจึงโทรหาไม่ถึง “ถึงคะ…รถคุณขับออกไป ไกลหรือยัง”

“คิดว่าไงล่ะ” โม่ถึงได้สั่งให้คนขับรถของเขาจอดรอใน มุมอับแล้ว เขารู้ว่าถังหนึ่งจะหาทางหนีจากคนอื่นๆ มาได้และ เขาก็คิดถูก

ถังหนึ่งยิ้มกับตัวเองและรออย่างเงียบๆ ในเวลาไม่ถึงนาที รถลินคอล์นลีมูซีนก็มาจอดตรงหน้าเธอ คนขับรถเปิดประตูให้ เธออย่างสุภาพและเชิญเธอขึ้นรถเป็นภาษาอังกฤษ

ถังหนิงขึ้นรถมากับหลงเจียและหลินเวย นี่เป็นครั้งแรกที่ หลงเจียและหลินเวยได้เข้าใกล้โม่ถึงขนาดนี้

แต่ทั้งสองก็ไม่มีความกล้ามากพอที่จะมองหน้าเขา

ตรงๆ…

เพราะไม่ถึงจะเผยให้เห็นความอ่อนโยนที่หาดูได้ยาก ต่อหน้าถังหนึ่งเท่านั้น ถ้าเป็นกับคนอื่นๆ เขาเย็นชาดุจน้ำแข็ง

“คุณเป็นกังวลเรื่องการถ่ายกับซีเคร็ตหรือเปล่า ไม่ถึง ถามขณะส่งแก้วไวน์แดงให้ถึงหนึ่งและใช้มือของเขาสางผม ยาวสีเข้มของเธออย่างอ่อนโยน

“สามคนนั้นเขาลงเรือลำเดียวกันแล้วค่ะ พวกเขาต้องก่อ ปัญหาให้ฉันแน่ๆ ฉันจะไม่แปลกใจเลยถ้าฉันถูกสับเปลี่ยนหรือ แม้กระทั่งไม่ได้ถ่าย ตอนนี้ฉันกำลังเตรียมใจให้พร้อมอยู่ค่ะ
“ยัยหันรั่วเสวี่ยรังแกถึงหนึ่งของพวกเราเพราะว่าถึงหนึ่ง ไม่ค่อยคุ้นเคยกับที่นี่และไม่มีแฟนคลับค่ะ!” หลงเงียบ่นอย่าง โมโห

“ใครบอกว่าฉันไม่คุ้นเคยกับที่นี่ล่ะ” ถังหนึ่งถามหลงเจีย ด้วยความหมายลึกซึ้ง