ตอนที่476 ตระกูลกาฬศิษย์ ตอนจับ(5)

พรุ่งนี้ก็เป็นวันแต่งงานแล้ว คืนนี้ปาลีพักที่บ้านตระกูล กาฬดิษย์ เพราะเธอต้องแต่งงานกับดนุพลในฐานะคุณ หนูรองของตระกูลกาฬศิษย์

วิสาข์และปิยะอยู่เป็นเพื่อนปาลี ทั้งสามคนนอนอยู่ เตียงเดียวกันและคุยกันจนถึงตีสอง วิสาข์และปิยะไม่รู้ นอนหลับไปตอนไหน แต่ปาลึกลับเบิกตาโตๆมองดาวที่ อยู่บนท้องฟ้านานๆก็นอนไม่หลับ

เธอกับดนุพลใช้เวลาหกปีสุดท้ายถึงได้แต่งงาน กัน อารมณ์ของเธอในตอนนี้ไม่สามารถใช้คำพูดมา บรรยายออกได้

เมื่อพบกไปมาก็นอนไม่หลับ ปาลีก็เอาโทรศัพท์ ออกมาอยากโทรไปหาดนุพล แต่พอเห็นเวลา เกือบ ตีสามแล้ว กลัวจะรบกวนถึงดนุพล กำลังอยากจะ วางโทรศัพท์ลง แต่เวลานี้มือถือกลับสั่นไปทีหนึ่ง มี ข้อความเข้า เป็นดนุพลส่งมาพอดี เนื้อหาข้อความสั้น มาก————ที่รัก ฉันรอเธออยู่ข้างล่าง

ปาลึกระโดดลงจากเตียงแล้วเปิดผ้าม่านมองลงไป ก็เห็นรถของดนุพลอยู่ข้างล่าง และดนุพลกำลังจับโท รศัพท์พิงอยู่ที่รถ ตัวเขาใส่ชุดเจ้าบ่าวอยู่ ดูหล่อเหลามี เสน่ห์มาก

ปาลีหันกลับไปมองวิสาข์และปิยะที่นอนหลับอยู่ ก็ไป เปิดประตูห้องเบาๆแล้วลงไปข้างล่าง
“ดนุพล ดึกดื่นแบบนี้ คุณมานี่ได้ไง”ปาลีวิ่งมาถึงตรง หน้าของดนุพล

“ก็คิดถึงเธอแล้วไงที่รัก”ดนุพลยื่นมือไปกอดปาลี มา เห็นปาลีออกมาแค่ใส่ชุดนอนเท่านั้น ดังนั้นเลย รีบให้เธอขึ้นรถ แล้วพูดว่า”ตอนนี้ยังเป็นฤดูใบไม้ผลิ อากาศยังหน่สอยู่ ตอนนี้ยังเป็นกลางคืน ระวางเป็นหวัด ได้”เขาพลางพูด พลางจับแขนของปาลีมาอุ่นให้เธอ

“เต้ากลัวคุณรอนานนี่”

ปาลีมองไปชุดเจ้าบ่าวที่ดนุพลใส่อยู่ แล้วถามด้วย ความสงสัย“ดนุพล ดึกดื่นแบบนี้คุณใส่ชุดเจ้าบ่าว ทำไม”

ดนุพลกอดปาลีเข้าอ้อมกอด แล้วพูดอย่างน่า สงสาร”ไม่มีที่รักอยู่ข้าง เค้านอนไม่หลับหน่า เลยขึ้นมา ลองชุดเจ้าบ่าว สุดท้ายก็ขับรถมาที่นี่ ที่จริงเค้ามานาน แล้วนะ เพียงแต่กลัวว่าเธอนอนหลับไปแล้วเลยไม่ได้ โทรไปหา สุดท้ายเลยลองส่งข้อความไปดู คาดไม่ถึง เธอก็ยังไม่นอนเหมือนกัน”

ระหว่างพูด สายตาของดนุพลก็โดนทิวทัศน์ที่หน้าอก ของปาลีดึงดูดไป เพราะตอนนี้ปาลีเพียงแค่ใส่ชุดนอน ที่กว้างใหญ่ พอโดนดนุพลกอด คอเสื้อเลยเปิดกว้าง เผยให้เห็นผิวที่ขาวเนียนในนั้น ดนุพลทีเดิมทีไม่ได้คิด อะไรก็เริ่มมีความคิดอื่นขึ้นมา มือสองข้างก็ค่อยๆขยับ เข้าไป
“อืม….ดนุพล ที่นี่ในรถนะ ไม่ได้”ดนุพลจ้องเขม็งไป ดนุพล สายตาแบบนี้ของดนุพลเธอคุ้นเคยมาก

“มีอะไรจะไม่ได้ เธอยังจำครั้งที่สองของเราได้ไหม มันก็อยู่ในรถนี่”ดนุพลจะยอมเธอสักที่ไหน มือไปแก่ ชุดนอนของปาลี ตอนนี้ในรถได้เปิดเครื่องทำความร้อน เขาไม่กลัวปาลีจะหนาวอีก

เห็นเขาพูดถึงเรื่องเมื่อก่อน หน้าของปาลีก็เริ่มแดงขึ้น มา”คุณยังจะพูดได้ ตอนนี้เค้าไม่รู้อะไรเลยทั้งนั้น ดัง นั้นคุณอยากทำอะไรก็ทำได้

ดนุพลตอบอ่อไปเบาๆ แล้วหยุดการกระทำในมือลง ยิ้มแบบชั่วร้าย”งั้นก็แสดงว่าตอนนี้รู้หมดทุกอย่างใช้ ไหม ก็ได้ งั้นตอนนี้ให้เธอเป็นฝ่ายรุกเลย มาเถอะ”พูด จบ เขาก็พิงไปที่พิงของเก้าอี้

เห็นเขาพูดแบบนี้ปาลีรู้สึกอายมาก เพราะปกติเธอมัก จะขี้อายในเรื่องด้านนี้ และดนุพลเลยเป็นฝ่ายรุกตลอด แต่ตอนนี้ภายใต้การกระตุ้นของดนุพล ปาลีก็มีความ รู้สึกอยากเป็นฝ่ายรุกบ้าง

ดังนั้นเธอก็นั่งคร่อมบนขาของดนุพล แล้วพูดด้วย ใบหน้าที่เจ้าเล่ห์”ทำก็ทำ ดูจะฉันจะมากินคุณยังไง….

“อ๊ย ฉันกลัวจังเลย”ดนุพลทำเป็นกลัวและร้องออกมา แต่ในสายตาเขากลับเต็มไปด้วยความดีใจ

เวลานั้น ฉากที่ไม่รู้ว่าใครเป็นหมาป่าใครเป็นกระต่าย