ตอนที่467 กว่าจะจัดการได้สักที

จาริณีเองก็รู้ดีว่าตนเองได้ทำอะไรไป พอได้ยินคำว่า คุก ขาของเธอก็อ่อนลงทันที ความบ้าลห่ำของเธอก็ได้ ลดลงเจ็ดแปดส่วน ขวัญชีวีเห็นแม่ตนเองโดนปาลีขู่ก็ ง่ายๆ แล้วรีบพูดว่า”แม่ มันกำลังขู่แม่เท่านั้น แม่จะโดน มันขู่ได้ไง ตอนนั้นพ่อตกลงจากบันไดไม้ก็ไม่มีใครเห็น มันถึงจะมีเงินมีอำนาจแต่เรื่องแบบนี้ก็ต้องการหลักฐาน สิ แม่หย่ากลัวมันเลย”

ได้ยินอย่างนั้นจาริณีก็รู้สึกว่าที่ขวัญชีวีพูดนั้นก็มี เหตุผล เลยยึดหลังตรงๆ ในใจมีความมั่นใจไม่น้อย

ปาลีจ้องไปยังขวัญชีวีแล้วพูดกับจาริณีว่าความ อดทนของฉันมีขีดจำกัด ถ้าเธอเชื่อสิ่งที่ลูกสาวเธอพูด งั้นก็ตามใจ ยังไงคนที่ต้องติดคุกก็ไม่ใช่เธอ แต่เป็นเธอ เองจาริณี ตอนนี้ฉันให้โอกาสเธออีกครั้ง เธอจะเซ็น หรือไม่เซ็น”

“ฉัน….ฉัน….”

จาริณีเริ่มรู้สึกหวั่นไหว เธออายุห้าสิบกว่าแล้ว ไม่ อยากติดคุกเลยจริงๆ

ขวัญชีวีเห็นจาริณีกลัวเป็นแบบนี้ ก็รู้ว่าตนเองจะพูด อะไรไปก็ไร้ประโยชน์ เลยถอยไปข้างๆ“ได้ จะให้แม่ ฉันเซ็นชื่อก็ได้ แต่ข้อตกลงในสัญญาหย่าร้างนั้นต้อง แก้ไข แม่ฉันอายุมากแล้ว แกไม่ให้เธอสักบาทเดียว ต่อ ไปเธอจะใช้ชีวิตยังไง”จาริณีได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าแรงๆ”ได้ ขวัญพูดถูก

ในเมื่อต้องเซ็นชื่อหย่า งั้นก็ต้องได้ผลประโยชน์ไป บ้างแล้วค่อยเซ็น

“พูดมาพวกเธอก็แค่อยากได้เงิน”ปาลีส่ายหัวไป มา น้ำเสียงของเธอไม่สามารถฟังอารมณ์ของเธอ ออกมา“งั้นพวกเธออยากได้เท่าไหร่”’หนึ่งล้าน“หนึ่ง แสน…อ่อ ไม่ หนึ่งล้าน”สองแม่ลูกนั้นพูดออกมาพร้อม กัน แน่นอนคนที่บอกว่าเอาหนึ่งบาทนั้นเป็นขวัญชีวี แต่ ไหนแต่ไรมาจาริณีก็ยังเป็นหญิงไม่มีความรู้ สำหรับเธอ หนึ่งแสนบาทมันก็เยอะมากแล้ว แต่เมื่อได้ยินขวัญชีวี บอกเอาหนึ่งล้าน เธอก็เปลี่ยนคำบอกเอาหนึ่งล้านทันที

“เหอะเหอะ หนึ่งล้าน? “ปาลีกลับยิ้มเสียงดังๆ ต่อ มาสายตาอันแหลมคมก็จ้องไปขวัญชีวีและจาริณี พูด ว่า”หนึ่งล้าน พวกเธอประเมินตนเองสูงเกินรึเปล่า ใน สายตาฉัน พวกเธอไม่มีค่าเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันมีเงินก็ ไม่ผิด แต่ฉันยอมเอาไปให้คนขอทานข้างถนน ก็ไม่เอา ให้พวกเธอแม้แต่บาทเดียว”

หันตัว ปาลีไม่อยากมองเห็นใบหน้าที่น่าขยะแขยง ของสองแม่ลูกนั้นอีก พูดกับดนุพลว่า “ดนุพล คุณโทร ไปให้สถานีตำรวจเลย เราจะแจ้งความ”โอกาสเธอก็ให้ ไปแล้ว ในเมื่อพวกเธอไม่อยากได้ งั้นเธอก็ไม่อยากพูด เยอะ

“อย่า….อย่าโทร….
จาริณีเห็นดนุพลเอาโทรศัพท์ออกมาอยากจะโทรก็ ตกใจอย่างสะเทือนขวัญ แล้วไม่กล้าถามปาลีเอาเงินอีก รีบพูดว่า”ฉันไม่เอาเงินแล้ว ไม่เอาแล้ว ฉันเซ็นชื่อ ฉัน เซ็น”

“แม่….”ขวัญชีวีได้ยินก็รีบไปจับมือของจาริณี อยาก ห้ามเธอไว้

“แกอย่าพูดแล้ว ตอนนี้แกแค่คิดแต่เงิน แกให้แม่แก ติดคุกใช่ไหม อีลูกไร้หัวใจ แกเอาแต่เงินไม่เอาแม่ ฉันมี ลูกสาวแบบนี้มาได้ไง……

ขวัญชีวีโดนจาริณีด่าแบบนี้ก็โกรธมาก เธอสะบัดมือ ของจาริณีออก แล้วพูดว่า”ได้ แม่เซ็นเลย ถ้าแม่เสียใจ ภายหลังก็อย่ามาบ่นกับหนูแล้วกัน”

พูดจบ เธอจ้องเขม็งไปยังปาลี แล้วก็วิ่งเข้าห้องของ

ตนเอง

ตอนบ่าย จาริณีเซ็นสัญญาหย่าเสร็จ ก็โดนปาลีไล่ ออกจากบ้านของธาม แน่นอนขวัญชีวีก็โอนไล่ออกด้วย

เดิมทีขวัญชีวีก็ไม่เอาอยู่ชนบทแบบนี้นาน เธออยาก ไปเมืองที่เจริญรุ่งเรือง ชนบทเล็กๆแบบนี้ไม่สามารถ ตอบสนองความต้องการของเธอ แต่เมืองเอเธอไม่ สามารถไปได้อีก ดังนั้นเลยพาจาริณีไปเมืองเอ็มที่ หรูหราไม่น้อยกว่าเมืองเอ