ตอนที่452 ฆ่าตัวตาย

หลังจากไปจากเรือนปาลีก็กลับบ้านไป ตอนนี้นิวิฐอยู่ ที่อนุบาลและดนุพลยังนอนอยู่ เพราะเมื่อวานบาดแผล ของทวิติยาอักเสบและร้ายแรงขึ้น เลยต้องเข้าห้อง ฉุกเฉินอีกครั้ง ดนุพลเฝ้าดูแลเธอทั้งคืน ตอนเช้าถึงได้ กลับมาพัก

ค่อยๆเดินไปถึงขอบเตียง ปาลีมองดูใบหน้าที่หล่อ เหลาของดนุพลอย่างเงียบๆ ในใจคิดคำพูดของโสรจ ที่พูดกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่า”ดนุพล ฉันจะตกลงเธอ ไหม แม้ทุกอย่างในตอนนี้เป็นกรรมที่เธอต้องชดใช้ แต่ ไอริณเป็นคนบริสุทธิ์ อายุยังเด็กแค่กลับต้องผ่านเรื่อง มากมาย ทำให้คนรู้สึกปวดใจจริงๆ แต่ถ้ารับปากกับ เธอก็ต้องไปรับไอริณกลับมาจากบ้านตระกูลสอนแก้ว ตระกูลสอนแก้วจะยอมปล่อยเธอไปไหม คงจะไม่ยอม ปล่อย ถึงตระกูลสอนแก้วจะยอมปล่อย แล้วตระกูลกัน ตพัฒน์จะยอมให้เธอเข้าบ้านไหม”ปาลีเพียงใช้เสียงที่ ตนเองได้ยินพูดอยู่ เธอไม่ต้องการให้ดนุพลได้ยิน พูด ไปๆเธอก็ทำการตัดสินได้ เรื่องไอริณเธอยุ่งไม่ได้

คิดแบบนี้ปาลีก็เก็บความคิดของตนเอง

แต่วันต่อมา ข่าวที่สะเทือนขวัญก็ทำให้ปาลีที่เพิ่ง ทำการตัดสินได้เริ่มหวั่นไหว—ตอนเช้าปาลีได้รับ โทรศัพท์จากเรือน เมื่อฟังเสร็จปาลีก็อึ้งไปนานๆ เพราะ ในโทรศัพท์นั้นบอกว่าโสรจตายแล้ว

โสรจเป็นฆ่าตัวตาย ใช้ใบมีดกรีดเส้นเลือดของตนเอง ตอนเช้าตอนที่นักโทษหญิงคนอื่นพบเธอ เลือด ของเธอเปื้อนเตียงไปทั้งเตียง แต่เลือดได้แห้งไปแล้ว ตัวเธอก็แข็งทื่อ เพียงแต่ดวงตาของเธอยังเปิดกว้างอยู่ แม้เธอเป็นฆ่าตัวตายแต่กลับตายไม่หลับตา และความ ปรารถนาสุดท้ายของเธอได้เขียนลงบนกระดาษที่กำ อยู่ในมือ นั่นก็คือเอาข่าวที่เธอตายแล้วไปบอกปาลี ดัง นั้นปาลีเลยได้รับโทรศัพท์ของเรือน

ปาลีตื่นตระหนกกับข่าวนี้มาก คาดไม่ถึงผลสุดท้าย ของโสรจกลับเป็นแบบนี้ ปาลีอดนึกถึงครั้งแรกที่เจอ โสรจไม่ได้ ตอนนั้นเธอสวยงาม หยิ่งยโสเพียงไหน ตอนนี้กลับตายในเรือนอย่างโดดเดี่ยว…….สุดท้ายปาลี ก็นึกถึงคำพูดสุดท้ายของโสรจที่พูดกับเธอ”ฉันรู้ว่า แม้ฉันจะกลายเป็นเช่นนี้แล้วความแค้นในใจของเธอก็ ยังไม่ได้จางหายไป เธอวางใจฉันต้องทำให้เธอพอใจ แน่นอน พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เธอต้องตกลงแน่”

“หรือว่า….ที่เธอบอกว่าต้องให้ฉันพอใจก็คือใช้ชีวิต ตนเองมาทำให้ความแค้นในใจฉันหายไปงั้นหรือ”

หน้าของปาลีซีดเหมือนกระดาษ

ไม้นี้ของโสรจช่างร้ายกาจจริงๆ ที่เธอแบบนี้ก็อยาก จะให้ปาลีรู้ว่าความตายของเธอถึงจะไม่เพราะปาลี แต่ก็มีบางเหตุผลเป็นปาลี เธออยากให้ปาลีใช้ชีวิตใน ความรู้สึกผิดที่เธอฆ่าตัวตาย แล้วไปรับปากว่าช่วยเธอ ดูแลลูกสาวตนเอง

ไม่ยอมรับไม่ได้ว่า ไม้นี้ของโสรจแทงเข้าใจกลางของปาลีจริงๆ

ตลอดทั้งเช้า หัวใจของปาลีรู้สึกหนักแน่นมาก สุดท้ายเธอก็ฉวยโอกาสตอนที่ดนุพลดูแลทวิติยาอยู่ แล้วขับรถไปโรงพยาบาลนภาคนเดียว

(เมื่อวันนั้นทวิติยาได้กู้ชีวิตกลับมาได้ในโรงพยาบาล นภา ดนุพลก็ช่วยทวิติยาทำขั้นตอนย้ายโรงพยาบาล ไปโรงพยาบาลที่ธนัทนอนอยู่ และตอนนี้ธนัทก็ยังไม่ ฟื้น) เวลาผ่านไปหนึ่งเดือน บาดเจ็บที่ขาของไอริณ ได้หายดีแล้ว แต่เธอก็ยังพักที่โรงพยาบาลอยู่ เหมือน ที่โสรจพูด เพราะทวิติยาและนัฐพงษ์โดนทำร้าย คน ตระกูลสอนแก้วเลยเอาความแค้นใส่มาที่ไอริณ ถ้าไม่ ใช่โสดรแม่ของนัฐพงษ์ขวางเอาไว้ เกรงว่าไอริณโดน พวกเขาทิ้งไปบนถนนมานานแล้ว

ตอนที่ปาลีมาถึง โสดรเพิ่งเข็นรถเข็นออกมาจาก ห้องคนไข้ของนัฐพงษ์ และไอริณก็นั่งอยู่บนขาของเธอ ตอนนี้กำลังหลับสนิทอยู่

นี่เป็นครั้งแรกที่ปาลีได้เจอกับโสดร เมื่อก่อนแค่ได้ยิน จากปากของนัฐพงษ์เท่านั้น โสดรนี่นับเป็นคนสวยสง่า งามจริงๆ แถมยังเป็นคนสวยดั่งดอกไม้ แค่มองก็ทำให้ คนรู้สึกสบายใจมาก มิน่านัฐพงษ์ถึงได้มีหน้าใบสวย เหมือนผู้หญิง

สายตาของปาลีวางไปที่ไอริณที่อยู่ในอ้อมอกของ โสดร เวลานั้นเธอกลับไม่รู้จะพูดยังไง แต่โสดรกลับ เอ่ยปากก่อน“หนูเป็นปาลีรึเปล่า”
“คุณรู้จักฉันรึคะ”

ปาลีอดตกใจได้

โสดรพยักหน้า แล้วค่อยๆพูดว่า“ฉันได้ยินนัฐพงษ์พูด ถึงหนูบ่ายๆ หลังฟื้นขึ้นมาก็เคยเห็นรูปของหนูในคอม ของนัฐพงษ์ ดังนั้นเลยจำหนูออก หนูมาเยี่ยมนัฐพงษ์ หรอ เขาเพิ่งกินยาและนอนหลับไปเมื่อกี้นี้

เมื่อก่อนตอนที่เธอโคม่าอยู่ นัฐพงษ์ก็มาเล่าเรื่อง ในใจให้เธอฟังบ่อยๆ รวมถึงเรื่องระหว่างเขากับปาลี ยี่สิบกว่าปีนี้ แม้เธอจะตอบนัฐพงษ์ไม่ได้แต่เธอก็ได้ยิน ชัดเจนทั้งหมด ดังนั้นเรื่องเลวร้ายที่นัฐพงษ์เคยทำให้ กับปาลี เธอรู้ชัดเจนยิ่งกว่าใครๆ

แน่นอนเรื่องเหล่านี้นัฐพงษ์ไม่รู้ เขาเป็นคนนิสัยมืดมน ไม้ชอบให้คนอื่นรู้เรื่องในใจ แต่อดไปนานเขาก็รู้สึกไม่ สบายใจ เขาต้องการผู้ฟัง ผู้ฟังที่ไม่สามารถพูดความ ลับของเขาออกไปได้ ดังนั้นโสดรเลยกลายเป็นผู้ฟัง ของเขา ไม่ว่าเรื่องร้ายหรือเรื่องดี นัฐพงษ์ล้วนพูดกับ โสดร แต่เขาไม่รู้เลยว่าโสดรสามารถได้ยินสิ่งที่เขาพูด

และจุดนี้ ตอนที่โสดรฟื้นแล้วก็ไม่ได้บอกเขา