ตอนที่447 เกลียดจนเข้ากระดูกดำ

“ใคร”นัฐพงษ์หันไปมองที่ประตู แล้วก็ลุกขึ้นไปเปิด ประตูดู ก็มองเห็นเงาขาวหายที่ปลายทางเดิน เนื่องจาก ผนังของโรงพยาบาลก็ขาวเหมือนกัน ดังนั้นนัฐพงษ์เลย มองไม่ได้ชัดเจนมาก หรือฉันตาฝาดไปแล้วหรอ”นัฐ พงษ์รู้สึกไม่ค่อยแน่ใจ

เวลานี้ไอริณก็โวยวายขึ้นมาอีก แต่คราวนี้ไม่ได้ร้อง ว่าขาคันแต่เป็นร้องว่าอยากกินลูกอม เด็กก็เป็นอย่างนี้ บางทีไม่ได้เห็นของนั้นเธออาจจะไม่มีอะไร แต่พอเห็น แล้วเธอก็ลืมมันไม่ได้อีก

นัฐพงษ์โดนการโวยวายของไอริณทำให้ไม่มีกระ จิตกระใจไปสนใจเงาขาวนั้นอีก คาดไม่ถึงก็คือความ ประหม่านี้ทำให้เขาเสียใจไปทั้งชีวิต

ไม่ต้องสงสัย เงาขาวนั้นก็เป็นโสรจที่แอบมองอยู่ข้าง นอก

เวลานี้โสรจกำลังซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำหญิง

สิบนิ้วของเธอจับไว้ขอบอ่างล้างหน้าแน่นๆ ดวงตา จ้องมองตนเองในกระจก แววตาฉายความดุร้ายออกมา และกัดฟันพูดว่า “นัฐพงษ์ ไอ้คนสมควรตาย ที่แท้แกก็ เป็นผู้บริจาคอสุจิในตอนนั้น ที่แท้แกเป็นพ่อแท้ๆของไอ ริณ”เมื่อกี้ที่นอกประตู เมื่อได้ยินไอริณเรียกนัฐพงษ์ว่า คุณพ่อ โสรจก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดในทันที
มิน่าตอนนั้นทุกครั้งที่เธอทำร้ายไอริณ นัฐพงษ์ก็โกรธ เป็นพิเศษ เดิมทีเธอนึกว่าเป็นเพราะไอริณเป็นนัฐพงษ์ ทำออกมาเอง ดังนั้นเขาเลยใส่ใจเธอมาก ที่แท้เธอคิด ผิดไปใหญ่

ทำไมเธอโง่ขนาดนี้ โง่ถึงขนาดไปคลอดลูกของคน อื่นแล้วก็ยังไม่รู้ ตอนนี้ลูกสาวยังไม่เรียกคนอื่นว่าพ่อ แล้วเธอหล่ะ ทำได้แต่แอบมองอยู่ข้างๆ

“นัฐพงษ์ แกทําให้ชีวิตฉันพัง ฉันจะเอาชีวิตแกมา ชดเชย”แววตาของโสรจเริ่มบ้าคลั่งขึ้น กลิ่นอายดุร้าย ที่ในตัวเธอก็กระจายออกมา ไม่นานดวงตาก็กลายเป็น สีแดงที่น่ากลัว“ไม่ ฉันต้องการให้แกตายทั้งเป็น

เวลานี้ ความแค้นของโสรจที่มีต่อนัฐพงษ์นั้นได้มา ถึงสุดขีด ความเกลียดที่เข้ากระดูกดำให้กลืนสติเส้น สุดท้ายของเธอไป

**

วันนี้ปาลีมารับนิวิฐที่อนุบาลตามเวลา ตอนที่ขับรถ กลับบ้าน มือถือก็ดังขึ้นมา หน้าจอโชว์เป็นอิงดาวโทร มา

ปาลีตกใจเล็กน้อย เพราะปกติอิงดาวไม่ค่อยได้โทร หาเธอ หรือเป็นธนัทฟืนแล้ว

ปาลีพลางเดาพลางกดรับสายไป
เพียงแต่ไม่รอให้ปาลีออกเสียงถาม ปลายสายมี เสียงที่ร้อนรนของอิงดาวดังมา”พี่สะใภ้ แม่ฉันเกิด เรื่องแล้ว ตอนนี้ฉันกับพี่ชาย (ภาสวร) กำลังอยู่โรง พยาบาลนภา ฉันโทรไปให้พี่ใหญ่แล้วแต่โทรศัพท์เขา ปิดเครื่องทใหญ่ตอนนี้อยู่ข้างๆคุณไหม คุณรีบให้เขา มาโรงพยาบาลเลย ครั้งนี้แม่อาจจะ…..พวกคุณรีบมา เถอะ”ได้ยินดังนั้นปาลีตกใจยกใหญ่

ตอนบ่ายเธอเพิ่งได้เจอกับทวิติยาที่ห้องคนไข้ของ ธนัท ตอนนั้นเธอยังดีๆอยู่นี่ แถมยังคิดจะฆ่าธนัท ทำไม ตอนบ่ายก็เกิดเรื่องแล้ว

“ดาวเธออย่าเพิ่งใจร้อน พี่ใหญ่เธอไม่ได้อยู่ข้างๆ ฉัน แต่เวลานี้เขาก็ใกล้จะเลิกงานแล้ว ฉันไม่ไกลจาก ที่ทำงานของเขา ฉันจะไปรับเขาเดี๋ยวนี้ พอรับเขาแล้ว เราก็รีบไปโรงพยาบาลทันที”

ปาลีไม่ได้ถามว่าทวิติยาเกิดเรื่องอะไร เพราะคำพูด สุดท้ายของอิงดาวมีความสะอื้นที่แฝงความหวาดผวา อยู่ ดังนั้นเรื่องมันต้องร้ายแรงมาก แต่ในโทรศัพท์มันก็ ยาอกที่คุยให้ละเอียดอีกทั้งเธอก็กำลังขับรถอยู่ เลยไม่ ได้ถามมาก

หลังไม่กี่นาที ปาลีก็มาถึงที่ทำงานของดนุพล เมื่อ นึกถึงความร้ายแรงของเรื่อง ปาลีเลยไม่ได้ลงจากรถ แต่เป็นโทรไปโทรศัพท์พื้นฐานของเขา ที่เขาเปิดเครื่อง คงจะเป็นโทรศัพท์แบตหมด

โทรติดแล้ว แต่คนที่รับสายไม่ใช่ดนุพล แต่เป็นเลขาของเขา น

พอได้ถามไป ปาลีถึงรู้ว่าดนุพลไม่ได้ไปทำงานสาม วันแล้ว เพราะเขาโดนพักงานไปแล้ว

พักงานนั้นก็คือถูกระงับตำแหน่ง

เพราะเรื่องที่โสรจเปิดเผยออกมา คนข้างนอกก็ลือ กันว่าดนุพลที่เป็นนายกเทศมนตรีกลับไปมีอะไรกันกับ น้องสาวตนเอง ข่าวลือนี้กระจายไปทั่ว สุดท้ายไปเข้าหู ของชั้นผู้ใหญ่ เพื่อหน้าและศักดิ์ศรีของรัฐบาล ดนุพล เลยโดนระงับตำแหน่งไป