ตอนที่442 เรื่องในใจโดนรู้

หลังสองชั่วโมง ผู้หญิงที่สง่างามก็ออกมาด้วยใบหน้า ที่เปื้อนกาแฟ แล้วได้เจอกับวิสาข์ที่นั่งรออยู่ห้องโถง พอดี เธอไม่ได้ทักทายกับวิสาข์ก็เดินออกไปด้วยท่าทีที่ โมโห

วิสาข์มองผู้หญิงคนนั้นด้วยความแปลกใจ อึ้งไปสัก พักถึงจะรีบเข้าไปในห้อง แต่กลับเป็นจักรกฤษกำลังนั่ง ดื่มกาแฟอย่างชิวๆ ในใจเธอก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที”จัก รกฤษ นี่มันอะไรกัน แกทำอะไรเค้าไปแล้ว”

จักรกฤษค่อยเดิมกาแฟทีละคำถึงจะค่อยๆพูดขึ้นมา ช้าๆ “แม่ ผมไม่ได้ทำอะไรเธอเลย”

“แล้วกาแฟบนหน้าเค้าหล่ะ หรือเป็นเค้าไปสาดเองนั้น

หรือ”

“ใช่สิ เป็นเธอสาดเอง”จักรกฤษยกไหล่ แล้วพูดอย่าง ได้ใจ”ผมก็แค่ถามเธอไม่กี่คำถาม เธอก็โกรธ แล้วยก ถ้วยกาแฟอยากจะสาดผม แล้วผมจะนั่งรอให้เธอมา สาดผมได้ไง ผมเลยเอาเล่มเมนูมาป้องไว้ น้ำกาแฟก็ สาดกลับไปที่เธอ”

ได้ยินจักรกฤษพูดแบบนี้ วิสาข์ก็เชื่อไป คาดไม่ถึงผู้ หญิงเมื่อกี้ดูเรียบร้อยแต่นิสัยกลับไม่ดีเลย ไม่นะ คน เราโมโหมันก็ต้องมีเหตุผลสิ วิสาข์จ้องไปจักรกฤษแล้ว พูดว่า”แกบอกมาตรงๆ เมื่อกี้แกถามคำถามอะไรไป ถ้า คำถามของแกไม่มากเกินไปเค้าจะโกรธได้ยังไง”
จักรกฤษกรอกตาอย่างหมดความอดทน แม่ เธอก็ ไปแล้ว แม่จะยังถามอะไรอีก น่ารำคาญ ผมยังมีนัดกับ เพื่อน แม่กินข้าวเองเลย ผมไปละ”พูดจบเขาก็ลุกขึ้นจะ ไป

ที่จริงคำถามของจักรกฤษถามไปเมื่อกี้มันก็มากเกิน ไปจริงๆ คำถามแรกที่เขาถามก็คือ”ครั้งแรกของคุณยัง อยู่ไหม”

ได้ยินอย่างนี้ผู้หญิงคนนั้นก็อึ้งไปเลยทันที เพิ่งมานัด บอด มีผู้ชายคนไหนจะถามเรื่องเหล่านี้หละ

ต่อมาจักรกฤษก็ถามเธอว่าทำศัลยกรรม เสริมเต้านม ใช้เงินไปเท่าไหร่ ไปทำที่โรงพยาบาลไหน ผู้หญิงนิสัย ดีคนไหนเมื่อได้ยินคำถามเหล่านี้ก็ต้องโกรธแน่นอน ดัง นั้นเธอเลยยกกาแฟอยากไปสาดจักรกฤษ แต่คาดไม่ ถึงจักรกฤษจะใช้หนังสือมาขวาง สุดท้ายกาแฟกลับ สาดมาที่ตนเองหมด

เดิมทีผู้หญิงคนนั้นอยากจะโวยวาย แต่พอมองเห็น สายตาอันโหดหุของจักรกฤษ ทันใดนั้นเธอไม่กล้าทำ อะไรอีก ผลักประตูแล้วก็เดินออกไป

วิสาข์เห็นจักรกฤษ1 ไม่ยอมพูดอีกแต่เธอก็สามารถ เดาออกมาได้บ้าง เลยไม่อยากไปถามมาก ลากจักรก ฤษที่จะไปแล้วพูดว่า”จักรกฤษ ตกลงแกอยากได้ผู้ หญิงแบบไหนกัน ถ้าแกทำแบบนี้อีกต่อไปใครยังกล้า มานัดบอดกับแกฮะ แกบอกสไตล์ผู้หญิงที่แกชอบออก มา เดี๋ยวแม่ไปช่วยตามหาให้ ดีไหม”
จักรกฤษโดนวิสาข์ถามจนรู้สึกเบื่อ เลยพูดออกมา โดยไม่ได้คิด ผมอยากได้แบบที่เหมือนปาลี”พอพูด ออกมาเขาก็รู้สึกตนเองพูดผิดไป

“จักรกฤษ แก….. “วิสาข์สีหน้าเปลี่ยนทันที มือที่จับ แขนของจักรกฤษก็แน่นไปหลายส่วน เนิ่นนานถึงพูด ว่า“ทำไมแกจะมีความคิดแบบนี้ ปาลีเป็นพี่สาวของแก พระเจ้า…..จักรกฤษโดนวิสาข์จับจนรู้สึกเจ็บ บวกกับ ในใจรู้สึกรำคาญมาก เลยสบัดมือของวิสาข์ออกแล้ว พูดว่า“ตอนนั้นแม่ยังไม่รู้ฐานะของปาลีก็อยากได้เธอมา เป็นลูกสะใภ้ไม่ใช่หรอ ตอนนี้แม่ก็วางใจได้ ตอนที่รู้ว่า เธอเป็นพี่สาวของผม ผมก็จบความคิดนี้ไปแล้ว แม่อย่า ไปคิดมากเลย ผมมีนัดกับเพื่อนจริงๆ ผมไปแล้ว”พูดจบ จักรกฤษก็เดินออกไปทันที

ให้แม่ได้รู้ความคิดในใจของตนเอง เขารู้สึกเขินอาย มาก

“จักรกฤษ…”วิสาข์ตามออกไปกี่ก้าว เห็นตามจักรก ฤษไม่ทันเลยหยุดลง เธอถอยหลังนั่งลงบนเก้าอี้ น้ำตา ก็ไหลลงมาอย่างเงียบๆ ปากก็พูดพี่พำว่า“เวรกรรม เวรกรรมจริงๆ”เธอไม่เชื่อหรอกว่าจักรกฤษได้ตัดใจ จากปาลีแล้ว ถ้าตัดใจได้แล้วทำไมถึงนัดบอดล้มเหลว ตลอดละ

แต่ตอนนี้เธอรู้เหตุผลไปแล้วจะทำไงได้ นี่ต้องเป็นกรรมของเธอที่เธอทอดทิ้งปาลีไปถึงคิด น้ำตาของเธอก็ไหลลงมาถึงเยอะ