ตอนที่430 ขัดแย้งกัน

น่าเสียดาย ธามพยายามหาทางออกให้พวกเธอ แต่ จาริณีกลับไม่รู้ดีรู้ชั่ว ชี้ไปยังธามแล้วพูดว่า”กลับบ้านเฮี ยอะไร บ้านเน่าๆนั้นมีแต่แกแหล่ะที่อยากอยู่ มันไม่ง่าย เลยที่ขวัญชีวีได้มีชีวิตวันนี้ แกอย่ามาก่อกวนอีก ตั้งแต่ เล็กจนโตแกก็ลำเอียงปาลี ไม่ใช่คนในหมู่บ้านบอกว่าวิ สาข์ไปท้องจากข้างนอกกลับมาฉันก็สงสัยว่าปาลีเป็น ลูกของแกกับวิสาข์ ฉันบอกนะวันนี้ถ้าแกไม่หยุด ต่อไป แกกับปาลีก็อย่าคิดมีชีวิตที่ดี”

เพิ่งพูดจบ จาริณีถึงรู้ว่าตนเองพูดผิดแล้ว นี่เธอไม่ใช่ ยอมรับว่าปาลีต่างหากที่เป็นลูกสาวของตระกูลกาฬ ดิษย์หรอ เธออยากตบปากตนเองจริงๆ ทันใดนั้นจาริณี หวาดกลัวทันที แล้วมองไปขอความช่วยเหลือจากขวัญ ชีวีอย่างไม่รู้ตัว

ขวัญชีวีก็รู้อยู่แล้วว่าจาริณีต้องช่วยอะไรเธอไม่ได้ เลยไม่ได้คาดหวังกับจาริณีมาก ตอนนี้เห็นจาริณีได้ เปิดเผยความจริงออกมาแล้ว เธอก็เดินตามแผนของ ตนเองต่อ แสร้งทำน่าสงสารและไร้เดียงสาต่อไป

“แม่ ที่แท้ที่พ่อบอกมามันเป็นเรื่องจริง ในเมื่อหนูเป็น ลูกสาวแท้ๆของแม่ ทำไมแม่ยังเอาหนูไปส่งให้คนอื่น เป็นลูกสาว แม่จะทำแบบนี้ได้ยังไง ตอนนี้ความจริงโดน เปิดเผยออกมาแล้ว ลูกจะเอาหน้าที่ไหนมาอยู่ต่ออีก เล่า”ขวัญชีวีมองจาริณีด้วยใบหน้าที่เศร้าโศก แต่เธอ กลับแอบส่งสายตาให้จาริณี หวังอยากเธอร่วมมือกับ ตนเอง
แต่จาริณีกลับอึ้งไปทั้งคน มองขวัญชีวีอย่างตกตะลึง แล้วเบิกตาโตอย่างไม่กล้าเชื่อ”ขวัญ นี่แกหมายความว่า ไงนะ เรื่องทั้งหมดนี้แก……เพียงแต่เธอยังพูดไม่เสร็จ ก็ได้เห็นขวัญชีวีส่งสายตาให้เธอตลอด จาริณีเลยกลืน คำที่จะพูดออกมาลงในลำคอ

ถ้าจะตกใจที่ขวัญชีวีเอาความรับผิดชอบทั้งหมดโยน มาให้ตนเอง แต่จาริณีก็ยังคิดอยู่ว่าเป็นขวัญชีวีหาได้ ทางออกแล้ว เลยต้องให้เธอให้ความร่วมมือ

ตอนที่จาริณีกำลังลังเลอยู่ว่าจะคว้าความรับผิดชอบ ทั้งหมดมาที่ตนเอง ข้างหลังก็มีเสียงตบมือดังขึ้นมาดังๆ

จาริณีตกใจหันกลับไปมอง ก็เห็นจักรกฤษตบมือแล้ว ยิ้มแบบเยาะเย้ย

แต่เมื่อขวัญชีวีเห็นจักรกฤษ สีหน้าก็ซีดขาวเหมือนคน ตาย ใช่แล้ว เธอลืมไปได้ไง แม้เธอจะหลอกจาริณีและ แขกทั้งหลายได้ แต่จักรกฤษและวิสาข์ที่รู้ความจริง ยัง ไงเธอก็หลอกไม่ได้

จักรกฤษยิ้มมองขวัญชีวีที่ทำตัวไม่ถูกแล้วพูดว่า “ใบ โลกนี้ทำไมถึงได้มีผู้หญิงจอมเสแสร้งอย่างเธอได้ ทั้งๆ ที่ตนเองรู้เรื่องทั้งหมด แม้เรื่องบางอย่างเธอยังเป็นคน ที่ตั้งใจคิดแผนเอง ตอนนี้โดนเปิดเผยออกมาแล้วก ลับลากแม่ของตนเองมาเป็นแพะรับบาป โลกนี้มีใคร ร้ายกาจเท่าเธออีกป๊ะ”

พลางพูด เขาก็หันไปพูดกับจาริณีว่า”มีลูกสาวที่จอมเสแสร้งก็มีแม่ที่โง่เขลา โดนลูกสาวตนเองขายไป แล้วแต่ก็ยังไม่รู้ตัวอีก เธอรู้ไหมตอนนี้การกระทำของ ขวัญชีวีนับเป็นอาชญากรรมการทุจริตแล้วเธอยอมรับ ทั้งหมดไป มีความผิดทางอาญา ถ้าเธอยอมรับเรื่อง ทั้งหมดไปเกรงว่าชีวิตที่เหลือของเธอต้องใช้อยู่ในคุก แน่ เธอเตรียมใจได้รึยัง”

คำพูดของจักรกฤษพูดถึงใจความพอดี มันเหมือนมีด ที่แหลมคมแทงไปจาริณีและขวัญชีวี

จาริณีได้ยินดังนั้นก็เหมือนโดนระเบิด เธอชี้ไปยัง ขวัญชีวีอย่างตกใจ“นี่แก…แก..ที่เขาพูดมันจริงไหม แก กล้าเอาแม่มาทำเป็นแพะรับบาปหรอ แกช่างเป็นลูกสาว ที่ดีจังเลย ฉันเลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก พอมีของดีอะไร ฉันล้วนคิดถึงเธอเป็นคนแรก แต่แกหล่ะ พอมีเรื่องอะไร ก็คิดถึงแต่ตอนเอง ในเมื่อแกไร้หัวใจก็อย่าโทษฉัน เลย ตอนนั้นเรื่องที่มาเป็นตำแหน่งคุณหนูรองตระกูล กาฬดิษย์แทนปาลีฉันได้ขอความคิดเห็นของเธอแล้ว เป็นเธอเองที่ตอบรับไป แถมยังวางแผนเหล่านั้นออก มา”พอได้ยินสิ่งที่จาริณีพูด แขกทั้งหลายล้วนมองขวัญ ชีวีด้วยความดูถูก และไม่มีใครรู้สึกสงสารเธออีก

“เหลวไหล…นี่แกหุบปากซะ”เผชิญกับการนินทาของ แขกทั้งหลาย ขวัญชีวีเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา ความหวัง สุดท้ายของเธอไปจบสิ้นไปแล้ว แต่จาริณียังคงด่าทอ เธออยู่ ด้วยความโกรธ เธอเลยพุ่งเข้าไปตบหน้าจาริณี แรงๆ

เพี่ย เสียงตบดังๆทำให้ห้องโถงนี้เงียบสงัดลง
ลูกสาวตบหน้าแม่แรงๆ

คนทั้งหมดอึ้งไปกับการกระทำของขวัญชีวี หลังอึ้งไป ก็เริ่มนินทาเธอต่อ

จาริณีรู้สึกหน้าทั้งร้อนทั้งเจ็บ ด้านหนึ่งเป็นเพราะการ ตบของขวัญชีวี อีกด้านหนึ่งเป็นเพราะเธอไม่เคยขาย หน้าแบบนี้มาก่อน มองไปยังขวัญชีวีเนิ่นนาน จาริณีถึง กรีดร้องออกมา”นี่แกยังมีความเป็นคนอยู่ไหมวะ แม่ ตนเองก็ยังตบ ฉันทำเวรทำกรรมอะไรถึงได้มีลูกสาว อย่างแก ฉันไม่ควรคลอดแกออกมาจริงๆ”จาริณีพลาง ด่าพลางใช้มือผลักขวัญชีวีออกไป