ตอนที่ 412 เกิดเรื่องไม่คาดคิด

หลายวันต่อมา ตระกูลกันต์พัฒน์เงียบจนเกือบจะดู ผิดปกติ ธนัทไม่ได้ทำอะไร ทุกวันหลังจากกลับมาจาก การทำงาน เขาก็นั่งสูบบุหรี่คนเดียวอยู่ที่โซฟา รอปาลี กับดนุพลที่ไปรับนิวิฐกลับมาจากโรงเรียนอนุบาลด้วย กัน ในทุกๆวันที่เขามองดู สายตายิ่งมีความซับซ้อนมาก ขึ้นเรื่อยๆ มีบางครั้งที่เขาไม่พูดอะไรเลยสักประโยค เป็นเวลาสองสามวัน และไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไร อยู่

และจากนั้นสามวันถัดมา ปาลีก็ได้ร่ำลากับปิยะ ปิยะ พงศ์ ธวัฒน์และแมวน้ำ พวกเขากลับไปที่หมู่บ้านซาน และกลับไปยังเกาหลี และปาลีเองก็เริ่มกลับไปที่บริษัท

บริษัทได้อยู่ในเส้นทางที่ถูกต้องเรียบร้อยแล้วด้วย ความเอาใจใส่อย่างระมัดระวังของธวัฒน์ ปาลีเพียงแค่ ต้องควบคุมจัดการแผนกต่าง ๆ โดยรวมแล้วงานไม่ ได้หนัก ดังนั้น ปาลีจึงใช้เวลาส่วนใหญ่ในการไปบริษัท ตอนที่นิวิฐเข้าเรียน และพอหลังจากที่นิวิฐเลิกเรียน เธอ ก็เลิกงานด้วยเหมือนกัน แม่ลูกสองคนนี้เวลาส่วนใหญ่ เลยได้อยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนอีกครั้ง

เป็นเวลาบ่ายอีกแล้ว !

ปาลีกำลังขับรถ ไปถึงโรงเรียนอนุบาลเพื่อที่จะรับ นิวิฐ แต่กลับเจอกับนัฐพงษ์และทวิติยาที่หน้าประตู โรงเรียน
ปาลีรู้ว่านัฐพงษ์มารับไอริณ เพราะว่าไอริณก็เรียน อยู่ที่โรงเรียนอนุบาลแห่งนี้ และทวิติยา เธอก็คงจะมาดู ไอริณ

ทั้งสองฝ่ายเจอกันโดยบังเอิญ และปาลีก็ไม่อยากที่ จะสนใจพวกเขา หลังจากที่เธอรับนิวิฐมาแล้วก็คิดที่จะ กลับไป ทว่าทวิติยานั้นก็ได้เดินมา และบอกว่ามีเรื่องจะ คุยกับปาลี

ปาลีลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตอบตกลง

ดังนั้น พวกเขาจึงเดินเข้าไปที่ร้านอาหารตะวันตก หรูหราแห่งหนึ่งในระแวกใกล้เคียง

ทันทีที่นั่งลง นัฐพงษ์ก็ได้บอกให้ทวิติยาพาไอริณกับ นิวิฐไปเล่นอีกฝั่งนึง แต่ปาลีเธอไม่ไว้ใจทวิติยามาก เธอ ยังไม่ทันได้ตอบอะไรทว่านิวิฐกลับจูงมือไอริณเหมือน พี่ชายตัวเล็กๆไปเล่นฝั่งนู้นแล้ว ปาลีเธอเห็นว่านิวิฐไม่ ได้ไปห่างไกลจากสายตาของเธอ อย่างนี้เธอจึงไม่ได้ คัดค้านอะไร

เมื่อนัฐพงษ์เห็นว่าปาลีรู้สึกกังวลนั้น จึงหัวเราะขึ้นมา และพูดว่า : “ ไอริณไม่เพียงแต่เป็นเด็กเล็ก นับดูแล้วยัง เด็กกว่านิวิฐอีก 2 เดือน และก็ยังมีป้าของฉันดูแลอยู่ นิวิ ฐก็เหมือนเป็นหลานของเธอนั่นแหละ มีอะไรให้เธอเป็น ห่วงนะ !

ปาลีมองไปที่เขาอย่างเย็นชา จากนั้นจึงพูดตรงเข้า ประเด็นว่า : “ นายมีอะไรก็พูดมาเลย เวลาของฉันมีค่า
” ไม่รู้ว่าเพราะอะไรสำหรับไอริณแล้ว ปาลีมีหัวใจเสมอ หนึ่งคือเธอเป็นลูกสาวของโสรจกับนัฐพงษ์ และสอง…… ปาลีเธอรู้สึกว่าเด็กผู้หญิงคนนี้นั้นก็มีปัญหานิดหน่อย

นัฐพงษ์คุ้นเคยกับความไม่เกรงใจของปาลีมานาน แล้ว และเขาก็ไม่ได้รำคาญ จากนั้น เขาก็พูดขึ้นอย่าง บริสุทธิ์ว่า : “ แม่ของฉัน เธอฟื้นแล้ว หลังจากที่นอน หลับมาเป็นเวลากว่ายี่สิบปีในที่สุดก็ฟื้นแล้ว ฉันมา ขอบคุณเธอโดยเฉพาะ ”

ถ้าไม่ใช่ว่าปาลีนั้นตกลงที่จะให้เครื่องมือรักษาที่นำ กลับมาจากเกาหลีกับเขานั้น ชีวิตนี้ของแม่เขาก็อาจจะ ไม่สามารถฟื้นขึ้นมาได้อีกเลย

ปาลีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าสิ่งที่เธอ พบโดยบังเอิญในวันนั้น กลับสำเร็จกับนัฐพงษ์จริงๆ แต่ อย่างไรก็ตามนั่นก็เป็นแม่ของเขา ผู้หญิงบริสุทธิ์คน หนึ่ง ปาลีเธอไม่รู้สึกเสียใจเลยที่เธอได้ทำเรื่องที่ดีลง ไปโดยบังเอิญ

นายไม่ต้องขอบคุณฉัน วันนั้นนายให้หุ้นกับฉัน ฉัน ให้เครื่องมือกับนาย นี่ก็เป็นเพียงข้อตกลง “ปาลีไม่ได้ คิดว่านัฐพงษ์อยากจะขอบคุณเธอจริงๆ และเธอก็ไม่ อยากที่จะยอมรับคำขอบคุณจากคนอย่างนัฐพงษ์

“ ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังคิดอะไร ถูกแล้ว สำหรับฉัน เธอไม่เคยมีสายตาที่เหยียดหยาม แม้กระทั่งพูดได้ว่า เธอไม่เคยดูถูกฉันเลย เธอรู้ไหม นี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมฉันถึงรักเธอแต่ทว่าก็อยากที่จะทำลายเธอ
น้ำเสียงที่เย็นชาของปาลีนั้นทำให้ดนุพลรู้สึกเจ็บ ปั่น ป่วนเล็กน้อย แต่จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและพูดขึ้นอีกว่า : “ เอาเถอะ เรื่องที่ฉันจะพูดมันดูไปไกลแล้วเล็กน้อย จริงๆ แล้ววันนี้ฉันแค่อยากจะมาบอก ว่าที่แม่ฉันฟื้นขึ้นมานั้น ทำให้ฉันคิดถึงเรื่องต่างๆขึ้นได้มากมาย อีกทั้งตอนนี้ ฉันก็มีไอริณแล้ว อย่างที่เธอพูด เพื่อพวกเขาแล้ว ฉัน ไม่สามารถทำเรื่องอะไรที่ต้องทําให้ตัวเองไม่มีหนทาง เดินกลับมาได้อีก ดังนั้น ครั้งนี้ที่ฉันนัดเธออกกมาก็เพื่อ จะแสดงให้เห็น ว่าต่อไปฉันจะไม่ทำให้เธอลำบากใจอีก แล้ว และฉันก็หวังว่าเธอกับดนุพลก็จะไม่มาวุ่นวายกับ ชีวิตของพวกเราอีกด้วย ต่อไปพวกเราไม่มีอะไรข้อง เกี่ยวกัน ”

หลังจากได้ยินดังนั้น ปาลีก็หัวเราะเยาะขึ้นมา

ดูแล้วที่นัฐพงษ์มาในครั้งนี้ก็เพื่อที่จะเจรจา แต่ทว่า กลับทำให้คนฟังแล้วรู้สึกเป็นอันตราย เห็นๆอยู่ว่าตัว เองทำเรื่องชั่วร้าย แต่ในตอนนี้อยากที่จะวางมือ ก็มา ขอให้คนอื่นไม่ต้องไปวุ่นวายกับเขาอีก โลกนี้ทำไมถึงมี คนที่มั่นใจในตัวเองแบบนี้ ?แต่มันก็เป็นแค่ความโกรธ ในใจ ปาลีกลับตั้งใจที่จะยอมรับ

บางทีช่วงนี้เกิดเรื่องต่างๆขึ้นมากมาย ตอนนี้ปาลีแค่ เพียงอยากจะใช้ชีวิตที่เรียบง่ายให้เรียบง่ายยิ่งขึ้นไป อีก ไม่อยากที่จะคิดวางแผนแก้แค้นอะไรอีกต่อไป เธอ แค่อยากที่จะใช้ชีวิตในแต่ละวันอยู่ด้วยกันกับดนุพล และนิวิฐครอบครัวสามคนอย่างมีความสุข

แต่อย่างไรก็ตามตอนที่ปาลีกำลังจะตอบกลับไปทันใดนั้นกลับมีเสียงที่ดังและชัดมากดังมาจากห้องโถง ที่อยู่ไม่ไกล เหมือนกับว่าเป็นเสียงแตกของแจกันจีน ขนาดใหญ่ และเสียงที่ตามมาทันทีนั้นก็เป็นเสียงกรีด ร้องของเด็ก

ปาลีนึกถึงนิวิฐขึ้นมาทันทีโดยอัตโนมัติ เธอเงยหน้า มองไปด้วยความตกใจ เมื่อกี้เธอแค่เพียงเพิ่งจะละ สายตาออกจากนิวิฐได้ไม่นาน ไม่คิดเลยว่าในเสี้ยว วินาทีนี้ จะเกิดเรื่องอะไรขึ้น